ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 1858 ทีมลั่วชา
ที่เขต 6 ของกองทัพซื่อเซียว
เขต 6 นี้เป็นพื้นที่ของจักรพรรดิซื่อเซียว และเป็นพื้นที่พักฟื้นของผู้คน
โดยทั่วไปแล้วจะมีกองทัพซื่อเซียวประจำการอยู่ที่นี่ คอยรับผิดชอบในการรับมือกับเผ่าสวรรค์
เขต 6 นี้ถือว่าเป็นสถานที่ที่ถูกใช้สำหรับพักฟื้นของกองทัพซื่อเซียว มันมีคนอยู่หลายร้อยล้านคน
ตอนนี้มีคนจากเผ่าสวรรค์แห่กันเข้ามาจำนวนมาก เผ่าสวรรค์กลุ่มนี้ได้รับการฝึกมาเป็นอย่างดี ชัดแล้วว่านี่คือกองทัพของเผ่าสวรรค์ จำนวนพวกนี้มีประมาณหมื่นคน ความแข็งแกร่งทัดเทียมกับหัวหน้าหน่วยได้
กองทัพซื่อเซียวโดนโจมตีและมีคนตายเป็นจำนวนมาก พวกเขาได้ขอความช่วยเหลือไปยังสาขาต่างๆ จากนั้นทางกองทัพก็ได้ประกาศภารกิจออกมา
เนื่องสาขาต่างๆของกองทัพซื่อเซียวนั้นมีพื้นที่ประจำการอยู่แล้ว พวกเขาจึงไม่กล้าออกไปไหนตามใจ สาขาอื่นๆเองก็อยู่ห่างเกินไป ด้วยเหตุนี้สถานการณ์ในเขต 6 จึงทรุดลงไปอย่างรวดเร็ว และตอนนี้มันวิกฤตอย่างมาก
การต่อสู้อันดุเดือดปะทุขึ้นมา ผู้บัญชาการแต่ละคนต่างก็พาหน่วยของตัวเองเข้าต่อสู้กับเผ่าสวรรค์ แม้ว่าจะสร้างความเสียหายให้กับพวกนั้น และทำให้พวกนั้นตายไปจำนวนมาก แต่ความเสียหายของกองทัพซื่อเซียวนั้นมากกว่า
ที่สำคัญที่สุดคือเขต 6 นี้คือทางผ่านที่สำคัญ หากเขต 6 โดนทำลายไป งั้นเผ่าสวรรค์ก็จะใช้เส้นทางนี้ผ่านเข้าไปในโกลาหลซื่อเซียวและฆ่าล้างผู้คน ผลกระทบจะหนักหน่วงยิ่งกว่าเก่า ดังนั้นจึงไม่อาจปล่อยให้เขต 6 โดนทำลายไปได้ แม้ว่าจะต้องตาย แต่พวกเขาก็ไม่อาจจะหนีได้
ในเขต 6 นั้นผู้คนพยายามต่อต้านเผ่าสวรรค์เอาไว้ ร่างกายของทุกคนแทบจะอาบไปด้วยเลือด มันมีบาดแผลเต็มไปทั่วร่าง หัวหน้าหน่วยตายไปกว่าสิบคนแล้ว
“ พวกบัดซบ ! “ ชายคนหนึ่งถุยเลือดออกมาจากปากแล้วสบถออกมา “ หลายวันมานี้พวกมันทำตัวหน้าไม่อายจริงๆ ! และถึงกับลอบโจมตีด้วย ! “
คนที่อยู่ข้างๆพูดขึ้น “ หากเป็นการรบกันแบบซึ่งๆหน้า ถึงพวกเราจะไม่ได้เหนือกว่า แต่ก็ไม่หมดสภาพเช่นนี้แน่ พวกมันไม่คิดจะทำตามกฎเลย ! “
ยิ่งแข็งแกร่งเท่าไหร่ การลอบโจมตีก็ยิ่งรุนแรงเท่านั้น !
“มันเป็นความผิดของข้าเอง เผ่าสวรรค์น่ะชั่วร้ายและเจ้าเล่ห์ ข้าน่าจะเดาออกแต่แรก “ มีบางคนโทษตัวเอง “ หากไม่ใช่เพราะข้าประมาทเกินไป พี่น้องของเราคงไม่บาดเจ็บล้มตายกันขนาดนี้ หากพวกเราเตรียมตัวกันล่วงหน้า ก็คงไม่พ่ายแพ้ง่ายเช่นนี้ และไม่ต้องสูญเสียทหารไปมากแบบนี้ “
ความสงบสุขในช่วงปีหลังๆนั้นทำให้เขาประมาทไป
“ ผู้บัญชาการใหญ่ เราจะทำยังไงกันต่อ “?” ทุกคนพากันมองไปที่หัวหน้าของตัวเอง
ผู้บัญชาการใหญ่นั้นคือความหวังของทุกคน หากเขาลนลาน งั้นทุกคนก็จะเสียกำลังใจตามไปด้วย
“ ข้าจะทำยังไงได้ ? ข้าจะอยู่ตายกับพวกเจ้า “ ผู้บัญชาการใหญ่สูดหายใจเข้าลึกๆและเช็ดเลือดที่มุมปาก “ ถึงเผ่าสวรรค์จะมีจำนวนมาก แต่อย่าลืมว่าเราเป็นใคร ! เราคือกองทัพซื่อเซียว ! หนึ่งในสามกองทัพระดับสูง ! ยิ่งกว่านั้นเขต 6 นี้ก็คือหนึ่งในพื้นที่สำคัญที่สุด เราห้ามถอยเด็ดขาด เราต้องต้านทานเผ่าสวรรค์เอาไว้ให้ได้ ! ไม่งั้นแล้วเมื่อเผ่าสวรรค์หลุดจากแนวป้องกันนี้ไป งั้นมันก็จะเป็นหายนะต่อทั้งโกลาหลซื่อเซียว ! “
ผู้บัญชาการใหญ่คือผู้นำทัพในครั้งนี้ ถึงจะสภาพย่ำแย่แต่มันไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะยอมหนี
ผู้บัญชาการใหญ่หรี่ตาลงและพูดขึ้น “ ตัวหัวหน้าปล่อยให้ข้าเอง สำหรับตัวอื่นๆแล้วพวกเจ้ารับผิดชอบต้านทานเอาไว้ จำไว้ว่าเราจะต้องถ่วงเวลาให้กองกำลังเสริมมาถึงให้ได้ แม้ว่าจะต้องตายแต่เราก็ไม่อาจจะปล่อยให้ตัวเองตายเปล่าได้ ! “
เมื่อได้ยินแบบนั้นทุกคนก็ฟื้นกำลังใจกลับคืนมาได้ สายตาของทุกคนดูแน่วแน่ขึ้นมา
ตอนนี้พวกเขาไม่คิดว่าจะรอดกลับไปได้ การที่ได้สู้กับเผ่าสวรรค์นี้ แม้ว่าจะต้องตายแต่พวกเขาก็จะฆ่าพวกมันสักตัวรึสองตัวให้ได้
กองทัพสวรรค์ไม่ได้ให้เวลาผู้คนได้พักหายใจ พวกมันเริ่มการโจมตีรอบที่สาม การโจมตีนี้ดุเดือดกว่าสองรอบแรก ดูเหมือนเผ่าสวรรค์รู้แล้วว่าไม่อาจจะเสียเวลาได้อีก พวกมันต้องจัดการคนเหล่านี้ ก่อนที่กำลังเสริมจะมาถึง ไม่อย่างงั้นพวกมันจะหมดความได้เปรียบไป
กองทัพสวรรค์และกองทัพซื่อเซียวได้เข้าปะทะกันอีกครั้ง !
ตูม !
ที่ทะเลโกลาหลมีเลือดสาดกระจายไปทั่ว พลังอันน่ากลัวจากการปะทะกันระเบิดขึ้นทั่วทุกที่
“ ฮาฮา….” ในการต่อสู้นั้นผู้บัญชาการคนหนึ่งก็ได้หัวเราะออกมา “ หากมีชีวิตหน้า ข้าก็อยากกลับมาเป็นทหารอีกครั้ง! “ เมื่อพูดจบเขาก็ได้พุ่งเข้าไปในกองทัพสวรรค์ นี่คือการฆ่าตัวตาย เขาได้พุ่งเข้าใส่หัวหน้าของกองทัพสวรรค์ เขาโดนล้อมโจมตีจนตาย
ด้วยชีวิตของเขา เขาก็ถ่วงเวลาได้เล็กน้อย มันรบกวนจังหวะการโจมตีของเผ่าสวรรค์ไป
“ ยิง !” เหตุการณ์นี้ทำให้ผู้บัญชาการใหญ่โกรธจัดจนขาดสติ ตอนที่เขาเข้าร่วมกองทัพซื่อเซียวแห่งนี้ เขากับผู้บัญชาการที่ตายไปได้ผ่านสงครามมาด้วยกันหลายร้อยครั้ง พวกเขาผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน กล่าวได้ว่านี่คือเพื่อนแท้ของเขา เมื่อเพื่อนของเขาตายไป ดังนั้นเขาจะอยู่เฉยได้ยังไง
เขาตะโกนออกมาด้วยความโกรธแค้น “ เผ่าสวรรค์ ข้าจะฆ่าพวกเจ้า !”
ถึงจะโกรธแค่ไหนแต่เพราะความอ่อนแอจึงไม่อาจจะแก้แค้นให้กับเพื่อนได้
….
“ เขต 6 อยู่ที่ด้านหน้า ” จางหยูกับคนของสำนักคังเฉียงได้เดินทางเข้ามา ใช้เวลาแค่เพียงครึ่งวันพวกเขาก็เกือบถึงเขต 6 แม้ว่าจะยังไม่เห็นคนของกองทัพซื่อเซียวแต่ก็เหมือนได้กลิ่นคาวเลือดลอยมาแต่ไกลๆแล้ว
คนของสำนักคังเฉียงต่างก็อยากลองฝีมือ ตั้งแต่ผ่านสงครามปิศาจมา พวกเขาก็ยังไม่เคยเจอกับสงครามครั้งใหญ่มาก่อน พวกเขาแทบไม่เคยผ่านการต่อสู้ที่เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายเลย ตอนนี้พวกเขาได้รับโอกาสกลับมายังสนามรบอีกครั้ง พวกเขาจะไม่คึกกันได้ยังไง
จ้าวแห่งสงครามก็ควรไปที่ที่มีสงคราม
….
หลังจากคนของสำนักคังเฉียงมาถึง ทีมลั่วชาทีมระดับราชาเองก็เดินทางมาที่เขต 6 เช่นกัน
“ หัวหน้า ที่ผู้บัญชาการฉีเหยียนพูดมาเป็นความจริงอย่างงั้นหรือ ?” คนในทีมลั่วชาถามขึ้นมาด้วยความสงสัย “โกลาหลซื่อเซี่ยวของพวกเรา มีทีมระดับราชาเพิ่มขึ้นมาอีกทีมจริงๆหรือ? แล้วทำไมพวกเราถึงไม่เคยได้ยินข่าวคราวมาก่อน?”
ทีมลั่วชาตั้งชื่อตามหัวหน้าของตัวเอง ลั่วชา นางเป็นหญิงแกร่งที่มีฝีมือเทียบเท่ากับผู้บัญชาการใหญ่ นางดูเย็นชาราวกับราชินีเลือดเย็น หากมองทั้งโกลาหลซื่อเซียวแล้ว ความแข็งแกร่งของลั่วชานั้นอยู่ในระดับแนวหน้า นอกจากแม่ทัพ, หัวหน้าทีมเทพปีศาจ รวมถึงผู้บัญชาการใหญ่และเจ้าเมืองอีกไม่กี่คนแล้ว ก็มีไม่กี่คนที่เทียบกับนางได้
แม่ทัพและผู้บัญชาการใหญ่ของกองทัพทั้งสามก็มีทั้งอ่อนแอและแข็งแกร่ง ซึ่งความแข็งแกร่งของลั่วชานั้นทัดเทียมกับผู้บัญชาการใหญ่ทั่วไปได้
“ ผู้บัญชาการฉีเหยียนกล่าวว่าทีมคังเฉียงก็รับภารกิจนี้” อีกคนพูดขึ้น “ดีเลย ครั้งนี้เราก็ทำภารกิจไปด้วยและตรวจสอบทีมคังเฉียงไปด้วย…”
ลั่วชาพูดด้วยท่าทีเฉยเมย “ จะเป็นทีมอะไรก็ช่าง ถ้าต่ำกว่าทีมเทพปิศาจ ข้าก็ไม่เกรงกลัว ! ไม่มีใครสั่นคลอนบัลลังก์ทีมระดับราชาของพวกเราได้ !”
ในคำพูดของนางมีความมั่นใจแฝงอยู่เต็มเปี่ยม
เมื่อได้ยินคำพูดของลั่วชา ทุกคนในทีมต่างก็พากันคึกคักไปตาม มีคนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นว่า “ ใช่ เป้าหมายของพวกเรามีแค่อย่างเดียว เราต้องก้าวข้ามทีมเทพปิศาจไปให้ได้ ! หัวหน้าน่ะเป็นคนพิเศษ พรสวรรค์ของหัวหน้าไม่ได้เป็นรองใคร หากไม่ใช่เพราะเขาเกิดก่อน งั้นทีมระดับความตายก็อาจจะไม่ใช่ของทีมเทพปิศาจ”
ลั่วชาขมวดคิ้วและพูดขึ้น “อย่าได้กล่าวเช่นนั้น”
ทุกคนต่างก็นิ่งเงียบไป
“ ความแข็งแกร่งของเสียเทียนนั้นไร้เทียมทาน เขาไม่ได้อ่อนแอกว่าแม่ทัพทั้งสามเลย ข้าไม่อาจจะเทียบเขาได้ แล้วจะแซงหน้าเขาได้ยังไง อย่างน้อยตอนนี้ข้าก็ยังไม่อาจจะเป็นคู่มือของเขาได้ หากเรื่องที่เจ้าพูดแพร่งพรายออกไป คนอื่นๆคงหัวเราะเยาะเราเป็นแน่ และคิดว่าทีมลั่วชาหลงตัวเอง !”
นางมองไปรอบๆ “ บางอย่างนั้นเก็บไว้ในใจไม่ต้องพูดออกมาให้โลกรู้ก็ได้”
ทุกคนพากันตอบกลับ “ ได้ !”