รักหวานอมเปรี้ยว - บทที่ 12 ทุกคนต่างมีความลับ

วันต่อมา เปปเปอร์นั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน บนโต๊ะมีหนังสือหย่าเล่มสีแดงวางเอาไว้

เขามองดูสักพัก ทิ้งลงถังขยะไป

ในตอนนี้ ผู้ช่วยเหมันตร์ก้าวขึ้นมาพูดด้วยความเคารพ “คุณผู้ชาย ประธานเยี่ยมบุญจากเอสซีกรุ๊ปโทรเข้ามาหาท่านครับ”

คุณพ่อของส้มเปรี้ยว?

เปปเปอร์จัดการความรู้สึกเรียบร้อย รับสายโทรศัพท์บนโต๊ะ “คุณลุงเยี่ยมบุญ”

ปลายสายเป็นเสียงแหบแห้งของวัยกลางคน “เปปเปอร์ หลายวันนี้นับว่าส้มเปรี้ยวอยู่บ้านของคุณอย่างเชื่อฟัง ช่วงนี้ผมไม่มีเวลาไปเยี่ยมเธอเลย มีแต่คุณป้าของคุณไปอยู่เป็นเพื่อนเธอแก้เบื่อ ผมกลัวเธอจะบ่น”

น้ำเสียงของเปปเปอร์สงบนิ่ง “คุณลุงวางใจได้ครับ หลายวันนี้ส้มเปรี้ยวฟื้นตัวได้ดีมาก คุณแม่ของผมมักจะอยู่เป็นเพื่อนเธอ”

“โอ้ งั้นก็ดี” เยี่ยมบุญถามหยั่งเชิง “ผมได้ยินข่าวลือบางอย่าง กล่าวกันว่าอุบัติเหตุรถยนต์หกปีก่อนของส้มเปรี้ยวมีส่วนเกี่ยวข้องกับภรรยาคนก่อนของคุณ เมื่อวานแม่ของส้มเปรี้ยวไปเยี่ยมเธอ ลองถามอ้อมๆ ดู แต่ส้มเปรี้ยวเอาแต่เลี่ยงที่จะพูดถึง เปปเปอร์ คุณรู้ไหมว่ามันเรื่องอะไร?”

สีหน้าของชายหนุ่มตกตะลึง เม้มริมฝีปาก ไม่ตอบออกมาทันที

“เปปเปอร์ คุณฟังอยู่ไหม?”

ผ่านไปนานสองนาน เปปเปอร์ขมวดคิ้ว “อุบัติเหตุรถยนต์นั้น…ความจริงแล้วมีส่วนเกี่ยวข้องกับมายมิ้นท์อยู่บ้าง”

เยี่ยมบุญพูดอย่างจริงใจ “คุณเองก็รู้ดี ส้มเปรี้ยวเป็นลูกที่ผมรักและทะนุถนอมตั้งแต่เล็กจนโต อุบัติเหตุรถยนต์นั้นทำให้ผมกับคุณป้าของคุณแทบจะหมดอาลัยตายอยาก หลังจากส้มเปรี้ยวฟื้นขึ้นมาก็เจอคุณเป็นคนแรก เห็นได้ว่าความรู้สึกที่มีต่อคุณลึกซึ้งแค่ไหน ส่วนภรรยาคนก่อนของคุณกับส้มเปรี้ยว ใครสำคัญกว่า ผมคิดว่าคุณรู้ดี”

เปปเปอร์หลับตาลง “ครับ”

ดูเหมือนปลายสายจะพอใจมาก “เปปเปอร์ ผมเชื่อว่าคุณเป็นคนที่คู่ควรฝากฝังส้มเปรี้ยวเอาไว้ที่สุด”

หลังจากวางสาย เปปเปอร์ไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง

ผ่านไปนานมาก ถึงจะเรียกผู้ช่วยเหมันตร์เข้ามา “ผมมีเรื่องให้คุณไปจัดการ”

…

มายมิ้นท์กับราเม็งและลาเต้เดินเคียงบ่าเคียงไหล่กันออกมาจากตึกเทนเดอร์กรุ๊ปลาเต้ยิ้มแฉ่งโอบไหล่ราเม็ง ยกนิ้วโป้งซ้ำแล้วซ้ำเล่า “เมื่อกี้ยอดเยี่ยมจริงๆ พวกนายไม่เห็นสีหน้าของคนแก่พวกนั้น พากันหน้าเขียวกันหมดเลย ราเม็งยังมีวิธีแก้ปัญหา ฮาๆ”

ริมฝีปากของมายมิ้นท์อดกระตุกขึ้นไม่ได้ “คนพวกนั้นเพราะคดีขโมยเงินทุนเมื่อหกปีก่อน ถึงได้มีความคิดเห็นไม่พอใจต่อฉันมาก แน่นอนว่าจะไม่ยอมรับความจริงง่ายๆ ว่าฉันคือผู้ถือหุ้นคนใหม่ แต่วิธีการของราเม็งได้ผลดีมาก พวกเขาพูดไม่ออกเลย”

เธอไม่เคยถามว่าราเม็งรู้จักกับคุณตาได้อย่างไร และไม่ได้ถามว่าทำไมเขาถึงเข้าใจเรื่องเหล่านั้นของเทนเดอร์กรุ๊ป

แม้ตอนนี้ราเม็งจะเป็นนายแบบ แต่ทุกคนล้วนมีความลับของตนเอง

นี่คือความเคารพ

คุณตายอมเสียแรงไปมากเพื่อให้ได้หุ้นมา 51% เธอจะใช้หุ้นเหล่านี้ ยืนหยัดอย่างมั่นคงในเทนเดอร์กรุ๊ป และสืบความจริงหกปีก่อนให้ถึงที่สุด

ส่วนตระกูลภักดีพิศุทธิ์…

นัยน์ตาของเธอส่องแสงกะพริบ ไม่รีบร้อน ค่อยๆ ไปทีละก้าว

“น้องสาว ตอนนี้เธอเป็นคนมีฐานะทางสังคมแล้ว จากนี้ไม่สามารถแต่งหน้าแต่งตัวลวกๆ ได้นะ อย่าให้คนอื่นดูถูก ไปเถอะ พวกเราไปซื้อเสื้อผ้าเครื่องประดับกัน”

ลาเต้ขับรถพาพวกเขาไปร้านค้าแบรนด์ชั้นนำ

นั่นเป็นสวรรค์ของผู้หญิงในสังคมชั้นสูง ที่นั่นมีเครื่องแต่งกาย เพชรพลอย เครื่องประดับและสินค้าราคาแพงคุณภาพดี

แต่ทั้งสามที่เดิมทีอารมณ์ดี กลับถูกเสียงแหลมและโหดร้ายทำลายลง

“หยุดเดี๋ยวนี้นะนังหญิงชั่ว” คำด่ากระทบกระเทียบที่คุ้นเคย น้ำเสียงที่คุ้นหู

รอยยิ้มบนใบหน้ามายมิ้นท์หายไปในพริบตา

หันไปมอง พิศมัยเท้าเอว ถลึงตาใส่

‘ตึงตึงตึง’ เธอเดินมาตรงหน้ามายมิ้นท์ชี้จมูกเธอเริ่มด่า “แกมันสมควรตาย ไม่เพียงแค่ทำเรื่องอื้อฉาวมีชู้ก่อนแต่งงาน คิดไม่ถึงว่าจะเอาเงินลูกชายของฉัน พาชายชู้สองคนมาซื้อของ? แกมันน่าสะอิดสะเอียนมายมิ้นท์!”

สีหน้าของราเม็งโกรธเคือง เข้ามาขวางตรงหน้ามายมิ้นท์ “คุณพูดจาให้มันดีๆ หน่อยนะ”

พิศมัยกลอกตามองบนทะยานขึ้นท้องฟ้า ส่งเสียงดังเท่าที่จะดังได้ ดึงดูดผู้คนรอบด้านจำนวนมากให้มามุงดู “ทุกคนมาดูสิ! ผู้หญิงคนนี้เป็นหญิงชั่วช้าหน้าไม่อาย เธอเอาเงินที่แลกมาด้วยหยาดเหงื่อแรงงานของลูกชายฉัน พาบรรดาชู้รักมามั่วสุมที่นี่! ทุกคนดูสิ หญิงหนึ่งชายสอง เทียบได้กับนังดอกทอกในชาตินี้เลย!”