รักครั้งแรกของคุณชายปีศาจ - ตอนที่ 87 คิดถึงเขา คิดถึงจนปวดใจ
บทที่87 คิดถึงเขา คิดถึงจนปวดใจ
ภายใต้โคมไฟที่อบอุ่น ดอกไม้ใบหน้าโดนลมพัด ประตูใหญ่สว่างไสวขึ้น ในสายตาของมู่เทียนซิงนั้น มันเหมือนกับพระเจ้าได้เปิดหน้าต่างบนหลังคา
แล้วก็มีร่างหนึ่งภายใต้แสงสว่างนั้น ค่อยๆ เข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
คนในรถรู้สึกตื่นเต้น แต่ว่ามู่เทียนซิงเห็น ว่าเขาคือจั๋วหรัน
เปิดหน้าต่างรถลง หลังจากเขาเข้ามาใกล้ ไม่รอให้มู่เทียนซิงพูดอะไร จั๋วหรันก็พูดออกมาอย่างสุภาพ “คุณหนูมู่ อาซือทำอาหารเย็นไว้ คุณชายหนีกับซือซ่าวเชิญให้คุณลองเข้าไปชิมดูครับ”
ความหมายของเขาก็คือ นอกจากมู่เทียนซิงแล้ว คนอื่น ไม่ได้รับอนุญาต!
สีหน้าของมู่เทียนซิงดูซับซ้อน มองหน้ามู่อี้เจ๋อและเมิ่งอี้หลั่ง แล้วก็พูดกับจั๋วหรันว่า “ฉันมาหาพี่หย่าจูนเพราะว่ามีเรื่องสำคัญ! เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับชีวิตของคน! ”
จั๋วหรันยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยเหมือนเดิม แต่ว่าคำพูดที่พูดกับมู่เทียนซิงนั้นยังดูอ่อนโยนมาก “คุณหนูมู่ ในสายตาของคุณชายหนีกับซือซ่าว มื้ออาหารถือว่าเป็นเรื่องที่ใหญ่ ถ้าเกิดว่าคุณไม่ต้องการทาน ก็เชิญกลับไปเถอะครับ! ”
จั๋วหรันอยู่กับหลิงเล่มานาน ก็มีท่าทางที่เย็นชาเหมือนกัน
แค่เขาออกมา คืนของฤดูร้อนก็กลายเป็นหนาวเย็นขึ้นมา
คู่สามีภรรยามู่อี้เจ๋อและเมิ่งอี้หลั่งอยู่ในรถ ไม่มีใครกล้าพูดอะไร เพราะกลัวว่าจะพูดอะไรผิดไป
แต่ว่าเมิ่งอี้หลั่งก็ทนไม่ได้แล้วกระซิบบอกมู่เทียนซิงว่า “หลานสาว ลุงขอร้องหนูล่ะ เข้าไปก่อนเถอะ แล้วก็คุยกับพวกเขาเรื่องของเสี่ยวหลง ลองขอเขาดูได้มั้ย? ”
ในเมื่อพวกเขาเข้าไปไม่ได้ แต่ก็ไม่สามารถกลับไปโดยไม่ประสบความสำเร็จได้
มู่อี้เจ๋อคิดด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน แล้วก็พูดกับลูกสาวว่า “ลูกลองเข้าไปดูเถอะ ในเมื่อมันเป็นแบบนี้แล้ว จะช่วยพี่เสี่ยวหลงของลูกได้มากแค่ไหน……”
“คุณมู่”อยู่ดีๆ จั๋วหรันก็พูดออกมาตัดบทมู่อี้เจ๋อ น้ำเสียงของเขาเฉยเมย “วันนี้ตอนที่ซือซ่าวรู้เรื่องที่เมิ่งเสี่ยวหลงทำกับคุณหนูมู่นั้น ท่านโกรธมาก ซือซ่าวบอกว่า ไม่ว่าใครจะมาช่วยขอร้องให้เมิ่งเสี่ยวหลง ก็ไม่มีประโยชน์ ประเทศเรามีกฎหมาย บ้านเมืองมีกฎระเบียบ ทั้งหมดต้องเป็นไปตามกฎ และคุณชายหนีก็บอกว่า ท่านจะฟังซือซ่าว”
ทุกคน ：“……”
คุณชายหนีฟังซือซ่าว?
นั่นมันหมายความว่ายังไง?
คนใหญ่โตที่อาจจะกลายเป็นรัชทายาทฟังคนที่ไม่มีประโยชน์ยังงั้นหรอ?
มู่เทียนซิงมองหน้าจั๋วหรันอย่างกังวล “ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพี่เสี่ยวหลงกับฉันสักหน่อย! ”
สิ่งที่กลัวที่สุดก็คือหลิงเล่เข้าใจผิด เธออยากจะอธิบายให้ชัดเจน ว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่
ใบหน้าเล็กๆ เต็มไปด้วยความคาดหวังและความวิตกกังวล นอกจากนั้นก็ยังมีความคิดที่อยากจะช่วยขอร้องให้เมิ่งเสี่ยวหลง ทำให้มู่เทียนซิงดูเหมือน ทั้งน่าสงสารและก็มีอะไรอยากจะพูด!
จั๋วหรันถอนหายใจออกมาเบาๆ
หน้าตาแบบนี้ เขาเห็นยังรู้สึกทนไม่ไหวเลย ถ้าเกิดว่าเข้าไปในบ้าน เขากลัวว่าใจของซือซ่าวคงจะเจ็บปวดไม่น้อยเลย!
ทันใดนั้นจั๋วหรันก็ยกมือทั้งสองข้างขึ้น มือซ้ายแตะที่ข้อมือขวา และข้อมือขวาก็ยังคงหมุนอยู่ เหมือนกำลังบริหารข้อต่อ น้ำเสียงของเขาเยือกเย็นขึ้นมาก “คุณหนูมู่ ซือซ่าวรู้ดีว่าคุณปลอดภัย ไม่ยังงั้น ถ้าดูจากนิสัยของซือซ่าว เมิ่งเสี่ยวหลงคงจะหยุดหายใจไปนานแล้ว! ”
พอทุกคนได้ยินดังนั้น หัวใจก็ตกไปอยู่ที่ตาตุ่มทันที!
ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ยังจะสามารถช่วยเมิ่งเสี่ยวหลงออกมาได้อยู่มั้ย?
“ คุณหนูมู่ เชิญเถอะครับ! ”
จั๋วหรันเองก็ไม่ถามมู่เทียนซิงอีกต่อไปว่าจะเข้าไปรึเปล่า เอื้อมมือไปเปิดประตูรถของเธอ แล้วก็ทำท่าทางเชื้อเชิญ
มู่เทียนซิงมองหน้าพ่อแม่แล้วก็พูดกับเมิ่งอี้หลั่ง “หนูจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด! ”
ร่างเล็กๆ ยังไม่ทันจะกระโดดลงจากรถ เมิ่งอี้หลั่งก็พูดออกมาอีกครั้ง “อย่า! หนูไม่ต้องรีบกลับมาหรอก อย่าลืมเรื่องที่สำคัญที่สุด ก็คือเรื่องของเสี่ยวหลง! ”
มู่เทียนซิงมองหน้าเขา แล้วก็พยักหน้า “หนูเข้าใจแล้วค่ะ คุณลุงเมิ่ง”
น้ำเสียงที่หวาน ทำให้เมิ่งอี้หลั่งรู้สึกละอายใจมาก!
ทั้งๆ ที่มันเป็นเพราะว่าลูกชายของตัวเองไม่รู้เรื่องรู้ราว หาเรื่องเข้าตัว แถมยังรังแกมู่เทียนซิง แต่ว่าตอนนี้กลับต้องให้มู่เทียนซิงมาช่วยเขาแทน
เธอเองก็เป็นแค่เด็กอายุ18ปีเท่านั้น อายุเท่าเสี่ยวหวี!
แบกความหวังของคนที่อยู่ในรถนั้น มู่เทียนซิงเหยียบกลีบดอกไม้ ดมกลิ่นหอม แล้วก็โดนเข้าไปหาผู้ชายที่เธอรัก
พอวิวของทะเลสีฟ้าปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ หัวใจของเธอก็รู้สึกสงบสุขอย่างแปลกประหลาด
จั๋วซียืนอยู่หน้าโซฟา มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า “คุณหนูมู่ เชิญในห้องอาหารเลยครับ! ”
สีหน้าของมู่เทียนซิงดูไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ เธอคิดว่า ตอนนี้ทั้งโลกคงรู้เรื่องที่เมิ่งเสี่ยวหลงพยายามจะข่มขืนเธอแล้วแน่นอน
เธอตามจั๋วซีเดินไปที่ห้องอาหาร มู่เทียนซิงแอบวิ่งเบาๆ ตอนที่เธอเห็นหลิงเล่กับหนีหย่าจูนนั่งรอเธออยู่ที่ห้องอาการนั้น ตาของเธอก็แดงขึ้นมาทันที
เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าความคิดถึงมันจะทำให้คนเราปวดใจได้ขนาดนี้!
เธอคิดถึงเขา คิดถึงจนปวดหัวใจ!
“คุณอา! ”
เธอบินเข้าไปในอ้อมแขนของเขาเหมือนกวางน้อย เธอยังไม่ทันแม้แต่จะมองดูใบหน้าของเขาเลยด้วยซ้ำ
มือหน้ากอดเธอให้แน่นขึ้น ร่างกายของเธอมีกลิ่นหอมสดชื่นหลังจากอาบน้ำ เขาจูบที่หน้าผากเธออย่างเจ็บปวดและลูบผมของเธอเบาๆ หลังจากนั้นก็เลื่อนลงมาจูบที่แก้มของเธอ
“วันนี้ตกใจมากเลยสิ ใช่มั้ย? ”
เขาจับใบหน้าเล็กๆ ของเธอ แล้วก็มองเธออย่างจริงจัง
สีหน้าที่จริงจังนี้ ทำให้เธอรู้สึกกลัว!
“คุณอา หนูไม่ได้เป็นอะไรเลย พี่เสี่ยวหลงเขา……”
“ชู่～！” เขาปิดริมฝีปากของเธอไว้ มองหน้าเธอแล้วพูดว่า “เป็นเด็กดี ไม่ต้องพูดถึงคนที่ทำให้หมดอารมณ์”
“แต่ว่า พวกเขายังรอหนูอยู่ข้างนอก……”
“อืม กินข้าวก่อน หลังจากกินข้าวเสร็จ เธอก็ไปบอกพวกเขาว่า พรุ่งนี้ตอนค่ำ ฉันกับคุณชายหนีจะไปกินข้าวเย็นที่ตระกูลมู่”
“อื้อ”
“พูดแค่นี้ก็ได้แล้วหรอ” ทันใดนั้นหลิงเล่ก็หัวเราะออกมา หัวเราะเหมือนสุนัขจิ้งจอก “แล้วฉันก็จะเอาสินสอดไปด้วย! แต่ว่าก่อนหน้านั้น เธอห้ามบอกพวกเขานะ ว่าฉันจะไปขอหมั้น! ”
อีกนัยหนึ่ง คือเขาอยากจะให้มู่อี้เจ๋อกับเมิ่งอี้หลั่งเป็นกังวลทั้งวัน ให้พวกเขาคิดจนสมองแตกว่าทำไมเขากับหนีหย่าจูนถึงจะไปกินข้าวเย็นที่บ้านตระกูลมู่!
มู่เทียนซิงนึกถึงวิชาจิตวิทยาอาชญากรรมที่ได้เรียนมา หรี่ตามองหน้าเขาแล้วพูดว่า “ฮ่า! คุณอยากจะเล่นสงครามจิตวิทยากับพ่อของหนูแล้วก็คุณลุงเมิ่งใช่มั้ย! ”
“ไม่แปลกเลยที่เป็นผู้หญิงของฉัน ฉลาดจริงๆ! ” หลิงเล่ชมเธออย่างไม่ลังเล แล้วก็จูบลงไปบนแก้มของเธอ หลังจากนั้นก็หันไปมองที่ทางห้องครัว “อาซือ เอาอาหารมา”
มู่เทียนซิงนั่งลงข้างๆ เขา ด้านหน้าของพวกเขา คือหนีหย่าจูน
วันนี้เปลี่ยนโต๊ะรับประทานอาหาร เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าสีขาวนวลหรูหรามาก ฉวีซือเหวินก็ทุ่มเทฝีมือในการทำอาหารให้หนีหย่าจูนในวันนี้มาก ผ่านไปไม่นาน โต๊ะอาหารก็เต็มไปด้วยอาหารที่อร่อยและประณีต
เด็กน้อยยิ้มออกมา เด็กน้อยตื่นเต้นเหมือนกับว่าสามารถเอาใจหลิงเล่ได้สำเร็จ
สายตาของเขามองที่เธอ เห็นว่าเธอกำลังกัดอุ้งมือห่านกับซอสเป๋าฮื้อ และก็เอ่ยปากชมไม่หยุด “อื้มๆ คุณอา พี่หย่าจูน อันนี้อร่อยมากเลย! ”
อุ้งมือห่านกับซอสเป๋าฮื้อมีสำหรับแต่ละคนเท่านั้น
หนีหย่าจูนได้ยินดังนั้น ก็ยิ้มแล้วก็ยื่นมือไปเตรียมจะหยิบของตัวเอง แต่ว่าจานของเขากลับโดนมือหนาสีขาวแย่งไปแล้ว!
เขาเงยหน้าขึ้น ถึงได้เห็นว่า ไม่ใช่แค่ของตัว แต่ว่าของหลิงเล่เอง ก็วางอยู่ที่หน้าของมู่เทียนซิง!
