ระบบอัจฉริยะที่ไม่มีใครเสมอเหมือน - ตอนที่ 136 เจียง หยงซุน ที่เคารพ

มิสหลิวจากฝ่ายบริการลูกค้าเดินเข้ามา เธอพูดกับเสี่ยวหลัวด้วยความเคารพว่า“ประธานเสี่ยว ประธานเจียง จากโรงงานพลาสติกหยิงตง ขอเข้าพบท่าน”

ประตูห้องทำงานที่เปิดออกแล้วยังไม่ได้ปิดลงอย่างสมบูรณ์ มันก็ได้มีเสียงที่วิตกกังวลและกระวนกระวายดังออกมาจากด้านนอก: “ประธานเสี่ยว,ประธานเสี่ยว ฉันคือ เจียง หยงชุน ฉันมาพูดคุยกับคุณเกี่ยวกับคำสั่งซื้อของเทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วง!”

“เจียง หยงซุน?”

จาง ตงไห่ ตกตะลึงจนพูดไม่ออก ในฐานะที่เขาเป็นพนักงานอาวุโสของ หลัวฝาง เขาจะไม่รู้จัก เจียง หยงชุน ที่เป็นคู่ค้าที่ซื่อสัตย์ที่ของ taste buds ได้อย่างไร เขาเคยประกาศว่าตราบใดที่โรงงานพลาสติกของเขายังคงยืนอยู่ เขาก็จะสั่งซื้อของแต่จาก Taste Buds แต่ตอนนี้เกิดอะไรขึ้น? เหตุใด เจียง หยงชุน ถึงมาหาประธานเสี่ยว เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับการสั่งซื้อ?

เขาไม่อยากจะเชื่อเลย!

เจียง หยงชุน ทำให้เกิดความปั่นป่วนอย่างมากในสำนักงานของเสี่ยวหลัว ทุกคนหันมามองเขารวมถึง สวี่ กว่างซ่ง,หลิน เฉาตง และ หลี่ จื่อเมิ่ง เมื่อพวกเขาเห็น เจียง หยงชุน พวกเขาต่างก็มีใบหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อออกมา เพราะ เจียง หยงซุน เขาไม่ใช่คนที่จะมาปรากฏตัวที่ บริษัท ของพวกเขาเลย

“ประธานเจียง คุณเป็นอย่างไรบ้าง”

สวี่ กว่างซ่ง รีบเดินเข้าไปพบเขา ไม่ว่าในกรณีใดเขาก็ไม่เชื่อว่า คู่ค้าของ Taste Buds คนนี้จะมาที่ หลัวฟาง เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับคำสั่งซื้อ เขากังวลว่า เจียง หยงซุน จะมาที่นี่เพื่อทำอะไรบางอย่าง

“ประธานเสี่ยว อยู่ที่ไหน สวี่ กว่างซ่ง ช่วยบอกฉันทีว่า ประธานเสี่ยวอยู่ที่ไหน” เจียง หยงชุน ตอนนี้เขารู้สึกกังวลเหมือนกับมดที่ตกลงไปบนกระทะร้อน

“ใจเย็นๆก่อน บอกผมมาก่อนก็ได้ ว่าทำไมคุณถึงอยากเข้าพบประธานเสี่ยว” สวี่ กว่างซ่ง พูด พยายามทำให้เขาสงบลง

เจียง หยงชุน ส่ายหัวซ้ำๆ : “ฉันไม่สามารถบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ มันมีเพียงแค่ประธานเสี่ยว เท่านั้นที่สามารถทำได้ พาฉันไปพบ ประธานเสี่ยว เร็วๆด้วยเถอะ”

“เจียง หยงชุน!”

เสี่ยวหลัว โผล่หัวออกมาจากประตูห้องทำงาน แล้วตะโกนไปที่ เจียง หยงชุน

“ประธานเสี่ยว น้องชายของฉัน ในที่สุดฉันก็ได้พบคุณ”

ทันทีที่เขาเห็นเสี่ยวหลัว เจียง หยงชุน รู้สึกโล่งใจจนเกือบจะร้องไห้จนน้ำตาไหล เขาเหน็บเอกสารสีดำระหว่างรักแร้ และรีบเดินผ่าน สวี่ กว่างซ่ง ตรงไปยังห้องทำงานของ เสี่ยวหลัว

จาง ตงไห่ และ มิสหลิว จากฝ่ายบริการลูกค้า ที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องทำงาน เจียง หยงชุน เขาเดินผ่านพวกเขาราวกับว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น และมีเพียงแต่เสี่ยวหลัวเท่านั้นที่อยู่ในสายตาของเขา ด้วยร่างกายของเขา เขาโค้งคำนับอย่างถ่อมตน และเดินเข้าไปในห้องทำงานด้วยรอยยิ้มที่ประหม่าบนใบหน้าของเขา

“ปิดประตู!” เสี่ยวหลัว พูด

“ได้ครับ …”

เจียง หยงชุน ตอบรับด้วยรอยยิ้มและปิดประตูห้องทำงานเบาๆ

โลกนี้มันเกิดอะไรขึ้น?

พนักงานออฟฟิศของ บริษัท หลัวฝาง ทั้งหมดต่างก็พากันตกตะลึง ต้องรู้ว่า เจียง หยงชุน นั้นเพิ่งจะแสดงความเป็นศัตรูของเขาต่อ บริษัท หลัวฝาง เมื่อไม่นานมานี้ และเขาก็ไม่เคยมีข้อตกลงที่เป็นมิตรกับพวกเขามาก่อน แล้วตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น? เขาโค้งตัวให้กับเสี่ยวหลัวอย่างเคารพนับถือ มันเป็นไปได้ยังไง พระอาทิตย์เริ่มขึ้นทางตะวันตกหรือว่าเขาทานยาผิดไปหรือเปล่า?

“เกิดอะไรขึ้นกับ เจียง หยงชุน? ทำไมถึงดูเหมือนกับว่า เขามาที่นี่เพื่อมาเอาใจ ประธานเสี่ยว?” สวี่ กว่างซ่ง พูดพึมพำกับตัวเองพร้อมกับขมวดคิ้ว

หลี่ จื่อเมิ่ง ไม่ได้พูดอะไร ใบหน้าที่บอบบางของเธอมันเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

พนักงานจำนวนมากรู้สึกสับสน ความอยากรู้ของพวกเขาค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และพวกเขาก็มารวมตัวกันอยู่ที่ด้านนอกห้องทำงานของเสี่ยวหลัว พวกเขาแนบหูของพวกเขากับประตูห้องทำงานโดยหวังว่าจะได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นขข้างใน

“อะแฮ่ม อะ–แฮ่ม …”

สวี่ กว่างซ่ง กระแอ้มไอหลายครั้ง

พนักงานหลายคนคิดว่า สวี่ กว่างซ่ง เขากำลังขอให้พวกเขากลับไปทำงาน แต่เมื่อพวกเขากำลังจะแยกย้ายกัน พวกเขาได้ยิน สวี่ กว่างซ่ง พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังว่า“การแอบฟังเป็นเรื่องปกติ แต่อย่าทำให้ประธานเสี่ยว รู้ตัวหละ!”

ทุกคนมองหน้ากันและพบว่ามันเป็นการยากที่จะยอมรับการเปลี่ยนแปลงทางจรรยาบรรณของ สวี่ กว่างซ่ง พวกเขาสงสัยว่า“ตามปกติแล้ว รองประธาน สวี่ กว่างซ่ง ควรจะตำหนิพวกเขาหรือเปล่า?”

ภายในห้องทำงาน …

“ประธานเสี่ยว คุณต้องช่วยฉันนะ โรงพยาบาลระดับสูงทั้งหมดมันเป็นขยะ พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ตอนนี้ความหวังเดียวของฉันคือคุณนะ ประธานเสี่ยว ” เจียง หยงชุน อ้อนวอนพร้อมทั้งน้ำตา

เมื่อคืนที่ผ่านมาเขาหมดสติไปในห้องน้ำโดยไม่มีเหตุผล และเขาก็ตื่นขึ้นมาตรงอ่างล้างมือในห้องน้ำ ยิ่งไปกว่านั้นเขารู้สึกว่าวิญญาณของเขามันกำลังสั่นสะเทือนมากขึ้น แต่สิ่งที่ทำให้เขาตื่นตระหนกมากที่สุดก็คือเขาหมดสติลงไปในวันที่สี่หลังจากที่เสี่ยวหลัวบอกจริงๆ ตอนนี้เขาเชื่อมั่นอย่างสมบูรณ์ในสิ่งที่เสี่ยวหลัวพูดแล้ว ว่าเขากำลังนับเวลาถอยหลังไปสู่ความตาย

และนี่ก็คือสาเหตุที่เขาเร่งรีบมาที่นี่ในทันที!

เมื่อเผชิญหน้ากับชีวิตและความตายเช่นนี้ เขาไม่สนใจอีกต่อแล้วว่า Taste Buds มันจะเป็นอย่างไร แต่ใครก็ตามที่สามารถช่วยเขาได้นั่นก็คือบรรพบุรุษของเขา!

“คุณแน่ใจเหรอ ว่าฉันไม่ได้โกหกคุณ?” เสี่ยวหลัวเงยหน้าขึ้นมา และพูดอย่างเย้ยหยัน

เจียง หยงชุน รู้สึกเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เป็นอย่างมาก เขาพยักหน้ายืนยันและพูดว่า“ฉันเชื่อแล้วประธานเสี่ยว ตอนนั้นฉันยังไม่รู้จักคุณดีพอ บุคคลที่มีคุณธรรมสูงส่งจะไม่จดจำความผิดที่ถูกกระทำโดยผู้ที่มีคุณธรรมที่ต่ำต้อย ฉันขอโทษสำหรับความหยาบคายของฉันก่อนหน้านี้ ฉันเสียใจจริงๆ!”

เขายืนขึ้นแล้วโค้งคำนับให้เสี่ยวหลัวอย่างสุดซึ้ง

จากนั้นเขาก็นำสัญญาที่เขาปาจนกระจัดกระจายลงบนพื้นในวันนั้นออกมาจากกระเป๋าเอกสารของเขา และวางมันไว้บนโต๊ะของเสี่ยวหลัวอย่างระมัดระวัง: “นี่เป็นสัญญาของวันนั้นฉันได้เช็ดทุกอย่างจนสะอาดหมดแล้ว มันไม่มีสิ่งสกปรกเกาะอยู่เลยแม้แต่น้อย”

เสี่ยวหลัวมองไปที่สัญญาที่ขาวสะอาดและไร้ที่ติ เขาเอนตัวพิงเก้าอี้แล้วส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม: “นี่เป็นสัญญาที่เตรียมไว้ให้คุณตอนนั้นแต่มันหมดอายุไปแล้ว เห็นแก่ความจริงใจของ ประธานเจียง ฉันจะทำสัญญาให้คุณอีกฉบับ ปริมาณการสั่งซื้อจะยังคงไม่เปลี่ยนแปลง แต่มันจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงค่าใช้จ่ายสักเล็กน้อย”

“ทำตามความต้องการของประธานเสี่ยวได้เลย ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคุณ” เจียง หยงชุน พูด ด้วยความเคารพ

“เพิ่มอีก 500,000 หยวน แต่ของยังคงเป็นปริมาณเท่าเดิม” เสี่ยวหลัว พูดออกมาเบาๆ

บวก … เพิ่ม 500,000 หยวน?

เจียง หยงชุน เขาได้เตรียมจิตใจมาแล้ว แต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงตกตะลึงอยู่ดี เงิน ห้าแสน มันไม่ใช่จำนวนเงินที่น้อยๆเลย

พวกพนักงานออฟฟิศที่แนบฟังอยู่ข้างนอก เมื่อได้ยินเรื่องนี้พวกเขาก็ตกตะลึง และพากันพูดคุยซุบซิบกันอย่างเงียบๆ

“ในตอนแรก เจียง หยงชุน ต้องการสั่งซื้อเท่าไหร่?”

“ถ้าให้ฉันเดา น่าจะครึ่งล้าน”

“คำสั่งซื้อเดิมก็เป็นเงินกว่า ห้าแสน แล้ว อย่าบอกนะว่าราคาขนมไหว้พระจันทร์ราคามันเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าเลยโดยตรง? ประธานเสี่ยว เขาจะโหดร้ายเกินไปแล้ว”

สวี่ กว่างซ่ง และ หลี่ จื่อเมิ่ง ที่ได้รับรู้สถานการณ์ภายในห้องทำงาน จากคนเหล่านี้ พวกเขาต่างก็พากันสูดลมหายใจเข้าลึก และคิดอย่างลับๆว่า“เพิ่มเงินครึ่งล้าน มันอุกอาจเกินไปแล้ว เจียง หยงชุน เขาจะเห็นด้วยไหมนะ?”

……

“ประธานเสี่ยวเพิ่มไปเป็น 2 ล้านแล้ว เพราะเจียง หยงชุน ไม่ได้เซ็นสัญญาในครั้งแรก”

……

“โอ้พระเจ้า ตอนนี้ประธานเสี่ยว เขาเพิ่มเงินอีกครั้ง ตอนนี้มันเป็นเงินกว่า 4 ล้าน เข้าไปแล้ว!”

คำพูดของพนังงานที่แอบฟังอยู่ตรงประตู เริ่มตื่นเต้นขึ้นมาเรื่อยๆ

จาก 500,000 หยวน ไปจนถึง 4 ล้าน แม้แต่เครื่องพิมพ์เงินก็ยังไม่สามารถพิมพ์เงินออกมาได้เป็นจำนวนมากได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้

“ตอนนี้ประธานเสี่ยว ทำการการเพิ่มเงินจากคำสั่งซื้อ 5 แสนหยวน กลายไปเป็น 4 ล้านหยวน เจียง หยงชุน เขาจะเห็นด้วยกับคำสั่งซื้อนี้งั้นเหรอ” สวี่ กว่างซ่ง แสดงความคิดเห็นของเขาอย่างสงสัยหลังจากฟื้นจากอาการช็อก

“ฉันก็รู้สึกแบบเดียวกัน นี่มันไม่ใช่ขนมไหว้พระจันทร์ที่ทำจากแป้งแล้ว แต่มันเป็นขนมไหว้พระจันทร์ที่ทำจากทองคำต่างหาก! เจียง หยงชุน เขาคงเป็นบ้าไปแล้วถ้าเขาเห็นด้วย” จาง ตงไห่ อดไม่ได้ที่จะพูดแทรก

หลี่ จื่อเหมิ่ง ส่ายหัวของเธอแล้วพูดออกมา: “เจียง หยงชุน อาจมีบางสิ่งที่เขาต้องการกับ ประธานเสี่ยว ไม่เช่นนั้นเขาก็คงจะไม่แสดงความเคารพประธานเสี่ยว มากถึงขนาดนั้น”

“นั่นมันก็สมเหตุสมผล!”

หลิน เฉาตง พยักหน้าเห็นด้วย“ฉันคิดว่า เจียง หยงชุน จะต้องเห็นด้วยอย่างแน่นอน แม้ว่าเขาจะไม่ต้องการก็ตาม”