ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 1920 เยี่ยมเยียน

　　“ จินหยางครั้งนี้เจ้าไม่อาจจะส้างเกราะขึ้นมาได้ก็จริง แต่ข้าจะจ่ายให้เจ้าเอง” เก่อเย่ไม่อยากใส่ใจเรื่องนี้และรีบตัดปัญหาทันที เขาคิดจะไล่ทีมนภาออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด
　　สำหรับความสูญเสียแล้ว นอกจากต้องโทษตัวเองที่โชคร้ายแล้วเขาจะทำอะไรได้ ?
　　จ่ายให้เขารึ ?
　　เมื่อได้ยินแบบนั้น จินหยางก็โล่งอกตราบใดที่เก่อเย่ไม่หาเรื่องเขา เขาก็ต้องขอบคุณพระเจ้าแล้ว
　　จางลู่ยกนิ้วโป้งให้กับเก่อเย่และชมออกมา “ ท่านเก่อเย่ นี่ใจกว้างจริงๆ !”
　　คนของเขาทำผิดพลาดเอง เขาที่เป็นแม่ทัพก็ต้องชดใช้ไม่ใช่รึ ?
　　ปากของเก่อเย่กระตุก เขารู้สึกว่าคำพูดของจางลู่นั้นเหมือนกับเยาะเย้ยเขาอยู่
　　หากไม่ใช่เพราะจางลู่และคนอื่นๆเคยรังแกเขาแล้ว งั้นทำไมเขาต้องใช้เงินมากมายในการสร้างเกราะนี้ขึ้นมา ?
　　เขาใช้ความคิดและทรัพยากรไปมากมายจนถึงจุดที่ถอยกลับไม่ได้แล้วเพื่อสร้างเกราะระดับสูงที่ทรงพลังที่สุดในประวัติศาสตร์
　　เก่อเย่ไม่กล้าคิดอะไรต่อ ยิ่งคิดเท่าไหร่เขาก็ยิ่งปวดใจมากเท่านั้น
　　“ พวกท่านพูดตลกเกินไปแล้ว” เก่อเย่พยายามควบคุมอารมณ์ตัวเอง เขากลัวว่าหาพูดต่อไปเขาจะเป็นบ้า “ หากไม่มีอะไรแล้ว งั้นข้าขอส่งพวกท่านก่อน”
　　จางลู่พูดขึ้นมา “ ไม่ต้องรีบร้อนไป” เขามองไปที่เก่อเย่ “ มันไม่ง่ายที่จะมายังโถงกองสังทัพเกตการณ์ ท่านเก่อเย่จะไม่พาเราเยี่ยมเยียนรอบๆหน่อยรึ ?”
　　เก่อเย่อยากจะถามออกมาว่า “ เจ้าอยากไปไหนอีก? เจ้ามีอะไรต้องดูที่นี่รึไง?”
　　แต่เขาก็ไม่กล้าจะพูดออกมา เขาไม่กล้าไล่พวกนี้ เขาไม่มีความกล้าพอจะปฏิเสธจางลู่และคนอื่นๆ
　　“ ได้ ….งั้นเชิญ” เก่อเย่ได้แต่ตกลง เมื่อคนเหล่านี้อยากเยี่ยมชมโถงกองสังเกตการณ์ งั้นเขาก็จะพาพวกนี้ไป
　　ลั่วเซียงลังเลและขัดขึ้นมา “ ท่านแม่ทัพ นี่…มันผิดกฎไม่ใช่รึ ?”
　　“ นี่คือโถงกองทัพสังเกตการณ์ ข้าคือกฎ” เก่อเย่พูดขึ้นมา “ เมื่อท่านจางลู่และคนอื่นๆสนใจที่นี่ งั้นข้าก็จะพาพวกเขาไปดูรอบๆ หากมีใครคัดค้านก็ให้มาหาข้าโดยตรง หากจักรพรรดิซื่อเซียว จะว่ากล่าวข้า งั้นข้าจะรับไว้เอง “
　　ระหว่างที่พูดนั้นเขาก็มองไปที่จางลู่ แต่เขาก็ต้องผิดหวังที่จางลู่ทำราวกับไม่ได้ยินอะไรและไม่ได้แสดงท่าทีใดๆออกมา
　　เขาคิดว่าคำพูดของเขาจะทำให้พวกนี้ล้มเลิกความคิดนี้แต่เขาคิดผิดไป จางลู่และคนอื่นๆไม่ได้สนใจซื่อเซียวแม้แต่น้อย　　ในเวลาเดียวกัน ลั่วเซียงก็ได้แต่ปิดปากเงียบ ไม่กล้าจะพูดอะไรอีก
　　“ งั้น…” จินหยางลังเลขึ้นมา “ ข้าขอตัวก่อน”
　　จางลู่ตบไหล่จินหยางและพูดขึ้น “ ไม่ต้องกังวลไป เมื่อเรามาที่นี่ด้วยกันก็ไปด้วยกันเถอะ”
　　เจ้าสำนักพยักหน้าและพูดขึ้น “ เกราะนั้นยังสร้างไม่เสร็จ ภารกิจของเราก็ยังไม่เสร็จสิ้นด้วย เราค่อยกลับไปด้วยกัน”
　　“ นี่….พวกท่านยังคิดจะสร้างมันต่อรึ ?” จินหยางพูดและมองไปที่เก่อเย่
　　“ เมื่อท่านจางลู่และคนอื่นๆเต็มใจจะช่วย งั้นทำไมเจ้าถึงจะปฏิเสธล่ะ ?” เก่อเย่มองไปที่จินหยาง “ แม้ว่าจะสร้างเกราะที่ดีขึ้นมาไม่ได้แต่ก็ดีกว่าไม่ได้อะไรไม่ใช่รึ ?”
　　นี่เป็นการชี้ทางให้กับจินหยาง
　　เมื่อเก่อเย่พูดแบบนั้น จินหนางก็ไม่กังวลและพยักหน้าตอบรับ “ ที่ท่านเก่อเย่ พูดมามีเหตุผล”
　　จางลู่ยิ้มออกมา “ไปเถอะ ท่านเก่อเย่ ครั้งนี้ต้องรบกวนท่านพาเราเยี่ยมชมที่นี่ด้วย”
　　เจ้าสำนัก, ความว่างเปล่า และคนอื่นๆพากันเผยท่าทีสนใจโถงกองสังเกตการณ์ขึ้นมา
　　เก่อเย่ ไม่เข้าใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมพวกนี้ถึงได้สนใจโถงกองทัพสังเกตการณ์นักแต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ยังไงซะเรื่องกล่องกระบี่นั้นทั้งเขตซื่อเซียวก็มีไม่กี่คนที่รู้เรื่องนี้ หลายคนเป็นสมาชิกของกองทัพสังเกตการณ์และโดนเขากำจัดไปแล้ว เขาไม่ต้องกังวลว่าข้อมูลจะรั่วไหลออกไป เขาไม่คิดว่าจางลู่และคนอื่นๆจะมาที่นี่เพื่อกล่องกระบี่
　　เมื่อออกมานอกห้องทดสอบ เก่อเย่ก็ได้พากจางลู่กับคนอื่นๆไปยังตึกที่อยู่ข้างๆ
　　“ นี่คือห้องสอบสวน” พวกเขาเดินไปที่ตึกที่ใกล้ที่สุด “ พวกท่านคงเห็นได้ว่าแต่ละชั้นนั้นกว้างอย่างมากและมีพื้นที่แยกส่วน ส่วนมากถูกจับจองโดยผู้พิพากษา บางส่วนเอาไว้ขังพวกเผ่าสวรรค์” เก่อเย่พูดขึ้นอย่างใจเย็น“ คนเหล่านี้บางคนเป็นคนของเผ่าสวรรค์ บางคนเป็นคนทรยศของเรา บางคนโดนต้องสงสัยว่าโดนเข้าสิง…”
　　แน่นอนว่านี่แค่คำพูดของเก่อเย่เท่านั้น ความจริงเป็นยังไงนั้นกลัวว่าคงมีแค่คนในกองทัพสังเกตการณ์เท่านั้นที่รู้
　　เมื่อเข้าเยี่ยมชมห้องสอบสวนเสร็จ เก่อเย่ก็พาจางลู่กับคนอื่นๆไปยังตึกอีกแห่งและพูดขึ้น “ นี่คือห้องลงโทษ พวกที่มีหลักฐานมัดตัวพอจะโดนตัดสินที่นี่ ห้องลงโทษนี้แบ่งตามระดับความผิด บางอันกำจัดทิ้ง บางอันขังไว้ชั่วคราวจนกว่าจะครบเวลาถึงปล่อยตัว มีกรณีพิเศษที่ต้องโดนทรมานด้วย…”
　　นายพลทั่วไปไม่มีสิทธิ์เข้ามาที่นี่ ทุกคนจะถูกส่งไปยังห้องสอบสวนก่อน ไม่ว่าคนผิดจะเป็นคนเผ่าสวรรค์รึจ้าวจโกลาหลทั่วไปกตาม
　　ที่นี่ไม่ได้สนใจฐานะรึความแข็งแกร่งของเขา ไม่ว่าจะแข็งแกร่งรึมีอำนาจแค่ไหนก็ไม่อาจจะหนีจากเงื้อมมือของกองทัพสังเกตการณ์ได้
　　จางลู่และคนอื่นๆเดินตัดผ่านสวนมาด้วยท่าทีไม่ใส่ใจ ภายนอกพวกเขาแค่แสร้งทำเป็นสนใจที่นี่ก็เท่านั้น
　　สิ่งที่พวกเขาอยากรู้คือ เก่อเย่ซ่อนกล่องกระบี่ไว้ที่ไหน
　　เก่อเย่เป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นและระวังตัว เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเอาของสำคัญแบบนั้นไว้ห่างตัว มันเป็นไปได้ที่เขาจะเอากล่องกระบี่มาซ่อนไว้ที่นี่ สำหรับว่ามันอยู่ที่ไหนก็คงต้องตรวจสอบดูดีๆถึงจะรู้ แต่ตอนนี้จางลู่และคนอื่นๆไม่เห็นแม้แต่เงาของกล่องกระบี่เลย
　　เมื่อเห็นจางลู่และคนอื่นๆทำตัวราวกับจักรพรรดิที่เดินเยี่ยมชม เก่อเย่ก็ไม่พอใจอย่างมาก “ เสแสร้งจริงๆ ! หากคิดอาศัยจำนวนคนที่มากกว่าก็อาจจะทำแบบนี้ได้ ….ไม่งั้นแล้วข้าคงไม่ต้องมาเสแสร้งเช่นนี้ !”
　　ในความเห็นของเขาแล้ว หากสู้กันจริงๆแล้วแต่ละคนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา　　แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้สมบัติแต่เขาก็มั่นใจว่าจะเอาชนะพวกนี้ได้ !
　　แต่คนเหล่านี้ไม่ค่อยมีเหตุผล พวกนี้ไม่คิดจะพูดคุยก่อนและไม่เปิดโอกาสให้เขาได้สู้อย่างเสมอภาค !
　　“ แล้วตึกตรงหน้าล่ะ ?” เมื่อออกมาจากห้องลงโทษ จางลู่ก็มองไปที่ตึกตรงหน้าแล้วถามขึ้นมา “ ตึกนั้นดูต่างจากตึกอื่นๆ”
　　เก่อเย่แสดงสีหน้าจริงจังออกมา “ นั่นคือคลังข้อมูลของกองทัพสังเกตการณ์ มันคือส่วนที่เป็นความลับที่สุด มีข้อมูลของจ้าวโกลาหลมากมายรวมถึงคนที่โด่งดังเก็บไว้ที่นี่ นอกจากนี้แล้วก็ยังมีข้อมูลของจักรพรรดิคนอื่นๆทั้งของมนุษย์และเผ่าสวรรค์ด้วย อีกทั้งยังมีข้อมูลพวกเผ่าสวรรค์ที่แข็งแกร่งด้วย ด้วยข้อมูลที่เรามี คลังแห่งนี้ได้บันทึกเรื่องราวสำคัญไว้มากมาย”
　　“ คลังนี้คือส่วนที่สำคัญที่สุดของโถงกองทัพสังเกตการณ์ แม้แต่ในเขตซื่อเซียวก็มีแค่รองแม่ทัพและแม่ทัพทั้งสามที่มีสิทธิ์เข้าไปได้” เก่อเย่พูดขึ้น
　　จางลู่ตาเป็นประกายขึ้นมา “ คลังข้อมูลรึ ?”
　　“ เราเข้าไปได้รึไม่ ?” เจ้าสำนักถามขึ้นมา
　　เก่อเย่ได้แต่ยิ้มแห้งๆ เขารู้สึกว่าเขาเพิ่งเผยจุดอ่อนของตัวเองออกไป
　　เขาลังเลและพูดขึ้นมา “ นี่..ข้าเกรงว่ามันคงไม่สะดวก”
　　“ ไม่สะดวกรึ ?”
　　“ คลังข้อมูลนี้สำคัญอย่างมาก มันเกี่ยวข้องกับผู้คนในทุกด้านรวมถึงความปลอดภัยของเขตซื่อเซียวด้วย” เก่อเย่พูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “ จักรพรรดิได้สั่งการเองว่าห้ามคนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าไปที่นี่ แม้แต่สามสุดยอดนายพลของเราก็ต้องมาขอข้าก่อนถึงจะเข้าไปได้ ข้าเองก็ไม่ได้เข้าไปที่นี่ง่ายๆนัก”
　　เขามองไปที่จางลู่และคนอื่นๆก่อนจะขอโทษออกมา “ ที่อื่นนั้นข้าพาพวกท่านไปได้แต่ที่นี่ข้าไม่อาจจะทำอะไรผิดพลาดได้ ไม่งั้นแล้วจักรพรรดิจะถือโทษข้า ข้าไม่อาจจะรับผลกระทบได้ นอกซะจากว่าพวกท่านจะได้รับอนุญาตจากจักรพรรดิ…”
　　พูดไปแล้วเก่อเย่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
　　คำพูดของเขาชัดเจนอยู่แล้ว
　　เขาไม่มีทางพาจางลู่และคนอื่นๆเข้าไปในคลังแห่งนี้นอกซะจากว่าจักรพรรดิจะออกปาก