รักหวานอมเปรี้ยว - บทที่ 105 ก่อเรื่องที่ไซต์งานก่อสร้าง
ผู้ช่วยเหมันตร์ตอบรับคำหนึ่ง และสตาร์รถ
วินาทีที่ขับรถออกไป เขามองไปทางมายมิ้นท์และลาเต้อย่างรวดเร็วแวบหนึ่ง ในใจก็เต็มไปด้วยความสะท้อนใจ
ไม่รู้จริงๆว่าประธานเปปเปอร์กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ หย่ากับคุณมายมิ้นท์เพื่อคุณส้มเปรี้ยว
ปรากฏว่าหลังจากที่หย่ากัน แต่กลับสนใจคุณมายมิ้นท์ขึ้นมา ตอนนี้เห็นความใกล้ชิดของคุณมายมิ้นท์และแฟนหนุ่มก็ไม่พอใจ รู้ก่อนว่าจะเป็นแบบนั้น ก็คงไม่ทำตั้งแต่แรก?
การจากไปของรถอเนกประสงค์ ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของมายมิ้นท์และลาเต้
มายมิ้นท์มองดูมือของลาเต้“ไหนบอกว่าบนหัวของฉันมีของอยู่ไง ของล่ะ?”
“เป็นขนนกเล็ก เธอน่าจะไปถูกับที่เสื้อผ้าสักชิ้นหนึ่งนะ ฉันเอาทิ้งแล้ว”ลาเต้โบกมือแล้วถาม
มายมิ้นท์ก็ไม่ได้สงสัย และพยักหน้าเล็กน้อย “งั้นก็ดี งั้นฉันเข้าไปแล้วนะ นายกลับไปเร็วๆหน่อย”
“อือ”ลาเต้ตอบกลับ
มายมิ้นท์ก็หันหลังจากไป
ลาเต้ยืนมองตามหลังอยู่ที่เดิม รอร่างของเธอหายไปอยู่ในลิฟต์เขาก็ไม่ได้กลับไป แต่เงยหน้ามองขึ้นไปข้างบนตึก
เมื่อเห็นไฟที่หน้าต่างบานหนึ่งบนชั้นใดชั้นหนึ่งสว่าง ถึงได้ยิ้มทีหนึ่ง และยกเท้าที่ยืนจนชาแล้วเดินจากไป
วันที่สอง มายมิ้นท์มาถึงที่เทนเดอร์กรุ๊ป ทันทีที่เขาเดินเข้าไปในห้องทำงาน ยังไม่ทันได้นั่งลงมา ซินดี้ก็เดินเข้ามาด้วยมีสีหน้าท่าทางที่กังวล“แย่แล้วประธานมายมิ้นท์”
“เกิดอะไรขึ้น?”มายมิ้นท์ถอดกระเป๋าออกจากไหล่
ซินดี้ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร ยื่นแท็บเล็ตให้เธอในทันที“ประธานมายมิ้นท์คุณดูเองเถอะค่ะ”
มายมิ้นท์รับมาอย่างสงสัย ต่อจากนั้นก็ก้มหน้าลงมาดู
สิ่งที่กำลังเล่นบนแท็บเล็ตเป็นวิดีโอก่อเรื่อง วิดีโอสั่นเล็กน้อย เมื่อมองแวบแรกก็รู้ว่าใช้โทรศัพท์ถ่าย แต่ชัดเจนมาก
มายมิ้นท์เห็นหญิงชราคนหนึ่งและหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนพื้นทั้งร้องไห้ทั้งด่าทอ เสียงที่ด่าไม่อาจทนฟังได้ และหยาบคายมาก
และข้างกายของพวกเธอ กลุ่มคนงานก่อสร้างล้อมรอบพวกเธอไว้ และกำลังวิพากษ์วิจารณ์เธออยู่
วิดีโอมีความยาวไม่นาน มายมิ้นท์ก็ดูจนจบ บนใบหน้าก็ค่อนข้างดูไม่ดี“นี่เป็นไซต์ก่อสร้างของพวกเราเหรอ?”
“ใช่ค่ะ”ซินดี้พยักหน้า
“สองคนนี้ ทำไมจะต้องมาก่อเรื่องที่ไซต์งานก่อสร้างของพวกเราด้วย?”มายมิ้นท์ชี้ไปที่หญิงชราและหญิงวัยกลางคนในวิดีโอ แล้วขมวดคิ้วแน่นขึ้นมา
ซินดี้ถอนหายใจ “หัวหน้าคนงานเป็นคนปล่อยมา หัวหน้าคนงานเปิดเผยออกมาว่าผู้หญิงสองคนนี้บอกว่ารถขุดโยนก้อนดินไปมั่วซั่ว กระแทกสามีและลูกชายของพวกเธอเสียชีวิต”
“อะไรนะ!?”มายมิ้นท์ก็ตกตะลึง“กระแทกสามีและลูกชายเสียชีวิตเหรอ?”
“ผู้หญิงสองคนนั้นพูดแบบนี้ บอกว่าตอนที่สามีและลูกชายของพวกเธอเดินผ่านไป กระแทกโดน และเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ”ซินดี้ตอบกลับ
มายมิ้นท์โกรธมาก“เมื่อคืนเหรอ? เมื่อคืนนี้ไซต์งานไม่ได้ทำงานกัน ใครจะไปใช้รถขุดกัน อีกอย่างทั้งไซต์งานก็ถูกล้อมไว้หมดแล้ว รถขุดก็ทำงานอยู่บริเวณตรงกลาง สามีและลูกชายของพวกเธอเข้าไปได้ยังไงกัน หรือว่าก้อนดินยังสามารถโยนออกไปได้หลายร้อยเมตรเหรอ?”
นี่มันใส่ร้ายชัดๆ!
ยิ่งไปกว่านั้นทีมงานก่อสร้างมีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องไปด้วย ถ้าหากกระแทกคนตายจริงๆ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องไม่มีทางไม่จัดการ ไม่มีทางปล่อยให้ผู้หญิงสองคนนั้นมีโอกาสไปโวยวายที่เกิดเหตุ
ซินดี้ก็รู้สึกว่าตลกสิ้นดี“ตอนนี้ผู้หญิงสองคนทั้งร้องไห้ทั้งโวยวายอยู่ที่นั่น โวยวายจะให้พวกเราจ่ายเงินชดเชย”
“จ่ายเท่าไหร่?”มายมิ้นท์รู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเท็จ จึงไม่ต้องกังวลต่อไปแล้ว ยกกาแฟขึ้นจิบคำหนึ่ง และถามอย่างราบเรียบ
“ห้าล้าน”ซินดี้ยื่นมือข้างหนึ่งออกมากางออกห้านิ้ว “พวกเธอบอกว่า ถ้าหากพวกเราไม่ชดเชย ก็จะไปโวยวายในอินเทอร์เน็ต โวยวายจนพวกเราไม่สามารถสร้างโรงงานได้”
“ห้าล้าน เงื่อนไขนี้สูงเกินไปจริงๆ”มายมิ้นท์แสยะยิ้ม “ยิ่งไปกว่านั้นฉันว่า พวกเธอต้องการเงินเป็นเรื่องปลอม จุดประสงค์ที่แท้จริง น่าจะทำให้พวกเราไม่สามารถที่จะสร้างโรงงานได้”
ห้าล้าน ใครจ่ายใครก็โง่แล้ว
“ไม่ใช่มั้ง?”ซินดี้ค่อนข้างไม่เชื่อ “พวกเธอก็แค่ผู้หญิงสองคน ทำไมไม่ให้พวกเราสร้างโรงงาน?”
“ไม่ใช่ว่าพวกเธอไม่ให้ แต่ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังของพวกเขาไม่ให้”มายมิ้นท์หรี่ตาลง
ซินดี้อ้าปากกว้าง“ประธานมายมิ้นท์หมายความว่า มีคนจ้างให้ผู้หญิงสองคนนี้มาโวยวายเหรอ?”
“มีความเป็นไปได้แปดสิบเปอร์เซ็นต์ ไม่อย่างนั้นอย่างผู้หญิงสองคนนี้ จะมีความกล้ามารีดไถพวกเราที่ไหนกัน เห็นได้ชัดว่ามีคนบงการอยู่เบื้องหลัง สนับสนุนพวกเธอ ยิ่งไปกว่านั้นจ่ายเงินชดเชยห้าล้าน คนเบื้องหลังก็รู้ดีว่าพวกเราไม่มีทางให้และก็เอาออกมาไม่ได้ ดังนั้นจุดประสงค์ก็มองเห็นได้อย่างชัดเจน”มายมิ้นท์แสยะยิ้ม
เลขาซินดี้รู้แจ้งในทันที“อย่างนี้นี่เอง นี่ก็น่ารังเกียจเกินไปแล้ว เป็นใครกันแน่ ที่ขัดแย้งกับพวกเรา?”
มายมิ้นท์เม้มริมฝีปากสีแดง “หรือว่าเธอจะลืมไปแล้วว่า ใครที่คิดถึงที่ดินผืนนั้นของฉันอยู่ตลอดเวลา?”
“คือเยี่ยมบุญประธานเยี่ยมบุญ!”ซินดี้ก็รีบพูดในทันที
มายมิ้นท์พยักหน้า“ถูกต้อง ก็น่าจะเป็นเขา ตอนนั้นเขาซื้อที่ดินจากฉันไม่ได้ก็พูดจาโหดร้ายทิ้งไว้ และก็ขัดขวางไม่ให้ทีมวิศวกรทั้งหมดในเมืองเดอะซีสร้างโรงงานให้พวกเรา ตอนนี้เยี่ยมบุญรู้ว่าโรงงานของพวกเรายังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง คงจะมาก่อกวนอย่างแน่นอน”
“หน้าด้านจริงๆ”ซินดี้ก็ด่าด้วยความโกรธ
มายมิ้นท์กระตุกมุมปากขึ้นอย่างเยือกเย็น“นั่นนะสิ หน้าด้านจริงๆ แต่การเดิมหมากนี้ของเขาก็ดีจริงๆ ตามกฎหมาย ถ้าเกิดมีคนตายในสถานที่ก่อสร้าง ก็ต้องหยุดงานสามเดือน และเงินเดือนพนักงานและค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องในระหว่างสามเดือนนี้ก็ยังต้องจ่าย”
“ยังมีเงินค่าปรับที่ชำระเกินกำหนดของหมดเขตการก่อสร้าง” ซินดี้ก็กล่าวเสริม
มายมิ้นท์พยักหน้า“ถูกต้อง ถ้าเกิดพวกเราการก่อสร้างโรงงานของพวกเราไม่สามารถที่จะสร้างเสร็จภายในระยะเวลาหมดเขตก่อการสร้าง ค่าใช้จ่ายเหล่านี้รวมกันขึ้นมา ก็เพียงพอที่จะล้มละลาย นี่ก็เป็นแผนการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเองของเยี่ยมบุญ”
ทั้งนี้สามารถทำให้เธอสร้างโรงงานไม่ได้ และก็สามารถทำให้บริษัทของล้มละลาย
ถึงกับยังสามารถที่จะทำลายชื่อเสียงของเธอ ใครให้ไซต์งานก่อสร้างของเธอมีคนเสียชีวิต ถึงเวลานั้นเธออยากจะกลับมายืนหยัดอย่างยิ่งใหญ่ก็ยากมาก อุบายนี้สามารถเรียกได้ว่าโหดร้าย!
“งั้นประธานมายมิ้นท์ พวกเราควรจะทำยังไงกันดี?”ซินดี้มองดูมายมิ้นท์ด้วยความเป็นห่วง
มายมิ้นท์ยังคงไม่กังวล แต่กลับยิ้มขึ้นมา“ไม่เป็นไร เขาจะก่อเรื่อง ก็ให้เขาก่อเรื่องไป”
“หมายความว่ายังไง?”เลขาซินดี้ก็งงเล็กน้อย
มายมิ้นท์ไม่ตอบแต่กลับถามว่า“การก่อสร้างพิพิธภัณฑ์ของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเป็นยังไงบ้าง?”
“วางรากฐานเสร็จแล้ว”
ประกายแสงประกายเข้ามาในดวงตาของมายมิ้นท์เล็กน้อย“งั้นก็ดี เธอคิดหาทางเปิดเผยให้เยี่ยมบุญ ก็บอกว่านั่นก็เป็นโรงงานที่พวกเราสร้างขึ้นด้วย”
เลขาซินดี้เข้าใจอะไรบางอย่าง ดวงตาเป็นประกาย และยกนิ้วโป้งให้มายมิ้นท์“ประธานมายมิ้นท์ อุบายนี้ของคุณสุดยอด”
มายมิ้นท์ยิ้มเล็กน้อย“จำเอาไว้ อย่าทำให้เขาค้นพบว่า พวกเราเป็นคนเปิดเผย”
“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ”
“ออกไปเถอะ เรื่องที่เหลือก็ไม่ต้องสนใจแล้ว จะมีคนจัดการเยี่ยมบุญ”มายมิ้นท์โบกมือ
“ค่ะ”เลขาซินดี้ก็หันหลังออกไป
ใช้เวลาไม่นาน เยี่ยมบุญก็ได้รับข่าว ตบโต๊ะด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ“อะไรนะ เธอสร้างสองโรงงานเลยเหรอ?”
“ใช่ เพราะว่าที่ดินผืนนั้นใหญ่เกินไป สร้างโรงงานเพียงแห่งเดียวก็จะเป็นการสิ้นเปลืองเกินไป ดังนั้นก็สร้างสองแห่ง”ผู้ช่วยตอบด้วยความเคารพ
ใบหน้าแก่ของเยี่ยมบุญกระตุก
ที่ดินผืนนั้นไม่ว่าจะเป็นที่ตั้งของภูมิศาสตร์ หรือว่าพื้นที่ของภูมิประเทศ ก็มูลค่าทางการค้าสูงมาก การก่อสร้างโรงงานต่างหากที่เรียกว่าสิ้นเปลือง ไม่ว่าจะสร้างโรงงานมากแค่ไหนก็สิ้นเปลือง
เมื่อคิดว่าเดิมทีที่ดินผืนนั้นเป็นของตัวเอง ถูกมายมิ้นท์ทำลายขนาดนั้น เยี่ยมบุญก็รู้สึกว่าตัวเองก็โกรธเป็นอย่างมาก
“ประธานเยี่ยมบุญ พวกเรายังต้องส่งคนไปก่อเรื่องมั้ย?”ผู้ช่วยถามอย่างระมัดระวัง
ใบหน้าชราของเยี่ยมบุญโหดร้ายเป็นอย่างมาก“แกว่าไง ครั้งนี้ก็ส่งกลุ่มนักเลงไป ทำลายโรงงานของเธอซะ!”
“เข้าใจแล้ว”ผู้ช่วยพยักหน้า และก็จะทำตามในทันที
ในเวลานี้ เปปเปอร์และผู้ช่วยเหมันตร์เข้ามาจากนอกห้องทำงาน
“คุณลุง เมื่อกี้นี้ผมได้ยินว่าลุงจะทำลายโรงงานของมายมิ้นท์เหรอ?”เปปเปอร์ขมวดคิ้วเล็กน้อย น้ำเสียงฟังไม่ออกว่ามีความสุขหรือโกรธ
เยี่ยมบุญโบกมือให้ผู้ช่วยออกไป ถึงได้มองไปทางเขา “นายได้ยินหมดแล้วเหรอ?”
“เกือบทั้งหมด”เปปเปอร์พยักหน้าเล็กน้อย
เยี่ยมบุญก็หรี่ตาชราลง “นายถามเรื่องนี้ คงจะไม่ใช่ว่าอยากจะขัดขวางลุง ช่วยภรรยาเก่าของนายนะ?”
