ราชาบลัดเอลฟ์ - ตอนที่ 11 ความสามารถโดยกำเนิด

ทริสตันรู้สึกว่าร่างกายของเขาในตอนนี้กำลังปั่นป่วนราวกับว่ากำลังรีบูตใหม่อีกครั้ง

[ความสามารถโดยกำเนิดของราชาบลัดเอลฟ์เปิดใช้งาน]

[ทักษะที่หนึ่ง – สกัดเลือด]

จนถึงตอนนี้ทริสตันยังไม่อยากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆตัวเขา จู่ๆ ทริสตันสัมผัสได้ว่าเลือด และซากศพรอบๆตัวเขาค่อยๆไหลเข้ามาใกล้ตัวเขา ราวกับว่ามีบางอย่างดึงสิ่งเหล่านั้นเข้ามา

ทริสตันเหลือบมองร่างของตัวเอง ร่างของเขาค่อยๆซึมเลือดรอบๆตัวเขา เลือดภายในซากศพค่อยๆไหลออกมา และลอยเข้าหาเขาก่อนที่ร่างกายของเขาจะดูดซับพวกมัน

ไม่นานนักระบบปฎิบัติการได้ปรากฎขึ้นมาอีกครั้ง และแจ้งเตือนในหัวของทริสตัน

[3000…]

[4000…]

[5000…]

[พบเซลล์เม็ดเลือดคุณภาพต่ำจำนวน 5,000 เซลล์]

[การสกัดและกรองเซลล์เม็ดเลือด…]

[ได้รับเลือด 2000]

[ทริสทัน คริมสัน – อายุ 21 ปี]

[พลังการต่อสู้ – 100]

[ค่าความสามารถทางวิญญาณ – S]

[พลังวิญญาณ – ไม่มีอยู่จริง]

[พบแหล่งพลังใหม่ – เลือดบริสุทธิ์]

[ราชาบลัดเอลฟ์ – ทักษะที่หนึ่ง – 0/1000]

[สกัดแก่นแท้เลือด ได้ 2000]

[ 500 แก่นแท้เลือดจะถูกนำมาใช้ในการฟื้นฟูร่างกายโดยอัตโนมัติ]

ระบบแจ้งเตือนหลายครั้งภายในใจทริสตัน ในตอนนี้ทริสตันรู้สึกราวกับว่าร่างกายและจิตใจของเขากำลังถูกครอบงำอยู่ นั่นทำให้มีคำถามเกิดขึ้นในหัวของเขาอย่างมาก เมื่อไม่มีคำตอบทริสตันจึงตัดสินใจจดจ่ออยู่กับร่างกายของเขาอย่างเต็มที่

ทริสตันรู้สึกว่ากระดูกของเขาที่หักถูกใส่กลับเข้าไปใหม่ บาดแผลรุนแรงทั่วร่างกายได้ปิดลง แขนและขาที่ได้รับบาดเจ็บก็หายราวกับภาพยตร์ที่เขาเคยดู

ในตอนนี้ความเหนื่อยล้า บาดแผล และความอ่อนแอของทริสตันได้ถูกแทนที่ด้วยพลังงานอันทรงพลังที่ไหลผ่านร่างกายของเขา

[ร่างกายฟื้นฟูอย่างเต็มที่!]

[เลือดบริสุทธิ์ – 1500]

เขาค่อยๆตื่นขึ้นอย่างช้าๆ จากสภาวะไร้สติของเขา ทริสตันค่อยๆตรวจสอบร่างกายของเขาอย่างไม่เชื่อสายตา ร่างกายที่ทรุดโทรมของเขาก่อนหน้านี้กลับคืนสู่สภาพปกติราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

เขารู้สึกได้ว่าการฟื้นตัวของเขาในครั้งนี้แตกต่างจากก่อนหน้านี้ เขาสามารถควบคุมตัวเองได้ อย่างไม่น่าเชื่อ ทริสตันยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเขาพบว่าเขาสามารถควบคุมการเคลื่อนไหวนิ้วของเขาได้

ไม่นานนักความน่ายินดีของเขาได้ถูกทำลายลงทันทีหลังทริสตันได้ยินเสียงอันน่ารำคาญของก็อบลินผมขาว “ ฮ่า​ ฮ่า ฮ่า .. “

“ ตอนนี้คงถึงวาระของพวกเจ้าแล้ว! “

จบคำพูดของก็อบลินผมขาว ทริสตันค่อยๆยกดาบเคลย์มอร์ที่วางอยู่บนพื้นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ท่าทางของเขาดูน่ากลัวจนบอกไม่ถูก เขาลากดาบอันใหญ่ และค่อยๆเดินเข้าไปหาอัศวินอวกาศกับพวกออร์กที่เหลือ

ซิกฟรีดตกใจกับภาพที่เขาเห็น การโจมตีของซิกฟรีดก่อนหน้านี้ไม่ได้ทำให้มันบาดเจ็บแต่อย่างใด แต่ตรงกันข้ามในตอนนี้มันกำลังค่อยๆเข้ามาหาซิกฟรีดอย่างช้าๆแทน

“ บลัดเอลฟ์! แชมเปี้ยนของข้า ฆ่ามนุษย์พวกนั้นให้หมด! “ ก็อบลินตะโกนพลางชี้นิ้วไปยังอัศวินอวกาศ

ในตอนนี้นอกจากกัปตันซิกฟรีด เหลือเพียงพลทหารอีก 2 คนเท่านั้นที่พร้อมจะต่อสู้กับมัน อัศวินอวกาศอีก 2 คนบาดเจ็บสาหัสจากการโจมตีของทริสตันก่อนหน้านี้ขณะนี้พลทหารหญิงกำลังคุ้มกันพวกเขาอยู่ด้วยเกราะพลัง

ซิกฟรีดกำค้อนไว้แน่นเมื่อเขาเห็นทริสตันกำลังเข้าใกล้พวกเขามากขึ้น

“ ถ้าครั้งแรกยังไม่พอที่จะหยุดพวกมัน ฉันก็ต้องโจมตีพวกมันอีกครั้ง!” กัปตันซิกฟรีดกล่าวขณะที่เขากำลังพุ่งเข้าหาทริสตัน

ตอนนี้ระยะห่างระหว่างพวกเขาทั้งสองอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่เมตร กัปตันซิกฟรีดกระโดดขึ้นไปในอากาศอย่างรวดเร็ว เขายกค้อนขึ้นเหนือศีรษะ และเหวี่ยงค้อนลงในทันที แรงปะทะของค้อนทำให้เกิดประกายไฟออกมา

ทริสตันสังเกตการโจมตีของกัปตันซิกฟรีด เขายกดาบยักษ์ขึ้นเหนือศีรษะอย่างรวดเร็วเพื่อป้องการดาเมจการโจมตีของซิกฟรีด

ปัง!

พลังการโจมตีของซิกฟรีดทำให้ทริสตันทรุดลงกับพื้น การโจมตีส่งผลให้พื้นบริเวณโดยรอบเกิดรอยร้าวอย่างรุนแรง ค้อนกระแทกเข้าที่ไหล่ของทริสตัน เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ไม่นานระบบแจ้งเตือนก็ปรากฎขึ้นอีกครั้ง

[สกัดเลือดแก่นแท้ได้ – 1500]

[จำนวนเพียงพอสำหรับทักษะที่สองของราชาบลัดเอลฟ์]

[คุณจะไปต่อไหม?]

“ ใช่! “ ทริสตันตอบในใจ ในขณะที่กำลังสกัดกั้นการโจมตีอีกครั้งทางขวา

[เลือดแก่นแท้ถูกใช้งาน – 10000]

[ราชาบลัดเอลฟ์ก้าวเข้าสู่ทักษะที่สอง]

[…. ]

[ความคืบหน้าเสร็จสิ้น]

[ได้รับทักษะโดยกำเนิดของราชาบลัดเอลฟ์]

[ทักษะที่สอง – ตราโลหิต]

[ความก้าวหน้าส่งผลกระทบต่อร่างกายของโฮสต์]

[พลังการต่อสู้เพิ่มขึ้นอย่างมาก!]

[ทริสตัน คริมสัน – อายุ 21 ปี]

[พลังการต่อสู้ – 150]

[ราชาเอลฟ์เลือด – ทักษะที่ที่สอง – 0/2000]

[สกัดแก่นแท้เลือด ได้ 500]

นอกจากทักษะที่สองที่เขาได้รับแล้ว ทริสตันยังคงรู้สึกตกใจอีกครั้งมื่อเห็นว่าพลังการต่อสู้ของเขาเพิ่มขึ้นครึ่งหนึ่งจากระดับก่อนหน้า ในตอนนี้ทริสตันรู้สึกว่าตัวเขากำลังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

ขณะที่เขายังคงตกใจกับทักษะความแข็งแกร่ง ทริสตันรู้สึกว่าร่างกายเกร็งไปทั้งตัว ก่อนที่จะรู้สึกถึงพลังที่ไหลผ่านร่างของเขาอีกครั้ง น่าแปลกที่เขาสัมผัสได้ว่าความเจ็บปวดจากการถูกค้อนของซิกฟรีดโจมตีนั้นเบากว่าครั้งก่อนหน้า

ในเวลาเดียวกันขณะที่ร่างกายของทริสตันกำลังทำการฟื้นฟู อัศวินอวกาศอีก 2 คนกำลังพุ่งมาโจมตีเขา ทริสตันปล่อยดาบยักษ์ในมือออกและคว้าค้อนในทันที ทริสตันเหวี่ยงค้อนไปรอบๆ เป็นผลให้กัปตันซิกฟรีดซึ่งกำด้ามค้อนอยู่ถูกดึงขึ้นจากพื้น ตอนนี้ร่างกายของซิกฟรีดกลายเป็นเกราะป้องกัน และอาวุธของทริสตันไปแล้ว

บรัก!

อัศวินอวกาศทั้งสามถูกเหวี่ยง และล้มลงกับพื้นทริสตันคว้าดาบขึ้นอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ทริสตันรีบพุ่งไปข้างหน้าในทันที แต่น่าแปลกเขาไม่ได้มุ่งเข้าหาอัศวินอวกาศที่ล้มลงอยู่ที่พื้น แต่เขากลับมุ่งเข้าไปหาเคอร์แซค

ด้วยทักษะความก้าวหน้าของทริสตันจึงทำให้เขาสามารถวิ่งได้ด้วยความเร็วสูง และอยู่ตรงหน้าก็อบลินผมขาวภายในไม่กี่วินาที

“ เจ้า เจ้ามาที่นี่ทำไม? ฆ่าพวกนั้นซะ! “ ก็อบลินผมขาวพูดในท่าทางตกใจและหวาดกลัว

เคอร์แซคมองเห็นดวงตา และท่าทางของทริสตันนนั่นทำให้เขาตระหนักได้ว่า แชมป์เปี้ยนของเขาไม่ปฎิบัติตามคำสั่งของเขาอีกต่อไป เคอร์แซคสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเอลฟ์เลือดในทันที และทำให้ร่างของเขาสั่นสะท้านด้วยความกลัวอย่างต่อเนื่อง

ทริสตันคว้าคอเคอร์แซคขึ้น ทำให้เขาลอยขึ้นกับพื้น

“น-น้องสาวของเจ้า !! ใช่ น้องสาวของเจ้า !!” ก็อบลินพูดด้วยเสียงสั่นคลอ

ราวกับว่ามันเป็นรหัสผ่านที่ถูกต้องทริสตันปล่อยมือจากก็อบลินทันทีที่เขาได้ยิน

“ น้องสาวของเจ้า และทุกคนอยู่กับข้า ถ้าเจ้าไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของข้าอีก ข้าจะฆ่าพวกเขาทั้งหมดทิ้ง! “ ก็อบลินสูดลมเข้าปอด ก่อนที่จะเอ่ยเยาะเย้ยทริสตัน

“ คุณต้องการอะไร ?! “ ทริสตันพูดด้วยน้ำเสียงเขร่งครึม เมื่อได้ยินก็อบลินขู่น้องสาวของเขา

“ เจ้าหูไม่ได้ยินหรือไง?! อัศวินอวกาศพวกนั้น! ฆ่าพวกมันให้หมด แล้วเจ้าจะได้น้องสาวของเจ้าคืน “