ระบบอัจฉริยะที่ไม่มีใครเสมอเหมือน - ตอนที่ 180 มี่

[ภายในห้องทำงานของห้องสมุดมหาวิทยาลัยหัวเย่]

หยาดเหงื่อไหลหลั่งออกมาจากหน้าผากและจมูกของ ไป่หลิง นิ้วของเธอพิมพ์อย่างรวดเร็วนี้มาเป็นเวลากว่าสิบนาทีแล้ว เธอรู้สึกเหนื่อยมาก ตอนนี้เธอรู้สึกราวกับว่านิ้วของเธอมันไม่ใช่ของตัวเธอเอง เพราะว่ามันชาและปวดจนแทบที่จะไม่รู้สึกอะไรแล้ว

เธอมีสมาธิมากและไม่วอกแวกเลยแม้แต่น้อย ถ้าเธอวอกแวกผลที่ตามมามันก็จะเป็นความล้มเหลวอย่างแน่นอน

แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างเต็มที่ในการหยุดยั้งการโจมตี แต่กองกำลังของฝ่ายตรงข้ามก็ยังคงบุกเข้ามาโจมตีในแนวรบอย่างน่าหวาดกลัว การรวมตัวโจมตีของแฮกเกอร์ระดับสูงทั้งสี่คน นั้นสามารถอธิบายได้ดีที่สุดว่า มันเป็นการโจมตีที่เหมือนกับคลื่นสึนามิที่มิอาจผ่านพ้นไปได้ ไป่หลิง ประสบกับความพ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่าและสูญเสียพื้นที่ไปเรื่อยๆ เธอกัดริมฝีปากอย่างแรงจนริมฝีปากสีแดงที่บอบบางของเธอดูเหมือนกับว่ามันจะมีเลือดไหลออกมา

……

“มันจบแล้ว ลาร์ค พ่ายแพ้แล้ว!”

ในสำนักงานใหญ่ของ NSA ทุกคนต่างก็พากันอ้าปากค้างด้วยความตกใจและวิตกกังวล พวกเขาไม่สามารถยอมรับได้เลยว่า ผู้พิทักษ์แห่งหน่วยงานความมั่นคงแห่งชาติของพวกเขา จะประสบกับความพ่ายแพ้เช่นนี้

……

ในห้องทำงานของห้องสมุดมหาวิทยาลัยหัวเย่ ไป่หลิงหยุดมือของเธอลง เธอจ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่า ด้วยความสับสนมึนงง เธอไม่สามารถทำใจกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นได้เลย ใบหน้าของเธอซีดขาวราวกับว่าวิญญาณของเธอได้หลุดออกจากร่างไปแล้ว

เธอพ่ายแพ้ เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เธอจะพ่ายแพ้ไปจริงๆ นี่ไม่ใช่แค่การต่อสู้ธรรมดาๆ แต่มันเป็นสงคราม!

ในช่วงสามปีที่ผ่านมา เธอได้ศึกษาและดำเนินการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง เพื่อที่จะสามารถต้านทานกองกำลังศัตรูจากต่างชาติที่บุกรุกเข้ามาเครือข่ายของจีนได้

ตั้งแต่อายุยังน้อย ครอบครัวของเธอได้สอนให้เธอรักมาตุภูมิของเธอ หลังจากที่เธอถูกสอนมาอย่างนั้นเธอก็ยึดมั่นมันมาตลอด เมื่อเธอตระหนักได้ถึงพรสวรรค์ในคอมพิวเตอร์เธอ เธอจึงเริ่มเข้ามามีส่วนร่วมในการปกป้องประเทศจีนโดยไม่ลังเล ในความเป็นจริงไม่มีใครรู้ว่าเธอทำเช่นนั้น แม้แต่เพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ ชูเยว่ ก็ยังไม่รู้ว่าเธอได้คอยต่อต้านวิกฤตการณ์ในประเทศจีนมาแล้วหลายสิบครั้ง และวิกฤตแต่ละครั้งมันก็มักจะเป็นหายนะที่ร้ายแรงสำหรับจีนอยู่เสมอ

เธอรู้สึกมีความสุขและภาคภูมิใจอย่างเงียบๆ ในการปกป้องประเทศด้วยตัวเอง

มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ความลับนี้ ดังนั้นเมื่อเธอล้มเหลวในครั้งนี้ จึงไม่มีใครมาปลอบเธอ เธอไม่เพียงแต่จะรู้สึกหงุดหงิดอยู่ลึกๆเท่านั้น แต่เธอก็ยัง – รู้สึกได้ถึงความท้อแท้ในความฝันของเธอด้วย!

……

“ในที่สุด ลาร์ค ของจีนก็พ่ายแพ้ให้กับเรา ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเครือข่ายของจีนจะกลายมาเป็นสวนหลังบ้านของเรา เราจะสามารถเข้าไปได้ทุกเมื่อที่ต้องการ เฮ้เฮ้ … ”

ที่ต่างประเทศ กลุ่มของชายตาสีฟ้าร้อง กู่ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น และบางคนก็ได้เปิดขวดแชมเปญเพื่อเฉลิมฉลอง เครือข่ายของจีนถูกทะลวงแล้ว และข้อมูลทั้งหมดก็จะถูกทำลายโดยพวกเขา จากนั้นมันจะนำความสูญเสียมาสู่จีน ความสูญเสียมันไม่ใช่แค่กี่หมื่นล้านเท่านั้นแต่มันมากกว่านั้นเยอะ

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ประตูเครือข่ายที่เพิ่งถูกเจาะทะลวงกำลังจะเปิดออก ทันใดนั้นเองมันก็ไฟร์วอลล์ที่แปลกประหลาดปรากฏขึ้นมาโดยที่ไม่มีการเตือน มันเป็นเหมือนกับอุปสรรคตามธรรมชาติที่ปิดกั้นความก้าวหน้าของพวกเขา

“เกิดอะไรขึ้น?”

พวกเขาต่างก็ตกตะลึง จากนั้นพวกเขาก็หยุดการเฉลิมฉลอง และเริ่มโจมตีไฟร์วอลล์ใหม่อีกครั้งในทันที

ชุดคำสั่งโจมตีไฟร์วอลล์ ปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหัน สิ่งที่พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยก็คือ รหัสของไฟร์วอลล์นั้นแตกต่างจากที่พวกเรารุมโจมตีกันมาก่อนหน้า เมื่อพวกเขาเอาชนะมันได้ แต่ในที่สุดมันก็มีไฟร์วอลล์ใหม่อีกตัวก็ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของพวกเขาอีกครั้ง และส่งเสียงสัญญาณเตือนสีแดงหยุดพวกเขาไม่ให้ก้าวหน้า

“เชี่ยอะไรวะเนี้ย”

ดวงตาของเหล่าแฮกเกอร์เบิกกว้างด้วยความตกใจ พวกเขากัดฟันแน่นและโจมตีต่อไปอย่างไม่ท้อถอย

……

เดิมทีสำนักงานใหญ่ NSA ในจีน ตกอยู่ในอารมณ์ที่หดหู่ ทุกคนดูท้อแท้และก้มหัวลง แต่ทันใดนั้นเอง มันก็มีเสียงร้องที่น่าตื่นเต้นดังออกมาและทำลายความเงียบนี้ลงไป

“มันยังไม่ได้ถูกเจาะ มันมีไฟร์วอลล์อันใหม่ปรากฏขึ้นมา และหยุดยั้งไอ้พวกนั้น ให้อยู่ข้างนอกพรมแดนของเรา!”

เสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดังขึ้น และในไม่ช้าทุกคนก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ทุกคนมองไปที่หน้าจอหลักและจดจ่ออยู่กับคอมพิวเตอร์ที่อยู่ตรงหน้า

ผู้บริหารของ NSA ที่มองดูหน้าจอคอมพิวเตอร์ของเขา ส่งเสียงเชียร์ออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน

“ฮ่าฮ่า…พระเจ้าอวยพรประเทศจีนของพวกเรา พระเจ้าอวยพรประเทศจีนของพวกเราจริงๆ!”

ชายวัยกลางคนในชุดสูทผูกเน็คไท พูดออกมาอย่างตื่นเต้น “ดูไอ้พวกนั้นสิ! พวกมันดูเหมือนกับพวกซอมบี้ที่ถูกมันฝรั่งขวางทางไว้ เหมือนกับในเกม Plants vs. Zombies เลยไม่ใช่เหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า”

เสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วห้อง เมื่อได้ยินความคิดเห็นของเขา มันเป็นการเปรียบเทียบที่เหมาะสมจริงๆ

กระนั้นทั้งห้องก็เงียบเสียงลงอีกครั้งอย่างรวดเร็ว เพราะว่าไอ้ต่างชาติมันยังไม่ยอมแพ้ พวกมันยังคงเป็นเหมือนกับฝูงซอมบี้ที่กระตือรือร้นที่จะกัดแทะสมองของพวกเขา พวกมันยังคงเคี้ยวไฟร์วอลล์ ที่ปิดกั้นพวกมันไว้เหมือนกับมันฝรั่ง ที่อยู่ในเกม

“ดูเหมือนว่านี่จะไม่ใช่ไฟร์วอลล์ของ ลาร์ค”

“ใช่แล้ว คุณสมบัติหลักของไฟร์วอลล์ของ ลาร์ค นั่นคือความสามารถในการสร้างใหม่อย่างรวดเร็ว แต่ไฟร์วอลล์ในปัจจุบันนี้มันใช้เวลาในการสร้างใหม่ค่อนข้างนานกว่ามาก แต่มันก็มีความโดดเด่นในเรื่องของความแข็งแกร่ง และ นั่นมันก็ทำให้ผู้โจมตีเจาะทลายกำแพงได้ยากกว่า”

“มีคนอื่นเข้าร่วมในการต่อสู้?”

ผู้เชี่ยวชาญด้านคอมพิวเตอร์ในห้องสำนักงาน ค้นพบสิ่งผิดปกติในทันที และก็ต่างพากันพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ในที่สุดพวกเขาก็ได้ข้อสรุปว่ามันไม่ใช่ ลาร์ค แต่มันเป็นอีกคนที่ต่อสู้กับกองกำลังศัตรูจากต่างชาติ!

อะไรนะ? มีอีกคน?

ข้อสรุปดังกล่าวถูกส่งต่อไปยังผู้บริหารของ NSA และมันทำให้เกิดความปั่นป่วนในทันที นี่มันก็หมายความว่า มันยังมีอัจฉริยะทางคอมพิวเตอร์อีกคนหนึ่งนอกเหนือจาก ลาร์คที่ซ่อนตัวอยู่ในประเทศจีนของเรา?

บางคนตกใจบางคนตื่นเต้นและบางคนก็ตำหนิตัวเอง ที่ไม่สามารถให้ความยุติธรรมกับคนที่มีพรสวรรค์เช่นนี้ได้ เมื่อก่อนพวกเขาไม่ได้พยายามที่จะหาคนที่มีพรสวรรค์ และเลี้ยงดูพวกเขาเหล่านั้นเลย ในตอนนี้พวกเขารู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง แต่ในขณะเดียวกันพวกเขาก็สงสัยว่า มันยังมีอัจฉริยะอีกกี่คนที่ถูกละเลยในประเทศจีนแห่งนี้

หลังจากการประชุมพิเศษเจ้าหน้าที่อาวุโสของ NSA ก็ได้ตัดสินใจอย่างเป็นเอกฉันท์ว่า จะออกปฏิบัติการภารกิจค้นหาผู้ที่มีความสามารถท่ามกลางประชากรของประเทศจีนนี้ เพื่อนำพวกเขาเหล่านั้นมาสั่งสอนและสนับสนุนพวกเขาให้มาเป็นกำแพงป้องกันของชาติในอนาคต

ห้านาทีต่อมาเสียงเชียร์และเสียงปรบมืออันอบอุ่น ก็ดังก้องออกมาจากห้องสำนักงานในทันที

“พวกมันถอยแล้ว พวกมันถอยแล้ว!”

“เราชนะแล้ว! ในที่สุดไอ้พวกนั้นก็ตระหนักได้ว่า พวกมันไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้อีกแม้แต่นิ้วเดียว เมื่อพวกมันต่อสู้กับไฟร์วอลล์ตัวที่สาม”

“ทำได้ดีมาก คนคนนี้สุดยอดจริงๆ”

……

ในห้องทำงานของห้องสมุดของมหาวิทยาลัยหัวเย่ ดวงตาของไป่หลิง เบิกกว้าง บ่งบอกทุกอย่าง เธอยังคงจดจ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ด้วยความไม่อยากจะเชื่อ รหัสทั้งหมดจากผู้โจมตีหายไปในพริบตา เธอจินตนาการถึงไฟร์วอลล์ที่ทนทาน ซึ่งประกอบไปด้วยการรวมตัวของรหัสใหม่ ที่ยืนอย่างมั่นคงเหมือนกับกำแพงเมืองจีน ขณะที่เธอตรวจสอบเครือข่าย เธอก็ไม่สามารถค้นพบข้อบกพร่องหรือช่องโหว่ใดๆได้เลย อย่างน้อยๆมันก็ไม่สามารถค้นพบได้จากการดูเพียงครั้งแรก

“คนคนนี้คือใครกัน?”

ไป่หลิงรู้สึกหวาดหวั่นและรู้สึกชื่นชม คนผู้นี้เป็นอย่างมาก เธอเห็นได้อย่างชัดเจนลยว่า บุคคลผู้นี้สกัดกั้นผู้โจมตีที่ดุร้ายเหล่านั้นด้วยไฟร์วอลล์เพียงสามอัน กำแพงที่ทำหน้าที่ป้องกันโดยรวมในเชิงลึก เมื่อกำแพงแรกแตก กำแพงที่สองก็จะก่อตัวขึ้นมา ก่อนที่กองกำลังของฝ่ายตรงข้ามจะบุกเข้ามาได้ ในขณะที่กำแพงที่สองล้มลง กำแพงที่สามก็ปรากฏออกมาเพื่อมาป้องกันการบุกทะลวงของศัตรูอีกครั้ง

ในช่วงเวลาสั้นๆ เขากลับสามารถหาทางแก้ไขช่องโหว่ และสร้างชุดคำสั่งของรูปแบบของไฟร์วอลล์ใหม่ได้ นี่ยังเป็นสมองของมนุษย์อยู่ใช่ไหม?

นอกเหนือจากความตกใจแล้ว ความภาคภูมิใจของแฮ็กเกอร์ของเธอก็ถูกกระทบเช่นกัน เธอแทบที่จะทนรอไม่ไหวแล้ว ที่จะส่งข้อความไปหาอีกฝ่าย

“คุณคือใคร?”

……

เสี่ยวหลัวที่ได้รับข้อความ เขาก็ถามขึ้นมาอย่างติดตลกว่า “แล้วคุณหละเป็นใคร?”

“ลาร์ค”

ลาร์ค?

เสี่ยวหลัว หัวเราะออกมาเบาๆ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นเขาก็พิมพ์ลงไปบนแป้นพิมพ์และตอบว่า“มี่!”

เหตุผลเดียวที่เขาเรียกตัวเองว่า มี่ นั้นไม่มีเหตผลอื่นใด สิ่งนี้มีพื้นฐานมาจากต้นไม้ลำดับของวงศ์ตระกูลของตระกูล เสี่ยว และชื่อรุ่นของ เสี่ยวหลัว ก็มีชื่อว่า มี่ ที่เป็นชื่อรุ่นของเขา ซึ่ง มี่ นั้นมีความหมายว่าการทำลาย