ระบบอัจฉริยะที่ไม่มีใครเสมอเหมือน - ตอนที่ 137 ข่าวดีและข่าวร้าย

จำนวนเงินสุดท้ายคือ 5 ล้าน กล่าวคือคำสั่งซื้อที่มีราคาเพียง 500,000 หยวน มันกลับมีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นอีก 4.5 ล้าน หลังจากข่าวออกมาพนักงานทั้งหมดของ หลัวฝาง ก็กลายมาเป็นเดือดพล่าน

“ห้าล้านพระเจ้า มันเป็การเพิ่มเงินกว่าสิบเท่า!”

“และที่สำคัญเลยก็คือ เจียง หยงชุน เขาก็ยังเห็นด้วยกับมันอีก ตอนนี้เขากำลังเซ็นสัญญากับ ประธานเสี่ยว อยู่ในห้องทำงาน”

“นี่มันช่างน่าเหลือเชื่อ น่าเหลื่อเชื่อเกินไปแล้ว สมองของ เจียง หยงชุน มันกำลังทำงานผิดปกติหรือเปล่า?”

เหล่าพนักงานตกอยู่ในความมึนงง พวกเขาไม่สามารถเข้าใจได้และไม่สามารถเชื่อได้เลยว่าสิ่งนี้มันเกิดขึ้นมาได้ยังไง ผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นศัตรูต่อ หลัวฝาง เขากลับยอมเซ็นสัญญาที่น่าเหลือเชื่อเช่นนี้จาก หลัวฝาง ของพวกเขา หากไม่ใช่เพราะพวกเขาได้ยินเป็นการส่วนตัวพวกเขาก็คงจะไม่เชื่ออย่างแน่นอน

สวี่ กว่างซ่ง ตกอยู่ในอาการณ์สับสนมึนงง เขาใช้เวลานานก่อนที่จะพูดออกมาว่า “บ้าไปแล้ว” จากนั้นเขาก็เดินกลับไปที่ห้องทำงานของเขา เขาต้องการที่จะแยกแยะสิ่งที่เขาเห็นและได้ยินในสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนเช้านี้

“เจียง หยงชุน เขาเป็นคนโง่หรือเปล่า?”

จาง ตงไห่ พูด ดวงตาของเขาเบิกกว้างและเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เขาส่ายหัว แล้วหันไปทางซ้าย แล้วพบว่ามันยากที่จะยอมรับว่าสิ่งนี้มันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร

หลี่ จื่อเมิ่ง และ หลิน เฉาตง ต่างก็รู้สึกงงงวยเหมือนกัน ตอนนี้พวกเขากำลังพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อแยกย่อยมูลค่าการสั่งซื้อที่มีราคาสูงอย่างไม่น่าเชื่อของ เจียง หยงชุน

“เจียง หยงชุน กำลังจะออกมาแล้ว!”

ชายคนหนึ่งตะโกน ฝูงชนที่รวมตัวกันอยู่นอกห้องทำงานของเสี่ยวหลัว พากันกระจัดกระจายตัวกันออกไปเหมือนกับฝูงนกที่ได้ยินเสียงปืน พวกเขากลับไปที่โต๊ะทำงานของตนเองอย่างรวดเร็ว และแกล้งทำเป็นไม่รู้ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะตั้งใจทำงานกันอย่างหนักและทำเป็นเหมือนกับว่าพวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น บางคนแตะที่แป้นพิมพ์บางคนเขียนบนแผ่นจดบันทึกบางคนกำลังโทรศัพท์ พวกเขาดูเหมือนว่ากำลังยุ่งจนไม่มีเวลาไปทำอะไรอย่างอื่น

ประตูห้องทำงานเปิดออก ขณะที่พวกเขากำลังจะออกจากห้อง เจียง หยงชุน ก็จับมือของ เสี่ยวหลัว และพูดอย่างจริงจังว่า“ประธานเสี่ยว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉัน เจียง หยงชุน จะเต้นไปตามจังหวะกลองของคุณ คำสั่งซื้อทั้งหมดของโรงงานพลาสติกของฉันจะเป็นของ บริษัท หลัวฝาง!”

“ขอบคุณคุณเจียง” เสี่ยวหลัว พูดพร้อมกับรอยยิ้ม

เจียง หยงชุน ยิ้มออกมาอย่างสงบ แต่ในใจของเขาเต็มไปด้วยความปวดร้าว เงิน 5 ล้าน ของเขามันลอยออกไปแล้ว

เมื่อเขาจากไปเขาก็โบกมือให้กับพนักงานของ หลัวฝาง ที่แกล้งทำเป็นทำงาน “ทุกคนทำงานอย่างหนัก พวกคุณจะต้องเชื่อมั่นในตัว ประธานเสี่ยว วันหนึ่ง หลัวฝาง จะเอาชนะ taste buds และกลายมาเป็นบริษัททำขนมที่ดีที่สุดในเมืองเจียงเฉิง โอ้ไม่สิ มันต้องเป็นบริษัทขนม ที่ดีที่สุดในประเทศจีน มาสู้ต่อด้วยกันเถอะ สู้! สู้!”

เจียง หยงชุน พูดให้กำลังใจกับพนักงานทุกคนของ หลัวฝาง เขากำมือแน่นและพูดออกมาด้วยความมุ่งมั่น

f * ck!

นี่เป็นสถานการณ์แบบไหนกัน?

พนักงานทุกคนที่อยู่ในสำนักงาน รู้สึกงุนงงอยู่ในใจ เขามีความสุขมากอย่างนั้นได้ยังไงหลังจากที่ได้สูญเสียเงินไป 5 ล้านหยวน หรือว่าสมองของ เจียง หยงชุน มันกำลังมีปัญหาจริงๆ?

แต่สิ่งที่พวกเขาไม่รู้คือ หลังจากที่ เจียง หยงชุน กลับเข้าไปในรถแล้ว เขากำลังร้องไห้!

เขาร้องไห้อยู่พักหนึ่ง ก่อนที่เขาก็นึกถึงความจริงที่ว่าเขาสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้และยังสามารถเล่นกับผู้หญิงได้เหมือนตอนกับตอนที่เขายังหนุ่มๆ ทันใดนั้นจิตวิญญาณของเขาก็ถูกยกสูงขึ้นในทันที เขาคิดว่ามูลค่าของเงินที่เขาใช้ไปนั้นมันคุ้มค่าแล้ว ตอนนี้เขาได้วางความเชื่อทั้งหมดของเขาเอาไว้ในมือของเสี่ยวหลัวแล้ว เมื่อตอนที่อยู่ในห้องทำงานเสี่ยวหลัว เสี่ยวหลัวเขาก็ได้ใช้เข็มเจาะไปที่เขา ตอนนั้นขารู้สึกกังวลมาก แต่หลังจากผ่านไปสักพักร่างกายของเขามันก็เริ่มผ่อนคลาย นี่มันแสดงให้เห็นว่าเสี่ยวหลัว เขาเป็นหมอที่มีประสิทธิภาพจริงๆ

เมื่อเขาคิดถึงสิ่งนี้เขารู้สึกได้ว่าใบสั่งยาที่อยู่ในกระเป๋าของเขามันหนักขึ้นมาก!

ทันใดนั้นเองเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น มันเป็น ฝาง ฉงเหล่ ที่โทรมา

คิ้วของ เจียง หยงชุน ย่นอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็หยิบมันขึ้นมาและกดรับ: “ประธานฝาง ฉันมีข่าวดีและข่าวร้ายที่จะบอกคุณ ซึ่งคุณต้องการฟังข่าวไหนก่อน”

ฝาง ฉงเหล่ ที่อยู่ที่ปลายอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้คาดคิดเอาไว้ว่าประโยคแรกของ เจียง หยงชุน จะเป็นเช่นนี้ เขาถามว่า “เจียง หยงชุน คุณเป็นอะไรไป?”

“ไม่มีอะไร ฉันแค่รู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย”

เจียง หยงชุน หัวเราะ“ให้ฉันบอกข่าวดีกับ ประธานฝางก่อน ข่าวดีก็คือ ในอีกครึ่งเดือน ฉันจะสามารถเล่นกับผู้หญิงได้แล้ว”

ฝาง ฉงเหล่ รู้สึกงงงวยและคิดกับตัวเองว่า: นี่มันอะไรกันเนี่ย? นี่เป็นความลับของ เจียง หยงชุน ไม่ใช่หรอ ไม่ใช่ว่าไม่สามารถเล่นกับผู้หญิงได้หรอกเหรอ เหตุใดเขาจึงพูดแบบนี้ขึ้นมา ไม่ใช่ว่าเขากำลังหลอกฉันอยู่หรอกนะ

“คุณใช้ยาเสพติดงั้นเหรอ?”

ไม่แปลกใจที่ ฝาง ฉงเหล่ จะคาดเดาออกมาอย่างนี้ เพราะนี่มันคือประสิทธิภาพของยาเสพติด

“ไม่ไม่ไม่ ฉันไม่ได้เสพ ฉันได้มาพบกับพี่ชายเสี่ยว และเขาก็สามารถรักษาความเจ็บป่วยของฉันได้”

เจียง หยงชุน รู้สึกตื่นเต้นมากในตอนนี้ เขาตื่นเต้นมากจนคำที่เขาพูดมันไม่ต่อเนื่องกัน เขาเป็นเหมือนกับใครบางคนที่สามารถมองเห็นได้ในทันทีหลังจากที่ตาบอดมาเป็นเวลากว่าสิบปี อารมณ์ความรู้สึกที่เขาประสบอยู่นั้น มันมีมากกว่ายาเสพติดหลายเท่า

“พี่เสี่ยวเหรอ? อย่าบอกนะว่า คุณหมายถึงไอ้เจ้าเสี่ยวหลัว จาก บริษัท หลัวฝาง นั่นหรือเปล่า?” ฝาง ฉงเหล่ พูดด้วยความตกใจและเหยียดหยาม

“โอ้ใช่! เขานั่นแหละ!”

เจียง หยงชุน ยิ้ม“เขารักษาฉันได้ ดังนั้นฉันจึงไม่มีทางเลือกนอกจากให้คำสั่งซื้อทั้งหมดจากโรงงานของฉันไป”

“นี่เป็นข่าวร้ายที่คุณอยากจะบอกกับฉันงั้นเหรอ?” ฝาง ฉงเหล่ บดฟันของเขาเพื่อระงับความโกรธ

“ใช่…”

หลังจากตอบ เจียง หยงชุน ก็รีบดึงโทรศัพท์ออกจากหู เพราะเขารู้ดีว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

อย่างที่เขาคาดไว้ เสียงที่เปล่งออกมาของ ฝาง ฉงเหล่ มันเป็นเสียงกรีดร้องที่ดังออกมาจากลำโพงของโทรศัพท์ ทุกคำมันสามารถได้ยินชัดเจนแม้จะอยู่ในระยะไกลก็ตาม

“เจียง หยงชุน คุณถูกเตะเข้าที่หัวสมองจนสมองของคุณมันเอ๋อหรือไง! เขาบอกว่าเขาสามารถรักษาโรคของคุณได้คุณก็เชื่องั้นเหรอหะ! ใช้สมองสุนัขของคุณคิดให้มันดีๆหน่อย”

“เขาไม่ได้โกหก เสี่ยวหลัวมีความสามารถที่จะทำแบบนั้นได้จริงๆ” เจียง หยงชุน พูดอธิบาย

“แกมันไอลาโง่ แกมันโง่เหมือน sh* แกมัน…..ตั้งแต่หัวจรดเท้า แกมันเหม็นเน่าเหมือนกับขยะ แกเชื่อไอ้สารเลวนั่นได้ยังไง? แกมันไอโง่ไอโง่!”

ฝาง ฉงเหล่ โกรธแค้นมาก เขาได้ไปพบกับ ชู หยุนเชียง แล้วและนั่นมันก็ทำให้เขามั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่า ชู หยุนเชียง ไม่ได้เป็นฝ่ายที่ต่อต้านเขา นี่มันหมายความว่า เสี่ยวหลัว เขาเป็นคนใช้แผนการพวกนั้นทั้งหมดด้วยตัวเอง ในตอนแรกเขายังรู้สึกงุนงงอยู่เลย เมื่อเขาค้นพบเกี่ยวกับกลยุทธ์ที่น่าประหลาดใจของเสี่ยวหลัว ที่ใช้หลอกลวงพวกเขา

เหตุผลที่เขาโทรหา เจียง หยงชุน ก็คือเขาอยากจะสอบถามเกี่ยวกับการพัฒนาความสัมพันธ์ของพวกเขาต่อ แต่ เจียง หยงชุน เขากลับมายกเลิกคำสั่งซื้อของเขา สิ่งนี้มันเป็นเหมือนกับคำสาป ก่อนหน้านี้มันก็มีหลายคนที่หันมายกเลิกคำสั่งซื้อ และเปลี่ยนไปสั่งซื้อกับ บริษัท หลัวฝาง ด้วยการที่ถูกทรยศหลายครั้ง ไม่ว่าสภาวะจิตใจของเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน ไม่ว่าใครโดนแบบนี้มันก็ต้องอารมณ์ขึ้นกันทั้งนั้น

“ประธานฝาง อยากจะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ พูดได้ตามที่คุณต้องการเลย แต่ฉันขอโทษด้วย สำหรับคำสั่งซื้อในกลางฤดูใบไม้ร่วง”

เจียง หยงชุน เขาเย็นชาเหมือนกับหนูที่ตายแล้ว หลังจากพูดจบเขาก็วางหูโทรศัพท์ไปในทันที เขาไม่มีอะไรจะพูด เมื่อให้เลือก taste buds กับสุขภาพของเขา เขาไม่ลังเลเลยที่จะเลือกอย่างหลัง

[ณ ห้องประธานของ Taste Buds]

หลังจากการโทรของเขากับ เจียง หยงชุน จบลง ฝาง ฉงเหล่ ก็ดูเงียบสงบอย่างน่าประหลาด

แต่หมอกควันบนใบหน้าของเขานั้นมืดมนอย่างน่ากลัว เขาไม่สามารถคิดได้ เขาคิดไม่ออกจริงๆ หากปราศจากความช่วยเหลือของ ชู หยุนเชียง แล้ว เสี่ยวกลัว เขาปล้นคู่ค้าเก่าหลายสิบคนไปจาก Taste Buds ของเขาได้ยังไง?

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการตีตัวออกห่างของ เจียง หยงชุน นั้นมันทำให้เขาลำบากมาก!

เขาไม่เคยคิดเลยว่า เจียง หยงชุน จะทรยศเขาอย่างนี้ ทำไมกัน? เสี่ยวหลัวเขามีความสามารถอะไร จากข้อมูลเขาพบว่าเสี่ยวหลัวเดิมที เขาเป็นเพียงแค่ลูกจ้างที่มีรายได้ตามปกติ เพียงเท่านั้น แต่ทำไมตอนนี้เขาถึงได้ทรงพลังขึ้นขนาดนี้ เขาไปเอาพลังพวกนั้นมาจากไหนกัน

ไม่! ความอัปยศทั้งหมดพวกนี้มันจะต้องได้รับการแก้ไข!

จากนั้น ฝาง ฉงเหล่ เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดไปหมายที่เลขหนึ่งชื่อของมันก็คือ ” trump card ” ในขณะเดียวกันที่ไหนสักแห่งใน หลัวฝาง มันก็มีเสียงของโทรศัพท์มือถือดังขึ้น …