ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 516 : สุสานมังกร

ตอนที่ 516 : สุสานมังกร

ถู่มู่หรี่ตาลงเล็กน้อยและเมื่อเห็นว่าอ้าวคุนสนใจคนที่มุ่งหน้าเข้ามานั้น เขาก็เคลื่อนไหวทันที แต่เขาไม่ได้หนีหรือลอบโจมตีอ้าวคุนแต่กลับโจมตีมังกรที่บินเข้ามา !

ฝ่ามือของเขาสั่นไหวพร้อมกับน้ําแข็งนับไม่ถ้วนก่อตัวขึ้นมาเปลี่ยนเป็นหนามอันแหลมคม พุ่งเข้าใส่มังกรนั่นด้วยความเร็วสูง

อ้าวค6นสีหน้าเปลี่ยนไป เขาคิดไม่ถึงว่าถู่มู่จะลงมือกับมังกรที่เข้ามารายงานกับเขา

เขาไม่ได้มีเวลามาตั้งคําถาม ร่างของเขาเปลี่ยนเป็นลําแสงและไปขวางหน้ามังกรผู้นั้นเอาไว้

มังกรที่มารายงานนั้นกลัวจนไม่กล้าจะขยับตัว

“ เจ้าทําอะไรอยู่ รีบหนีไปสิ ! ” อ้าวคุนฮึดฮัดออกมาและสร้างชั้นปราณไว้รอบตัว เพื่อป้องกันหนามน้ําแข็งเอาไว้ มันมีไม่กี่อันที่ทะลุชั้นปราณของเขาไปพุ่งเข้าใส่ตัวมังกรที่มารายงาน แม้ว่าพลังของมันจะอ่อนแอลงอย่างมาก แต่ก็เพียงพอที่จะสร้างความเสียหายให้กับมังกรที่เป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดขั้นต่ําได้

เขาได้สติเพราะเสียงของอ้าวคุน และรีบหลบไปด้านหลังอ้าวคุนทันที

หลังจากที่หนามน้ําแข็งหายไปแล้ว อ้าวคุนก็มองไปด้านหน้า “ หาที่ตาย !”

ปากของเขามีเลือดไหลออกมา ปรากฏว่าด้วยการโจมตีของถู่มู่นี้ทําให้เขาบาดเจ็บได้

ถู่มู่ไม่เคยทําแบบนี้ได้มาก่อน “ ข้าแค่ต้องการทดสอบปฏิกริยาของเจ้า ตอนนี้ดูเหมือนว่าเจ้าจะช้าลงไปเยอะนะ”

อ้าวคุนไม่ได้มีอารมณ์จะเถียงกับอีกฝ่าย เขาระวังตัวจากอีกฝ่าย และถามมังกรด้านหลัง “บอกมา ที่เจ้ากลัวแบบนี้มีเรื่องอะไรขึ้น ? ”

“ ราชา เกิดเรื่องขึ้นที่สุสาน !” มังกรไฟได้สติและรีบตะโกนออกมา “ กลุ่มยอดฝีมือระดับสูงสุดลึกลับได้บุกเข้ามาในสุสานมังกร และทําร้ายคนของเราที่เฝ้าสุสาน ก่อนจะแย่งชิงร่างของเหล่าบรรพบุรุษไป.สุสานตอนนี้ไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย !”

“ ถูกชิงไปรึ !”

คําพูดนี้ราวกับฟ้าผ่าเข้ากลางใจเขา คําพูดนี้ดังก้องอยู่ในหัวของอ้าวคุน ซึ่งทําให้เขาตะลึง ร่างกายเขาถึงกับเซและเกือบตกลงไปที่พื้น

สุสานมังกรคือที่ที่สําคัญที่สุดของเผ่ามังกร มันคือสถานที่ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด

สําหรับเผ่ามังกรแล้ว สุสานมังกรคือสัญลักษณ์ที่มีความหมาย บรรพบุรุษของเผ่ามังกรนับไม่ถ้วนหลับใหลอยู่ที่นั่น บรรพบุรุษเหล่านั้นคือประจักษ์พยานกับประวัติศาสตร์อันยาวนาน ที่เผ่ามังกรได้ปกครองโลกนี้และการที่เผ่ามังกรยังยิ่งใหญ่ได้ในทุกวันนี้ เพราะพวกท่าน

แต่ตอนนี้ศพในสุสานกลับถูกชิงไป!

“ ยกโทษให้ไม่ได้ ! ” อ้าวคุนโกรธจัด เขาไม่เคยโกรธแบบนี้มาก่อนตั้งแต่ที่เกิดมา ดวงตาของเขาแดงกําราวกับว่าจะมีไฟลูกออกมา “ เป็นเจ้านี่เอง เป็นเจ้าที่เป็นคนทํา !”

เขาหันกลับมามองไปที่ถู่มู่ด้วยสายตาอาฆาต

เผ่ามังกรปกครองโลกนี้มาหลายล้านปีแล้ว ไม่ว่าจะเป็นยุคไหนเผ่ามังกรก็สูงส่งที่สุด แม้แต่สัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์ที่เติบโตมาจนถึงระดับสูงสุด ก็ไม่อาจจะทําให้ฐานะนี้สั่นคลอนได้ ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นมังกรตัวไหนก็ ไม่อาจจะยอมรับความอับอายได้แม้แต่น้อย แม้แต่มังกรที่ถูกขับไล่ออกจากเกาะมังกร ก็ยังมีความภูมิใจแบบนี้ในตัว

แต่ตอนนี้สุสานมังกร กลับถูกปล้นและร่างของบรรพบุรุษกลับถูกขโมยไป!

นี่คือเรื่องน่าละอายสําหรับเผ่ามังกร ตราบาปที่เผ่ามังกรไม่อาจจะลบออกไปได้!

กับเรื่องที่โกรธขึ้นนี้ ก็ทําให้พอมองภาพออกได้ว่าอ้าวคุนจะโกรธมากเพียงใด !

“ ดูเหมือนว่าข้าจะไม่มีทางเลือกแล้วสินะ เฮ้อ ข้าอยากจะยื้อต่ออีกสักหน่อยแท้ๆ แต่มันน่าเสียดายจริงๆ ” ถู่มู่ไม่ได้กลัวเลยแม้แต่น้อย เขายิ้มและพูดขึ้นมา “ เจ้าคงโกรธมากสินะ ? เจ้ารอให้ฟื้นฟูตัวเองอีกสักนิดได้หรือไม่ ? ฮาฮา คุมอารมณ์ตัวเองหน่อย หากเจ้าต้องการฆ่าข้าก็เอาสิ ข้ารับปากว่าจะไม่หนี ข้าจะให้โอกาสกับเจ้า! ”

เขาคงกลัวว่าโลกยังฟังไม่พอ จึงใช้คําพูดที่ยั่วยุราชามังกร

“ เมื่อข้าจัดการปัญหาเรื่องสุสานเสร็จแล้ว ข้าจะคิดบัญชีกับเจ้า !” อ้าวคุนสูดหายใจเข้าลึกๆ แม้ว่าในใจจะโกรธจัดแต่เขาฉลาด เป็นธรรมดาที่เขาจะมองออกว่าเป็นแผนของถู่มู่เขาไม่มีทางเปิดโอกาสให้ถู่มู่ยื้อเขาได้อีกต่อไป

หลังจากนั้นอ้าวคุนก็บอกกับมังกรไฟด้านหลัง “ ไปกันเถอะ !”

สุสานมังกรเพิ่งจะเกิดเรื่องขึ้น กลุ่มโจรคงจะหนีไปได้ไม่ไกล หากเริ่มลงมือตอนนี้อาจจะตามพวกนั้น หากช้ากว่านี้คงไม่มีโอกาส

แต่เมื่ออ้าวคุนและมังกรไฟเดินทางได้ไม่กี่ร้อยกิโลเมตร ถู่มู่กลับปรากฏตัวขึ้นมาข้างๆและเข้าโจมตีอ้าวคุนในทันที ดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ปล่อยอ้าวคุนออกไปจากที่นี่และไม่คิดเปิดโอกาสให้อ้าวคุนออกไปได้

“ บัดซบ ! ”

อ้าวคนโกรธและเข้าโจมตี ในเวลาเดียวกันเขาก็ใช้พลังจากลูกแก้วมังกร

แค่หมัดเดียวมิติก็เกิดการบิดเบี้ยว หมัดนี้ทําลายการโจมตีของถู่มู่ได้อย่างง่ายดาย โดยที่พลังไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย ถู่มู่กระเด็นออกไปเพราะหมัดนั่นทันที

“ อึก !” ร่างของถู่มู่ลอยออกไปไม่มีท่าทีจะหยุด ปากของเขามีเลือดไหลออกมา และหน้าของเขาก็เริ่มซีดเผือดลง

เมื่อเห็นว่าถู่มู่อยู่ห่างตัวแล้ว อ้าวคุนและมังกรไฟก็ไม่ลังเลที่จะทําการเคลื่อนย้ายอีกครั้ง

แต่ตอนที่พวกเขาเดินทางไปยังอีกที่ ถู่มู่กลับปรากฏตัวให้พวกเขาเห็นอีกรอบ

“ เยือกแข็ง ! ” ทันที่ที่ปรากฏตัว ถู่มู่ก็ใช้เคล็ดวิชาที่ดีที่สุดของตนออกมา

อุณหภูมิลดฮวบลง น้ําแข็งนับไม่ถ้วนก่อตัวขึ้นมาและแช่แข็งที่นั่น อ้าวคุนและมังกรไฟต่างก็ถูกแช่แข็งเอาไว้ น้ําแข็งที่แช่แข็งพวกเขาเอาไว้ตอนนี้หนากว่าครั้งที่แล้ว

รอบตัวกลายเป็นสีขาว ในระยะเป็นพันไมล์ต่างก็ปกคลุมไปด้วยน้ําแข็ง

หลังจากนั้นแค่อึดใจเดียวก็เกิดเสียงระเบิดดังขึ้น พร้อมกับเศษน้ําแข็งที่กระจายไปทั่ว

อ้าวคุนกําหมัดทั้งสองข้าง แสดงสีหน้าหม่นมองไปที่ถู่มู่ “ เจ้าทําให้ข้าโกรธได้จริงๆแล้ว! ”

ตอนนั้นอ้าวคุนไม่ได้มีสภาพยอดเยี่ยมดังเดิม เขาโดนถู่มู่โจมตีมาหลายครั้ง แม้ว่าจะไม่ได้บาดเจ็บหนักอะไรแต่มันก็ไม่ได้มีสภาพที่สู้ดี

“ หือ ? ราชามังกรจะลังเลอะไร? มาเริ่มกันเลย ! เป็นเกียรติของข้าที่จะได้ตายด้วยน้ํามือของราชามังกร” ถู่มู่หัวเราะออกมาด้วยท่าที่ยั่วยุ “ ข้าไม่รู้ว่าราชามังกรจะมีความสามารถที่จะฆ่าข้าได้หรือไม่…” เขาพูดด้วยสีหน้าถากถาง “ ในความเห็นของข้าแล้ว โอกาสที่จะเป็นไปได้นั้นคงน้อยมาก !”

นี่คือคํายั่วยุ !

“ ราชา !ราชา !” มังกรไฟตะโกนขึ้นมาด้วยความกังวล

“ ตั้งแต่โบราณมาแล้ว พวกคนที่กล้าหาเรื่องเผ่ามังกร กล้าหาเรื่องราชามังกร…เจ้านี่แหละที่เป็นคนแรก ” อ้าวคุนมองไปที่ถู่มู่ “ เด็กน้อย ข้าจะจําเจ้าไว้ !”

หลังจากที่พูดจบ อ้าวคุนก็ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เขาโยนตัวมังกรไฟออกไปในทันที และใช้เคลื่อนย้ายพริบตา

ถู่มู่ไม่ได้สนใจมังกรไฟที่พุ่งเข้ามา และรีบตามตัวอ้าวคุนไป

“ เยือกแข็ง ” ถู่มู่ไม่คิดว่าการโจมตีของเขาจะสร้างความเสียหายให้กับอ้าวคุนได้ เป้าหมายของเขาคือก่อกวนอ้าวคุนเพื่อยื้อเวลา แม้ว่าจะทําให้อีกฝ่ายล่าช้าแค่อึดใจเดียว แต่นั่นเขาก็พอใจแล้ว

ครั้งนี้ถู่มู่ยังคงใช้ท่าที่รุนแรงที่สุดของตัวเองออกมาเพื่อต้องการขังอ้าวคุนเอาไว้

น่าเสียดายที่อ้าวคุนคิดอยู่แล้วว่าอู่ม่ต้องใช้ท่านี้ เขาต่อยออกไปตอนที่น้ําแข็งกําลังอัดแน่นกันและทําลายมันเป็นผุยผง

อ้าวคุนได้ทําการเคลื่อนย้ายต่อทันที

“ เยือกแข็ง !” ถู่มู่ปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้งและได้ใช้เคล็ดวิชาเพื่อขังอ้าวคุนเอาไว้

อ้าวคุนก็ยังต่อยออกไปดังเดิม

ถึงจะเป็นแบบนั้นแต่ถู่มู่ก็ไม่ได้สนใจ เขายังคงไล่ตามอ่าวคุนไปโดยตลอด และพยายามยื้อเวลา อ้าวคุนเอาไว้จนกระทั่งถึงริมเกาะมังกร เขาถึงได้หยุดและหัวเราะออกมา “ ครั้งนี้ข้าจะไม่หยุดเจ้าแล้ว เจ้าไปไหนก็ได้ตามใจ ข้าขอตัว”

อ้าวคุนสีหน้าหม่นลงกับการที่เขาถูกถู่มู่ยื้อมานานแบบนี้ แม้ว่าเขาจะแผ่การรับรู้และตรวจสอบโดยรอบแต่เขาก็ไม่อาจจะรับรู้การผันผวนของมิติได้เลย

แม้ว่าถู่มู่จะไม่ได้ขวางทางแล้ว แต่เขาก็ไม่อาจจะหากลุ่มโจรปล้นสุสานได้ !

หาไม่พบเลยแม้แต่น้อย!

อ้าวคนพูดขึ้นมาด้วยน้ําเสียงเย็นชา “ เจ้ารู้ไม่ว่าไม่มีใครกล้าหาเรื่องเผ่ามังกรถึงเพียงนี้ !”

* แน่นอนข้ารู้ !” ถู่มู่ยิ้มออกมา “ เจ้าจัดการกับข้าได้หรือไม่ล่ะ ?”

แม้ว่าใบหน้าเขาจะซีดและบาดเจ็บไม่เบา รวมถึงปราณถูกใช้ไปจํานวนมาก แต่ใบหน้าของเขาก็ยังเผยรอยยิ้มมั่นใจออกมาอยู่

อ้าวคุนหัวเราะออกมาเพราะความโกรธ “ เจ้าดูหมิ่นบรรพบุรุษเผ่ามังกร และกลับหาเรื่องข้าซ้ําแล้วซ้ําเล่า ใครกันที่มอบความกล้านี้ให้กับเจ้า? เผ่ามังกรถูกกลั่นแกล้งได้ง่ายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ”

ต่อมาอ้าวคุนก็อ้าปากพร้อมกับลูกบอลสีหยกโผล่ออกมาจากปาก ตอนที่ลูกบอลปรากฏนั้น ปราณโดยรอบกลับปั่นปวนขึ้นมา แม้แต่มิติใกล้เคียงก็ยังสั่นไหวราวกับว่ามันกลัวปราณที่ลูกบอลแผ่ออกมา กฏโดยรอบเหมือนจะบิดเบี้ยวและดูสับสน

–

รอยยิ้มบนใบหน้าคู่ม่แข็งทื่อไป เขามองไปที่ลูกบอลนั้นและรับรู้ได้ถึงอันตราย

ตอนที่ลูกบอลปรากฏขึ้นมา เขาก็รู้สึกได้ถึงภัยที่ไม่อาจจะอธิบายได้ เขารู้สึกว่าวิญญาณเขาสั่นไหว

“ เทพมังกรพิโรธ !” อ้าวคุนตะโกนออกมา ปราณในบริเวณนั้นได้ทําการเชื่อมต่อกับลูกบอลหยก

ปัง !

ลําแสงได้พุ่งออกมาจากลูกบอลหยก จากนั้นลูกบอลหยกก็มีเสียงมังกรคํารามออกมาซึ่งราวกับแฝงไปด้วยเสียงมังกรทั้งโลก หลังจากนั้นก็เกิดพลังที่น่ากลัวและลึกลับ ซึ่งต่างจากปราณอย่างสิ้นเชิง พุ่งออกมาจากลูกบอล พลังนี้เหมือนจะมีการรับรู้ของตัวเอง มันไม่จําเป็นต้องให้ใครควบคุมและพุ่งเข้าใส่ถู่มู่ที่ถึงแม้คิดจะหลบก็ไม่อาจจะหลบได้

“ เยือกแข็ง !”

* น้ําแข็งพันลี้ !”

ถู่มู่รับรู้ได้ว่า วิญญาณของเขาสั่นไหว ความตายคืบคลานเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เขาไม่กล้าที่จะลังเล และใช้พื้นที่ของตนออกไปก่อนจะใช้เคล็ดวิชาทั้งสอง แม้ว่าเคล็ดวิชาทั้งสองจะทําให้ปราณและพลังวิญญาณของเขาลดลง แต่เขาก็ไม่ได้ลังเลเพราะเขารู้ว่า หากเขาไม่ต้านทานมันไว้ งั้นเขาคงต้องตายที่นี่จริงๆ

ตุ้ม ตูม ตู้ม!

โลกสั่นไหวอย่างรุนแรง ก้อนน้ําแข็งที่ก่อตัวขึ้นมาในพื้นที่แตกออกก่อนจะเกิดหลุมดําขึ้นบนท้องฟ้าในพริบตา พื้นดินด้านล่างราวกับเหมือนมีอุกกาบาตตกใส่กลายเป็นหลุมที่ไร้ก้นบึง

ฉากนี้ราวกับจุดจบของโลก สําหรับพวกที่ต่ํากว่ายอดฝีมือระดับสูงสุด นี่คือหายนะ

ที่ริมเกาะมังกรมีคลื่นสูงกว่าพันลี้ซัดเข้ามา สัตว์อสูรในทะเลนับไม่ถ้วนต่างก็ตาย ตอนนี้ทะเลได้ถูกย้อมเป็นสีแดง

บนเกาะมังกร เหล่ามังกรขอบเขตหลี่ชวนรวมถึงขอบเขตหลิงซวนยังไม่ทันได้กรีดร้อง ก็ต้องตัวแข็งที่อและต้องสลบไปเพราะพลังอันน่ากลัว

“ อ้า !” ถู่มู่กรีดร้องออกมา มันเป็นการรับรู้ของเขาได้ ทั้งร่างของเขาปกคลุมไปด้วยเลือด อวัยวะภายในได้รับผลกระทบ ลมหายใจเขาอ่อนแรง อยู่ๆเขากลับบาดเจ็บหนักและอยู่ในสภาพปางตาย