ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 508 : ช่วงเวลาน่าตื่นเต้น
“ท่านน้า ! ”
เมื่อเห็นอ้าวเยว่ปรากฏตัวอ้าวอู่เหยียนก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
เขารู้ว่าการที่น้าของเขามานั้น มันก็ความหมายความว่าศัตรูไม่อาจจะหนีรอดไปได้ !
“ ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูง มันคู่ควรที่เจ้าต้องกังวลด้วยรึ ? ” อ้าวเยว่ไม่ได้สนใจอินทรีย์ เทาเลยแม้แต่น้อย กลับกันแล้วนางกลับดุอ้าวอู่เหยียนแทน “อ้าวอู่เหยียน เจ้าทําให้เผ่ามังกรต้องเสียหน้า !”
อ้าวอู่เหยียนกรอกตาใส่ เขาอดไม่ได้ที่จะแก้ตัว “ ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูง ? มันก็เป็นเรื่องธรรมดา ข้าเป็นแค่ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นต่ําเอง”
แม้ว่าเขาจะมีความโอหังอยู่ในตัว แต่เขาก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเอาชนะยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงได้
แน่นอนเขาไม่กล้าที่จะปฏิเสธความจริงเรื่องนี้ กลับกันแล้วเขากลับก้มหน้ายอมรับคําดุด่าแทน “ ท่านน้า ข้าผิดไปแล้ว”
“ ฮึ่ม” อ้าวเยว่มองไปที่อ้าวอู่เหยียนด้วยสายตาเย็นชา และเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายรู้สึกผิดจริงๆนางจึงเลิกใส่ใจ
อ้าวเยว่หันกลับมามองที่อินทรีย์เทาด้วยท่าทีเฉยเมย นางขี้เกียจพูดไร้สาระจึงถามออกมาโดยตรง “ เจ้าจัดการตัวเองซะ !”
จากคําพูดนี้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่านางเป็นคนที่เด็ดขาดและสูงส่งเพียงใด
“บังอาจนัก !” อินทรีย์เทาหน้าแดงก่ําขึ้นมา เขาพูดขึ้นมาด้วยน้ําเสียงเย็นชา “ แม้ ว่าเจ้าจะเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงสุด แต่หากข้ายืนกรานว่าจะหนี เจ้าก็ไม่อาจจะฆ่าข้าได้ !
แม้ว่าปากจะพูดไปแบบบนั้น แต่ในใจอินทรีย์เทากลับรู้สึกแย่มาก
ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงสุด 2 คนและขั้นต่ําอีก 1 คน เขาคงทนไม่ถึงอึดใจเดียวหากทั้งสามคนร่วมมือกัน !
อินทรีย์เทาเคยสู้กับเฉินกูมาแล้ว และรู้ถึงพลังของยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงสุดดี !
ในตอนนั้นพวกเขามีผู้กลายพันธุ์ทั้งขั้นสูง, กลางและต่ําหลายคน แต่กลับไม่อาจจะหยุดเฉินกู ให้หนีไปได้ ในกลับกันพวกเขากลับถูกเฉินกูฆ่า ส่วนคนที่เหลือแม้จะร่วมมือกันแต่ก็ยังได้รับ บาดเจ็บกลับมาอยู่ดี
สถานการณ์น่าสิ้นหวัง !
ตอนนี้สําหรับอินทรีย์เทาแล้วนี่คือสถานการณ์ที่น่าสิ้นหวัง !
“หากเจ้าไม่คิดจะฆ่าตัวเองตาย งั้นเจ้าก็ต้องทนเจ็บเสียหน่อย” ร่างของอ้าวเยว่หายไปและ ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าอินทรีย์เทา
ต่อมาฝ่ามือที่ขาวราวกับหยกของนางก็ฟาดเข้าไปที่ไหล่ของอินทรีย์เทา
สีหน้าของอินทรีย์เทาเปลี่ยนไป เขาไม่คิดว่าอ้าวเยว่จะพูดแล้วลงมือเลยเช่นนี้ เขาไม่มีโอกาสที่จะเตรียมตัวด้วยซ้ํา
มีคนไม่มากที่พูดแล้วทําทันทีแบบอ้าวเยว่
อินทรีย์เทาไม่มีเวลาให้คิด ไหล่ของเขาถูกอ้าวเยวโจมตี จากนั้นตัวของเขาก็ลอยออกไปพร้อม เสียงเนื้อและกระดูกส่วนไหล่ที่แตกออก สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือไหล่เขาเหมือนกับโดนเผา เสื้อผ้า โดนเผาเป็นเถ้า เนื้อถูกเผาเป็นสีดําและถึงกับมีควันรวมถึงกลิ่นไหม้ลอยออกมา
“ อึก ! ”
ร่างของอินทรีย์เทาได้รับการกระแทกอย่างรุนแรง อวัยวะภายในสั่นไหวและปากก็มีเลือดพุ่งออกมา
เขามองไปที่อ้าวเยวด้วยสีหน้ากลัวและเหลือเชื่อ
แข็งแกร่งเกินไป !
เขารู้สึกว่าอ้าวเยวนั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าเฉินกู!
“ ข้าไม่อาจจะรับมือนางได้ !” ความคิดนี้โผล่ขึ้นมาในหัวของอินทรีย์เทา
อินทรีย์เทาไม่ลังเลและใช้เคลื่อนย้ายพริบตาทันที
แค่อ้าวเยว่คนเดียวเขาก็ไม่อาจจะสู้ได้แล้ว แต่นี้ยังบาดเจ็บกลับมาอีก นี้ไม่ต้องนับสาวน้อยที่ อาจจะเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงสุด กับชายหนุ่มที่เป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นต่ํา พวกนั้น ต่างก็มองมาที่เขาราวกับเสือมองดูเหยื่อ
“ อยากใช้เคลื่อนย้ายพริบตารึ ? ” อ้าวเยว่อึดฮัดออกมาอย่างเย็นชา ตอนที่ร่างของอินทรีย์ เทากําลังจะหายไป ร่างที่เหมือนกับลําแสงก็ได้โผล่มาตรงหน้าเขา ก่อนที่ฝ่ามือของร่า งนั้นจะอัดเข้าที่ไหลของอินทรีย์เทาอีกครั้ง “ เจ้าถามข้ารึยัง ?”
ตู้มมม !
มิติรอบๆสั่นไหวเล็กน้อย และจากนั้นก็มีเสียงกรีดร้องของอินทรีย์เทาดังไปทั่ว
ที่ไหล่อีกด้านของเขา เขาได้กลิ่นไหม้ลอยออกมา
อินทรีย์เทาขนลุกและมองไปที่อ้าวเยว่ด้วยความกลัว “ แข็งแกร่งเกินไป !”
เขาคิดไม่ถึงเลยว่า สํานักคังเฉียงจะมีคนที่น่ากลัวแบบนี้อยู่ นางเป็นถึงยอดฝีมือระดับสูง สุดขั้นสูงสุด นางเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าเฉินกู ต่อหน้าอ้าวเยวแล้ว เขาที่เป็นยอดฝีมือระดับสูง สุดขั้นสูง ไม่อาจจะใช้ได้แม้แต่เคลื่อนย้ายพริบตา
“ทํายังไงดี ทํายังไงดี ! ” อินทรีย์เทากลัวและกังวลจนเหงื่อตก
สองอึดใจไหล่ของเขาก็แทบถูกทําลาย อวัยวะภายในตอนนี้ได้รับความเสียหายในระดับหนึ่ง อาการบาดเจ็บของเขาถือว่ารุนแรงอย่างมาก พลังในการต่อสู้ลดฮวบลงไปอย่างมาก
อินทรีย์เทาที่มั่นใจด้านการป้องกันของตัวเองมาโดยตลอด เพราะการป้องกันของเขาแข็งแก ร่งกว่าพวกยอดฝีมือระดับสูงสุดของมนุษย์ในระดับเดียวกัน มันคล้ายกลับยอดฝีมือระดับสูงสุด ของสัตว์อสูร บวกกับโล่ปราณของเขาที่สามารถทนการโจมตีร้ายแรงได้ แต่ตอนนี้เขาก็พบว่าการ ป้องกันที่เขาภูมิใจ ไม่อาจจะทนการโจมตีของอ้าวเยว่ได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว
“ หือ พี่อู่เหยียน น้าท่านแข็งแกร่งจริงๆ !”
อ้าวเสี่ยวหร่านตะโกนออกมาด้วยความแปลกใจ
อ้าวอู่เหยียนยิ้มออกมา “ เจ้าไม่เห็นรึไงว่านั่นน้าใคร !”
เขามองไปที่อินทรีย์เทาด้วยสายตามั่นใจ “ ดูชายคนนั้นไว้ จุดจบของเขาต้องน่าอนาถอย่างมาก !
อ้าวอู่เหยียนมั่นใจในความแข็งแกร่งของอ้าวเยว่ เขามั่นใจอย่างมากว่าอีกฝ่ายจะต้องตาย ไม่มีใครช่วยอีกฝ่ายได้
“ การป้องกันแข็งแกร่งไม่ใช่น้อย ” อ้าวเยว่เลิกคิ้ว นางแปลกใจกับพลังป้องกันที่อินทรีย์เทา มี “ ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมถึงได้โอหังและเข้ามาหาเรื่องสํานักคังเฉียง”
นางโจมตีถึงสองครั้ง แต่ก็ทําได้แค่ทําให้อินทรีย์เทาพลังลดลงไป ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่น่า แปลกใจจริงๆ
เมื่อพูดถึงจุดนี้ น้ำเสียงนางก็กลับไปเย็นชาดังเดิม “ แต่เหตุผลเพียงเท่านี้ก็ไม่อาจจะ ทําตัวหยิ่งทะนงได้ !”
อินทรีย์เทารู้ดีว่า ต่อหน้าอ้าวเยวนั้นเขาไม่อาจจะหนีไปได้เลย หากเป็นแบบนี้ต่อไปเขาอาจจะตายได้
ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็พบว่าอ้าวเยว่มีนิสัยปาเถื่อนไม่ชอบพูดอะไรมาก หากการป้องกันของเขาไม่ ได้ทําให้อ้าวเยว่แปลกใจ งั้นอ้าวเยว่ก็คงไม่พูดอะไรกับเขาเป็นแน่
“ ไม่ ! ข้าจะตายไม่ได้ !” แม้อินทรีย์เทาจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง แต่ก็ทําใจเย็นได้ “จางเฮ่าหลันกับลูกยังมีชีวิตอยู่ ข้าจะตายไปก่อนพวกเขาได้ยังไง ? พวกนั้นจะเยาะเย้ยข้าว่ายัง ไง? ”
อินทรีย์เทาขบคิดและมีความคิดนับไม่ถ้วนที่โผล่มาในหัวเขา
เมื่อเขามองไปที่อ้าวอู่เหยียน เขาก็ได้ความคิดที่บ้าคลั่งมา “ จับตัวเขา !”
เขาจําชื่อของอ้าวอู่เหยียนและอ้าวเยว่ได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าอ้าวอู่เหยียนนั้นจะต้องเกี่ยวข้อง กับอ้าวเยว่ ทั้งสองน่าจะเป็นน้าหลานกัน หากใช้อ้าวอู่เหยียนมาเป็นตัวประกัน อ้าวเยว่คงไม่ กล้าโจมตีเต็มกําลัง เพราะกลัวว่าจะทําร้ายหลานของตัวเอง นั้นก็เท่ากับไม่กล้าโจมตีเขาด้วย
แต่ตําแหน่งของเขากับอ้าวอู่เหยียนตอนนี้ห่างกันกว่าพันลี้ หากต้องการจับตัวอ้าวอู่เหยีย นมันจะง่ายหรือไง ?
ที่สําคัญที่สุดคือไม่ห่างจากอ้าวอู่เหยียนนัก มีสาวน้อยที่อาจจะเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงสุด
“ เจ้าพร้อมรึยัง ? ” อ้าวเยว่เหมือนจะไม่รู้ความคิดของอินทรีย์เทา นางมองไปที่อินท รีย์เทาด้วยสีหน้าเย็นชาแต่ก่อนที่นางจะลงมือ นางถึงกับเพื่อนอีกฝ่าย “ หากเจ้าพร้อมแล้ว ข้าจะลงมือ ! ”
อ้าวอู่เหยียนที่อยู่ห่างออกไปเริ่มสงสัยขึ้นมา “ ทําไมวันนี้ท่านน้าพูดมากนัก 2 ท่านน้ากลับ ไม่ปลิดชีวิตของเขาในทันที แต่กลับปล่อยให้เขารอดแบบนี้ แปลกจริงๆ”
หลังจากที่อ้าวเยว่พูดจบร่างของอ้าวเยว่ก็หายไปเปลี่ยนเป็นลําแสง
“ ฮ่ะ ! ”
อินทรีย์เทาที่ได้เวลาเตรียมตัวนั้นไม่คิดหนีอีกต่อไป เขากลับรับมือกับฝ่า มือของอ้าวเยวด้วยการเตะออกไป พลังของการเตะนี้ไม่ใช่น้อยๆ
ปัง !
ตอนที่ทั้งสองปะทะกันนั้นโลกเกิดการสั่นไหวขึ้นมาเล็กน้อย มิติโดยรอบแตกออกเป็นชิ้นๆ พร้อมกับโลกที่เปลี่ยนสีไป
ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงที่บาดเจ็บหนัก กับยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงสุด ลองคิดดูว่าจะเป็นภาพแบบใดกัน
ไม่น่าแปลกใจที่อินทรีย์เทาถูกฝ่ามือโจมตีอีกครั้ง เขาถึงกับรู้สึกว่ากระดูกที่เท้าเขาแตกละเอียด ความเจ็บปวดนี้ถึงกับทําให้เขากรีดร้องออกมา “ อ๊ากกก !”
ถึงจะกรีดร้องแต่ในใจเขากลับตะโกนขึ้น “ ตอนนี้แหละ !”
ตามที่เขาวางแผนเอาไว้ หลังจากที่เขาถูกอ้าวเยวโจมตี เขาจะกระเด็นไปทางอ้าวอู่เหยียน และจะมุ่งหน้าไปทางนั้นต่อ สภาพปางตายของเขายากที่จะทําให้อีกฝ่ายระวังตัวได้ยังไง ซะใครจะไปเชื่อว่าคนที่มีสภาพแบบนี้และดูไม่อาจจะรอดไปได้จะคิดทําเรื่องแบบนี้
อินทรีย์เทามีเหตุผลเชื่อว่า อ้าวอู่เหยียนคงไม่ทันได้เตรียมตัว กระทั่งเด็กสาวข้างๆก็อาจจะไม่ ทันได้ตั้งตัวด้วยซ้ํา
ด้วยอันตรายที่อยู่รอบตัว ทําให้อินทรีย์เทาไม่มีทางเลือกอื่น เพื่อที่จะรอดเขาก็มีแต่ต้องเผชิญหน้ากับอันตรายเท่านั้น
อินทรีย์เทาเหมือนจะเสียความสามารถในการสู้ไปหมดแล้ว ร่างกายของเขาพุ่งออกไป ราวกับอุกกาบาต ไปทางอ้าวอู่เหยียน แม้ว่าทิศทางจะเบี่ยงเบนไปบ้างแต่ก็ไม่มาก
“จบแล้ว ” อ้าวอู่เหยียนยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มผ่อนคลาย “ ข้าบอกแล้ว หากท่านน้าออกมาจะมีปัญหาอะไรบ้างที่แก้ไม่ได้ ?”
อ้าวเสี่ยวหร่าน มองไปที่อินทรีย์เทาด้วยความสงสัย อินทรีย์เทาอาจจะหลอกคนอื่นได้ แต่จะหลอกนางได้ ?
นางรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่า อาการของอินทรีย์เทาไม่ได้แย่แบบที่เขาแสดงออกมา นาง เชื่อในความแข็งแกร่งของอ้าวเยว่ แต่อินทรีย์เทาไม่ได้จบสิ้นเพราะการโจมตีของอ้าวเยว่…
ตอนที่นางสงสัยอยู่นั้น ร่างของอินทรีย์เทาก็อยู่ห่างอ้าวอู่เหยียนแค่ไม่กี่ร้อย
ทันใดนั้นเอง
ฟิ้ว อินทรีย์เทาพลิกตัวและพุ่งเข้าหาอ้าวอู่เหยียน ด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้น จนคนอื่นไม่อาจจะ ตั้งตัวได้ทัน
ตอนนั้นอ้าวเยว่อยู่ห่างเกินไป มันสายเกินไปที่จะช่วยหลานของนาง
บนในหน้าของอินทรีย์เทานั้นมีแค่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นมา “ เด็กน้อย เจ้าต้องมาเป็นตัวประกันของข้า !”
สีหน้าของอ้าวอู่เหยียนเปลี่ยนไปทันที ด้วยสถานการณ์ไม่คาดคิดนี้ มันทําให้เขาสับสน ตอนที่ เขาตั้งตัวได้อินทรีย์เทาก็เข้ามาใกล้แล้ว เขาไม่มีเวลาได้โจมตี สิ่งเดียวที่เขาทําได้คือเพิ่มความแข็ง แกร่งให้กับร่างกายและก่อชั้นปราณเท่านั้น
อินทรีย์เทารู้สึกว่าแผนการของตัวเองสําเร็จอย่างไม่ต้องสงสัยเลยแม้แต่น้อย มันเป็นความ จริงที่ว่าพลังของเขาลดลงไปอย่างมาก แต่เขาเป็นถึงยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูง ด้วยระยะห่าง เพียงแค่นี้แม้แต่ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงสุดก็อาจจะตั้งตัวไม่ทัน หากไม่มีเหตุการณ์ไม่ คาดฝันขึ้น โอกาสที่แผนเขาจะสําเร็จนั้นก็ไม่ใช่น้อยๆ
แต่สุดท้ายเขาก็ตัดสินทุกอย่างผิดไป
เพราะข้างกายอ้าวอู่เหยียนนั้นไม่ใช่ยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นสูงสุดแบบที่เขาคิดเอาไว้
“ เจ้าห้ามทําร้ายท่านพี่ !” อ้าวเสี่ยวหร่านยังคงอยู่ข้างกายอ้าวอู่เหยียนอยู่ในตอนแรก แต่ ไม่รู้ว่านางมาขวางหน้าอ้าวอู่เหยียนไว้ตอนไหน…มันราวกับนางอยู่ที่นั้นมาตั้งแต่แรก
เร็ว เร็วเกินกว่าจะตอบโต้ได้
ไม่มีใครรู้ว่าอ้าวเสี่ยวหร่านโผล่มาได้ยังไง แม้ว่านางจะอยู่ห่างจากอ้าวอู่เหยียนอยู่หลายฟุต แต่ไม่ว่าจะด้วยเคลื่อนย้ายพริบตาหรือบินมาที่นี้ มันก็ต้องใช้เวลา มันต้องมีขั้นตอนใน การทําแบบนั้น แต่นางเหมือนกระโดดข้ามขั้นตอนพวกนั้นได้ทันที
อินทรีย์เทาเบิกตากว้าง สายตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
ทําไม ทําไมถึงไม่ให้โอกาสสุดท้ายกับเขา ทําไมโชคชะตาถึงได้โหดร้ายกับเขานัก !
อินทรีย์เทาแผ่พื้นที่ออกมาด้วยพลังทั้งหมดที่มี เข้าโจมตีอ้าวเสี่ยวหร่าน
“ อ้า ! ” อินทรีย์เทาตะโกนออกมาด้วยความบ้าคลั่ง เขารวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดไปไว้ที่เข่า แล้วเข้าโจมตีอ้าวเสี่ยวหร่าน
ตอนนั้นเวลาเหมือนจะหยุดนิ่งไป