ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 1618

ตอนที่ 1618 : ปัญหายุ่งยาก

พวกเขาเดินเข้ามาที่ห้องนั่งเล่น

“ เชิญนั่งก่อน” ลั่วเทียนห่าวแสดงท่าที่เป็นกันเองอย่างมาก เขาถึงกับยิ้มกว้างออกมา

โจวหัวยังยืนนิ่งอยู่ เมื่อจางหยูยังไม่นั่ง เขาจะกล้านั่งได้ยังไง ?

เขาได้กระแอมไอออกมาก่อนจะบอกกับจางหยูและเนี่ยอู่ซวง “ พวกเจ้าเองก็นั่งลงเถอะ”

ถั่วเทียนห่าวคิดว่าโจวหัวแค่ให้ความสําคัญกับสองคนนี้แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก

โจวหัวกังวลนิดๆก่อนจะมองไปที่จางหยู เขาพร้อมจะทําตามคําสั่งของจางหยู

จางหมูลงไปนั่งโดยไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกมา เมื่อเห็นแบบนั้นโจวหัวก็โล่งอก เขาได้นั่งลงตามจางหยูทันที

ถั่วเทียนห่าวและโจวทั่วพูดคุยกัน เมื่อชาถูกยกมาเสิร์ฟพวกเขาก็ได้พูดคุยธุระสําคัญ

* หัวหน้าตระกูลถั่ว ที่ข้ามาในครั้งนี้เพราะมีอะไรจะรบกวน ” โจวหัวแสดงสีหน้าจริงจังออก

ถั่วเทียนห่าวยิ้มและถามขึ้นมา “ข้าไม่รู้ว่าพี่โจวมีธุระอะไรกัน?”

เขาไม่ได้ตกลงว่าจะยอมช่วยรึไม่ มันขึ้นอยู่กับว่าโจวหัวจะขอเรื่องอะไร

โจวทั่วถอนหายใจออกมา “ ท่านอาจจะเคยได้ยินมาแล้วว่าข้าเดินทางอยู่ในเขตตะวันออกส่วนเหนือมาหลายปีและได้รู้จักกับหลายคน หนึ่งในนั้นได้ไปที่สุสานด้วยกันกับข้าบอกได้ว่าเราผ่านสถานการณ์เป็นตายมาด้วยกัน เขาคือเนี่ยให้เขาเป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 3 “

ประโยคนี้ทําให้ถั่วเทียนห่าวสับสน เขาไม่รู้ว่าโจวหัวต้องการจะบอกอะไร

“ เมื่อหลายปีก่อนเนี่ยไม่โดนฆ่าตายในสุสาน เขามีลูกชายคนหนึ่งซึ่งก็คือคนที่นั่งอยู่ทางด้านขวาของข้า ” โจวหัวแนะนําเนี่ยอู่ซวง

“ เอ่อ…” ถั่วเทียนห่าวได้สติขึ้นมาและรีบพูดขึ้น “ ข้าขอโทษด้วย ข้านึกว่าเขาเป็นผู้ติ ดตามของท่าน…”

เขามองไปที่เนี่ยอู่ชวงและพูดขึ้น “ เนี่ยอู่ซวง”

เนี่ยอู่ซวงโบกมือและตอบกลับ “ ไม่เป็นไรขอรับ”

“ ไม่นานมานี้เนี่ยอู่ซวงได้มาขอให้ข้าช่วย แล้วข้าจะปฏิเสธลูกชายของสหายได้ยังไง ?” โจวทั่วพูดต่อ “แต่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับตระกูลถั่ว หัวหน้าตระกูลเป็นคนมีเหตุผล ข้าไม่รู้ว่าจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงจึงมาที่นี่เพื่อตกลงกับหัวหน้าตระกูล”

“ เกี่ยวกับตระกูลข้ารี 2” ลั่วเทียนห่าวขมวดคิ้ว “เรื่องอะไรกัน ?”

“ ไม่นานมานี้มีชายหนุ่มที่ชื่อเนี่ยเป็น เขาได้พลั้งมือทําลายรูปปั้นบรรพชนของตระกูลถั่วท่านจําเรื่องนี้ได้รึไม่ ?” โจวทั่วถามขึ้นมา

* ท่านหมายถึง…”

“ ใช่ นี่คือเรื่องของหลานข้า ” โจวทั่วพูดขึ้น “ ข้ารู้ว่าการกระทํานี้ควรได้รับการลงโทษแต่ยังไงซะเขาเป็นลูกของเนี่ยอู่ซวง หากท่านทําได้ ข้าหวังว่าท่านจะยกโทษให้กับเขา ”

รอยยิ้มของถั่วเทียนห่าวหายไป สีหน้าของเขาหม่นลง

แม้ว่าเขาจะไม่พอใจ แต่เขาก็ไม่กล้าฉีกหน้าโจวทั่ว

เขามองไปที่เนี่ยอู่ซวงและพบว่าอีกฝ่ายก้มหน้าไม่กล้าจะมองหน้าเขา

“ พี่โจว” ลั่วเทียนห่าวพูดขึ้นมาเบาๆ “ ลูกของเขาได้ทําลายรูปปั้นบรรพชนแต่ข้าให้เขาชดเชยตามมูลค่าของรูปปั้น ข้าให้เขารับใช้ตระกูลถั่ว 100 ล้านปี พี่โจวคิดว่าบทลงโทษนี้มันหนักเกินไปรึ ?”

“ แน่นอนว่าไม่ได้มากเกินไป ” โจวทั่วตอบกลับตามความจริง

ร้อยล้านปีนั้นอาจจะนานแต่ไม่ได้นานสําหรับพวกเขาเลย พวกเขามีชีวิตนิรันดร์

“ งั้นหากเกิดเรื่องนี้กับท่าน ท่านคิดยังไง ? ” ถั่วเทียนห่าวถามขึ้นมา

โจวหัวชะงักไป หากเกิดเรื่องนี้กับเขา เดาว่าเขาคงลงโทษหนักกว่านี้แน่

ถั่วเทียนห่าวพูดต่อ “ นอกจากมูลค่าของรูปปั้นแล้ว มันยังเป็นเครื่องหมายแสดงถึงความยิ่งใหญ่ สําหรับตระกูลถั่วแล้วมันถือว่าเป็นเกียรติยศของเรา คุณค่าของมันไม่อาจจะวัดได้”

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วมองไปที่โจวทั่ว “ ข้าถามตัวเองหลายครั้ง ข้าเห็นว่าตระกูลถั่วนั้นยุติธรรมแล้ว”

“ นี่ไม่ใช่การรังแกใคร ตระกูลถั่วเองก็มีหลักการของตัวเอง หากเปลี่ยนเป็นตระกูลอื่น พวกเขาจะจัดการยังไง? เราตระกูลถั่วน่ะสนใจแค่การบ่มเพาะ ข้าขอถามท่านทีว่าท่านคิดว่ามันเกินไปรึไม่ ?”

นี่ถือว่าใจดีแล้ว !

ท่าทีของเขาหนักแน่นอย่างมาก

แม้ว่าการเป็นมิตรกับโจวทั่วจะสําคัญแต่เกียรติของตระกูลถั่วนั้นสําคัญกว่า !

“ เอาจริงๆแล้วตอนที่รูปปั้นโดนทําลาย หลายคนในตระกูลถั่วโกรธแค้นและขอให้ข้าฆ่าเขา ซะข้าพยายามพูดคุยและปรึกษากันเพื่อไว้ชีวิตเขา ดังนั้นคนระดับสูงในตระกูลหลายคนจึงไม่พอใจหากข้าปล่อยเขาไป แล้วคนในตระกูลข้าจะคิดยังไง ?” ถั่วเทียนห่าวพูดขึ้นมา “ ถึงข้าจะตกลงแต่คนอื่นในตระกูลก็คงไม่เห็นด้วย”

เขาไม่มีทางเลือกอื่น

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ปฏิเสธออกมาแต่ความหมายของมันก็ชัดเจนแล้วว่าไม่มีทาง !

เพื่อไว้หน้าโจวทั่ว เขาจึงต้องพูดอ้อมค้อมเช่นนี้

โจวหัวขมวดคิ้วด้วยความหนักใจ เรื่องมันแย่กว่าที่เขาคิดเอาไว้

* หัวหน้าตระกูล” เนี่ยอู่ซวงอดไม่ได้ที่จะอ้อนวอนออกมา “ เด็กนั่นไม่รู้ความและได้ทําผิดพลาดร้ายแรงแต่เขาโดนคนอื่นหลอกมา เขาไม่ได้ตั้งใจ ข้าอยากขอให้ผู้อาวุโสเมตตาด้วยข้ายอมเพิ่มค่าชดเชยให้กับตระกูลถั่ว”

แม้ว่าจะต้องขายโลกจิตวิญญาณแต่เขาก็ยอม

ยังไงซะโลกนิรันดร์นี้ก็กว้างใหญ่ การต่อสู้ในตระกูลภายในโลกนี้หากประมาทเล็กน้อยก็อาจจะต้องเสียหายมหาศาล

โจวหัวมองไปที่ถั่วเทียนห่าว “หัวหน้าตระกูล ท่านคิดยังไงกับข้อเสนอของเนี่ยอู่ซวง ?”

ถั่วเทียนห่าวถอนหายใจออกมาและพูดขึ้น “ พี่โจว ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากจะไว้หน้าท่านแต่เรื่องนี้คงไม่อาจจะพูดคุยกันได้ อันที่จริงแม้ว่าตระกูลถั่วจะไม่ได้ร่ํารวยแต่เราก็ไม่ได้สนใจหินแห่งการสร้างแค่ไม่กี่ก้อน ที่เราสนใจคือเครื่องหมายของบรรพชน นี้ไม่ใช่สิ่งที่เงินจะแก้ปัญหาได้”

เขาเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ “ ข้าบอกท่านได้ว่าหากข้ารับปากกับท่าน พรุ่งนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ข้าได้เป็นหัวหน้าตระกูล แม้ว่าข้าจะเป็นหัวหน้าตระกูลแต่ข้าก็ไม่อาจจะตัดสินใจแทนทุกคนในตระกูลได้ ตระกูลถั่วนั้นไม่ใช่ของข้า ข้าไม่อาจจะทําอะไรตามใจตัวเองได้”

ก่อนหน้านี้เขาได้บังคับให้ทุกคนมาประชุมกันเพื่อช่วยเนียเงินแล้ว มันทําให้หลายคนไม่พอใจ

แต่ยังไงซะตอนนี้เขาก็ถือว่าต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้

หากเขาตกลงกับเรื่องนี้ งั้นคนที่เข้าข้างเขาก็คงทิ้งเขาไป

เมื่อได้ยินคําพูดของถั่วเทียนห่าว โจวทั่วก็รู้ว่าปัญหานี้มันยุ่งยากกว่าที่เขาคิดเอาไว้ เรื่องนี้ไม่ใช่แค่การเอ่ยปากขอแต่มันเกี่ยวข้องกับทั้งตระกูลถั่ว แม้แต่หัวหน้าตระกูลเองก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจในเรื่องนี้ได้

เมื่อได้ยินแบบนั้นเนี่ยอู่ซวงก็กังวลขึ้นมา “ ต้องทํายังไงกัน !”

ถั่วเทียนห่าวมองไปที่เนี่ยอู่ซวงและพูดขึ้น “ ข้าเข้าใจความรู้สึกเจ้าในฐานะพ่อแต่ข้านะนําเจ้าว่าอย่าคิดอย่างอื่นเลย เขาแค่ต้องอยู่รับใช้ตระกูลถั่ว 100 ล้านปี นี่แคสิ่งเดียวที่ข้าจะยังพอรักษาชีวิตเขาได้ นี่เพื่อไว้หน้าพี่โจวด้วย ไม่งั้นแล้วแม้ว่าเขาจะไม่ตายแต่ก็อาจจะโดนลงโทษหนักกว่านี้ ”

การมาของโจวทั่วใช่ว่าจะไร้ประโยชน์ ตั๋วเทียนห่าวไม่ได้ปฏิเสธแบบไร้เยื่อใย

แต่ผลลัพธ์เช่นนี้ เนียอู่ซวงจะรับได้ยังไง ?

“ ท่านจาง” ตอนนั้นเองเนี่ยอู่ซวงก็คิดถึงจางหยู เขารีบมองไปที่จางหูเพื่อขอความช่วยเหลือ “ ท่านช่วยลูกข้าด้วย”

โจวทั่วถอนหายใจออกมา เขาลุกขึ้นและยิ้มออกมาอย่างขมขึ้นก่อนจะป้องมือให้กับจางหยู“ ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ต้องรบกวนท่านจางด้วย”

ท่าทีของทั้งสองนั้นทําให้ถั่วเทียนห่าวตกใจและมองไปที่จางหยู

เด็กหนุ่มคนนี้ได้รับความเคารพจากโจวหัวงั้นรี ?

ถั่วเทียนห่าวไม่ได้สนใจอีกฝ่ายเลยแต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้อาจจะเป็นคนที่ปกปิดฐานะที่สูงส่งของตัวเองไว้

จางหยูเงยหน้ามองหน้าทุกคนก่อนที่สุดท้ายจะบอกกับลัวเทียนห่าว “ หัวหน้าตระกูล ช่วยไว้หน้าข้าด้วย ปล่อยลูกเขาไปไม่ได้ ? หากเจ้าต้องการอะไร เจ้าบอกมาได้เลย เราสามารถพูดคุยกันได้”