รักหวานอมเปรี้ยว - บทที่ 297 รวบรวมหลักฐาน

นักข่าวกลุ่มนั้นตื่นเต้นทันที ยกไมโครโฟนและกล้องขึ้นมา อยากดิ้นหลุดออกจากพันธนาการของเหล่าบอดี้การ์ด

แต่นักข่าวที่นี่ไม่เยอะเท่านักข่าวที่ประตูหลัก แต่บอดี้การ์ดของที่นี่มีเยอะกว่าที่ประตูหลัก

และด้วยเหตุนี้ บอดี้การ์ดสามสิบคน ก็หยุดนักข่าวนี่สิบกว่าคนนี้ไว้ได้อย่างแน่นหนา ไม่ว่านักข่าวเหล่านี้จะดิ้นอย่างไร ก็ดิ้นไม่หลุดจากการขัดขวางของเหล่าบอดี้การ์ดได้เลยตั้งแต่ต้นจนจบ

นักข่าวพวกนี้ทั้งโกรธทั้งเกลียดเหล่าบอดี้การ์ด

ไม่มีทางเลือก ทำได้แค่ตะเบ็งเสียงใส่มายมิ้นท์ที่อยู่ไกลออกไป “คุณมายมิ้นท์ คุณได้ส่งคนไปทำให้คุณส้มเปรี้ยวเสื่อมเสียจริงๆ ไหม?”

“นั่นสิคุณมายมิ้นท์ พูดหน่อยสิ?”

มายมิ้นท์ขมวดคิ้ว ไม่ได้สนใจ ไม่ได้มองไปทางนักข่าวพวกนี้ด้วยซ้ำ

แน่นอนว่าเหล่านักข่าวไม่พอใจท่าทีนี้ของเธอ จึงโยนคำถามอีกสองสามข้ออย่างต่อเนื่อง

“คุณมายมิ้นท์ คุณไม่พูด ก็คือยอมรับว่าตัวเองให้คนไปทำให้คุณส้มเปรี้ยวเสื่อมเสียจริงๆ ใช่ไหม?”

“คุณเตรียมผู้ชายหกคนไปให้คุณส้มเปรี้ยวจริงๆ เหรอ? คุณไม่คิดเหรอว่าที่ตัวเองทำแบบนี้ มันชั่วร้ายมาก?”

“ชั่วร้าย?” มายมิ้นท์หยุดฝีเท้าในที่สุด

ผู้ชายข้างเธอก็หยุดเช่นกัน

ทั้งสองมองไปที่นักข่าวคนนั้นพร้อมกัน

มายมิ้นท์จ้องมองนักข่าวคนนั้นด้วยใบหน้าเย็นยะเยือก “คุณว่าฉันชั่วร้ายเหรอ?”

“หรือ……หรือว่าไม่ใช่?” นักข่าวคนนี้เผชิญกับแววตาไร้อารมณ์ของเธอ ก็อดกลัวจนตัวสั่นไม่ได้

เขาไม่ค่อยเข้าใจเลย ผู้หญิงคนหนึ่ง ทำไมถึงมีความกดขี่รุนแรงแบบนี้

แล้วก็ผู้ชายคนนั้นที่อยู่ข้างเธอ ถึงแม้จะสวมแว่นกันแดด เห็นแววตาไม่ชัด

แต่เขาก็เดาได้เช่นกัน ว่าแววตาชายคนนั้นที่มองเขามันน่ากลัวมาก ทำให้เขารู้สึกเหมือนโดนบีบคอ รู้สึกหายใจไม่ออก

และผู้ชายคนนี้ ก็ค่อนข้างคุ้นตา เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน

มายมิ้นท์หัวเราะเยาะ “ดูเหมือนพวกคุณจะเชื่อข้ออ้างของส้มเปรี้ยวมากเลยนะ คิดว่าฉันทำเรื่องแบบนี้กับเธอจริงๆ จากนั้นก็ตราหน้าว่าฉันชั่วร้าย พวกคุณไม่มีสมองหรือไง? เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ไม่มีความสามารถในการแยกแยะสักนิด ถ้าให้ฉันพูด คนที่ชั่วร้ายที่แท้จริงก็คือส้มเปรี้ยวต่างหาก!”

ได้ยินคำพูดนี้ เหล่านักข่าวก็ตกใจก่อนอันดับแรก จากนั้นก็ยิ่งสะเทือนใจและตื่นเต้น

“คุณมายมิ้นท์ คุณหมายความว่า สิ่งที่คุณส้มเปรี้ยวพูดไม่เป็นความจริงเหรอ? คุณไม่เคยทำเรื่องแบบนี้เลย?”

“แล้วคุณมายมิ้นท์มีหลักฐานพิสูจน์ไหม?”

ที่พวกเขาเชื่อข้ออ้างของส้มเปรี้ยว เพราะส้มเปรี้ยวถ่ายทอดสดบนอินเทอร์เน็ตโดยตรง เอ่ยชื่อในที่สาธารณะว่ามายมิ้นท์วางแผนเล่นงานเธอ

อย่างไรแล้วผู้ที่กล้าเผยหน้าเอ่ยชื่อ ก็ไม่อาจโกหกได้ ไม่อย่างนั้นอนาคตจะมีจุดจบที่ไม่อาจฟื้นคืนได้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่คิดว่าส้มเปรี้ยวจะเสี่ยงทำลายชีวิตที่เหลืออยู่ จงใจใส่ร้ายมายมิ้นท์ในอินเทอร์เน็ต

แต่คำพูดมายมิ้นท์ในตอนนี้ ทำให้ความเชื่อมั่นในใจพวกเขาเริ่มไขว้เขวแล้ว

หนึ่งในนักข่าวเหล่านั้นกดถ่ายทอดสดตอนที่มายมิ้นท์ออกมา ห้องถ่ายทอดสดในขณะนี้มีคนรับชมหลายแสนแล้ว

ผู้ชมหลายแสนนี้ได้ยินสิ่งที่มายมิ้นท์พูด ก็เริ่มแสดงความเห็นขึ้นมา

“มายมิ้นท์พูดถูก เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ต้องแยกแยะถูกผิดให้เป็น ถึงส้มเปรี้ยวจะบอกว่ามายมิ้นท์ทำร้ายเธอ แต่พวกเธอไม่เห็นเหรอ ตั้งแต่ต้นจนจบส้มเปรี้ยวไม่ได้เอาหลักฐานที่เป็นรูปธรรมออกมาเลย? แค่พูดในเน็ต ดังนั้นเรื่องราวในนั้นเป็นความจริงหรือโกหก ต้องมีการถกเถียงกัน”

“ถูกต้องๆ ที่สำคัญสุดคือ ส้มเปรี้ยวในฐานะเหยื่อ ก็น่าจะแจ้งตำรวจจับมายมิ้นท์ทันทีเลยไหม? ทำไมเธอไม่ทำล่ะ? แต่มาบอกว่ามายมิ้นท์ร้ายเธอยังไงในเน็ต นี่หลอกใช้พฤติกรรมคลั่งของพวกชาวเน็ตจำนวนมากชัดๆ”

นี่คือการพูดของเหล่าชาวเน็ตส่วนหนึ่งที่ค่อนข้างมีสติ

แต่เหล่าชาวเน็ตอีกส่วนหนึ่งที่เชื่อว่ามายมิ้นท์วางแผนทำร้ายส้มเปรี้ยว กลับไม่คิดเช่นนี้

“ที่ส้มเปรี้ยวพูดในเน็ต ก็เพราะอยากบอกความจริงเรื่องราวกับเรา ให้เราทุกคนได้รู้ว่ามายมิ้นท์เป็นคนยังไงก็แค่นั้น ถ้าฉันเป็นส้มเปรี้ยว ฉันก็จะทำแบบนี้เหมือนกัน ให้คนทั้งโลกได้เห็นชัดๆ ว่ามายมิ้นท์เป็นคนยังไง”

“เห็นด้วยกับข้างบน สำหรับที่ว่าทำไมไม่แจ้งความ มายมิ้นท์ก็ไม่ได้แจ้งความเหมือนกันนี่? ถ้าเธอโดนใส่ร้ายจริงๆ เธอก็แจ้งความได้เหมือนกันนะ เธอไม่ได้แจ้ง นั่นก็แสดงว่าเธอมีปัญหา”

ผู้ชมสองกลุ่มนี้โวยวายกันไม่จบไม่สิ้น

ภายในห้องผู้ป่วยโรงพยาบาล ส้มเปรี้ยวก็กำลังดูการถ่ายทอดสดนี้ เห็นคอมเมนต์จำนวนมากของเหล่าชาวเน็ตที่มีสติ ก็โกรธจนแทบโยนแท็บเล็ตออกไป

แต่ต่อมาก็เห็นชาวเน็ตอีกระลอกหนึ่งที่ยืนเคียงข้างเธอ ในใจเธอก็รู้สึกปลอบโยนอีกครั้ง

มายมิ้นท์ไม่รู้เรื่องถ่ายทอดสด สายตาเธอกวาดมองนักข่าวกลุ่มนี้อย่างไม่แยแส “ตอนนี้ฉันไม่มีหลักฐานพิสูจน์ความบริสุทธิ์ฉันจริงๆ นั่นแหละ แต่รอจนถึงคืนนี้ก็ไม่แน่”

คำพูดนี้ทำให้ทั้งลานจอดรถเงียบสงบลงในพริบตาเดียว

ไม่กี่วินาทีต่อมา เหล่านักข่าวและเหล่าผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดก็เอิกเกริกกันขึ้นมา

“คุณมายมิ้นท์ คุณหมายความว่า ตอนนี้คุณกำลังรวบรวมหลักฐาน และมั่นใจว่าจะรวบรวมเสร็จสมบูรณ์ในตอนเย็นถูกไหม?” มีนักข่าวถามอย่างรวดเร็ว

จากนั้นนักข่าวคนนี้ ก็ได้รับความอิจฉาแค้นใจจากนักข่าวคนอื่น

คนนี้ถามเร็วขนาดนี้ ไม่มีจรรยาบรรณทางการบู๊เลย!

“ใช่!” มายมิ้นท์พยักหน้า จากนั้นก็มองกล้องนักข่าวคนหนึ่ง พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังเข้มงวด “คืนนี้ก่อนเที่ยงคืน ฉันจะเผยแพร่หลักฐานสู่สาธารณะกับทุกคน พิสูจน์ว่าฉันได้ทำอะไรผิดกับส้มเปรี้ยวหรือไม่ ถ้าไม่ได้ทำ ฉันจะเอาส้มเปรี้ยวเข้าคุก!”

เที่ยงคืน การันต์น่าจะผ่าตัดเสร็จแล้ว

ถ้าเขาไม่ให้หลักฐานบางส่วนกับเธอ เธอก็จะเปิดโปงเขา ในเธอมีบันทึกเสียงการโทรศัพท์ของเขา และการคุยโทรศัพท์ไม่กี่ครั้งนี้ การันต์ได้คุยว่าจะจัดการส้มเปรี้ยวอย่างไร

ดังนั้นไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอมีวิธีล่าถอย!

ภายในห้องผู้ป่วย ส้มเปรี้ยวได้ยินคำพูดมายมิ้นท์ในถ่ายทอดสด หัวใจก็เต้นแรงทันที มือที่ถือแท็บเล็ตอยู่ก็กำแน่นขึ้นมาทันที ในใจเต็มไปด้วยความไม่สบายใจ

ไม่คิดว่ามายมิ้นท์กำลังรวบรวมหลักฐานอยู่ แถมพูดชัดเจนด้วยว่าจะรวบรวมก่อนเที่ยงคืน

นี่มัน……เป็นไปได้ไหม?

ส้มเปรี้ยวหัวใจเต้นเร็วมาก ราวกับมันจะกระโดดออกมาจากคอ สีหน้าก็กระวนกระวาย

เธอไม่แน่ใจว่ามายมิ้นท์พูดจริงหรือหลอกกันแน่ เธอไม่กล้าพนัน ถ้าเป็นความจริง เธอก็จบเห่แล้ว

ที่เธอกล้าใส่ร้ายมายมิ้นท์ ก็เพราะเชื่อมั่นว่ามายมิ้นท์หาหลักฐานพิสูจน์ความบริสุทธิ์ไม่ได้ แต่ตอนนี้……

ส้มเปรี้ยวกัดปากแน่น ภายในใจเกิดความรู้สึกเสียใจในภายหลังเอ่อล้นขึ้นมา

ที่ลานจอดรถ เหล่านักข่าวยังอยากถามอะไรบางอย่าง

แต่มายมิ้นท์คิดว่าพูดในสิ่งที่ตัวเองควรพูดไปพอสมควรแล้ว ไม่จำเป็นต้องเสียเวลากับเหล่านักข่าวพวกนี้ รอถึงตอนกลางคืนก็รู้ทุกอย่าง

เธอหันศีรษะมองไปทางเปปเปอร์ “เราไปกันเถอะ”

เปปเปอร์รู้สึกเราได้ประโยชน์อย่างมากจากประโยคนี้ของเธอ ดวงตาหลังแว่นกันแดด อ่อนโยนราวกับน้ำจะไหลออกมา

“โอเค” เขาดันแว่นกันแดด ตอบด้วยเสียงอ่อนโยน

แว่นกันแดดนี้ เขาใส่ตอนอยู่ในลิฟต์ สวมมันโดยเฉพาะ เพื่อไม่ให้เหล่านักข่าวจำเขาได้ แล้วก่อความวุ่นวายให้เธอมากขึ้น

อย่างไรแล้วใครๆ ก็รู้ ว่าพวกเขาคืออดีตสามีภรรยากัน และเขาคืออดีตคู่หมั้นส้มเปรี้ยว

ตอนนี้ส้มเปรี้ยวและมายมิ้นท์เกิดเรื่องแบบนี้ ถ้าโดนเหล่านักข่าวเห็นเข้า เขาเพิ่งยกเลิกงานหมั้นกับส้มเปรี้ยว แล้วรีบมาหาอดีตภรรยาอย่างมายมิ้นท์อีก จะต้องรายงานเกินความจริง ทำให้เธอเดือดร้อนแน่ๆ

ด้วยเหตุนี้ จึงสวมแว่นกันแดด ดีที่แว่นกันแดดมันใหญ่มากพอ เขาจงใจซ่อนมัน นักข่าวเหล่านี้ก็จำเขาไม่ได้จริงๆ

เมื่อเดินมาถึงหน้ารถ มายมิ้นท์ก็หยิบกุญแจรถออกมากดสองที เพื่อปลดล็อกประตูรถ

แต่ขณะที่เธอยื่นมือออกไปเตรียมจะเปิดประตู เสียงฝีเท้าเร่งรีบจำนวนหนึ่งดังขึ้น ตามด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความมุ่งร้าย “ไปตายซะ ยัยชั่ว!”