รักหวานอมเปรี้ยว - บทที่ 192 ปลอมตัวเป็นชวนชม
แต่มายมิ้นท์เองก็ไม่ได้คิดมากอะไร ส่งเสียงตอบอืม ถือว่าเป็นการตอบโต้
ชิงช้าสวรรค์ค่อยๆหมุนขึ้นมา
มายมิ้นท์มองดูไมโลที่นั่งอยู่ในกระเช้าค่อยเลื่อนสูงขึ้น โบกมือให้เธอที่อยู่ทางนี้ อดไม่ได้ที่จะยิ้ม และก็โบกมือให้
ทามทอยมองเห็น เอากาแฟในมือวางลง แล้วก็เตรียมจะโบกมือ
ไมโลดูเหมือนว่าจะเดาออกแต่แรก ไม่รอให้เขาโบกมือ ก็หมุนตัวไปเลย เอาก้นหันมาทางเขา
ทามทอยอึ้งตะลึง
ส่วนมายมิ้นท์ หัวออกมา หัวเราะอย่างมีความสุขอย่างยิ่ง
ทามทอยกุมขมับ “เจ้าหนูนั่น จงใจล่ะสิ”
“ไมโลน่ารักจริงๆ” มายมิ้นท์มองไมโล เช็ดน้ำตาที่หางตาเพราะหัวเราะออกมา
ทามทอยได้ยิน ก็หัวเราะ “คุณชอบก็ดีแล้ว”
“เอ๊ะ” มายมิ้นท์มองเขาอย่างแปลกใจ มายมิ้นท์มองเขาอย่างไม่เข้าใจความหมายของเขา
เขาโบกมือ “ไม่มีอะไรครับ”
มายมิ้นท์กะพริบตา “ฉันคิดว่าวันนี้คุณแปลกมากเลยนะคะ พูดจามีลับลมคมใน”
“เหรอครับฮาๆๆ……” ทามทอยเกาศีรษะ หัวเราะกลบเกลื่อน
มายมิ้นท์ดื่มนมแล้วพูดว่า “เอาละ คุณไม่อยากพูด ฉันก็ไม่บังคับคุณ บอกความคิดเห็นของคุณต่อตระกูลภักดีพิศุทธิ์
มาเถอะค่ะ ก่อนหน้านี้ที่คุณพูดในโทรศัพท์ เกี่ยวกับชวนชม คุณมีความคิดหนึ่ง ตกลงว่าคืออะไรคะ”
พูดเป็นการเป็นงาน สีหน้าทามทอยก็จริงจังขึ้นมา “ความจริงแล้วความคิดนี้ ก็คือหาใครซักคนมา ปลอมตัวเป็นชวนชมกลับบ้าน”
“อะไร” มายมิ้นท์ตกใจลุกขึ้นยืน “ทามทอยคุณเอาจริงเหรอ”
“ใช่ครับ ตอนแรกพวกเราไม่รู้ว่าชวนชมอยู่ที่ไหนอยากจะตามหาเธอ ก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะตามหาเจอ”
มายมิ้นท์พยักหน้า “นี่ก็จริงค่ะ”
สร้อยที่พ่อทิ้งไว้ ก็คืออยากให้เธอตามหาชวนชมให้เจอ
แต่หลังจากหาชวนชมเจอแล้ว จะทำอย่างไรกับชวนชม เธอกลับไม่มีความคิดอะไรในหัวเลย ช่างน่าปวดหัวมากจริงๆ
“ดังนั้น พวกเราก็หาผู้หญิงที่มีหน้าตาคล้ายคลึงกับคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์หรือเยี่ยมบุญสักคน ไปปลอมตัวเป็นชวนชม ให้เธอเป็นสายให้พวกเรา”ทามทอยหรี่ตา
มายมิ้นท์มองเขา “คุณอยากจะให้เธอโจมตีด้านนอกด้านในตีขนาบประสานกันพวกเรา”
“ใช่ ตั้งแต่ครั้งก่อนหลังจากที่ได้ร่วมงานกับคุณ ผมก็จะเริ่มวางกับดักเล่นงานตระกูลภักดีพิศุทธิ์แล้ว แต่ประสิทธิภาพมันกลับน้อยมาก ดังนั้นพวกเราต้องการสายลับสักคน ถ้าเป็นแบบนี้ พวกเราก็จะสามารถจัดการกับตระกูลภักดีพิศุทธิ์ได้ ในเวลาอันสั้น” ทามทอยพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียดจริงจัง
หัวใจมายมิ้นท์เต้นโครมครามอยู่ครู่หนึ่ง เธอใจสั่นเล็กน้อย
แต่ในเวลาเดียวกัน เธอก็กังวลอยู่บ้าง
“ทำแบบนี้ได้เหรอ” มายมิ้นท์กัดริมฝีปาก “หาคนปลอมตัวเป็นชวนชมแต่เธอไม่ใช่ชวนชมตัวจริง ถ้าเกิดตระกูลภักดีพิศุทธิ์ตำรวจดีเอ็นเอก็ความแตกไม่ใช่เหรอคะ”
“เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวลเลย ผมมีแผน คุณแค่บอกว่า คุณเห็นด้วยหรือไม่” ทามทอยมองเธอ ยื่นมือออกมาทางเธอ
มายมิ้นท์ลังเลอยู่ชั่วครู่ สุดท้ายยิ้มแล้วยื่นมือออกมา จับมือกับเขา “เห็นคุณมั่นใจขนาดนี้ ได้ ฉันเห็นด้วยค่ะ”
สัมผัสได้ถึงมือเล็กๆในฝ่ามือ ทามทอยอดไม่ได้ที่จะบีบเบาๆ จากนั้นกระแอมเบาๆ ทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ปล่อยเป็นหน้าที่ผม ภายในสองวันผมจะหาตัวคนที่เหมาะสมจะปลอมเป็นชวนชมให้ได้ ถึงตอนนี้คุณก็เอาสร้อยคอที่อยู่กับคุณมาให้ผม”
“ได้ค่ะ” มายมิ้นท์พยักหน้า
พอสิ้นเสียงเธอ ร่างเล็กร่างหนึ่งก็วิ่งมา กอดขาเธอเอาไว้ “คุณอาสะใภ้”
ไมโลพูดด้วยเสียงเล็กๆน่ารัก เรียกจนมายมิ้นท์ใจละลายเลย
เธอรีบวางนมในมือลง ก้มตัวไปอุ้มไมโลขึ้นมา วางไว้บนตัก “ไมโล นั่งเสร็จแล้วเหรอคะ”
“อืม นั่งเสร็จแล้วครับ คุณอาสะใภ้พวกเราไปเล่นข้างหน้ากัน” ไมโลชี้ไปถ้วยชาที่หมุนอยู่ด้านหน้า
มายมิ้นท์ตัดสินใจคนเดียวไม่ได้ อย่างไรเสียทามทอยก็เป็นอาของไมโล
เธอมองไปยังทามทอย ยังไม่ทันได้พูด ทามทอยก็รู้ความคิดเธอแล้ว ยิ้มพลางพยักหน้า “งั้นก็ไปด้วยกันเถอะ”
“ค่ะ” มายมิ้นท์อุ้มไมโลขึ้นมา
ทั้งสามคนไปที่ถ้วยชาม้าหมุน
ทามทอยซื้อตั๋วเสร็จกลับมา
เพิ่งจะส่งตั๋วให้มายมิ้นท์ โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
ทามทอยขมวดคิ้วเล็กน้อย ในใจเกิดความไม่สบายใจเล็กน้อย
ใครกันนะที่ช่างไม่รู้เรื่อง โทรมาตอนนี้
ไม่รู้ว่าเขากำลังบ่มเพาะความรู้สึกกับผู้หญิงที่เขารักอยู่
แม้จะคิดแบบนี้ แต่ทามทอยก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา
เป็นโทรศัพท์จากผู้ช่วยของเขาโทรมา“ประธานทามทอย บริษัทเกิดเรื่องแล้วครับ”
“เรื่องอะไร” ทามทอยหน้าเครียดทันที
ผู้ช่วยตอบว่า “ทางโรงงานนั้นมีคนก่อเรื่องครับ ก่อเรื่องใหญ่มากทีเดียว ผู้จัดการโรงงานใกล้จะรับมือไม่ไหวแล้ว”
ผู้จัดการรับมือไม่ไหวแล้ว เช่นนั้นดูท่าแล้วเรื่องจะใหญ่มาก
ทามทอยขมวดคิ้ว “ผมรู้แล้ว ผมจะไปดูเดี๋ยวนี้”
พูดโทรศัพท์เสร็จแล้ว เขามองไปยังมายมิ้นท์ “การเที่ยวสวนสนุกวันนี้ เกรงว่าคงต้องจบแล้ว”
มายมิ้นท์พยักหน้า “ค่ะ งั้นวันนี้ก็พอแค่นี้นะคะ”
แม้เธอจะไม่ได้ยินเนื้อความในโทรศัพท์ แต่สีหน้าท่าทางที่เคร่งขรึม ของเขานั้น แสดงให้เห็นว่าเกิดเรื่องใหญ่แล้ว
“ไมโล พวกเรา……”
ทามทอยยังพูดไม่ทันจบ ไมโลกอดคอมายมิ้นท์แน่น“ไม่เอา ผมไม่ไป ผมจะเล่นกับคุณอาสะใภ้ที่นี่”
ทามทอยปวดหัวเล็กน้อย “หลานไม่กลับไป คืนนี้จะนอนที่ไหน”
ดวงตาไมโลกลอกไปมา “ผมจะไปนอนที่บ้านอาสะใภ้”
“อะไรนะ” ทามทอยตกตะลึง
มายมิ้นท์เองก็ตกใจ
ไมโลจับใบหน้าเธอ“คุณอาสะใภ้ ไมโลไปบ้านคุณได้มั้ยครับ ไมโลชอบอาสะใภ้มากเลยครับ”
เมื่อเจอกับคำวิงวอนขอร้องของเด็กน้อย ริมฝีปากมายมิ้นท์ก็ขยับ แทบจะพูดปฏิเสธไม่ออก
สุดท้าย มายมิ้นท์ยิ้มพลางพยักหน้า “ได้จ้ะ งั้นคืนนี้ไมโลกลับไปที่บ้านกับฉันนะ”
พูดพลาง เธอมองไปยังทามทอย “คุณมีธุระก็รีบไปเถอะค่ะ อีกเดี๋ยวฉันจะพาไมโลไปที่บ้านฉันค่ะ”
“นี่……”
ไมโลขัดจังหวะทามทอยอีกครั้ง “คุณอารีบไปเถอะ พรุ่งนี้ไปรับผมที่บ้านอาสะใภ้นะครับ รีบไปๆ”
เขาเร่งพลาง ส่งสายตาให้ทามทอยพลาง
คุณอาคนนี้โง่จริงๆ เขาอุตส่าห์หาโอกาสให้คุณอางี่เง่าคนนี้ได้เจอกับคุณอาสะใภ้ กลับไม่เข้าใจ
หมดทางจะเยียวยาแล้วจริงๆ
ไมโลส่ายหน้าถอนหายใจ
คราวนี้ทามทอยตั้งสติได้แล้ว ดวงตาก็สว่างวาบ
เด็กดี ไม่เสียแรงที่เขารักและเอ็นดูจริงๆ
สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ทามทอยข่มอารมณ์อยากหัวเราะดังๆไว้ในใจ กระแอมเบาๆพูดกับมายมิ้นท์อย่างเกรงใจว่า “งั้นก็ได้ อย่างนั้นไมโลก็รบกวนคุณด้วยนะ พรุ่งนี้ผมค่อยไปรับเขา”
“ค่ะ ถึงเวลาโทรหาฉันก็ได้ค่ะ” มายมิ้นท์พยักหน้า
ทามทอยมองไปยังไมโล หลังจากส่งสายตาให้ไมโลแล้ว ก็หมุนตัวเดินไป
ไม่ไกลจากนั้น ผู้ช่วยเหมันต์มองเห็นทามทอยไปแล้ว ก็รีบหยิบโทรศัพท์ออกมา กดโทรหาเปปเปอร์“ประธานเปปเปอร์ครับ”
“มีเรื่องอะไร” เปปเปอร์นั่งทำงานอยู่ในห้องพักรับรองของอาคารสำนักงานสวนสนุก เอ่ยถาม
ผู้ช่วยเหมันต์กลอกตามองบในใจ
เห็นชัดว่ารู้จุดประสงค์ที่เขาโทรมา แต่ก็ยังแกล้งถาม
เจ้านายกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
“คุณทามทอยออกไปจากสวนสนุกแล้วครับ” ผู้ช่วยเหมันตร์ดันแว่นตาพูด “แต่……”
“แต่อะไร” เปปเปอร์ขมวดคิ้ว
แม้ว่าการทำลายนัดเดทของทามทอยและมายมิ้นท์ จะไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้อง แต่เขาก็ไม่ได้เสียใจ
ผู้ชายข้างกายมายมิ้นท์มีมากมายเหลือเกิน ทามทอยไม่ได้มีข้อได้เปรียบอะไรเลย เห็นแก่ความเป็นเพื่อน แทนที่จะเศร้าเสียใจในตอนสุดท้าย สู้ให้เขาช่วยทามทอยตัดใจตั้งแต่แรกดีกว่า
“แต่หลานชายทามทอยยังไม่ไปครับ ยังอยู่กับคุณมายมิ้นท์” ผู้ช่วยเหมันตร์มองมายมิ้นท์ที่จูงมือไมโล กำลังเดินไปที่ทางเข้าถ้วยชาม้าหมุน พูดอย่างปวดหัวเล็กน้อย
เดิมที เขายังคิดว่าตอนที่คุณทามทอยไป จะเอาเด็กคนนั้นไปด้วย จากนั้นก็มีคุณมายมิ้นท์คนเดียวเธอก็จะกลับไปเลย เป้าหมายที่ต้องการแยกคุณมายมิ้นท์ออกจากทามทอยของพวกเขาก็จะสำเร็จ
แต่ตอนนี้……
