ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 1947 มาและหายไปดั่งสายลม

　　ต่อหน้าจางลู่และคนอื่นๆ นายพลเผ่าสวรรค์ยังคงเยือกเย็นไม่ได้ลนลานแม้แต่น้อย
　　แม้ว่าทีมคังเฉียงจะเติบโตขึ้นมาอย่างรวดเร็วในเขตซื่อเซียวจนแม้แต่พื้นที่ของฉิวหวังก็ยังได้รับผลกระทบไปด้วย แต่มันก็จำกัดแค่ในเขตซื่อเซียวและเขตของฉิวหวัง มันเพราะทีมคังเฉียงเพิ่งจะโด่งดังขึ้นมาไม่กี่หมื่นปี สำหรับทั้งทะเลโกลาหลแล้วพวกเขาก็ยังไม่โด่งดังไปถึงเขตอื่นๆ ดังนั้นนายพลเผ่าสวรรค์จึงไม่รู้ถึงความแข็งแกร่งของทีมคังเฉียง
　　ทุกคนที่นั่นไม่มีใครรู้จักทีมคังเฉียง พวกเขาไม่รู้เลยว่าทีมคังเฉียงน่ากลัวขนาดไหน
　　ในมุมมองของนายพลเผ่าสวรรค์แล้ว คนกลุ่มนี้น่ะแค่คนทั่วไปไม่คู่ควรต้องพูดถึง
　　นายพลเผ่าสวรรค์ได้นำทีมเข้ามาในแก่นกำเนิด ทีมของพวกเขามีหัวหน้ากอง 10-20 คน นี่คือทีมทั่วไป ในสถานการณ์ปกติแล้วก็พอปกป้องตัวเองได้　　“พวกโง่” นายพลเผ่าสวรรค์ยิ้มออกมา สายตาเขาแสดงความกระหายเลือดออกมา เขาพร้อมที่จะฆ่าคนเหล่านี้ทิ้ง
　　หัวหน้ากองเผ่าสวรรค์คนอื่นๆเองก็เริ่มคันไม้คันมือเช่นกัน
　　นายพลฝั่งมนุษย์ได้เตือนจางลู่และคนอื่นๆไปแล้ว เขารีบบินตามไปทันที แม้ว่าจะรู้ตัวช้าแต่เขาก็ต้องช่วยคนเหล่านี้ให้ได้ เขาไม่อาจจะปล่อยให้จางลู่และคนอื่นๆตายได้ด้วยน้ำมือของนายพลเผ่าสวรรค์
　　จางลู่และคนอื่นๆบินเข้าไปต่อ เมื่ออยู่ไม่ห่างจากนายพลเผ่าสวรรค์มากนักพวกเขากลับหายตัวไป พวกเขาเร็วกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า มันราวกับพวกเขาทำการเคลื่อนย้ายในพริบตา ทุกคนต่างก็แผ่คลื่นพลังอันน่ากลัวออกมา คลื่นพลังทั้ง 21 อันปะทุออกมาพร้อมกันห่อหุ้มตัวนายพลเผ่าสวรรค์ไป
　　ตูม !
　　ผลจากคลื่นพลังนี้ทำให้นายพลและหัวหน้ากองเผ่าสวรรค์ต้องพากันชะงักไปทันที　　ต่อมาจางลู่และคนอื่นๆก็ราวกับหมาป่าที่หิวโหยที่พุ่งเข้าหาลูกแกะ นายพลและหัวหน้ากองเผ่าสวรรค์รู้ตัวช้าไป พวกเขาโดนฝูงหมาป่าล้อมเอาไว้พร้อมกับพลังอันน่ากลัวทั้ง 21 อันที่แผ่ออกมา พลังอันน่ากลัวนี้ทำให้ทั้งสี่พากันใจสั่นทันที
　　นายพลและหัวหน้ากองเผ่าสวรรค์ไม่ทันได้ร้องออกมาก็ตัวระเหยไปกับอากาศไปแล้ว !
　　ด้วยพลังที่จางลู่และคนอื่นๆระเบิดออกมานั้น คนของเผ่าสวรรค์ทั้งสี่ก็หายไปทันทีไม่เหลืออะไรอยู่แม้แต่น้อย
　　นายพลฝั่งมนุษย์และหัวหน้ากองทั้งสองชะงักและมองไปข้างหน้าด้วยสีหน้าว่างเปล่า สายตาพวกเขาเต็มไปด้วยความตะลึงและความหวาดกลัว
　　พวกเขาไม่ทันได้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขารู้แค่ว่าจางลู่และคนอื่นๆพุ่งเข้าไปก่อนจะเร่งความเร็ว แค่ไม่กี่อึดใจคนเผ่าสวรรค์ก็ตายกันไปแล้ว ตอนที่พวกเขาได้สติกลับมา การต่อสู้ก็จบลงไปแล้ว
　　เหลือเชื่อ !
　　จางลู่และคนอื่นๆเหมือนนักฆ่าระดับสูงที่เมื่อลงมือแล้วก็ไม่อาจจะมีใครรอดไปได้
　　“ พวกท่าน…” นายพลฝั่งมนุษย์กลืนน้ำลายและมองไปที่จางลู่และพวกด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ
　　หัวหน้ากองเองก็ร้องออกมา “ น่ากลัว ! น่ากลัวจริงๆ !”
　　นายพล 1 คนกับหัวหน้ากองอีก 3 คน !
　　แม้แต่แม่ทัพของทั้งเขตเย่าหยางและนายพลทั้งหมดก็ต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะฆ่าอีกฝ่ายได้แต่ตอนนี้คนแปลกหน้ากลุ่มนี้กลับใช้เวลาในพริบตาก็ฆ่าพวกนี้ได้ง่ายราวกับดื่มน้ำ
　　น่าเหลือเชื่อจริงๆ !
　　หากไม่ได้เห็นกับตาตัวเองพวกเขาคงไม่เชื่อว่านายพลเผ่าสวรรค์แม้ว่าจะโดนโจมตีซึ่งหน้าแต่ก็ไม่อาจจะต้านทานได้เลย　　แต่ความจริงนั้นเกิดขึ้นแล้ว กลุ่มคนแปลกหน้าเหล่านี้มีพลังสูงส่งและได้เอาชนะนายพลเผ่าสวรรค์และหัวหน้ากองทั้งสามได้ในพริบตา
　　“ พระเจ้า..ปิศาจพวกนี้มาจากไหนกัน ?” ทั้งสามพากันใจสั่น พวกเขาไม่ได้ดีใจที่ถูกช่วยเพราะจางลู่และคนอื่นๆนั้นได้สร้างผลกระทบต่อจิตใจพวกเขาอย่างมาก มันมากกว่าคนแข็งแกร่งหลายคนอีก แม้ว่าพวกนี้จะเป็นคนฝั่งมนุษย์แต่ก็ไม่อาจจะหลีกเลี่ยงความกลัวที่มีต่อคนเหล่านี้ได้
　　เมื่อจางลู่และคนอื่นๆฆ่านายพลเผ่าสวรรค์ได้อย่างง่ายดาย งั้นพวกนี้ก็ฆ่าพวกเขาได้ง่ายๆเช่นกัน
　　หากจางลู่และคนอื่นๆคิดจะทำเช่นนั้น แม้ว่าพวกเขาจะเตรียมตัวเอาไว้ก่อน แต่ก็ไม่มีโอกาสรอดเลย
　　โชคดีที่จางลู่และคนอื่นๆไม่ได้คิดจะลงมือกับพวกเขา หลังจากที่จัดการกับทหารเผ่าสวรรค์เสร็จ จางลู่ ก็หันกลับมามองทั้งสามคนแล้วพูดขึ้น “ พวกเจ้าเป็นคนของจักรพรรดิคนไหนกัน ?”
　　สีหน้าเขาดูเยือกเย็นราวกับว่าเพิ่งทำเรื่องเล็กน้อยไป เขาได้พูดถึงการตายของพวกเผ่าสวรรค์เมื่อตะกี้เลย ยังไงซะสำหรับพวกเขาแล้วนี่ก็ไม่ใช่สิ่งที่ควรจะโอ้อวด แม่ทัพ 21 คนแต่กลับรังแกแค่นายพลคนเดียว หากทำไม่สำเร็จคงถือว่าเป็นเรื่องแปลก
　　แต่ยิ่งเขาดูเยือกเย็นเท่าไหร่ มันก็ยิ่งทำให้อีกฝ่ายกดดันมากเท่านั้น
　　นายพลรีบตอบกลับทันที “ เรามาจากเขตเย่าหยางเราอยู่ภายใต้การปกครองของจักรพรรดิเย่าหยาง ” เขาจงใจบอกชื่อเย่าหยางเพราะกลัวว่าจางลู่และคนอื่นๆอาจจะคิดว่าเป็นจ้าวโกลาหลไร้สังกัด
　　เมื่อพูดจบเขาก็มองไปที่จางลู่กับคนอื่นๆ “ ข้าขอถามพวกท่านที พวกท่านมาจากไหนกัน ?”
　　หัวหน้ากองอีกสองคนใจสั่นไม่กล้าพูดอะไรออกมา　　“ เรามาจากสำนักคังเฉียง เราก่อตั้งทีมคังเฉียงในเขตซื่อเซียว” จางลู่เห็นว่าอีกฝ่ายกังวลก็พูดด้วยท่าทีเป็นมิตร “ไม่ต้องกังวลไป เราเป็นมนุษย์ เราไม่ทำร้ายพวกเจ้าหรอก เราพบพวกเจ้าสู้กับเผ่าสวรรค์พอดี เราเลยคิดจะช่วย เมื่อพวกเจ้าไม่เป็นอะไรแล้ว งั้นเราขอตัวก่อน”
　　นายพลยังไม่ทันได้เปิดปากพูด จางลู่และคนอื่นๆก็เดินทางออกจากที่นั่นไปทันที
　　พวกนี้มาและไปในพริบตาเดียวราวกับว่าไม่คิดจะพูดคุยกับใคร
　　ทั้งหมดนี้ตั้งแต่ที่ปรากฏตัวจนถึงที่ฆ่าเผ่าสวรรค์และเดินทางออกไปนั้นกินเวลาไม่ถึง 10 อึดใจเท่านั้น
　　แต่ในใจของทั้งสามคนกลับทิ้งภาพอันน่าเหลือเชื่อเอาไว้ !
　　“ เขตซื่อเซียวน่ากลัวขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ? แม่ทัพมีเยอะขนาดนั้นเลยรึ ?” นายพลพึมพำออกมา เขาเริ่มสงสัยในความสามารถของตัวเองขึ้นมา