ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 1625 : ตระกูลลั่วที่น่าสงสาร

ตอนที่ 1625 : ตระกูลลั่วที่น่าสงสาร

“ ลั่วเทียนห่าว ออกมา !” บรรพชนลั่วตะโกนอออกมาด้วยความหงุดหงิด

เสียงของเขาทําให้คนในตระกูลต่างพากันตกใจ คนนับไม่ถ้วนต่างก็หยุดมือและรีบแห่กันออก มาที่หน้าประตูบ้าน

“ ใครกัน !” ลั่วเทียนห่าวสีหน้าหม่นลง เขาปรี่ออกมาด้วยท่าทางไม่พอใจ

แม้ว่าเสียงนี้จะฟังดูคุ้นเคยแต่ก็รู้สึกได้ว่าเสียงนี้แฝงไปด้วยความโกรธ ซึ่งพอจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้มาดีแน่

ไม่ว่าจะเป็นใครแต่เมื่อกล้ามาหาเรื่องตระกูลลั่วก็ต้องชดใช้ ตระกูลลั่วจะไม่ยอมให้ใครดูถูกเกียรติยศของตระกูลลั่วนั้นไม่อาจปล่อยให้ใครดูหมิ่นได้ !

แต่เมื่อทุกคนออกมาและพบกับผู้คนด้านหน้า พวกเขาก็พากันสับสน

บรรพชน !

อีกฝ่ายกลับเป็นบรรพชนลั่วที่เป็นที่เคารพของพวกเขา นี่คือเสาหลักของตระกูลลั่ว

ลั่วเทียนห่าวสับสน “ บะ บรรพชน…”

ถ้าคนอื่นหาเรื่องเขา แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 5 แต่เพื่อปกป้องเกียรติยศของตระกูล แน่นอนว่าเขาจะไม่ยอมก้มหัวให้ แต่หากต้องเผชิญหน้ากับบรรพชนลั่วนั้น ลั่วเทียนห่าวก็ไม่คิดจะสู้ เขาได้แต่ก้มหัวให้เพราะกลัวว่าจะเป็นการดูหมิ่นอีกฝ่าย

คนของตระกูลลั่วที่ไม่เคยเห็นบรรพชนมาก่อนแต่เมื่อเห็นบรรพชนลั่วก็พากันทําความเคารพทันที !

นี่คือคนที่หน้าตาเหมือนกับรูปปั้น แค่นี้ก็ทําให้พวกเขาตื่นเต้นได้แล้ว

* หัวหน้าตระกูลลั่ว เราได้พบกันอีกแล้ว ” จางหยยิ้มออกมาและพูดขึ้น

ลั่วเทียนห่าวมองไปที่จางหยุด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ

เขาคิดว่าการที่จางหยุไปที่วังนิรันดร์นั้นไม่มีประโยชน์อันใด เขาอาจจะโดนวังนิรันดร์ลงโทษ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แค่จางหยูกลับมา แต่ยังพาบรรพชนลั่วกลับมาด้วย บรรพชนลั่วถึงกับออกตัวแทนเขา

“ ชายคนนี้เป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 5 จริงๆรึ” ลั่วเทียนห่าวตะลึง

โจวหัวและเนี่ยอู่ซวงต่างก็รู้สึกภูมิใจ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับจางหยู แต่จางหยูก็ยังยอมจัดการธุระให้กับพวกเขา มันมีเหตุผลที่พวกเขาจะตื่นเต้น

โจวหัวนั้นยังพอดูดีอยู่ แต่เนี่ยอู่ซวงนั้นตื่นเต้นอย่างมากเพราะเขามั่นใจว่าจะต้องช่วยลูกของเขาได้แน่

ผู้ควบคุมขั้น 7 ออกตัวด้วยตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นปัญหาอะไรก็แก้ไขได้ !

อย่างน้อยๆ การจัดการเรื่องนี้ก็ไม่ใช่ปัญหาสําหรับผู้ควบคุมขั้นที่ 7

ตอนที่ลั่วเทียนห่าวกังวลนั้น อีกเสียงก็ดังขึ้นมา “ เจ้าคือลั่วเทียนห่าว ?”

เมื่อมองไปด้านหลังจางหยูและคนอื่นๆก็พบกับชายแก่คนหนึ่งก้าวออกมาอย่างช้าๆ เขามองมาที่ลั่วเทียนห่าวและพูดขึ้น “ ยังไม่รีบเอาตัวเนี่ยเวิ่นมาอีก !”

เมื่อลั่วเทียนห่าวได้เห็นหน้าตาของชายแก่คนนั้นอย่างชัดเจนก็ใจสั่นขึ้นมาทันที “ ท่านเจียงอู่ชวี !”

“ น้องลั่ว เจ้ามั่นใจว่านี่คือลูกชายเจ้าจริงๆ ? นี่คือหัวหน้าตระกูลลั่ว ?” อ๋าวชิ่งขมวดคิ้วและพูดขึ้นมา “ ทําไมเขาดูโง่เง่าและเข้าใจอะไรยากเย็นแบบนี้ ?”

ลั่วเทียนห่าวได้ยินแบบนั้นก็ไม่พอใจขึ้นมา แต่เมื่อเห็นอ๋าวชิ่ง เขาก็ได้แต่ตะลึง

พระเจ้า ผู้ควบคุมขั้นที่ 6 อีกแล้ว !

เมื่อมองไปด้านหลังอ๋าวชิ่ง ตั๋วเทียนห่าวก็ตัวสั่นและแทบไม่อาจจะหายใจได้ “ ไม่ได้มาแค่คนเดียวแต่กลับมากันเป็นกลุ่ม !”

นอกจากเจียงอู่ซวี, อ๋าวชิ่งแล้วก็ยังมีผู้ควบคุมขั้นที่ 6 อีกคน อย่างเหอก้วน

ที่น่ากลัวกว่านั้นคือนอกจากสามคนนี้แล้วก็ยังมีผู้ควบคุมขั้นที่ห้ากว่ายี่สิบคนและผู้ควบคุมขั้น4 อีก 3 ! คนพวกนี้มีความแข็งแกร่งที่น่าทึ่ง แม้แต่ผู้ควบคุมขั้น 4 ทั้งสามคนก็ยังมี ความแข็งแกร่งที่โดดเด่นในหมู่ผู้ควบคุมขั้นที่ 4 !

แน่นอนว่าสิ่งที่ทําให้ลั่วเทียนห่าวกลัวก็คือคนกลุ่มนี้มาจากวังนิรันดร์ !

คนของวังนิรันดร์ก็มาที่นี่กันหมด !

หากนับกับบรรพชนลั่วแล้วคนของวังนิรันดร์มีกว่า 34 คน ทุกคนอยู่ที่นี่กันหมด !

“ ไม่ได้ยินที่ท่านเจียงพูด ?” ลั่วเฉินตะคอกใส่ลั่วเทียนห่าว “ยังไม่รีบเอาตัวเนี่ยเวิ่นออกมาอีก ! เจ้าจะรอให้ข้าจัดการเองรึไง ?”

ลั่วเทียนห่าวทั้งสับสนและหน้าซีด เขาเหงื่อชุ่มไปทั้งตัว

“ รีบไปเอาตัวเนี่ยเวิ่นมาที่นี่ ” ลั่วเทียนห่าวรีบบอกคนตระกูลลั่ว

คนของตระกูลลั่วไม่ได้ยินว่าพวกเขาพูดคุยอะไรกัน

อันที่จริงคนอื่นก็เหมือนกับลั่วเทียนห่าว พวกเขาต่างก็พากันกลัวกองกําลังนี้ แม้ว่าคนส่วนมากจะไม่รู้จักคนของวังนิรันดร์แต่พวกเขาไม่ได้ตาบอด พวกเขาเห็นตราขั้น 6, 5 และ 4 บนหน้าอกของพวกนี้ เมื่อคิดจากฐานะของบรรพชนแล้ว พวกเขาก็เดาตัวตนของคนเหล่านี้ได้

วังนิรันดร์ในตํานาน !

ต่อหน้ากองกําลังแบบนี้ ตระกูลลั่วได้แต่ต้องคุกเข่าให้เท่านั้น

สมาชิกตระกูลลั่วที่โกรธก่อนหน้านี้ก็ได้แต่ตัวสั่น ความโกรธนั้นถูกแทนที่ด้วยความกลัวและตะลึงแทน

ทุกคนต่างก็พากันขนลุกและอยากหนีออกจากที่นี่

“ ข้าบอกให้เจ้าไปพาตัวเนี่ยเวิ่นมา ไม่ได้ให้สั่งคนอื่น !” ลั่วเฉินพูดขึ้น

ลั่วเทียนห่าวไม่กล้าพูดอะไร เขาได้แต่กลับเข้าไปในบ้านและเอาตัวเนี่ยเวิ่นออกมา

ทันทีที่เขาออกไปนั้น คนของตระกูลลั่วต่างก็พากันกังวลจนไม่กล้าจะหายใจ

บรรยากาศหนักอึ้ง เจียงอู่ซวีและคนอื่นๆไม่ได้พูดอะไร ลั่วเฉินก็ดูโกรธ มันทําให้คนของตระกูลลั่วพากันกังวลและหวาดกลัวมากกว่าเดิม ราวกับว่าท้องฟ้าจะถล่มลงมา ตัวของพวกเขาสั่นไหวจนหยุดไม่ได้

ภายในครัว

เนี่ยเวิ่นยังคงดูแลเตาไฟอยู่ เขารับหน้าที่ทําอาหารให้ตระกูลลั่ว เมื่อได้ยินเสียงคนตะโกนที่ภายนอก คนของตระกูลลั่วก็วางมือและเดินออกไปทันที ดังนั้นในครัวตอนนี้จึงเหลือแค่เขาคนเดียว

เมื่อไม่มีอาหารต้องทํา เขาก็ไม่รู้ว่าเขาควรจะจุดไฟต่อไปรีไม่ ?

ตอนที่เขาถามตัวเองอยู่นั้นก็มีคนหนึ่งเดินเข้ามา เขาคิดว่าเป็นหัวหน้าพ่อครัวที่กลับมา เขารีบเงยหน้าขึ้นไปถามทันที “ นายท่าน ในที่สุดท่านก็กลับมาแล้ว…เอ่อ..” เมื่อพูดได้ครึ่งทาง เขาก็พบว่าเป็นลั่วเทียนห่าว เขารีบก้มหน้าด้วยความลนลาน ก่อนจะทําความเคารพ “ หะ หัวหน้าตระกูล !”

เขากลั้นหายใจด้วยความกังวล

นี่คือผู้ควบคุมขั้น 4 หากมองจากโลกนิรันดร์แล้วชายคนนี้ก็ถือว่าเป็นยอดฝีมือ

หากถามเขาแล้ว ในหมู่คนที่เขารู้จักนั้นคนที่แกร่งที่สุดคือพ่อของเขาที่อยู่ชั้น 2 แต่ในสายตาของผู้ควบคุมขั้น 4 แล้ว พ่อเขาน่ะไม่ได้ต่างอะไรจากมดเลย

ผู้ควบคุมขั้น 4 คือคนที่ยิ่งใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัยสําหรับเขา

“ มากับข้า” น้ําเสียงของลั่วเทียนห่าวดูรีบร้อน เขาดูกังวลอย่างมาก เนี่ยเวิ่นไม่คิดว่าผู้ควบคุมขั้น 4 จะมาเขาถึงที่แบบนี้

เขาลนลานขึ้นมา “ พวกเขาคิดจะประหารข้ารี ?”

เมื่อคิดแบบนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

“ ยังอีก รีบมาได้แล้ว ! “ ลั่วเทียนห่าวยากจะปกปิดอารมณ์ตัวเองได้ เขาตะโกนออกไปเพราะกลัวว่าหากช้าจะทําให้บรรพชนและคนของวังนิรันดร์ไม่พอใจ ต้องรู้ก่อนว่าในหมู่พวกนั้นมีหลายคนที่แข็งแกร่งกว่าบรรพชนอีก ผู้ควบคุมขั้น 6 ไม่ใช่คนที่บรรพชนของพวกเขาจะกล้าหาเรื่องด้วย

เนี่ยเวิ่นตัวสั่น ใจเขาหล่นวูบแต่ก็ไม่มีความกล้าพอจะปฏิเสธและได้แต่ทําตามคําสั่งของลั่วเทียนห่าว