ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 505 : จางเฮ่าหลัน

ตอนที่  505 : จางเฮ่าหลัน

“ หือ? คังเกี่ยวข้องอะไรกับสำนักคังเฉียง? ทำไมถึงให้เขารู้เรื่องไม่ได้ ? ” อ้าวอู่ซูมองไปที่อินทรีย์เทาด้วยท่าทีสนใจ

อินทรีย์เทาก้มหน้าและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด “ เพราะ….เขาคือผู้ก่อตั้งสำนักคังเฉียงเมื่อครั้งยังเยาว์ ”

ภายในพันธมิตรกลายพันธุ์ น้อยคนนักที่จะรู้จักตัวตนของคัง แต่อินทรีย์เทารู้ทันทีเมื่อเห็นอีกฝ่าย

จางเฮ่าหลันผู้ก่อตั้งสำนักคังเฉียง และเป็นบิดาของจางหยู!

อินทรีย์เทาเสียหายอย่างมากด้วยน้ำมือของทั้งสองคน คนแรกคือจางเฮ่าหลันอีกคนคือจางหยู บังเอิญว่าทั้งสองเป็นคนของตระกูลจาง ทั้งสองเป็นพ่อลูกกัน  ความแค้นที่อินทรีย์เทามีต่อจางเฮ่าหลันไม่ได้น้อยไปกว่าจางหยูเลย มันเพราะกฎของพันธมิตรกลายพันธุ์ ที่ทำให้เขาไม่กล้าหาเรื่องจางเฮ่าหลัน เขาได้แต่ปกปิดความแค้นของตัวเองไว้ในใจ และไม่กล้าเปิดเผยให้ใครรู้

“ เขาสร้างสำนักคังเฉียงขึ้นมาตอนยังเยาว์รึ ? ” อ้าวอู่ซูแปลกใจกับเรื่องนี้

เขารู้จักคังดีกว่าอินทรีย์เทาแต่เขาไม่เคยรู้ว่าคังได้สร้างสำนักคังเฉียงขึ้นมาตอนยังหนุ่ม รวมไปถึงเรื่องอัจฉริยะมากมายในสำนัก

อ้าวอู่ซูหัวเราะออกมา “ ข้าคิดไม่ถึงจริงๆว่า พันธมิตรกลายพันธุ์กลับมีคนที่มากด้วยพรสวรรค์แบบคังด้วย ! ”

แม้ว่าอินทรีย์เทาจะเกลียดคัง แต่เขาก็ต้องยอมรับว่า จางเฮ่าหลันนั้นเป็นคนที่มีพรสวรรค์จริงๆ เขาได้สร้างสำนักขึ้นมาและหากเทียบกับสำนักเล็กๆของเขา ซึ่งสืบทอดกันมานาน อีกฝ่ายใช้เวลาไม่ถึงปีกลับก้าวข้ามสำนักเฉินกวงได้ แต่อยู่ๆจางเฮ่าหลันกลับหายตัวไป หากไม่ใช่เพราะตอนนั้นจางหยูไม่อาจจะดูแลสำนักได้ งั้นสำนักเฉินกวงคงไม่มีตัวตนอยู่แล้ว

“ แม้ว่าข้าจะไม่ชอบเขา แต่ข้าก็ต้องยอมรับว่าเขามีพรสวรรค์จริงๆ ” อินทรีย์เทาถอนหายใจออกมา

“ ช้าก่อน ข้าคิดไม่ออก ” อ้าวอู่ซูพูดขึ้นมา “ เมื่อเจ้าบอกว่าสำนักคังเฉียงแห่งนี้ก่อตั้งโดยคัง ข้าเกรงว่าเขาคงรู้จักสำนักนี้ดีกว่าใคร แล้วทำไม….ตอนที่เราออกตามหาตัวอัจฉริยะ คังกลับไม่เคยพูดถึงสำนักคังเฉียงเลย ? ”

จากภารกิจภายในพันธมิตรกลายพันธุ์ แม้ว่าคังจะไม่ได้ทำภารกิจอะไรมากนัก แต่ก็ไม่ได้ผิดกฎพันธมิตรกลายพันธุ์   ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่กล้ามองข้ามพันธมิตรกลายพันธุ์ ยังไงซะเขาก็ไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง แต่เขาทำเพื่อภรรยาของเขา

อินทรีย์เทาฮึดฮัดออกมา“ เขาคงไม่กล้าพูด เพราะเจ้าสำนักของสำนักคังเฉียงในตอนนี้คือลูกชายของเขา ! ”

“ ข้าจำได้แล้ว คังเมื่อ 7 ปีก่อน…ไม่สิ ควรจะบอกว่าเมื่อ 8 ปีก่อน เขาได้มาหาพันธมิตรกลายพันธุ์ของเรา ” อ้าวอู่ซูคิด “ 8 ปีก่อน เขาได้ก่อตั้งสำนัก เชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆ ลูกเขาเองก็มีพรสวรรค์ ! ”

ตามที่อ้าวอู่ซูคาดการณ์ อย่างมากลูกของคังก็อายุ 20 ปี  ชายหนุ่มวัย 20 ปีที่ดูแลสำนักได้เป็นอย่างดีและมีอัจฉริยะในสังกัดมากมาย มันไม่ใช่งานง่ายๆ

อย่าโทษอ้าวอู่ซูที่คิดแบบนั้น อายุของคนบอกได้หลายอย่าง ตอนยังเด็กมันหมายถึงว่าเราอ่อนแอ, ไม่มีประสบการณ์และอื่นๆอีก แม้ว่าจะมีพรสวรรค์ที่สูงแต่ก็ต้องใช้เวลากว่าที่มันจะแสดงผลออกมา….

“ รองผู้นำคงล้อเล่นแน่ ” อินทรีย์เทาสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมา “  อันที่จริงหลังจากที่คังจากมา สำนักคังเฉียงเองก็จบสิ้นไปด้วย แต่มันคือเด็กนั่นที่กอบกู้สำนักคังเฉียงขึ้นมา และบ่มเพาะเหล่าอัจฉริยะ…ก่อนที่จะเข้าร่วมพันธมิตรกลายพันธุ์ ข้ากับเพื่อนเองก็อยู่ที่นั่น และตามข่าวที่ข้าสอบถามมา ไม่รู้ว่าเด็กนั่นได้โอกาสแบบไหนมา แต่ความแข็งแกร่งของเขากลับพุ่งทะยานขึ้น ตอนนี้ข้ากลัวว่าเขาคงขึ้นไปถึงขอบเขตตุ้นซวนแล้ว ! ”

ยอดฝีมือระดับสูงสุด !

ใครกันที่จะเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดในวัย 20 ปีได้บ้าง ?

ตามที่อินทรีย์เทาคาดเดาแล้ว จางหยูน่าจะขึ้นไปถึงระดับนั้น !

อ้าวอู่ซูเหมือนจะไม่เชื่อ หลังจากที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็หรี่ตาลงทันที “ เจ้าหมายความว่าลูกชายของคังเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดรึ ? ”

“ เป็นไปได้ยังไงกัน ! ” หมึกเพชฌฆาตที่อยู่ข้างๆเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง

ในด้านพรสวรรค์แล้ว หมึกเพชรฆาตถือว่าตัวเองเด่นกว่าใคร หากมองทั้งทวีปแล้ว เขาอาจจะไม่ใช่อันดับแรก แต่ก็ถือว่าอยู่อันดับต้นๆ แม้แต่เขาในวัย 20 ปี ก็อยู่แค่ขอบเขตตันซวนขั้นต่ำ มันห่างจากยอดฝีมือระดับสูงสุดมากนัก เขาไม่เชื่อว่าในโลกนี้จะมีคนที่บ่มเพาะขึ้นไปเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดในวัย 20 ปีได้

นี่คือสิ่งที่เชื่อได้ยากที่สุดในประวัติศาสตร์ !

หากมันเป็นความจริง โลกนี้จะไม่ดูบ้าคลั่งไปหน่อยรึ ?

หากตัวตนแบบนั้น กินยาพลิกชีวิตเข้าไป และกลายเป็นพวกกลายพันธุ์มันจะเป็นยังไง ?

“ แม้จะยังไม่ยืนยัน แต่ก็เดาได้ว่ามันน่าจะเป็นความจริงสัก 8-9ส่วน! ” อินทรีย์เทาสูดหายใจเข้าลึกๆ“ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่ยอดฝีมือระดับสูงสุด แต่ก็ต้องอยู่ขอบเขตตุ้นซวน ! ชายหนุ่มวัย 20 ปีที่อยู่ขอบเขตตุ้นซวน…” สุดท้ายอินทรีย์เทาก็ส่ายหน้า สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความตะลึง

อ้าวอู่ซูหรี่ตาลงพร้อมกับสีหน้าที่เปลี่ยนไป  “ หากเรารับคนแบบนั้นเข้ามาในพันธมิตรกลายพันธุ์ได้….”

เขาไม่ได้สงสัยเลยว่า อัจฉริยะแบบนั้น แน่นอนว่าต้องขึ้นเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงสุดได้แน่ !

เมื่อได้ยินคำพูดของอ้าวอู่ซู สีหน้าของอินทรีย์เทาก็เปลี่ยนไป “ รองผู้นำ อย่าเด็ดขาด ! ”

“ หือ ? ทำไมกัน ? ” อ้าวอู่ซูถามด้วยสีหน้าเฉยเมย

“ นี่…” อินทรีย์เทาชะงัก ในหัวเขาต่างก็หาคำพูดต่างๆมา “ เด็กนี่แข็งแกร่งก็จริง แต่การรับเขาเข้ามาใช่ว่าจะทำให้ความแข็งแกร่งโดยรวมของเราเพิ่มขึ้น ที่สำคัญที่สุดคือตัวตนของเขาที่ดูน่าหวั่นเกรง เขาคือลูกของคังและเฉินลู่ลู่ การรับเขาเข้ามาจะทำให้พันธมิตรกลายพันธุ์ไม่มั่นคง  บางทีมันอาจจะทำให้คังและเฉินลู่ลู่ต้องหงุดหงิดซึ่งไม่คุ้มค่าเลย ! ”

“ ที่เจ้าพูดมาก็มีเหตุผล ”  อ้าวอู่ซูพยักหน้า “ แต่อัจฉริยะแบบนั้น หากไม่รับเขาเข้ามาคงน่าเสียดายแย่”

อินทรีย์เทาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกและกล่อมต่อ “ สำนักคังเฉียงเต็มไปด้วยอัจฉริยะ เมื่อไม่อาจจะเอาตัวลูกของคังมาได้ แต่เด็กคนอื่นนั้นเอามาได้ ค่าของอัจฉริยะเหล่านั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าลูกของคังคนเดียวไม่ใช่รึ ? ”

อ้าวอู่ซูคิดตาม

ตอนนั้นอินทรีย์เทาและหมึกเพชฌฆาตได้แต่ก้มหน้า ไม่กล้าพูดอะไรออกมา

“ ช่างเถอะ เจ้าพูดถูก เราไม่จำเป็นต้องเสี่ยงแบบนั้นแล้ว ” อ้าวอู่ซูถอนหายใจออกมา “ เพื่ออัจฉริยะเพียงคนเดียว การให้พันธมิตรกลายพันธุ์มีองค์ประกอบที่ไม่อาจควบคุมได้นั้นมันไม่คุ้มค่า ” อ้าวอู่ซูเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะพูดต่อด้วยสายตาเย็นชา “ แต่อัจฉริยะแบบนั้นเป็นภัยต่อพันธมิตรกลายพันธุ์ หากไม่อาจจะรับเข้าร่วมได้ งั้นก็ต้องกำจัด ! ”

เขามองไปที่อินทรีย์เทาและพูดขึ้น “ เจ้าคิดทบทวนดูให้ดี อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ การที่เจ้าพูดมากแบบนี้ เป้าหมายของเจ้าก็เพื่อกำจัดเด็กนั่นไม่ใช่หรือไง ? ”

“ ข้าต้องการฆ่าเด็กนั่นด้วยมือของตัวเองจริง แต่ข้าคิดถึงพันธมิตรกลายพันธุ์มากกว่า ”  เมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาของอ้าวอู่ซู อินทรีย์เทาก็ตัวสั่นพร้อมเหงื่อที่ผุดไปทั้งตัว “ รองผู้นำโปรดเมตตาด้วย ! ” เขาไม่กล้าปฏิเสธเรื่องนี้เพราะเขาแสดงมันออกมาอย่างชัดเจน ด้วยความฉลาดของอ้าวอู่ซูแล้ว อีกฝ่ายจะมองไม่ออกได้ยังไง ? หากฝืนปฏิเสธ ไม่ต้องเดาเลยว่าไม่อาจจะหลอกอ้าวอู่ซูได้ และผลที่จะตามมานั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะรับได้ไหว

อ้าวอู่ซูมองไปที่อินทรีย์เทา และพูดขึ้น “ เมื่อเจ้าต้องการสังหารเขาด้วยมือตัวเอง ข้าจะมอบหน้าที่นี้ให้กับเจ้า คังเริ่มควบคุมไม่ได้มากขึ้นเรื่อยๆในสองปีมานี้ แม้แต่ข้าก็ไม่อาจจะควบคุมเขาได้ดังเดิม  มันได้เวลาสั่งสอนบทเรียนเขาแล้ว ไม่งั้นแล้วเขาจะคิดจริงๆว่า พันธมิตรกลายพันธุ์ไม่อาจจะทำอะไรเขาได้ ! ตอนนี้ให้เขาสูญเสียลูกชายของเขาไปก่อน ! ”

ชัดแล้วว่าอ้าวอู่ซูไม่พอใจคัง และหากไม่ใช่เพราะเฉินลู่ลู่ เขาคงฆ่าคังไปแล้ว

ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นต่ำ ที่รูปลักษณ์ไม่ได้ต่างอะไรจากมนุษย์ทั่วไป องค์กรสามารถใช้ประโยชน์คังได้หลายที่ แต่อ้าวอู่ซูไม่ได้เห็นค่าอีกฝ่ายมากนัก  หากไม่มีคังแม้ว่าการทำเรื่องต่างๆจะยุ่งยากอยู่บ้าง แต่ก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้

“ ขอบคุณรองผู้นำ ! ”  ครั้งนี้อินทรีย์เทาก็โล่งอกขึ้นมาจริงๆ ด้วยคำพูดของอ้าวอู่ซูเขาก็สามารถฆ่าจางหยูได้อย่างสบายใจ

อ้าวอู่ซูถามขึ้นมา “ เจ้ามั่นใจหรือว่าทำได้ ? เจ้าต้องการคนไปช่วยเจ้าหรือไม่ ? ”

ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงไม่ได้ร้ายกาจนัก  แค่ราชาสัตว์อสูรก็สามารถฆ่าเขาทิ้งได้

หากโชคร้ายได้พบกับราชาสัตว์อสูร อินทรีย์เทาอาจจะไม่มีโอกาสได้หนี !

หากยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงสองคนร่วมมือกัน แม้ว่าต้องเผชิญหน้ากับราชาสัตว์อสูร แต่มันก็มีโอกาสที่จะหนีออกมาได้…

“ ที่ป่าหวงหยวนเขตเหนือคือพื้นที่ของราชาสัตว์อสูร มันไม่ปลอดภัยที่จะไปยังเขตเหนือ ” อ้าวอู่ซูคิดและอยากส่งคนไปช่วยอินทรีย์เทา

อินทรีย์เทาตอบกลับด้วยความเคารพ “ ขอบคุณมากรองผู้นำที่ห่วงข้า แต่ข้าคนเดียวก็เพียงพอแล้ว  ! ราชาสัตว์อสูรเคยสู้กับเรามาก่อนแล้ว และบาดเจ็บไม่ใช่น้อย ตอนนี้เดาว่าเขาคงพักฟื้นอยู่ แม้ว่าจะต้องเจอกับเขาจริงๆแต่ข้าก็สามารถหนีได้…และที่สำนักคังเฉียง แม้ว่าเด็กนั่นจะเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุด แต่ข้าก็มั่นใจว่าจะทำภารกิจนี้สำเร็จ ! ”

ในความเห็นของเขาแล้ว จางหยูเป็นแค่ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นต่ำเท่านั้น ด้วยความแข็งแกร่งที่เขามี เขามั่นใจว่าจะจัดการได้

“ ใช่ ราชาสัตว์อสูรบาดเจ็บไม่ใช่น้อย ข้ากังวลเกินไป ” อ้าวอู่ซูพยักหน้า เขาพบว่าครั้งที่แล้วเขาตะลึงกับพลังของราชาสัตว์อสูรเกินไป และไม่คิดถึงภาพรวม

เมื่อคิดได้แบบนั้น อ้าวอู่ซูก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้า  “ ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงสุด แกร่งกว่าที่ข้าคิดเอาไว้ ! ”

อ้าวอู่ซูรวบรวมสติและบอกกับอินทรีย์เทาและหมึกเพชฌฆาต “ เอาล่ะ ตอนนี้ยังไม่สายนัก พวกเจ้ารีบออกเดินทางได้แล้ว อินทรีย์เทาเจ้าจงไปบอกคังให้มายังหุบเขาเทพอสูร บอกว่าภรรยาเขาเฉินลู่ลู่เกิดเหตุไม่คาดฝันตอนที่ทำการทดสอบยาพลิกชีวิต จำไว้ว่าเจ้าต้องพาเขามาให้ได้ ก่อนที่เจ้าจะไปยังสำนักคังเฉียง ! ”

พันธมิตรกลายพันธุ์ต้องการจัดการกับลูกของคัง และเป็นธรรมดาที่มันจะเป็นไปไม่ได้ที่คังจะไม่รู้ ผลกระทบจากเรื่องนี้อาจจะควบคุมไม่ได้

ทางที่ดีที่สุดคือเรียกคังกลับมา แต่คังนั้นมีฐานะพิเศษในหมู่พันธมิตรกลายพันธุ์ มันไม่มีใครควบคุมเขาได้ แค่อ้าวอู่ซูคิด พวกกลายพันธุ์คนอื่นๆก็กลัวแล้ว แต่วิธีแบบนี้ใช้กับคังไม่ได้ผล

“ ได้ ! ” อินทรีย์เทาและหมึกเพชฌฆาตก้มหน้า และตอบกลับเป็นเสียงเดียวกัน

อ้าวอู่ซูโบกมือและหยุดพูดไปทันที

อินทรีย์เทาและหมึกเพชรฆาตต่างก็ใช้เคลื่อนย้ายออกจากที่นั่น ในพริบตาร่างของทั้งสองก็หายไปจากหุบเขาเทพอสูร

อ้าวอู่ซูมองไปที่เขตกลาง เขาเงียบอยู่สักพักแล้วพึมพำออกมา “คัง คัง อย่าโทษข้าเลย หากเจ้าเชื่อฟัง เจ้าคงไม่ต้องเจอกับเรื่องแบบนี้…”

รองผู้นำได้เรียกคังกลับมาโดยใช้ภรรยาของคังมาเป็นข้ออ้าง  มันน่าเยาะเย้ยแค่ไหนกัน ?

นี่แสดงให้เห็นว่าคังหยิ่งยโสเพียงใด ในพันธมิตรกลายพันธุ์ไม่อาจจะมีใครสั่งเขาได้