ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 1628 : จองผลโกลาหล
ตอนที่ 1628 : จองผลโกลาหล
ตอนแรกผู้คนคิดว่าเนี่ยเวิ่นตั้งใจจะถามแบบนั้นออกมา แต่ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าเนี่ยเวิ่นน่ะโง่จริงๆ
หลังจากกินรสมือของพ่อไปหลายยก ในที่สุดเนี่ยเวิ่นก็ไม่กล้าถามอะไรออกมาอีก
เนี่ยอู่ซวงแสดงสีหน้าจริงจังก่อนจะหันไปโค้งให้กับจางหยู “ข้าขออภัยด้วยท่านจาง ที่สร้างปัญหาให้กับท่าน”
จางหยูโบกมือและพูดขึ้น “ไม่เป็นไร”
เขาไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้ ในทางกลับกันแล้วการไม่พอใจกับเรื่องแค่นี้ก็ไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่
“ข้าว่าเราควรจะแยกย้ายกันได้แล้ว” เนี่ยอู่ซวงพูดขึ้น
เขาอยากจะเชิญจางหยูกลับไปที่โลกจิตวิญญาณเพื่อขอบคุณจางหยู
แต่เมื่อคิดว่าจางหยูอาจจะเป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 7 เขาจึงไม่กล้าจะเอ่ยปากชวน
โลกจิตวิญญาณที่อ่อนแอจะเหมาะเป็นที่รับรองผู้ควบคุมขั้นที่ 7 ได้ ?
แต่มันไม่ง่ายเลยที่จะพบคนยิ่งใหญ่แบบนี้ เขาไม่อยากตัดสัมพันธ์กับอีกฝ่าย เขาไม่รู้ว่าการผูกมิตรกับอีกฝ่ายจะได้ผลไม่ แต่ถึงจะได้ประโยชน์จากจางหยุเพียงเล็กน้อยแต่ก็จะส่งผลดีต่อโลกจิตวิญญาณ
เมื่อเห็นท่าที่ลังเลของเนี่ยอู่ซวง จางหยูก็แปลกใจขึ้นมา “เจ้ามีอะไรให้ข้าช่วยอีกร ?”
เนี่ยอู่ซวงยิ้มแห้งๆออกมา “ไม่มีอะไร แต่ว่า…”
“เจ้าต้องการอะไรก็ว่ามา”
“ท่านจาง ท่านได้ช่วยพวกเราไว้มากแต่เรากลับจ่ายท่านเพียงหิน 100 ล้านก่อน มันทําให้ข้า..รู้สึกไม่สบายใจ ท่านจาง บอกมาได้เลยว่าต้องการอะไร ไม่ว่าจะเป็นอะไรแต่ตราบใดที่โลกจิตวิญญาณสามารถทําได้ เราจะช่วยท่านอย่างแน่นอน”
จางหยอ่านความคิดของเนี่ยอู่ซวงออกแต่เขาก็ไม่ได้หักหน้าอีกฝ่าย เขาคิดสักพักแล้วพูดขึ้น “เจ้าก็รู้ว่าข้ากับเฒ่าเหอ เป็นสหายกัน เมื่อเจ้ากลับไป หากมันไม่ยุ่งยากเกินไปแล้ว เจ้าก็ดูแลเขาให้ข้าที่
“ได้ !” ไม่ใช่แค่ไม่มีปัญหาแต่เนี่ยอู่ช่วงนั้นเด็มใจอย่างมาก
“อีกอย่าง” จางหยูนึกถึงสํานักดังเฉียงและพูดขึ้นมา “หากเจ้าสนใจ เจ้าอาจจะไปที่โลกป่าเพื่อแลกเปลี่ยนกับคนที่นั่น หากเจ้าช่วยเหลือพวกเขาได้ก็คงจะดี”
“โลกป่า ?” เนี่ยอู่ซวงสับสน
“โลกป่าคือโลกขั้น 9 ที่ข้าสร้างขึ้นมา” จางหยูไม่ได้ปิดบัง “ที่นั่นมีสํานักดังเฉียง สํานักที่ข้าก่อตั้งขึ้นมา สํานักดังเฉียงนั้นคล้ายกับวังนิรันดร์แต่ความแข็งแกร่งด้อยกว่ามาก”
เจียงอู่ซวีได้ยินแบบนั้นก็รีบถ่อมตัวทันที “ผู้อาวุโสให้ค่าเราเกินไปแล้ว”
อ่าวซึ่งและคนอื่นๆก็พูดขึ้นมา “สํานักที่ผู้อาวุโสก่อตั้งขึ้นมานั้นจะต้องไม่ธรรมดาแน่”
ในใจพวกเขาได้ตัดสินใจกันแล้วว่าจะไปที่สํานักดังเฉียงเพื่อตรวจสอบ ผู้ควบคุมขั้นที่ 7 นั้นเพียงพอจะทําให้พวกเขาสนใจได้
“งั้น…โลกป่าอยู่ที่ไหนกัน ?” เนี่ยอู่ซวงถามขึ้นมา
จางหยได้จําลองแผนที่โกลาหลที่มีพิกัดโลกป่าขึ้นมาและพูดขึ้น “โลกป่านั้นเพิ่งกําเนิดขึ้นมาได้ไม่นาน มันไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในแผนที่ของโกลาหล เจ้าแค่เดินทางไปตามพิกัดนี้ก็จะพบกับโลกป่า”
เขาไม่ได้กังวลว่าคนเหล่านี้จะทําอะไรกับโลกป่า ด้วยความแข็งแกร่งของเขาแล้ว ไม่มีใครในเขตหงหยวนกล้าหาเรื่องเขายกเว้นแค่เบเกิล
ทุกคนพากันจดจําพิกัดของโลกป่าเอาไว้ ไม่ว่ามันจะมีประโยชน์ไม่แต่พวกเขาก็ต้องจํามันไว้ก่อน เผื่อว่าอาจจะได้ใช้งานในภายหลัง
“งั้นก็เป็นอันเสร็จเรื่อง ได้เวลาที่ข้าต้องไปจัดการธุระอื่นต่อแล้ว” จางหยูบอกกับเนี่ยอู่ซวง “เจ้ารีบกลับไปเถอะ”
“ได้ !” เนี่ยอู่ซวงตอบกลับด้วยความเคารพ
จางหยูหันไปหาคนของวังนิรันดร์แล้วพูดขึ้น “เมื่อกลับไปแล้วช่วยบอกพี่เบเกิลที่ว่าเวลาหมื่นปีที่นัดกันไว้ ข้าจางหยูจะไปที่นั่นตามสัญญา”
เจียงอู่ซวีพูดขึ้น “ผู้อาวุโสจะไม่ไปรอนายท่านที่วังรี ?”
ตอนที่เขาพูดจบเขาก็แทบจะตบปากตัวเอง เขาหาปัญหาเข้าตัวแท้ๆ
เขาอยากให้จางหยูอยู่ไกลตัวเขาได้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี
“ไม่จําเป็น” จางหยูส่ายหน้า “ข้ากับพี่เบเกิลตกลงกันแล้ว ไม่จําเป็นต้องอยู่รอเขา”
“มีอีกเรื่องที่ข้าอยากจะถามเจ้า” จางหยูพูดขึ้นต่อ
“ถามมาได้เลย”
“เจ้ารู้ไม่ว่าจะหาผลโกลาหลได้จากที่ไหน ?” จางหยูถามขึ้นมา
“ผลโกลาหล ? ท่านต้องการมันไปทําไมกัน ?” เจียงอู่ซวีสงสัย “ของสิ่งนี้ใช้แค่ตอนที่สร้างโลกขึ้นมา สําหรับท่านแล้ว มันคงไม่มีประโยชน์ไม่ใช่รึ ?”
จางหยูพูดด้วยรอยยิ้ม “ข้าบอกไปแล้วไม่ใช่รึ ? ข้าได้ก่อตั้งสํานักดังเฉียงขึ้นมา อาจารย์และศิษย์ของสํานักนั้นยังไม่ขึ้นเป็นผู้สร้าง ดังนั้นข้าจึงต้องเตรียมผลโกลาหลเหล่านี้ให้กับพวกเขาล่วงหน้า”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นทุกคนก็พากันให้ความสําคัญกับสํานักดังเฉียงยิ่งกว่าเก่า
“งั้นผู้อาวุโสต้องการผลโกลาหลจํานวนมากสินะ ?” เจียงอู่ซวีถามขึ้น
จางหยูพยักหน้า “เดาว่าน่าจะใช้ 5,000 ผล รึอาจจะหมื่นผล”
“หมื่นผล นั้นเท่ากับหินแห่งการสร้าง 100 ล้านก่อน !”
เงินมากแบบนั้นแม้แต่ตระกูลใหญ่อย่างตระกูลถั่วเองก็ต้องหนักใจ
เจียงอู่ซวีครุ่นคิดสักพักแล้วพูดขึ้นมา “เรื่องนี้ไม่ได้ยากอะไร”
แม้ว่ามันจะหาได้ยากแต่เราอยู่ในเขตหงหยวนมานานแล้ว โลกของเราคือแหล่งรวมทรัพยากรทั้งหมดในเขต ข้าว่าเราน่าจะหาผลโกลาหลหมั่นผลได้ แม้ว่าจะทําไม่ได้แต่ก็อาจจะขอหยิบยืมจากโลกอื่นมาได้ เพียงแต่ว่า…อาจจะต้องใช้เวลาบ้าง หากท่านไม่รีบร้อน ท่านช่วยรอสักครู่ ข้าในนามวังนิรันดร์จะรีบรวบรวมผลโกลาหล ในโลกนิรันดร์มาให้ ข้าเชื่อว่าน่าจะได้มันมาในไม่ช้า ” เจ้ามั่นใจ ?” จางหยมองไปที่เจียงอู่ซวี
นั่นคือผลโกลาหลกว่าหมื่นผล !
มันมีผลโกลาหลมากขนาดนั้นในโลกนิรันดร์รี ?
ตอนนี้เองเขาก็ค้นพบว่าเขาดูถูกโลกนิรันดร์เกินไป โลกขั้น 9 ที่แข็งแกร่งเช่นนี้จะต้องมีทรัพยากรจํานวนมากอยู่แล้ว
โลกขั้น 9 เหมือนกันแต่หากเทียบกับโลกนิรันดร์แล้ว โลกจิตวิญญาณนั้นไม่ต่างอะไรจากกุ้งฝอยต่อหน้าปลาวาฬเลย
ต่อหน้าโลกจิตวิญญาณแล้ว โลกป่านั้นก็ไม่อาจจะเทียบได้เช่นกัน
มันมีช่องว่างอย่างมากระหว่างโลกขั้น 9 !
” หากเจ้าท่าได้ งั้นข้าก็รบกวนเจ้าหน่อยแล้ว” จางหยูพูดขึ้น ” เจ้าต้องการหินแห่งการสร้างเท่าไหร่ล่ะบอกมาได้เลย ข้าจะจ่ายให้เจ้าโดยเร็วที่สุด” ” ไม่เป็นไร” เจียงอู่ซวีพูดขึ้น” ผลโกลาหลหมุนผลนั้นแม้ว่าจะมีมูลค่า ไม่ใช่น้อยแต่สําหรับวังนิรันดร์แล้ว มันไม่ได้มีค่าอะไรเลย” วังนิรันดร์ก่อตั้งมาหลายปี เงินทองที่มีน่ะมหาศาลนี้ ไม่ต้องพูดถึงวังนิรันดร์เลย แม้แต่เงินทองของเจียงอู่ซวีเองก็มีมากเช่นกัน ” ข้าคิดว่าหากนายท่านรู้เรื่องนี้ เขาคงไม่คิดรับหินแห่งการสร้างไว้อย่างแน่นอน
จางหยไม่คิดเกรงใจและถามขึ้น ” มันต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ ?”
เจียงอู่ซวีคิดสักพักและตอบกลับ” นานเท่าไหร่นั้นขาคงไม่อาจจะบอกได้แต่มันไม่น่าจะเกิน 1 ปี” ” 1 ปี…” จางหยูคิ้วขมวด มันนานเกินไป เขาไม่อาจจะรอได้” งั้นเจ้าก็รวบรวมมันแล้วส่งไปที่โลกป่า ที่นั่นมีร่างแยกข้าอยู่ เจ้าส่งมันให้กับร่างแยกของข้าเลยก็ได้”
เขาคิดว่าเจียงอู่ซวีจะผิดหวังแต่ใครจะไปรู้ว่าเจียงอู่ซวีกลับถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกแทน ” ได้
ตราบใดที่ไม่ได้อยู่กับจางหยู ถึงให้เขาทําอะไรเขาก็พอใจทั้งนั้น
เขาไม่อยากให้จางหยมาประมือกับเขาอีก การที่โดนรังแกไม่นานมานี้นั้นได้กลายเป็นแผลในใจเขา
ผลโกลาหลหมุนผลแลกกับอิสระและความสงบ ข้อตกลงนี้ไม่ได้เสียหายอะไรเลย
” หากเจ้าทําได้ ข้าคงติดหนี้เจ้า” จางหยูพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจัง ” เมื่อถึงเวลา เจ้าต้องการสิ่งใดก็บอกข้ามาได้เลย หากไม่เกินความสามารถของข้าแล้ว ข้าจะไม่ปฏิเสธ
นี่เป็นเรื่องง่ายสําหรับวังนิรันดร์แต่สําหรับจางหยูและสํานักดังเฉียงแล้ว เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชะตาของสํานัก คังเฉียง บุญคุณนี้แน่นอนว่าจางหยูจะจดจําเอาไว้
เจียงอู่ซวียิ้มออกมา ” ท่านไม่จําเป็นต้องขอบคุณเราหรอก ท่านควรจะขอบคุณนายท่านจะดีกว่า เพราะท่านเป็นสหายของนายท่าน เป็นธรรมดาที่วังนิรันดร์จะช่วยท่าน”
เขารู้ว่าจางหยูแข็งแกร่งพอที่จะทําลายวังนิรันดร์ได้แต่มันไม่ได้หมายความว่าวังนิรันดร์จะยอมก้มหัวให้กับเขา