ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 1859 หายวับในพริบตา

　　ร่างของผู้บัญชาการใหญ่ต้าหวงอาบไปด้วยเลือดและเต็มไปด้วยรอยบาดแผล สภาพของเขาน่าอดสูเป็นอย่างมาก ทหารที่เหลือหากไม่ตายก็บาดเจ็บหนัก
　　พวกเขาอาจจะเสียเขต 6 ไปตอนไหนก็ได้
　　กองทัพซื่อเซียวพ่ายแพ้ไปแล้ว ทหารที่รอดนั้นดูเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด
　　“ พี่น้อง !” ต้าหวงกัดฟันแน่นและตะโกนออกมา “ ทนเอาไว้ ! ข้าได้ยินมาว่ายังจะมีอีกสองทีมมาช่วยเรา ! หนึ่งในนั้นคือทีมลั่วชา ! ตราบใดที่เรายื้อจนพวกนั้นมาถึงได้ เขต 6 ก็จะพ้นอันตรายไปได้ !”
　　เมื่อได้ยินชื่อของทีมลั่วชา ทหารของกองทัพซื่อเซียวก็พากันมีกำลังใจขึ้นมา
　　ทีมลั่วชาคือทีมที่แข็งแกร่งที่สุดรองจากทีมเทพปีศาจ ลั่วชานั้นแข็งแกร่งกว่าต้าหวงอย่างมาก นางเคยจัดการกับกองทัพสวรรค์ด้วยตัวคนเดียวมาแล้ว
　　อย่างที่ต้าหวงพูดมา ตราบใดที่พวกเขายื้อเอาไว้ได้จนทีมลั่วชามาถึง พวกเขาก็ช่วยเขต 6 เอาไว้ได้
　　“ ตายซะ !” กำลังใจของทุกคนฟื้นกลับมาใหม่ พวกเขากัดฟันแน่นและยอมตายเพื่อรับมือกับเผ่าสวรรค์เอาไว้
　　ต้าหวงดึงพลังเฮือกสุดท้ายออกมาสู้ ในเวลาเดียวเขาก็ต้องรับมือกับการโจมตีจากหัวหน้าของกองทัพสวรรค์ด้วย ซึ่งมันอันตรายอย่างมาก
　　ในกองทัพสวรรค์
　　หัวหน้าของกองทัพนี้มองดูการต่อสู้และเริ่มหมดความอดทน พวกมันยอมเสียคนไปจำนวนมาก หากยึดเขต 6 มาไม่ได้ งั้นสิ่งที่ทำมาทั้งหมดก็สูญเปล่า
　　“ โจมตีให้หนักกว่านี้ !” หัวหน้ากองทัพได้สั่งการออกมา “ ใน 30 นาทีเราต้องฆ่าพวกมันให้หมด !”
　　สงครามเข้าสู่จุดดุเดือด ฉากในสนามรบดูดุดันเกินกว่าจะรับไหว
　　หลังจากนั้นสักพักฝั่งกองทัพซื่อเซียวก็แทบไม่อาจจะต้านทานได้อีก พลังของทหารบางคนหมดไปแล้ว แม้แต่ต้าหวงเองก็ไม่อาจจะสู้ต่อไหว
　　เผ่าสวรรค์เห็นว่ากองทัพซื่อเซียวตอนนี้อ่อนแอลงจึงอาศัยโอกาสนั้นเข้าโจมตี
　　“ ตาย !”
　　กองทัพสวรรค์รอโอกาสนี้มานาน พวกมันแห่กันเข้ามาราวกับคลื่นยักษ์ถาโถมเข้าใส่ผู้คน
　　“ พี่น้อง ข้าขอโทษจริงๆ” ต้าหวงรู้สึกไร้พลังอย่างมากในเวลานี้ เขาทั้งโกรธ, สิ้นหวังและโทษตัวเอง “ ขอให้เราได้พบกันใหม่ในชีวิตหน้า !”
　　เมื่อพูดจบเขาก็เตรียมพุ่งเข้าหาเผ่าสวรรค์ การเสียสละชีวิตของเขาคงทำให้เผ่าสวรรค์เสียเวลาไปบ้าง
　　แต่ต้าหวงยังไม่ทันได้ลงมือ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา “ ดูเหมือนว่าเราจะมาทัน”
　　ต่อมาก็มีคนกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นคั่นกลางระหว่างกองทัพซื่อเซียวกับเผ่าสวรรค์
　　“ ตราระดับราชา !” ทหารของกองทัพซื่อเซียวเห็นตราก็ใจชื้นขึ้นมา พวกเขาแสดงสีหน้าตื่นเต้นออกมา “ นี่คือทีมระดับราชา เรารอดแล้ว ! เขต 6 รอดแล้ว !”
　　ความแข็งแกร่งโดยรวมของทีมระดับราชานั้นน่าทึ่งอย่างมาก แน่นอนว่าจะต้องพลิกวิกฤตนี้ได้ !
　　เผ่าสวรรค์รู้สึกแย่ขึ้นมา พวกเขาต่อสู้กับเผ่าชีวิตมาอย่างยาวนาน จึงพอเข้าใจเผ่าชีวิตอยู่บ้าง เป็นธรรมดาที่พวกมันจะรู้ว่าทีมระดับราชานั้นน่ากลัวแค่ไหน
　　“ ยุ่งยากจริงๆ” หัวหน้าทัพสวรรค์คิ้วขมวด
　　เมื่อทีมระดับราชาเข้าสู่สงคราม ก็ส่งผลต่อสถานการณ์ได้แล้ว แม้ว่าเขาจะไม่กลัวทีมระดับราชา แต่ก็ต้องยอมรับว่าการมีทีมระดับราชาเข้ามาเพิ่ม ก็ทำให้แผนของพวกมันพัง
　　ตอนนั้นการต่อสู้ระหว่างกองทัพซื่อเซียวและกองทัพสวรรค์ก็ได้หยุดลง ทั้งสองฝ่ายต่างก็คอยระวังตัวจากอีกฝ่าย
　　“ น่าเสียดายที่ไม่ใช่ทีมลั่วชา” ต้าหวงสลัดความคิดที่จะฆ่ากองทัพสวรรค์นี้ทิ้ง เมื่อเห็นว่าทีมนี้มีแต่ใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย “ แปลก โกลาหลซื่อเซียวมีทีมระดับราชาเพิ่มขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ?”
　　ตอนที่ต้าหวงเสียดายอยู่นั้นก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งปรากฏตัวที่ข้างกายเขา
　　ชายหนุ่มคนนั้นมองไปที่ต้าหวงและถามขึ้น “ เจ้าเป็นคนตั้งภารกิจรึ ?”
　　“ ข้า ต้าหวง” ต้าหวงไม่ได้แสดงท่าทีเย่อหยิ่ง นี่ไม่ต้องพูดถึงการที่ระดับความแข็งแกร่งของหัวหน้าทีมระดับราชานั้นไม่ได้อ่อนแอกว่าเขา แค่มองว่าการที่อีกฝ่ายมาช่วยก็ถือว่าดีแล้ว แม้ว่าเขาจะเป็นผู้บัญชาการใหญ่แต่ก็ไม่มีสิทธิ์ดูถูกคนเหล่านี้ “ เจ้าเป็นหัวหน้าทีมของทีมคังเฉียงงั้นรึ ?” 　　ตอนนั้นเขาได้รับข้อความตอบรับมาก่อนแล้ว
　　จางหยูพยักหน้าและมองไปยังกองทัพสวรรค์ด้านหน้า ก่อนจะพูดขึ้น “ สนามรบนี้ยกให้พวกเราจัดการเอง พวกเจ้าไปพักเถอะ”
　　ต้าหวงขมวดคิ้วและพูดขึ้นมา “ อย่าดูถูกเผ่าสวรรค์ไป ! ความแข็งแกร่งของพวกมันน่ะเหนือกว่าเรา แค่ทีมระดับราชาทีมเดียว หากต้องสู้กับพวกมันแล้วข้ากลัวว่าจะลำบาก…” เขาพูดอ้อมๆ หากไม่ใช่เพราะทีมคังเฉียงมาช่วยพวกเขา เขาคงด่าออกไปแล้วว่าอย่าอวดดี
　　กองทัพสวรรค์ที่อยู่ตรงกันข้ามนั้นแม้ว่าจะเสียคนไปแต่ก็ยังเหลือคนกว่า 9,000 คน คนระดับสูงแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่ทีมระดับราชาทีมเดียวจะรับมือไหว
　　แม้ว่าจะร่วมมือกันแต่ก็ใช่ว่าจะรับมือพวกมันได้
　　หากเป็นทีมลั่วชา ต้าหวงอาจจะมั่นใจอยู่บ้างแต่ทีมระดับราชาอื่นๆนั้นไม่อาจจะเทียบกับทีมลั่วชาได้
　　“ หึๆ วางใจเถอะ” จางหยูเข้าใจคำเตือนของต้าหวงเป้นอย่างดี แต่เขาก็ยังแสดงท่าทีเยือกเย็นออกมา เขายิ้มออกมาและพูดขึ้นว่า “ ความแข็งแกร่งของทีมคังเฉียงนั้นถือว่าสูงพอตัว การรับมือกับกองทัพสวรรค์นี้ไม่น่าจะเป็นปัญหา ”
　　เมื่อต้าหวงเตือนพวกเขาด้วยความหวังดี จางหยูก็ต้องตอบกลับอย่างสุภาพ
　　รับมืองั้นรึ?
　　ไม่ หากทีมคังเฉียงลงมือจริงๆ มันไม่ใช่แค่รับมือกองทัพสวรรค์แต่เป็นการเข่นฆ่าพวกนี้ต่างหาก
　　ต้าหวงยังไม่ทันได้เปิดปากพูด จางหยูก็โบกมือบอกทุกคน “ ไปแสดงความแข็งแกร่งของทีมคังเฉียง และพลังของสำนักคังเฉียงออกมา ให้ทุกคนได้เห็นค่าของทีมคังเฉียงพวกเรา ! จำไว้ว่าข้าให้เวลาแค่ 15 นาที ภายใน 15 นาที พวกเจ้าต้องจัดการกับกองทัพสวรรค์นี่ให้ได้ !”
　　ทุกคนได้ยินแบบนั้นก็พากันเลือดร้อนขึ้นมา
　　“ ลงมือ” เมื่อจางหยูพูดจบ คนของสำนักคังเฉียงต่างก็พากันพุ่งเข้าใส่กองทัพสวรรค์ทันที
　　สีหน้าของต้าหวงพลันเปลี่ยนไป เขาอดไม่ได้ที่จะอึ้ง “ เจ้าบ้าไปแล้วรึ ! หากเจ้าทำแบบนี้ มันก็เท่ากับส่งพวกเขาไปตาย!”
　　เขาเตรียมจะสั่งให้กองทัพซื่อเซียวเข้าไปช่วย
　　“ ไม่ต้องกังวล ทุกคนต่างก็เป็นเหมือนกับลูกของข้า ข้าห่วงพวกเขามากกว่าเจ้าแน่” จางหยูยิ้มออกมา “ หากข้าไม่มั่นใจ ข้าจะกล้าให้พวกเขาทำเช่นนี้รึ ?”
　　ระหว่างที่พูดนั้นคนของสำนักคังเฉียงก็พุ่งเข้าใส่กองทัพสวรรค์ ราวกับหมาป่าที่พุ่งเข้าใส่ฝูงแกะ มันเกิดการสังหารโหดขึ้นมาในพริบตา
　　“ เจ้าบ้าไปแล้ว..” เมื่อพูดได้ครึ่งคำ ต้าหวงก็พลันชะงัก สายตาของเขาเต็มไปด้วยความตะลึง
　　เขามองไปยังกองทัพสวรรค์ด้วยสีหน้าแข็งทื่อ “ พวกเขา…ไม่ตายรึ ?”
　　เสียงของเขาสั่นเครือนิดๆ
　　ทหารคนอื่นเองก็ตัวแข็งทื่อ แววตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
　　เมื่อเห็นว่าคนของทีมคังเฉียงเข้าจัดการเผ่าสวรรค์กันอย่างบ้าคลั่ง ผ่านไปไม่กี่อึดใจเผ่าสวรรค์เกือบหมื่นคนก็เหลือแค่ไม่กี่ร้อยคน หัวหน้ากองทัพยังไม่ทันได้สติก็โดนคนของสำนักคังเฉียงฆ่าไปแล้ว
　　ไม่กี่อึดใจต่อมาทีมคังเฉียงก็ได้จัดการกับกองทัพสวรรค์จนหมดภายในไม่กี่อึดใจ !
　　เผ่าสวรรค์เกือบหมื่นคนตกตายไปกว่า 9 ใน 10 มีพวกโชคดีแค่ไม่กี่ร้อยคนที่รอดไปได้ พวกนั้นโดนล้อมไว้โดยคนของสำนักคังเฉียง พวกมันต่างก็ตัวสั่นด้วยความกลัว
　　นี่มันสงครามแบบไหนกัน นี่มันเป็นการสังหารอยู่ฝ่ายเดียวชัดๆ !
　　ทหารของกองทัพซื่อเซียวอึ้ง ต้าหวงเองก็คิดอะไรไม่ออก ในหัวของเขามีแต่ความว่างเปล่า เขารู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่
　　กองทัพสวรรค์ที่ทำให้พวกเขาเกือบตาย กลับหายไปในพริบตา มีแค่ไม่กี่ร้อยคนที่รอดมาได้ มันราวกับว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้ เป็นสิ่งที่พวกเขาคิดกันไปเอง ทั้งหมดกินเวลาแค่ไม่กี่อึดใจ แค่ไม่กี่อึดใจเท่านั้น….
　　“ เจ้า…เจ้า…” ต้าหวงที่เคยประมาทพวกเขา แต่ตอนนี้กลับมองไปที่จางหยูด้วยสายตาตกตะลึง
　　เขาอ้าปากค้างแต่ไม่อาจจะพูดอะไรออกมาได้
　　นี่…
　　นี่คือทีมระดับราชาจริงๆรึ ?
　　มุมปากของต้าหวงถึงกับกระตุกอยู่นาน