ราชันเทพสงคราม[唐寅在异界] - บทที่ 448

บทที่ 448

บทที่ 448

ถังหยินและเจี๋ยนฟานปะทะกันอย่างดุเดือด ทั้งสองไม่มีใครยอมใครทั้งนั้น พวกเขาใช้สลับเงาเพื่อพยายามกดดันอีกฝ่าย ก่อนที่ดาบของถังหยินจะหลอมรวมกันกลายเป็นเคียวที่มีไฟล้อมรอบขึ้นมา

เจี๋ยนฟานเองก็รู้อยู่แล้วว่าไฟที่อยู่ตรงหน้าคือเพลิงผลาญวิญญาณ อันเป็นหนึ่งในวิชาพิเศษของผู้ใช้ศาสตร์มืด ดังนั้นเขาจึงไม่มั่นใจนัก ว่าเกราะของตนจะสามารถปกป้องตัวเองจากไฟนั่นได้หรือไม่

และในระหว่างที่เขากำลังครุ่นคิด ถังหยินก็พลันเหวี่ยงเคียวลงมา ดังนั้นเขาจึงได้แต่ยกคันธนูขึ้นป้องกันจนมันกระเด็นออกไป ก่อนอาศัยจังหวะนั้นทำการโจมตีสวนกลับไปทันที

เมื่อพบว่าการโจมตีคราแรกไม่สำเร็จ ถังหยินจึงง้างหมัดที่ติดไฟของเขาเข้าใส่เจี๋ยนฟานเข้าซ้ำ !

เจี๋ยนฟานไม่คิดว่าจะโดนแบบนี้เหมือนกัน เขาก้มตัวหลบมันก่อนที่ถังหยินจะหยุดมือกลางทางและเปลี่ยนเป็นทุบเข้าไปที่เจี๋ยนฟานแทน

การโจมตีครานี้เหนือความคาดหมายของเจี๋ยนฟานอย่างสิ้นเชิง และคงยากที่เขาจะหลบมัน…

ผัวะ !

กลายเป็นว่าหมัดนั่นพุ่งเข้าใส่ข้อศอกของเขาแทน ทำให้เกราะส่วนนั้นต้านไม่ไหว ก่อนตามมาด้วยเสียงกรีดร้องของเจี๋ยนฟานเพราะไฟเริ่มเผาไปทั้งแขนจนกระทั่งเกราะปราณค่อย ๆ สลายหายไป !

…ทว่าโชคยังดีนัก ที่หลังจากนั้นไม่นานไฟก็ดับลง !!!

เจี๋ยนฟานรีบถอยออกมาทันทีเมื่อมีโอกาส ก่อนที่เขาจะก้มลงมองดูความเสียหาย ทำให้พบว่าตอนนี้เกราะปราณส่วนแขนละลายไปแล้ว

ไฟนั่นรุนแรงยิ่งนัก ! เจี๋ยนฟานกลืนน้ำลายแล้วข่มความกลัวกลับเข้าไป จากนั้นจึงเงยหน้ามองถังหยินแล้วยืดแขนตัวเองออกเพื่อเรียกหมอกสีดำออกมา

ถังหยินพยักหน้าให้กับความสามารถของฝ่ายตรงข้าม เพราะมันต้องใช้ทั้งทักษะและความสามารถเป็นอย่างสูงในการที่จะก้าวมาถึงระดับนี้ได้ ดังนั้นแล้วเจี๋ยนฟานจึงถือได้ว่าเป็นยอดฝีมือคนหนึ่ง !

…ชายหนุ่มคิดไม่ถึงเลยว่ามณฑลเกาฉวนจะมีมังกรหลับแบบนี้ซ่อนตัวอยู่ !!

ถังหยินยกเคียววางบนหลังแล้วชี้ไปยังเจี๋ยนฟาน “เจี๋ยนฟาน เจ้าสนใจจะเสี่ยงดวงกับข้าหรือไม่ ?”

อีกฝ่ายทำสีหน้าไม่เข้าใจในคำพูดนี้

ถังหยินจึงชูออกมาห้านิ้วแล้วหัวเราะ “ภายใน 5 กระบวนท่า หากเจ้าไม่ใช่วิชาสับเปลี่ยนเงา ข้าจะปล่อยเจ้าไป สนใจหรือไม่ ?” คำพูดของเขามันช่างเย่อหยิ่งจนทำให้เจี๋ยนฟานแทบจะกำหมัดด้วยความหงุดหงิด

ตัวเจี๋ยนฟานนั้นได้รับการฝึกฝนมานานจนไม่แสดงสีหน้าออกมา แต่หลังจากได้ยินแบบนี้เขาก็ถึงกับโกรธจัด เพราะคิดว่าถังหยินบ้าไปแล้วที่มั่นใจในความสามารถของตัวเองแบบนี้ ซึ่งตัวเขาเองก็ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว เพราะมันหมายถึงโอกาสรอด !!

คิดได้แบบนั้นเขาก็ถาม “เจ้าแน่ใจนะ ?”

“แน่นอน ข้าเป็นแม่ทัพใหญ่เชียวนะ ข้าไม่โกหกหรอก” ถังหยินยิ้มออกมา

“เอางั้นก็ได้ แต่ข้ามี 2 เงื่อนไข !”

“ว่ามา”

“ในเมื่อข้าจะไม่ใช่สับเปลี่ยนเงา งั้นแล้วเจ้าก็ห้ามใช้ไฟสีดำของเจ้าด้วย”

“ได้สิ”

ดวงตาของเจี๋ยนฟานลุกวาว “และถ้าข้าไม่แพ้เจ้าใน 5 กระบวนท่า เจ้าจะต้องปล่อยข้ากับพี่น้องที่เหลือของข้าไปด้วย”

จริง ๆ แล้วด้วยพลังของเจี๋ยนฟาน เขาจะหนีตอนไหนก็ได้อยู่แล้ว …แต่ไม่ใช่กับพี่น้องที่เหลือนี่ซิ !

ถึงแม้ในกองทัพเทียนหยวนจะไม่มีใครที่สามารถผนึกวิชาของเขาได้เลยแม้แต่หยวนยู่ก็ตาม แต่ทว่าเขาก็ไม่อาจจะทอดทิ้งทหารของตัวเองที่มีความผูกพันอยู่ร่วมกันมาเนิ่นนานได้หรอกนะ !!

ถังหยินไม่คิดว่าจะเจอข้อเสนอแบบนี้ ซึ่งหลังจากที่ได้ฟัง มันก็ทำให้เขารู้สึกยอมรับเจี๋ยนฟานจากใจจริง “เอาแบบนั้นก็ได้”

เจี๋ยนฟานดีใจมากที่ได้ยินแบบนี้ เขายกคันธนูขึ้นมาแล้วใส่พลังปราณเข้าไปในนั้น

ถังหยินมองออกว่าอีกฝ่ายกำลังทำอะไรอยู่ เพราะตอนที่หยวนยู่สู้กับเจี๋ยนฟานเขาก็เคยเห็นมันมาก่อนครั้งหนึ่ง ดังนั้นชายหนุ่มจึงสูดลมหายใจแล้วกำด้ามเคียวให้แน่นก่อนตะโกน “ไปละนะ !”

เขาพุ่งเข้าใส่เจี๋ยนฟานอย่างรวดเร็วจนไม่มีใครมองทัน ส่วนเจี๋ยนฟานเองก็เล็งธนูเข้าใส่ถังหยินแล้วปล่อยมันออกไป

ฟุ่บ !

ศรวิญญาณพุ่งออกไปด้วยเสียงที่แสนพิศวงตรงเข้าใส่ใบหน้าถังหยิน

และด้วยชายหนุ่มไม่อยากเวลามาป้องกันมัน ดังนั้นเขาจึงก้มตัวหลบมันแทน ทว่าศรนั่นที่พุ่งผ่านตัวเขาไปนั้น มันกลับวกกลับมาเข้าใส่ด้านหลังของถังหยินอย่างรวดเร็ว !!

ชายหนุ่มที่มาถึงด้านหน้าเจี๋ยนฟานแล้ว เขาทำการหมุนตัวไปอยู่ข้างหลังเจี๋ยนฟานทันที และทั้งหมดนี้ มันก็เพราะถังหยินมีเป้าหมายจะใช้ศรนั่นโจมตีเข้าใส่เจ้าของของมันเอง !!

เจี๋ยนฟานตกใจมากแล้วหลบมันอย่างรวดเร็ว สวนถังหยินที่อยู่ข้างหลังก็ยกขาขึ้นถีบเจี๋ยนฟานเสียเต็มแรง

เจี๋ยนฟานที่เห็นแบบนั้นจึงม้วนตัวลงบนพื้นด้วยความว่องไว ทว่าทางฝั่งถังหยินเองก็ใช้เคียวฟาดลงใส่เจี๋ยนฟานในทันที

ดังนั้นจึงกลายเป็นว่าเจี๋ยนฟานไม่มีทางเลือกใดอีก เขาเกร็งร่างก่อนที่จะใช้คันธนูป้องกันเอาไว้

เคร้ง !

เสียงปะทะของโลหะดังก้องไปทั่ว เจี๋ยนฟานรู้สึกว่ามือของเขาชาไปหมด ก่อนคมเคียวของถังหยินจะสร้างหลุมให้เกิดขึ้นรอบตัวเจี๋ยนฟานพร้อมทั้งฝังตัวเขาลงไปเล็กน้อย

ถังหยินใช้มือที่ว่างอยู่ต่อยเข้าใส่หัวของเจี๋ยนฟานอย่างเต็มแรง

ด้วยพลังขนาดนี้ ถ้าไม่หลบมีสิทธิ์ที่หัวของเจี๋ยนฟานจะแตกออกดั่งลูกแตงโม ดังนั้นเขาจึงได้กัดฟันแน่นแล้วก้มหัวพลางพลิกตัวเองหลบออกไป

หมัดของชายหนุ่มที่ไม่เข้าเป้าจึงกระแทกเข้ากับพื้นดินอย่างแรง ทำให้เกิดเป็นรูรูปมือขึ้น

เจี๋ยนฟานกู่ร้องออกมาแล้วใช้กำลังทั้งหมดผลักเคียวของถังหยินออกไป จากนั้นเขาจึงม้วนตัวหลบไปด้านข้างจนออกมาจากหลุมได้ด้วยการคลาน

แต่ถังหยินก็ไม่ปล่อยอีกฝ่ายไปง่าย ๆ เจี๋ยนฟานที่ไม่สามารถหลบไปไหนได้จึงโดนหัวของถังหยินกระแทกเข้าใส่หน้าอกอย่างแรงจนต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่ทั้งสองจะกลิ้งกันไปตามพื้นอาวุธกระเด็นออกไป เกราะของทั้งสองแตกกระจาย

ทั้งสองกลิ้งไปตามพื้นจนกระทั่งหยุดลง และเป็นถังหยินที่ใช้โอกาสนี้ยกขาคร่อมเอวของเจี๋ยนฟานเอาไว้ก่อนใช้มือจับคอของเจี๋ยนฟานเสียแน่น

ถังหยินและเจี๋ยนฟานกลิ้งไปบนพื้นด้วยกัน ก่อนที่ชายหนุ่มจะเพิ่มแรงบีบจนทำให้เกราะรอบคอของเจี๋ยนฟานเริ่มเสียรูป ส่วนเจี๋ยนฟานก็พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อหนีออกมา ทว่าเขาก็ไม่สามารถทำได้เลย !!