ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 1610 : ปัญหาของใต้เท้าชวง

ตอนที่ 1610 : ปัญหาของใต้เท้าชวง

สําหรับกุยหยวนผู้สร้างทั่วไปแล้ว พลังการสร้างของใต้เท้าซวงนั้นถือว่าแข็งแกร่งเกินจะต้านทานได้ แม้ว่าจะเป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 2 เหมือนกัน แต่ก็ไม่อาจจะสลายการโจมตีของใต้เท้าซวงได้

แต่ในสายตาของจางหยูแล้ว การโจมตีแบบนี้ไม่ต่างอะไรจากของเด็กเล่น

แม้ว่าใต้เท้าซวงจะเอาจริงโดยไม่คิดยั้งมือแม้แต่น้อย แต่การโจมตีนี้กลับไม่อาจจะทําอะไรได้ในสายตาของจางหยูแล้วมันไม่ต่างอะไรจากเด็กที่ใช้ปืนของเล่นยิงใส่เขา จางหยูอยากจะหัวเราะออกมาแต่ใต้เท้าชวงเอาจริงราวกับว่าปืนเด็กเล่นนี่มีพลังร้ายแรงอย่างไรอย่างนั้น

จางหยูยิ้มออกมาและปล่อยให้สายเบ็ดรัดตัวเขา

“ ดี !” ใต้เท้าชวงยิ้มออกมา ไม่มีใครที่โดนสายเบ็ดรัดแล้วจะหนีไปได้ภายใต้การควบคุมของเขา

เขาดึงสายเบ็ดกลับมาจนทําให้จางหยูรู้สึกเหมือนกับว่าโดนควบคุมโดยเบ็ดนี่

แต่ใต้เท้าชวงก็ต้องแปลกใจ เขาดึงจางหยูกลับมาไม่ได้เลย สายเบ็ดไม่ขยับราวกับว่าจางหยูเป็นหินก้อนใหญ่

รอยยิ้มของใต้เท้าชวงแน่นิ่งไป เขาเริ่มสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันทีจิตผู้สร้างของเขาระเบิดออกมา ร่างกายของเขาแผ่พลังอันน่ากลัว แขนของเขาบวมขึ้นและทําการยกเบ็ดขึ้นมาอีกครั้งด้วยความเชี่ยวชาญ

การตกเบ็ดนี้เหมือนกับการสร้างโลกขั้นที่ 9 ขึ้นมาและถึงกับเหนือกว่า !

ครั้งนี้ใต้เท้าชวงมั่นใจว่าแม้แต่ผู้ควบคุมขั้นที่ 3 ก็ไม่อาจจะทําอะไรได้ภายใต้การโจมตีนี้

ใต้เท้าชวงคิดว่าเขาไม่อาจจะเทียบกับผู้ควบคุมขั้นที่ 3 ได้ แต่ผู้ควบคุมขั้นที่ 3 ก็ไม่อาจจะมองข้ามการโจมตีนี้ได้แน่

แต่ใต้เท้าชวงก็ต้องตะลึงเมื่อพบว่าทั้งๆที่เขาออกแรงเต็มกําลัง แต่ก็ไม่อาจจะดึงสายเบ็ดกลับมาได้ !

ตัวของจางหยยังอยู่ที่เดิม ทําให้ใต้เท้าชวงรู้สึกว่าไม่ว่าจะใช้พลังการสร้างไปมากแค่ไหนแต่ก็ไม่อาจจะทําอะไรจางหยได้ จางหยูยังคงยิ้มออกมาดังเดิมไม่เปลี่ยน แต่ในสายตาของใต้เท้าชวงแล้วรอยยิ้มนี้เหมือนกับรอยยิ้มที่ปั่นหัวเขา

ใต้เท้าชวงใจเต้นพร้อมกับเหงื่อที่เริ่มผุดขึ้นมา

“ เหนือกว่าผู้ควบคุมขั้นที่ 3 ! ” ใต้เท้าชวงใจสั่น มือที่จับเบ็ดเองก็สั่นไปด้วยจนเบ็ดนั้นแทบจะหลุดออกจากมือ

เขาไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจางหยูจะเหนือกว่าผู้ควบคุมขั้นที่ 3 ได้ !

จางหยูเหมือนจะเดาความคิดของใต้เท้าชวงออกแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาตรวจสอบสายเบ็ดที่พันอยู่รอบตัว ก่อนจะชมออกมา “ เบ็ดของเจ้าทําได้ดี มันสามารถทนการกัดกร่อนของความโกลาหลได้ แต่โชคร้ายที่เจ้าไม่อาจจะดึงพลังของมันออกมาได้ทั้งหมด ”

เมื่อพูดจบจางหยูก็ทําการดึงสายเบ็ดทันที

แรงมหาศาลนี้ทําให้สายเบ็ดถึงกับรั้งคันเบ็ด

ใต้เท้าชวงสะดุ้งด้วยความตกใจ

นี่เขากําลังตกจางหยูรีจางหยูกําลังตกเขากันแน่ ?

“ ขอโทษที ข้าไม่ได้ตั้งใจ” จางหยูปล่อยสายเบ็ดและมองไปที่ใต้เท้าชวง “ ตอนนี้เจ้าเอาหินให้ข้าได้รึยัง? เจ้าสบายใจได้ ข้าไม่ได้อยากได้หินมาฟรีๆ เจ้าอยากได้อะไรก็จงพูดมาหากทําได้ข้าก็ไม่รังเกียจที่จะตอบแทน หากต้องการบางสิ่งแต่ไม่คิดจะจ่ายมัน แล้วมันจะต่างจากการปล้ นตรงไหน ? ” จางหยุไม่เคยคิดหวังพึ่งความแข็งแกร่งในการบังคับผู้อื่น

เมื่อพูดจบจางหยูก็หัวเราะออกมา

ตอนนี้จิตใจของใต้เท้าซวงหวั่นไหวเป็นอย่างมาก แต่เขาไม่ได้คิดจริงจังกับคําพูดของจางหยู * ท่านจางต้องการหินมากแค่ไหน โลกจิตวิญญาณจะพยายามอย่างที่สุดเพื่อหาหินให้เพียงพอที่ท่านต้องการ “เมื่อเขาพูดจบเขาก็รู้สึกอายขึ้นมา เขากลัวว่าจางหยูจะต้องการหินทั้งหมดในโลกนี้หินที่พวกเขาเก็บไว้ในคลังก็อาจจะไม่เพียงพอ ในความเห็นของเขาแล้วเมื่อยอดฝีมืออย่างจางหยุมาถึงที่ งั้นอีกฝ่ายคงต้องการหินนั่นไม่ใช่น้อย

บางที่หินร้อยล้านก้อนก็คงไม่เพียงพอกับความต้องการของจางหยู !

ในเวลาเดียวกันเขาก็รู้สึกแย่กับจางหยูขึ้นมา “ ทําไมท่านไม่ติดตราผู้ควบคุมกัน หากรู้ว่าท่านแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ ข้าจะปล่อยให้ตัวเองโดนดูถูกเช่นนี้ได้ยังไง ?”

ไม่ใช่ว่านี่เป็นการรังแกคนอื่นรึไงที่ผู้ควบคุมแสร้งเป็นผู้สร้างทั่วไป ?

มันน่าสนุกตรงไหนกัน ?

“ ร้อยล้านก้อน เจ้ามีพอรึไม่ ? ” จางหยูคิดก่อนจะถามขึ้นมา

100 ล้านก้อนนี้ไม่ใช่ตัวเลขที่จางหยูเดาขึ้น เขาคิดมาแล้ว ผลโกลาหลหนึ่งผลราคาเริ่มต้นอย่างน้อย 10,000 หินแห่งการสร้าง สํานักดังเฉียงมีคนหลายพันคน มันต้องใช้ผลโกลาหลจํานวนมาก หิน 100 ล้านก้อนจึงจําเป็นอย่างมาก หากมีหินแห่งการสร้าง 100 ล้านก้อนก็จะได้ผลโกลาหลมาอย่างน้อยพันผล มันอาจจะเพียงพอกับความต้องการของสํานักพุ่งเฉียงในระยะแรก

ในทางกลับกันเขาก็ไม่อยากกดดันอีกฝ่ายเกินไป เขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีหินมากแค่ไหน หากเขาต้องการมากเกินไป ฉันในโลกนี้คงมีหินไม่พอและยังฟังดูไม่เข้าท่าอีกด้วย

เมื่อได้ยินคําพูดของจางหยู ใต้เท้าซวงก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกแต่เขาก็ยังปวดใจอย่างมาก

แม้ว่าหินหยาบพวกนี้จะไม่ได้มีค่าอะไรมากแต่เมื่อมันมากถึง 100 ล้านก้อนก็สามารถนําไปใช้แลกกับหินแห่งการสร้างได้เป็นจํานวนมาก !

หิน 100 ล้านก้อน !

มันต้องใช้เวลากี่ปีกว่าที่โลกจิตวิญญาณจะสร้างหินมากมายแบบนั้นขึ้นมาได้ !

แม้ว่าจะปวดใจแต่ใต้เท้าซวงก็ไม่กล้าปฏิเสธจางหยู “ ท่านจางสบายใจได้ ข้าจะให้คนไปขุดหาหินมาเพิ่มและหยุดการแลกเปลี่ยนหินกับกองกําลังอื่นๆ ภายใน 1 เดือนข้าจะหาหินให้ท่าน 100 ล้านก้อนไม่ขาดไม่เกิน ”

หินในคลังแน่นอนว่ามีไม่พอ พวกเขาต้องเพิ่มกําลังการขุดและร่วมมือกับกองกําลังอื่นๆเพื่อหาหินให้ครบ 100 ล้านก้อน

จางหยูพยักหน้าและพูดขึ้น “ ดี ข้าจะรออีก 1 เดือน นอกจากนี้เจ้าก็บอกมาว่าเจ้าต้องการอะไร”

ใต้เท้าชวงยังไม่ทันได้เปิดปากพูด จางหยูก็พูดขึ้นต่อ “ ข้าบอกก่อนว่าอย่าขอหินแห่งการสร้างหากเป็นเรื่องอื่นก็บอกมาได้เลย”

หากเป็นหินแห่งการสร้าง งั้นเขาคงไม่มาขอหินจากใต้เท้าซวงแบบนี้

* ได้รับใช้ท่านจางก็ถือว่าเป็นเกียรติต่อเราแล้ว ข้าจะกล้าขออะไรได้อย่างไร” ใต้เท้าซวงโค้งให้ด้วยท่าที่เคารพ

เขาเองก็อยากจะขอแต่สิ่งที่เขาอยากจะขอนั้นต้องใช้ความกล้าเพื่อจะพูดมันออกมา

การขอเรื่องนี้กับคนที่เหนือกว่าผู้ควบคุมขั้นที่ 3 นั้นไม่ใช่ว่าเท่ากับหาที่ตายรึไง ?

เขามีปัญหาที่แก้ไม่ตกอยู่แล้ว หากหาเรื่องคนที่เหนือกว่าผู้ควบคุมขั้นที่ 3 อีก งั้นเขาคงได้แต่รอความตาย

“ เจ้าคิดว่าข้าเสแสร้งทําตัวสุภาพรีไงกัน ?” จางหยู่ไม่รู้ว่าจะหัวเราะร้องไห้ดี เขาเข้าใจความคิดของอีกฝ่าย แต่เขาไม่ได้มีนิสัยเอาเปรียบคนอื่น เขากับโลกจิตวิญญาณไม่ได้เกี่ยวข้องกันเป็นธรรมดาที่ไม่อาจจะบังคับเอาหินจากพวกนี้มาฟรีๆได้” บอกมาว่าเจ้าต้องการอะไรหากข้าทําได้ข้าก็จะไม่ปฏิเสธ

ใต้เท้าซวงใจสั่นแต่สุดท้ายเขาก็ไม่มีความกล้าพอจะพูดออกมา

เขายังคงก้มหน้าและพูดขึ้น “ ท่านจางเป็นผู้สูงส่ง โลกจิตวิญญาณของเราไม่มีอะไรต้องรบกวนท่านจางหรอก”

จางหยูมองไปที่ใต้เท้าซวง ชายคนนี้ระวังตัวเกินไป !

“ ได้ เมื่อเจ้าพูดเช่นนั้น ข้าก็จะสนใจอะไร “ จางหยูเปลี่ยนเรื่องทันที “ ใช่สิ ได้ยินมาว่าโลกจิตวิญญาณของเจ้าเริ่มตามหาหินแห่งการสร้าง แม้แต่สหายของข้าก็ยังโดนปล้นไปด้วยบอกได้ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ? ทําไมเจ้าถึงต้องการหินแห่งการสร้างขนาดนั้น ?”

ใต้เท้าซวงได้สติกลับมา เมื่อได้ยินคําพูดของจางหยู เขาก็เหงื่อตกทันที

สหายรึ ?

ในโลกนี้มีสหายของจางหยูด้วยรี?

งั้นการที่จางหยุไม่เปิดเผยตัวตนและจงใจปั่นหัวเขาก็เพื่อสั่งสอนที่เขาปล้นเงินจากสหายของจางหยูงั้นรึ ?

“ ท่านจาง ยกโทษให้กับความผิดของข้าด้วย ข้าไม่รู้ว่าสหายของท่านเป็นใคร แต่ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทําให้ท่านไม่พอใจ” ใต้เท้าชวงปาดเหงื่อแล้วขอโทษออกมา

“ ข้าสนใจเรื่องที่เจ้าต้องการหินแห่งการสร้างต่างหาก ?” จางหยูแสดงท่าที่สนใจออกมา

“ ไม่ใช่ว่าเจ้าสนใจหินแห่งการสร้างรึไง ?”

ตอนนี้ใต้เท้าชวงรู้สึกแล้วว่าเขาตกที่นั่งลําบาก

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะกัดฟันแน่นแล้วตอบตามจริง “ ท่านจาง ไม่นานมานี้โลก ของเราต้องการหินแห่งการสร้างเป็นจํานวนมากเพราะลูกของข้าที่อยู่ภายนอกมีปัญหาอีกฝ่ายบอกให้เราเอาหินแห่งการสร้างไปแลกกับตัวเขา เราจึงได้แต่หาหินแห่งการสร้างให้ได้มากที่สุดเพื่อไปแลกตัวเขากลับมา”

“ ไม่แปลกใจเลย ” จางหยูกระจ่างทันที แต่มันมีสิ่งที่น่าสนใจกว่านั้น เขาได้ถามขึ้นมา “ ลูกของเจ้าได้สร้างปัญหาอะไรกัน?”

ใต้เท้าซวงแสดงท่าที่อับอายออกมา ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ยากที่จะพูดได้