ระบบอัพเกรดเทพชาย - ตอนที่ 6 ก้าวกระโดดแห่งศรัทธา

“ไม่ ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้แล้ว!”

“ตีเหล็กมันต้องตีตอนร้อน!”

“ดูเหมือนจะมีบางอย่างผิดปกติ แต่ไม่เป็นไร” แน่นอนว่าหลิงเซียวสังเกตเห็นว่ามีคนจำนวนมากกำลังมาที่ห้องกระจายเสียง แต่หลิงเซียวก็ยังไม่อยากจากไปในตอนนี้

ถ้าแค่มาทิ้งระเบิดไว้แล้วก็ปล่อยไปแบบนี้ มันจะต่างอะไรกับการจับปลาและกลับมามือเปล่า?

“เป็นอะไรกันสาวสวย หมดความอดทนกันแล้วเหรอ ถึงได้รีบมาที่ห้องออกอากาศ”

“ฉันถังชิงวัชระอันดับหนึ่งแห่งเมืองหนานเฉิง ฉันยินดีที่จะต่อสู้กับสาวสวยทั้งหมดเป็นเวลาสามวันสามคืนอีกครั้ง!”

” ติ้ง! โฮสต์แสดงสันดานสถุลออกมาสำเร็จ พลังชีวิต +0.3! “

” ติ้ง! โฮสต์แสดงสันดานสถุลออกมาสำเร็จ พลังวิญญาณ +0.2! “

” ติ้ง! โฮสต์แสดงสันดานสถุลออกมาสำเร็จ ทักษะการต่อสู้ +10! “

” ติ้ง! โฮสต์แสดงสันดานสถุลออกมาสำเร็จ เหรียญ ฮัวเซีย +30,000! “

” ติ้ง! โฮสต์แสดงสันดานสถุลออกมาสำเร็จ เสน่ห์ +1! “

” ติ้ง .. “

คำพูดที่ไร้ยางอายของหลิงเซียวออกอากาศอีกครั้งและสมาชิกทุกคนของโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สองก็โกรธมาก จนแทบจะอาเจียนออกมาเป็นเลือด!

“ถังชิงถ้าแกกล้าก็อย่าวิ่งหนี! ฉันจะไปควักสมองหมาๆของแกออกมา!”

“ผ่านมาหลายปีแล้ว ที่ไม่มีใครกล้ามาฉีกหน้าโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สองของเราแบบนี้!!”

“ฆ่าเจ้าเต่าตัวนี้สะ~~~!”

” … “

พลังชีวิตของหลิงเซียวในตอนนี้พุ่งขึ้นสูงถึง 124 จุดแล้ว และพลังวิญญาณก็ทะลุถึง 112 จุด ด้วยเช่นกัน

“ฉันอยู่ต่อไม่ได้แล้ว ฉันต้องถอนตัวออกไปเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่ไปตอนนี้บางทีฉันอาจจะถูกพวกนี้ขัดขวางไว้ได้จริงๆ”

เมื่อหลิงเซียวนึกถึงเรื่องนี้ เขาก็ขยับขาและรีบวิ่งออกไปจากห้องกระจายเสียงในทันที

ทันทีที่เขามาถึงประตูก็มีนักเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สอง บ้างคนมาถึงแล้ว

“ถังชิง! เอามันให้ตาย!” นักเรียนคำรามและพุ่งเข้าไปหาหลิงเซียว

หลิงเซียวที่สวมแว่นกันแดด เตะออกไปโดยไม่ได้คิดอะไร

ปัง

การเตะครั้งนี้ของหลิงเซียว เตะนักเรียนกระเดนออกไปหลายเมตรโดยตรง ใบหน้าของนักเรียนแดงก่ำกลายเป็นสีตับหมู

ทันทีจากความโกรธ

พลังชีวิตที่มากถึง 124 จุดทำให้หลิงเซียวมีพลังมาก

ไม่ว่าจะเป็นพลังหรือความเร็วก็ได้รับการปรับปรุงอย่างมากเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้

ไม่ต้องพูดถึงนักเรียนที่อยู่ตรงหน้าหลิงเซียวเลย แม้แต่ครูสอนศิลปะการต่อสู้ของโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สอง ก็เผชิญหน้ากับการเตะอย่างกะทันหันเช่นนี้ไม่ได้ หากพวกเขาดูถูกหลิงเซียว

ท้ายที่สุดหนานเฉิงก็เป็นเพียงเมืองเล็กๆระดับสาม และไม่มีครูสอนศิลปะการต่อสู้คนใดในโรงเรียนมัธยมที่เป็นนักรบจิตวิญญาณ

อย่างมากพลังแห่งชีวิตและพลังวิญญาณของพวกเขาก็ดีกว่าหลิงเซียวไม่มาก

สำหรับความแข็งแกร่งของตนหลิงเซียวก็ยังไม่แน่ใจนัก

แต่ถ้าใช้ครูสอนศิลปะการต่อสู้ของโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สามเป็นตัวเปรียบเทียบ หลิงเซียว ก็ประเมินว่าพวกเขาน่าจะอยู่ที่ประมาณ 150 จุด

“กล้าที่จะทำร้ายคน! กำจัดมัน!”

เสียงตะโกนที่รุนแรงดังออกมาพร้อมกับหมัดที่พุ่งเข้าใส่หลิงเซียว!

ด้วยพลังวิญญาณ 112 จุดความเร็วในการตอบสนองของหลิงเซียวจึงรวดเร็วมาก

เมื่อเผชิญหน้ากับหมัดที่รุนแรงนี้หลิงเซียวจึงไม่ได้ตกใจ

หลิงเซียวขยับตัวเล็กน้อย เขาก็สามารถหลีกเลี่ยงหมัดที่เข้ามาใกล้ในระยะไม่กี่มิลลิเมตรได้อย่างเฉียดฉิว

หมัดพุ่งตรงไปที่หน้าหลิงเซียว แต่หมัดมันก็สัมผัสไม่ได้แม้แต่ชายเสื้อของเขา

คนที่ส่งหมัดออกไปถึงกับผงะ เขาไม่คาดคิดเลยว่าหลิงเซียวจะตอบสนองและหลบหลีกด้วยวิธีนี้

“ถอยออกไป!”

หลิงเซียวตะโกนเสียงดัง ส่งหมัดตรงเข้ากระแทกที่ไหล่ของชายคนนั้น

เสียงอู้อี้ดังออกมาจากปากของชายคนนั้น

ร่างของชายคนนั้นพุ่งบินกระเดนถอยหลังออกไปราวกับว่าวที่สายป่านขาด

นักเรียนสามคนที่อยู่ข้างหลังเขาเห็นสิ่งนี้ พวกเขาต่างก็พยายามพุ่งเข้ามาจับตัวหลิงเซียว

อัก

เสียงอู้อี้อีกสามเสียงดังมาจากปากของทั้งสามคน

“แข็งแกร่ง!”

“ถังชิงทรงพลังขนาดนี้เชียวหรือ?”

“ฉันเกรงว่าพลังชีวิตและพลังวิญญาณของเขา ไม่น้อยไปกว่าศิษย์พี่ที่โดดเด่นที่สุดของโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สองของเราเลยด้วยซ้ำ!”

ทั้งสามคนตกใจ พวกเขาจะรู้คุณสมบัติทั้งคู่ของหลิงเซียวที่สูงถึง 124 และ 112 จุด ตามลำดับได้อย่างไร?

พวกเขาไม่คิดด้วยซ้ำว่า “ถังชิง” ที่พวกเขาเจอจะเป็นหลิงเซียวที่ปลอมตัวมา

หลิงเซียวไม่สนใจสิ่งที่พวกเขาคิดและรีบไปที่ชั้นดาดฟ้าในทันที

ระหว่างทางมีนักเรียนหลายคนต้องการขัดขวางหลิงเซียว แต่พวกเขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลิงเซียว

ยังไม่ทันที่การต่อสู้จะทันได้เริ่มต้น ผลของการต่อสู้การต่อสู้มันก็ได้จบลงไปก่อนแล้ว

การเคลื่อนไหวของหลิงเซียวว่องไวราวกับลิง เพียงพริบตาหลิงเซียวก็มาถึงชั้นดาดฟ้าแล้ว

คลิก!

ขณะที่หลิงเซียวไปถึงชั้นดาดฟ้าเขาก็ล็อคประตูทันที

หลังจากนั้นหลิงเซียวก็เดินไปที่ขอบชั้นดาดฟ้าใกล้รั้วกับของโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สอง

ปัง!

ประตูชั้นดาดฟ้าถูกเปิดออกและนักเรียนของโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่สอง ก็กรู่กันออกมาอย่างหนาแน่นราวกับฝูงมด

ทันใดนั้นพวกเขาก็เห็นหลิงเซียวยืนอยู่บนขอบดาดฟ้าโดยหันหลังให้กับพวกเขา

“นี่มันจะทำอะไร”

“มันจะกระโดดลงไป เพียงเพราะกลัวเหรอ?”

“ไอ้บ้าคนนี้มันป่วย!”

“เพิ่งรู้ว่าตัวเองกลัวเป็นแล้วเหรอ?”

“ตายแน่! ตายแน่ๆ!”

“มันคงจะไม่กระโดดลงไปจริงๆใช่มั้ย?”

อย่ามองไปที่ความแข็งกร้าวของนักเรียนที่ดุด่าก่อนหน้านี้พวกเขาทำไปเพียงเพราะความโกรธ แต่หลิงเซียวที่อยู่ตรงหน้านี้ก็ทำให้พวกเขากังวลจริงๆ

ถ้าปล่อยให้พวกเขาทุบตีหลิงเซียวให้ตายจริงๆ พวกเขาอาจจะไม่กล้าทำด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตามหากหลิงเซียวถูกพวกเขาจับได้ หลิงเซียวก็คงจะถูกทุบตีให้ตายไปแล้วครึ่งหนึ่ง

“ถังชิง แกจะทำอะไร” นักเรียนชั้นนำกล่าว

หลิงเซียวยิ้มและพูดว่า “ลองเดาดูสิ!”

ก่อนที่นักเรียนคนนั้นจะทันได้พูดอะไรต่อ เขาก็เห็นหลิงเซียวกระโดดลงไปแล้ว!