รักครั้งแรกของคุณชายปีศาจ - ตอนที่ 171 อยากจะต่อย
บทที่ 171 อยากจะต่อย
มู่เทียนซิงถูกฉวีซือเหวินวางให้นั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องน้ำก่อนอย่างระมัดระวัง
เก้าอี้นี้ฉวีซือเหวินตั้งใจเอาออกมาจากห้องหนังสือ ข้างบนปูเบาะนิ่มๆไว้
ฉวีซือเหวินพูดว่า “คุณหนูมู่ ฉันช่วยท่านอาบน้ำนะ”
ในอ่างอาบน้ำมีความหอมของยาจีนอย่างเห็นได้ชัด อาจยังกลัวว่ามู่เทียนซิงจะรับไม่ไหว ดังนั้นยังลอยกลีบกุหลาบที่มีกลิ่นดีด้วย
มู่เทียนซิงจ้องมองบนพื้นน้ำที่มีไอร้อนเดือดปุดๆ มีความรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย
ลงไป จะเจ็บมากขนาดไหนล่ะ!
“คุณหนูมู่ ท่านฟังฉันพูดนะ ไม่ต้องกลัว ลงไปแช่สักหน่อยจะดีต่อร่างกาย ตอนที่เพิ่งลงไปจะมีความเจ็บเล็กน้อย แต่ว่าอดทนสักหน่อย อีกสักครู่ก็จะไม่เจ็บแล้ว ข้างในฉันเพิ่มยาจีนที่ช่วยต้านอักเสบแก้ปวดลงไปด้วย ความแสบก็จะน้อยกว่ายาล้างแผลของแผนปัจจุบัน ท่านลองดูเถอะ” ฉวีซือเหวินเกลี้ยกล่อมเธออยู่ ก็ได้มองเห็นความหวาดกลัวที่อยู่นัยน์ตาของเธอเช่นกัน
หนีซีโย่วเดินเข้ามาแล้ว มองเห็นฉากนี้ที่อยู่ต่อหน้า เธอบอกกับฉวีซือเหวินว่า “อาซือ คุณรออยู่ข้างนอก ช่วยเตรียมชุดที่จะเปลี่ยนของคุณหนูมู่ให้เรียบร้อย ฉันจะมาอาบให้เธอ”
ฉวีซือเหวินได้ยินคำพูดตื่นตะลึงทันที “คุณหญิงหรือ?”
เป็นคุณหญิงขั้นหนึ่งระดับสูงที่สง่าผ่าเผย ที่แท้แล้วสถานะจริงสูงส่งดั่งแม่แห่งแผ่นดิน จะอาบน้ำปรนนิบัติให้คนได้ยังไงหรือ?
หนีซีโย่วกลับยิ้มราบเรียบหนึ่งที พูดว่า “ออกไปเถอะ ฉันจะมาดูแลคุณหนูมู่ คุณยังไม่วางใจหรือ?”
ฉวีซือเหวินได้เพียงแต่ขานรับถอยออกไป
ประตูห้องน้ำถูกปิดลง เครื่องระบายอากาศก็ถูกเปิดออกเช่นกันอุณหภูมิข้างในตั้งเป็น 26 องศา เตรียมพร้อมทุกอย่างนี้กลัวว่าคนที่อยู่ข้างในจะเป็นลมแดด ฉวีซือเหวินรีบไปหาชุดที่จะเปลี่ยนชุดหนึ่งให้เรียบร้อย ยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำ รอคำสั่งของเจ้านายที่อยู่ข้างในอย่างเงียบๆ
อีหนูเห็นได้ชัดว่าขี้ขลาด และยังเขินอายด้วย
หนีซีโย่วมองออกแล้ว ก็เลยพูดคุยกับเธออย่างอ่อนโยนมาโดยตลอด สิ่งที่พูดล้วนเป็นเรื่องในโรงเรียนของเธอ รวมกับว่าแต่ก่อนเธอมีความสนใจความชอบอะไร วันหยุดล้วนชอบทำอะไร เพียงแต่พูดสิ่งเหล่านี้
อีหนูคุยไปคุยมาก็อารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย นึกถึงหนัง ดารา เพลงต่างๆที่ตนเองชอบที่สุด พูดไปสักพัก หนีซีโย่วก็ยังพูดคล้อยตาม “เพลงนี้ฉันก็เคยได้ยินมาก่อนเช่นกัน ฉันร้องไห้คุณฟังดูสักหน่อย?”
มู่เทียนซิงได้ยินคำพูด อารมณ์ยิ่งดีแล้ว เมื่อไหร่ที่โดนหนีซีโย่วถอดไปหมดแล้วล้วนไม่ได้ใส่ใจ
ถูกฝั่งตรงข้ามประคองไว้ ค่อยๆเดินเข้าไปในอ่างอาบน้ำ เธอกำกำปั้นกัดฟันอยู่ เอาร่างกายเข้าไปในน้ำทีละนิดๆ หนีซีโย่วยังคงร้องเพลงอยู่
เธอทั้งร้อง ทั้งพินิจพิเคราะห์บาดแผลที่อยู่บนกายของอีหนูอยู่!
จริงๆนะ……ยิ่งมายิ่งอยากจะจับเด็กขี้ดื้อคนนั้นแขวนขึ้นมาทุบตีอย่างรุนแรงสักหนึ่งยกเลย!
ทำให้คนเจ็บปวดใจเหลือเกิน!
ตกลงว่าเขาใจร้ายทำลงได้ยังไง แม้แต่ที่เหล่านั้นล้วนมีรอยช้ำที่ถูกเขากัด เด็กคนนี้เกิดปีหมา ใช่หรือเปล่า?
หนีซีโย่วให้มู่เทียนซิงแช่น้ำด้วยตนเองไปสักพัก ยกชาเข้ามาให้เธอ และให้ฉวีซือเหวินเฝ้าไว้อยู่หน้าห้องน้ำ เธอไปหน้าประตูห้องชุด จ้องมองจั๋วหรัน “ในบ้านกล้องวงจรปิดไม่ใช่มีหรือ? ดึงกล้องวงจรปิดที่ซือซ่าวพูดอยู่ในห้องโถงใหญ่เมื่อกี้ท่อนนั้น ออกมาให้ฉัน!”
จั๋วหรันได้ยินคำพูดตื่นตะลึงทันที “คือจะเอาให้คุณหนูมู่ดูหรือ?”
“อืม รีบไป!”
“เรื่องนี้…..จะทำร้ายความหยิ่งในศักดิ์ศรีของซือซ่าวนะ!”
หนีซีโย่วอยากจะเตะอยู่บนตัวของเขาหนึ่งทีจริงๆ แต่ว่าคุณหญิงขั้นหนึ่งระดับสูงมักจะต้องมีท่าทีที่ผึ่งผายภูมิฐานสง่าผ่าเผยงดงามเรียบๆสักหน่อย “คุณไปเถอะ! เร็วหน่อย!”
จั๋วหรันพิจารณาแล้วพิจารณาอีก ไม่ได้ขยับ
ก็กำลังอยู่ตอนที่หนีซีโย่วใกล้จะโมโห เขาหยิบมือถือขึ้นมา จิ้มแล้วจิ้มอีกอยู่บนหน้าจอ ตนเองปรับอะไรสักหน่อย นี่จึงส่งไปให้หนีซีโย่ว “ในบ้านล้วนมีเครือข่าย ระบบอินเทอร์เน็ตภายในทั้งชุดคือจั๋วซีทำขึ้นมาให้ ท่านเอาอันนี้ไว้ เข้าไปเปิดดู ก็คือเริ่มจากหลังคุณหนูมู่ถูกหิ้วปีกขึ้นข้างบน”
หนีซีโย่วรับมา พยักหน้าต่อๆกัน “วิชาคอมพิวเตอร์ของจั๋วหรัน ไม่ได้เรียนมาเปล่าๆจริงๆ เด็กดี”
ตอนที่กลับเข้ามาในห้องน้ำอีกครั้ง เธอมองเห็นสีหน้าที่เก็บอดกลั้นความเจ็บปวดไว้ในใจอยู่บนใบหน้าของมู่เทียนซิง ดีขึ้นเยอะแล้ว หัวใจดวงหนึ่งอดไม่ได้วางลงครึ่งหนึ่ง แต่กลับแฝงไว้ด้วยความระมัดระวังรอบคอบอีก เดินไปยังข้างอ่างอาบน้ำ นั่งอยู่บนเก้าอี้ ยิ้มบางๆพูดว่า “เทียนซิง~!”
มู่เทียนซิงกำลังแช่อย่างสบายอยู่ ลืมตาขึ้น จ้องมองเธอ “อืม?คุณหญิงหรือ?”
หนีซีโย่วยิ้มแล้ว พูดว่า “คุณรู้หรือไม่ ครั้งแรกที่คุณเจอกับเสี่ยวเล่ เป็นเมื่อไหร่หรือ?”
ในอ่างอาบน้ำ สีหน้าของอีหนูหน้าบึ้งขึ้นมาทันที!
ในเวลานี้ ใครพูดถึงหลิงเล่กับตนเอง เธอก็ร้อนใจกับคนคนนั้น!
หนีซีโย่วก็ปวดหัวเช่นกัน กลับฝืนใจพูดว่า “ตอนคุณเด็กๆ ได้ช่วยพี่ชายคนหนึ่งหรือไม่ เขาเจอกับอุบัติเหตุ คุณดึงเขาออกจากในรถ ผ่านไปไม่นาน รถก็ระเบิดแล้วล่ะ?”
ทันทีที่คำพูดนี้ออกไป ตาของมู่เทียนซิงก็สว่างขึ้นเลย!
เธออ้าปากแล้วอ้าปากอีก ผ่านไปตั้งนานล้วนไม่ได้คืนสติกลับมา กว่าจะเกิดปฏิกิริยาอะไรขึ้นมา ในใจกลับเป็นเสียงอย่างหนึ่งกำลังคำรามอยู่ เธอก็พูดออกมาโดยจิตใต้สำนึกเช่นกัน “เป็นไปไม่ได้มั้ง? คนที่ฉันช่วยคือหลิงเล่หรือ?”
หนีซีโย่วถอนหายใจเบาๆหนึ่งที ปรับมือถือให้เรียบร้อย วางอยู่ต่อหน้าเธอ คุณดูด้วยตนเองนะ
เวลาต่อจากนี้ไป เงียบสนิทมาก
ก่อนหน้านั้นหลังจากมู่เทียนซิงไปแล้ว เรื่องทั้งหมดในห้องโถงใหญ่ล้วนปรากฏอยู่ต่อหน้ามู่เทียนซิงอย่างชัดเจน โดยเฉพาะจั๋วหรันในครั้งนี้ก็ตั้งใจมากเช่นกัน มุมกล้องที่คัดเลือกมา พอดีตรงกับบริเวณลิฟต์ก็พูดได้ว่าพอดีบันทึกสีหน้ากิริยาท่าทางทั้งหมดรวมกับคำพูดของหลิงเล่ไว้หมดเลย!
รอถึงอุณหภูมิน้ำที่อยู่ในอ่างอาบน้ำค่อยๆลดลงมาแล้ว มู่เทียนซิงจามอยู่ข้างในหนึ่งที!
หนีซีโย่วรู้สึกตื่นตระหนกกับเวลาที่ไหล่ผ่านเร็วเกินไป รีบลุกขึ้นมาหยิบผ้าเช็ดตัว พูดกับอีหนูว่า “รีบลุกขึ้นมาเถอะ แช่อีกต่อไปก็จะไม่สบายแล้ว”
ขอบตาของมู่เทียนซิงแดงเล็กน้อย แต่บนใบหน้าของเธอไร้สีหน้า ก็ไม่รู้ว่าในใจคิดยังไงอยู่
ตอนที่รอเธอออกจากห้องน้ำ ฉวีซือเหวินถือเสื้อผ้ารอเธออยู่แล้ว
มายืนอยู่ข้างเตียง มู่เทียนซิงจามอีกหนึ่งที!
อีกทั้งเธอยังสูดน้ำมูกสูดแล้วสูดอีก
คราวนี้ หนีซีโย่วรู้ว่า เธอไม่สบายแล้วจริงๆ
ก็กำลังอยู่ตอนที่ฉวีซือเหวินช่วยใส่เสื้อผ้าให้มู่เทียนซิง จึงมองเห็นรอยแผลที่อยู่บนกายเธอ ในใจฉวีซือเหวินขึงลับขึ้น!
ซือซ่าวก็โหดร้ายเกินไปแล้วเช่นกัน!
นั่นคือเนื้อเป็นๆที่อยู่บนกายของสาวน้อยล่ะ ใช้ปากโหดร้ายขนาดนี้ได้ยังไง!
คัดจมูกทันที ช่วยเธอใส่เสื้อให้เรียบร้อย เป่าผมให้เรียบร้อยแล้ว ฉวีซือเหวินพูดว่า “คุณหนูมู่ ฉันจะไปต้มน้ำขิงกุหลาบน้ำตาลทรายแดงให้ท่านสักหน่อย ดื่มให้ร่างกายอบอุ่น ถ้าหากอีกสักครู่ไม่สบายแล้ว ฉันจะไปเรียกจวงเสว่มาตรวจดูท่านสักหน่อย”
ก่อนที่มู่เทียนซิงจะอาบน้ำ ไม่ว่าที่ไหนก็เจ็บไปทั้งตัว
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ก็คือปวดหัว ข้างล่างมีความเจ็บปวดเล็กน้อย สมองมึนงงไปทั้งตัว
คลานขึ้นเตียง ก็ไม่มีเรี่ยวแรงด้วย ก็ไม่ได้โวยวายจะกลับบ้านเช่นกัน ก็เพียงห่อหุ้มผ้าห่มไว้หลับตาอยู่เช่นนี้ ไม่ถึงหนึ่งนาทีก็หลับสนิทแล้ว
ข้างล่าง——
ตอนที่หนีซีโย่วกับฉวีซือเหวินลงไปข้างล่าง รถเข็นสีน้ำเงินคันหนึ่งเลื่อนเข้ามาทันที
“เธอเป็นยังไงแล้วล่ะ?”
ความห่วงใยที่อยู่ระหว่างคิ้วของหลิงเล่ เห็นได้ชัดอย่างง่ายดาย!
แต่ ฉวีซือเหวินเพียงพูดว่า “ฉันจะไปช่วยทำน้ำซุปให้กับคุณหนูมู่!”
หนีซีโย่วก็เดินไปถึงข้างหน้าหนีหย่าจูนด้วย “ฉันจะกลับไปก่อนแล้ว แกอยู่นี่ดีๆเถอะ! บริเวณของคฤหาสน์จื่อเวยนี้เนื่องเพราะแกเข้ามาอยู่ แอบจัดตั้งตำรวจติดอาวุธชุดหนึ่งไว้ มีอานุภาพเกรียงไกรที่สามารถทำลายแม้กำแพงเหล็กที่แข็งแกร่งแล้ว ไม่มีคนจะเอาชีวิตแกได้ วางใจเถอะ!”
