ระบบแหวนสุดโกงสร้างตำนานในสองโลก - บทที่ 318 สถานะต่ำต้อย
บทที่ 318 สถานะต่ำต้อย
บทที่ 318 สถานะต่ำต้อย
ซุนเลี่ยงกลับไปแล้ว แม้ไม่ยินดีสักเพียงใด เขาก็เป็นเพียงแค่คนรับใช้ ขณะที่อีกฝ่ายคือผู้ปกครองเทศมณฑลและเป็นเจ้าหน้าที่ตามคำสั่งของราชสำนัก คนทั้งสองไม่อยู่ในระดับที่จะสามารถโต้เถียงกันได้
หลังซุนเลี่ยงกลับไป ภายในโถงของที่ว่าการเทศมณฑล จึงเหลือเพียงกัวจื่อหมิงและที่ปรึกษา พร้อมกับกล่องไม้ที่วางอยู่บนโต๊ะ
“นายท่าน คิดทำอะไรกับกล่องใบนี้ขอรับ?” ผ่านไปนาน ที่ปรึกษาจึงเอ่ยถามเสียงเบาขึ้นมา
“ส่งให้เบื้องบน!” กัวจื่อหมิงตอบกลับมา “ข้าจะเขียนรายงานขึ้นไป โฉวหย่งเชารวบรวมกำลังทหารกบฏนับหมื่น คุกคามหมู่บ้านและเมืองรอบด้าน ปล้นชิงเมืองและหมู่บ้านไปนับสิบแห่ง วันนี้ ข้าได้ออกนำหน่วยป้องกันเทศมณฑลออกไปขับไล่อย่างกล้าหาญและสังหารมันได้สำเร็จ พร้อมจับกุมตัวกบฏนับหมื่นกลับมา ปลิดปลงศีรษะของผู้นำทัพกบฏได้ แม้ข้าอยู่ในสถานที่ไกลห่างเช่นนี้ แต่ก็ยังจดจำได้ดีถึงภาระหน้าที่ที่จักรพรรดิฝากฝัง”
กัวจื่อหมิงตำหนิซุนเลี่ยง ไม่ใช่เพราะไม่คิดรายงานเรื่องนี้ขึ้นไป แต่เพราะเขาตัดสินใจจะรายงานเอาความดีเข้าตัวเอง ส่วนเรื่องของอู๋ฝาน ก็ปล่อยเอาไว้เช่นนั้น ความดีความชอบทั้งหมดต้องเป็นของเขา!
หากรายงานไปตามความเป็นจริง อย่างนั้นแล้วเบื้องบนจะคิดอย่างไร?
เขาคือผู้ปกครองเทศมณฑล ผู้ที่ปิดประตูของเทศมณฑลชิงหยวนเอาไว้อย่างแน่นหนา ไม่กล้าโผล่หน้าออกไปเผชิญกับกองทัพกบฏ แต่กลับเป็นหน่วยรักษาการณ์จากหมู่บ้านใต้บัญชา ที่สามารถกำจัดกองทัพกบฏและหัวหน้าโจรร้าย เรื่องนี้ไม่ยิ่งทำให้เขาเป็นที่น่าขบขันหรอกหรือ? เขาจะยังเอาหน้าที่ใดเป็นผู้ปกครองเทศมณฑลต่อไป?
นอกจากนี้ กัวจื่อหมิงก็ไม่ได้มีความประทับใจที่ดีอะไรกับอู๋ฝาน ในความเห็นของเขา ชายหนุ่มก็แค่คนมีฝีมือต่อสู้ไม่รู้ความที่บังเอิญได้บรรดาศักดิ์หนานเจี๋ยเพราะโชคช่วยเท่านั้น ทำไมคนเช่นเขาจะต้องรายงานเบื้องบนให้มอบความดีความชอบแก่อีกฝ่ายด้วย?
กัวจื่อหมิงทราบดีว่าอู๋ฝานไม่ได้มีเบื้องลึกเบื้องหลังอะไร ไม่มีเส้นทางที่ใช้ติดต่อกับเบื้องบน อีกทั้งยังไม่มีเส้นสายกับเบื้องบนแม้แต่น้อย ไม่เหมือนเขาที่แม้ปกครองเทศมณฑลเล็กจ้อย แต่ก็มีคุณสมบัติพอเป็นที่จดจำขององค์เหนือหัว
ดังนั้นแล้วตอนที่ได้เห็นศีรษะ กัวจื่อหมิงจึงตัดสินใจเป็นเรียบร้อยแล้วว่าความดีความชอบครั้งนี้ตนจะขอรับเอาไว้เอง!
“นายท่านปราดเปรื่องยิ่งนักขอรับ” ที่ปรึกษาพลันเข้าใจเจตนาของกัวจื่อหมิงในทันที “นายท่านทำความดีความชอบเช่นนี้ ข้าคิดว่าสมควรได้รับการเลื่อนตำแหน่งยิ่งนัก ขอแสดงความยินดีแก่นายท่านล่วงหน้าขอรับ”
กัวจื่อหมิงพยักหน้ารับด้วยความพอใจก่อนจะตอบคำกลับ “ข้าจะเขียนรายงานเดี๋ยวนี้ เจ้าจัดแจงคนเตรียมส่งจดหมายและกล่องนี่ไปที่เมืองหลวงโดยเร็วที่สุดด้วย”
“ขอรับ!” ที่ปรึกษาพยักหน้ารับ
ไม่นานหลังอู๋ฝานกลับมายังโลกแห่งเกม เขาก็ได้รู้เรื่องจากลั่วหยางและหลี่ว์ปิน
อู๋ฝานไม่รู้เรื่องกัวจื่อหมิงวางแผนแอบอ้างเอาความดีความชอบเข้าตัว แต่รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ยินดีส่งรายงานให้เบื้องบนแก่ตนเอง และศีรษะของโฉวหย่งเชาก็ยังถูกเขายึดเอาไว้
“เจ้าเมืองคนนี้ทำเกินไปแล้ว! ไม่มีแม้ความกล้าที่จะต่อกรกับพวกกบฏแท้ ๆ ตอนนี้พวกเรากำจัดพวกกบฏให้แล้ว แค่ส่งรายงานขึ้นไปให้ก็ยังไม่คิดทำ!” หนิวเอ้อสบถออกมา
“ใช่แล้ว ทั้งที่ไม่มีฝีมืออะไรเลย เอาแต่หลบซ่อนซุกหัว!” หวังปิงร่วมวงสนทนา
ทหารส่วนตัวของอู๋ฝานต่างโกรธจัดเพราะการตอบรับครั้งนี้ กองทัพกบฏคือภัยคุกคามที่พวกเขาเสี่ยงชีวิตจนเอาชนะมาได้ ทว่าสุดท้ายกัวจื่อหมิงกลับแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เช่นนี้จะให้ยอมรับได้อย่างไร?
ดังนั้นจึงไม่แปลกหากในใจของพวกเขาจะโกรธแค้นแทนอู๋ฝาน ทั้งที่ชายหนุ่มกำจัดกองทัพกบฏและสังหารผู้นำของศัตรูได้สำเร็จ แทนที่จะได้ความดีความชอบ ทว่าตอนนี้กลับถูกกลบฝังเอาไว้
“ช่างมันเถอะ! ในเมื่อเรื่องราวเป็นแบบนี้ไปแล้ว โกรธไปก็ไม่ได้อะไร” อู๋ฝานตอบกลับ “อีกอย่างพวกเจ้าเองก็พูดว่าเจ้าเมืองไร้ความสามารถมิใช่หรือ คนอย่างนั้นมีหรือจะยอมรายงานแทนข้าขึ้นไปได้? หากรายงานขึ้นไปไม่ใช่ว่าเขาจะถูกต่อว่าหรืออย่างไร? เขาทำแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจสักเท่าไหร่หรอก”
“นายท่าน ไม่โกรธเลยหรือขอรับ?” ลั่วหยางเอ่ยถาม
“โกรธสิ ใครบ้างไม่โกรธ แต่โกรธไปก็ไม่ได้อะไร ใครใช้ให้พวกเราไม่มีเส้นสายใช้รายงานเบื้องบนด้วยตัวเองกันล่ะ” อู๋ฝานตอบกลับอย่างอับจน
เขามาเยือนโลกแห่งนี้ในยุคเช่นนี้ จะไม่รู้จักเบื้องบนของที่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก คนมีตำแหน่งสูงที่สุดที่รู้จักก็คงเป็นโจวซาน แต่โจวซานตอนนี้อยู่ที่ใดอู๋ฝานก็ไม่ทราบ เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้อับจนหนทาง หากจะเสียก็ต้องเสียไป ตนทำได้เพียงแต่กล้ำกลืนเอาไว้บราวนี่ออนไลน์
แท้จริงแล้วในช่วงที่รับการฝึกซ้อมเพื่อเป็นหน่วยขนส่งเสบียง อู๋ฝานยังได้รู้เรื่องที่คล้ายคลึงกันจากปากคำของโจวซาน ว่าอาณาจักรเหยียนเฟิงทุกวันนี้ ไม่ว่าจะระบบการปกครองหรือระบบทหาร ต่างก็ไม่ได้กระจ่างโปร่งใสเหมือนในอดีต มีสารพัดการปกปิดซ่อนเร้น การโกหก กระทั่งการฉ้อโกงก็เกิดขึ้นมากมาย ดังนั้นโจวซานจึงบอกกับเขาเอาไว้ว่าต่อให้สร้างความดีความชอบได้สำเร็จ ก็อาจไม่ได้รับรางวัลที่คู่ควร
ตอนนี้อู๋ฝานได้เจอสถานการณ์ดังกล่าวกับตัวเองแล้ว
เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ตัวอู๋ฝานเองก็มีสถานะต่ำเกินไป เป็นเพียงแค่หัวหน้าหน่วยรักษาการณ์ แม้จะมีบรรดาศักดิ์หนานเจี๋ย แต่เขาก็ไม่เคยติดต่ออะไรกับขุนนางคนอื่นแม้แต่ครั้งเดียว กระทั่งว่าขุนนางพวกนั้นจะมองเหยียดด้วยซ้ำไป ดังนั้นชายหนุ่มจึงแทบไม่มีเส้นสายหรือรู้จักคนใหญ่คนโตจากเบื้องบนสักคน
ทว่าเรื่องราวเช่นนี้ไม่สามารถรีบร้อนได้ อีกทั้งอู๋ฝานยังอาศัยโลกนี้เป็นตัวช่วยของโลกแห่งความเป็นจริง ตราบใดที่หมู่บ้านเร้นลับยังอยู่ เรื่องอื่นก็ไม่สำคัญ
ภัยคุกคามอย่างกองทัพกบฏก็คลี่คลายแล้ว ปัญหาถือว่าหายไปชั่วคราว หมู่บ้านเร้นลับจึงกลับคืนสภาพที่เคยเป็น นั่นคือการเตรียมก่อสร้างครั้งใหญ่ เพราะนักโทษจำนวนมากเข้าร่วม แรงงานส่วนใหญ่สำหรับแผนก่อสร้างของหมู่บ้านเร้นลับจึงถูกเติมเต็ม และกลุ่มคนที่อู๋ฝานส่งไปเรียนรู้กับหัวหน้าหมู่บ้านก่อนหน้านี้ ต่างก็กลับมากันแล้ว พวกเขาพร้อมที่จะเริ่มก่อสร้างกำแพงเมืองอย่างเป็นทางการ
แม้หัวหน้าหมู่บ้านจะสอนวิชาอย่างละเอียดถี่ถ้วน หลายคนก็เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว อีกทั้งตอนนี้ก็ยังสำเร็จวิชาก่อสร้างระดับกลางกันเป็นที่เรียบร้อย การสร้างบ้านอยู่อาศัยจึงเป็นเรื่องง่าย แต่สำหรับการสร้างกำแพงเมืองนั้นยังถือว่าไม่ดีมากพอ
นับเป็นโชคดีที่หัวหน้าหมู่บ้านเป็นฝ่ายออกปากเสนอตัวเป็นหัวหน้าคนงานก่อสร้างกำแพงเมืองด้วยตัวเอง ปัญหานี้จึงได้รับการคลี่คลาย หากหัวหน้าหมู่บ้านที่เป็นตัวตนระดับปรมาจารย์ออกหน้า การก่อสร้างกำแพงเมืองย่อมไม่ใช่ปัญหา อีกทั้งอู๋ฝานยังได้พบว่าวิชาก่อสร้างระดับปรมาจารย์ของหัวหน้าหมู่บ้าน ยังมีส่วนเสริมความเร็วให้การก่อสร้างกำแพงเมือง และด้วยความที่ชายหนุ่มเป็นผู้เล่น ความเร็วในการก่อสร้างกำแพงเมืองจึงรวดเร็วยิ่งกว่าเมืองแห่งอื่น กระทั่งหัวหน้าหมู่บ้านยังต้องประหลาดใจ เขาไม่รู้เรื่องโบนัสจากสถานะผู้เล่นของอีกฝ่าย เพียงแค่รู้สึกว่าคนที่อู๋ฝานรับตัวมานั้นค่อนข้างมีแรงกายแรงใจที่ดี พวกเขาค่อนข้างฉลาด และยังทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ขณะที่คนอื่นเริ่มโครงการก่อสร้างครั้งใหญ่ อู๋ฝานก็นำหน่วยรักษาการณ์ไปยังป่าหน้ามู่บ้าน ทางหนึ่งเพื่อฝึกซ้อมคนเหล่านี้ให้มีความสามารถต่อสู้ อีกทางหนึ่งก็เพื่อเพิ่มเลเวลของตนเอง
ตอนนี้อู๋ฝานมีหลายอย่างต้องทำ ทุกอย่างเกี่ยวข้องกับเลเวลทั้งสิ้น ทำให้เขาที่ไม่เคยสนใจเรื่องเลเวลมาก่อน ขณะนี้จึงเข้าสู่สภาวะเก็บเลเวลราวกับคนคลั่ง หน่วยรักษาการณ์ที่มีกำลังคนกว่าหนึ่งร้อย ทั้งการล่อมอนสเตอร์และสังหารพวกมัน โดยเหลือช่วงเวลาสุดท้ายให้ชายหนุ่มได้ลงมือปลิดชีวิตมอนสเตอร์นั้น ทำให้ความเร็วการเพิ่มเลเวลรวดเร็วยิ่งกว่าก่อนหน้านี้หลายเท่า ในหนึ่งวันจากเกือบจะเลื่อนสู่เลเวลเก้า ก็เพิ่มเป็นเลเวลสิบ จนเกือบจะถึงเลเวลสิบเอ็ดเสียแล้วด้วยซ้ำ!
*******************