รักครั้งแรกของคุณชายปีศาจ - ตอนที่ 138 จูบ
ตอนที่ 138 จูบ
มู่เทียนซิงแตะแผลบนหลังมือของเขาแบบระมัดระวัง มองเห็นว่าบนนั้นแค่ใช่ไอโอดีนไวน์ทาไว้แบบง่ายๆ ถามว่า:”เจ็บมั้ย?”
มือที่ขาวสะอาดนั้นกำเขาไว้
ผู้ชายที่เงียบมาตลอด ก็พูดออกมากะทันหัน น้ำเสียงใสๆ:”ขอบคุณ!”
เมื่อกี๊ชั่วเวลาที่ประตูห้องเปิดออก เด็กสาวจับมือของคุณหญิงเยว่หยาไว้แน่นๆ เขามองเห็นหมดแล้ว
และในก่อนที่ประตูห้องจะเปิดออกนั้น เขาก็ได้ยินเสียงส้นสูงบนทางระเบียงแล้ว โดยเข้าใกล้มากับเสียงฝีเท้าที่รีบรนมากๆ
ไม่ต้องคิดมาก เขาก็รู้แล้ว ต้องเป็นเด็กสาวของเขาแน่ เพื่อเขาแล้ว กระชากคุณหญิงเยว่หยามา
“คุณนี้ชั่งกล้า!”
ประโยคนี้ ตอนนั้นที่เขาอยู่บนทางด่วน ก็เคยพูดกับเธอแล้ว
ตอนนี้ เขาก็อยากพูดว่า:”คุณหญิงขั้นหนึ่งโดนคุณกระชากมาแบบนี้ ข้างนอกเหมือนกับว่าจะมีตำรวจด้วย รอบหน้าอย่าทำเช่นนี้อีกนะ เข้าใจมั้ย?”
มู่เทียนซิงเบ้ปาก รู้สึกไม่ดีใจ:”เค้าอุตส่าห์ช่วยคุณทำในสิ่งที่อยากทำ คุณก็ตอบแทนฉันแบบนี้หรอ?”
พอได้ยิน หลิงเล่ก็มีอารมณ์ขี้เล่นขึ้นมา มือใหญ่ดึงเธอเข้ามาแล้วเหมือนกับว่าจะยังใกล้กันไม่พอ ถึงกับนั่งตัวลุกขึ้น มือทั้งคู่ลอดผ่านใต้วงแขนของเธอ เหมือนกับว่าอุ้มเด็กน้อยอุ้มเธอเข้ามาบนเตียงมากขึ้น แล้วก็กอดเอวของเธอล้มลงพร้อมกัน
เขาจับมือของเธอวางไว้บนใจของเขา แล้วพูดแบบเล่นๆว่า:”ถ้างั้น คุณหนูมู่อยากให้ผมตอบแทนอย่างไงละ?คุณพูดออกมา ผมจะทำให้คุณพึงพอใจแน่!”
ใบหน้าเล็กๆของมู่เทียนซิงแดงขึ้น แล้วก็คิดถึง”การตอบแทนด้วยร่างกาย”เหมือนกับในนิยายรัก ก็รู้สึกไม่ค่อยดี แล้วพูดแบบเขินอายว่า:”งั้นคุณก็ได้ดีสิ!”
“อะไร?”หลิงเล่ขำออกมา:”ผมไม่ได้พูดอะไรเลยนะ คือคุณเฉลียวฉลาดละ แล้วรู้สิ่งที่ผมคิดแล้วหรอ?”
เธอจับแขนของเธอขึ้นแบบน่าอาย แล้วนำมากัดเบาๆ
เขาหัวเราะออกมาเสียงดัง แล้วพูดว่า:”อยากกินผมขนาดนี้เลยหรอ?งั้นเดี๋ยวกลับบ้านแล้ว ให้คุณกินจนอิ่มเลยดีกว่า”
“คุณลุง!คุณชอบเต๊าะเด็กสาวแบบฉันขนาดนี้ ไม่รู้สึกเสียหน้าหรอ?”
หมุนตัวแบบติดๆขัดๆในอ้อมกอดของเขา แล้วหันหลังให้เขา มู่เทียนซิงยกมือเล็กๆขึ้น จับแก้มที่ร้อนๆไว้ แล้วคิดถึงก่อนหน้านี้ที่เขาเอาใบหน้าถูผ่านหน้าอกของตนทีนั้น ความรู้สึกที่เธออยากไปปัสสาวะ แล้วก็กลืนน้ำลายแบบไม่ได้ตั้งใจ
หลับตาลง แล้วหายใจเข้าออกลึกๆ ในสมองของเด็กสาวนั้นก็มีฉากของวันนั้น ที่เขานั่งอยู่บนรถเข็น ใส่แค่ชุดนอนแต่ไม่ใส่ชั้นในไว้ ตอนที่มีความโป๊ออกมา ผิวหนังที่เรียบขาวนั้น กับกล้ามเนื้อที่มีลายเส้นสวยงาม
เดี๋ยวก่อน!
กล้ามเนื้อ!
เธอเหมือนกับว่าเพิ่งคิดอะไรได้ หันตัวกลับ แล้วมองเขาแบบตั้งใจ:”คุณลุง คุณมีกล้ามเนื้อได้ไง?”
มู่เทียนซิงนั้นเรียนแพทย์มา แล้วเรียนแพทย์กฎหมายด้วย เธอรู้ว่าลายเส้นสวยๆบนร่างของเขานั้น เวลาสั้นๆไม่สามารถฝึกมาได้หรอก ตอนนี้มีโค้ดเพาะกายตั้งเยอะ ที่สอนอยู่ในฟิตเนสนั้น เพื่อที่จะดึงดูดนักเรียน ก็จะแอบกินยาที่ช่วยให้เพิ่มกล้ามเนื้อแบบรวดเร็วอยู่ แต่ว่า หลิงเล่ไม่มีความต้องการนี้แน่นอน
ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งรถเข็นเช่นนี้ ต้องใช้วิธีอะไร ต้องฝึกออกกำลังกายขนาดไหน ถึงจะทำให้มีกล้ามหน้าอกกับแรงแขนฝึกออกมาได้ขนาดนี้?
มู่เทียนซิงกระพริบตาโตๆนั้นจ้องมองเขา ไม่อยากทำให้การเปลี่ยนแปลงของเขาหลุดรอดจากสายตาแม้แต่นิดเดียว!
แต่หลิงเล่นั้นมีแค่สายตาที่ลึกลับ มองดูเธอ ว่า:”เมื่อก่อนตอนที่ไม่ได้อยู่กับคุณ ผมจะฝึกยกเวดเอง อันนี้ไม่ต้องใช้ถึงแรงของส่วนล่าง”
พอได้ยิน มู่เทียนซิงก็อึ้ง
ยกเวดหรอ?ฝึกกล้ามหน้าอกกับแรงแขนได้ขนาดนี้เลยหรอ?
มองดูสายตาที่ไม่ค่อยเชื่อของเด็กสาวแล้ว อยู่ๆหลิงเล่ก็จับคางของเธอไว้ ริมฝีปากที่อ่อนนุ่มก็ติดลงไป จับท้ายทอยของเธอไว้ก็จูบกันแบบนี้เลย
มู่เทียนซิงแค่รู้สึกว่าในสมองมึนๆไว้ เหมือนกับว่าใกล้จะระเบิดแล้ว แต่ก็ไม่ยอมที่จะให้เขาจูบจนมึนไป เพราะเธออยากจำความรู้สึกดีๆนี้ไว้
แขนเล็กที่อ่อนนุ่มนั้น ก็คล้องคอของหลิงเล่แบบนี้ สองคนยิ่งจูบยิ่งลึก ไม่รู้ทำไม ร่างกายของหลิงเล่ก็ครอบลงไป ทับลงบนร่างอันบอบบางของเธอไว้แน่นๆ!
สองคนนี้ใกล้ชิดกันจนไม่เหลือพื้นที่อะไรเลย ทันได้นั้น หลิงเล่จูบจนรีบเกินไป มู่เทียนซิงแค่รู้สึกว่าเอวของตนจะโดนมือใหญ่ของเขาบีบจนหักแล้ว ลิ้นของตนก็เหมือนกับว่าจะโดนเขาดึงออกทั้งอัน!
“อือ~อืม!”
เธอขมวดคิ้ว แล้วมีเสียงออกมาเล็กน้อย แล้วรีบหันหัวออก ในสายตาที่จับโฟกัสไม่ได้นั้นมีรอยน้ำตาอยู่นิดๆ ใบหน้าเล็กๆอันแดงก่ำนั้นหอบหายใจเข้าออกลึกๆ
หลิงเล่มองดูเธอแบบจดจ่อ แค่รู้สึกว่าหน้าตาของเธอนั้นดึงดูดเขาเหลือเกิน!
สัตว์ในร่างกำลังร้อง ส่วนเขาก็กำลังทนอยู่!
“ที่รัก เดี๋ยวพวกผมกลับบ้านกันนะ!”
“อืม”
“ที่รัก เมื่อกี๊ผมทำคุณเจ็บใช่มั้ย?”
“อืม”
“ที่รัก วันหลังผมจะระวังนะ จะเบานิดหนึ่ง”
“อืม”
เขายิ่งพูด ห้าของเธอก็นิ่งแดง หัวเล็กๆนั้นตั้งใจจะมุดเข้าไปในอ้อมกอดของเขาอย่างเดียว
เขาเอาแขนสองข้างวางไว้ข้างหูของเธอ แล้วมองดูสีหน้าของเธอที่กำลังเขินอายแบบเต็มอิ่ม แค่รู้สึกว่าเด็กสาวเป็นยาดีๆที่ฟ้าประทานให้มารักษาหัวใจของตนนั้นเอง
“ที่รัก ผมรู้สึกทนไม่ได้แล้ว”
ส่วนล่างวางลง เขาตั้งใจจะให้เธอรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของเขาแบบชัดเจน
รับรู้ถึงความใหญ่ของบางส่วน เธอกัดปากไว้ ตาโตที่ดำขาวแยกอย่างชัดเจนนั้นรู้สึกน่าสงสาร:”คุณ โรคจิต!”
สุดท้ายหลิงเล่ก็ถอนหายใจเบาๆ
เธอก็ยังเด็กเกินไป ยังซื่อเกิน อ่อนเกินแล้ว ถึงกับว่าทุกครั้งที่อยากบอกว่าอยากได้เธอนั้นอยู่ข้างปากแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงก็ไม่ยอมที่จะบอกออกมา!
ก้มหัวลงงีบอยู่บนไหล่ของเธอสักพัก เขาก็ดันแขนขึ้น แล้วก็เคลื่อนที่ลงมาจากร่างของเธอ ทีท่านั้นสวยและเรียบง่าย แค่ดูก็รู้แล้วว่าเคยฝึกมา
มู่เทียนซิงลุกขึ้นนั่งแบบเขินอาย ทำไงดี เธออยากปัสสาวะอีกแล้ว
แต่ว่า ตอนที่เธอเพิ่งลุกขึ้นนั่ง ก็เพิ่งจะสังเกตว่า ข้างกำแพงตรงประตูนั้น มีร่างของสามคน ทั้งบ้านของตระกูลจั๋วนั้นเหมือนกับเด็กที่ทำผิดแล้วต้องยืนนึกโทษข้างกำแพง เอาหลังหันมาทางที่เธอกับหลิงเล่นี้
เพิ่งคิดได้ในสิ่งที่เธอเพิ่งทำกับหลิงเล่เมื่อกี๊ มู่เทียนซิงก็รู้สึกว่าหนังหัวชาไปหมด!
เจ้าฟ้า เรื่องน่าอายเช่นนี้ ทำไมถึงให้คนอื่นเห็นได้เนี่ย!
หลิงเล่รู้อยู่แก่ใจว่าเด็กสาวเขินอาย เลยพูดว่า:”ที่รัก พวกเขาไม่เห็นหรอก และไม่ได้ยินด้วย จริงๆ”
“คุณคิดว่าฉันโง่หรอ?ไอ้ชั่ว!”
มู่เทียนซิงโดดลงเตียง แล้วเอามือทั้งสองข้างเท้าเอว จ้องมองเขา:”วันหลังอย่ามาจูบฉันแบบนี้อีกนะ!ถ้ามีคนอื่นอยู่ ห้ามเด็ดขาด!”
“พวกเขาไม่เห็นจริงๆ แต่เมื่อกี๊ที่คุณพูดนั้น พวกเขาก็ได้ยินไปแล้ว”
“หลิงเล่!ไอ้ชั่ว!คุณไม่ต้องพูดแล้วนะ!”
“อีกอย่าง พวกเขาเป็นคนรับใช้ข้างกายอยู่แล้ว แล้วเมื่อกี๊พวกผมก็ไม่ได้มีอะไรกันด้วย ถึงแม้ว่าจะมีอะไรกัน พวกเขาก็ไม่แอบดูหรอก คุณไว้ใจได้!”
“อะ!คุณหุบปากเลยนะ คุณได้ยินที่ฉันพูดมั้ย ที่ฉันพูดคือ วันหลังถ้ามีคนที่สามอยู่ ห้ามจูบฉัน!”
มู่เทียนซิงยอมแพ้แล้ว ผู้ชายคนนี้ บอกประโยคเดียวว่า”รู้แล้ว”จะตาย ใช่มั้ยเนี่ย?
เขาเหมือนกับจะตั้งใจคิด ถามว่า:”งั้นถ้ามีคนที่สี่อยู่นี้ ก็จะจูบคุณได้ใช่มั้ย?”
