ราชาบลัดเอลฟ์ - ตอนที่ 5 เข้ากันได้

มีออร์คและก็อบลินอยู่จำนวนหนึ่งกำลังยุ่งกับการใช้อุปกรณ์ในห้องภายใต้คำสั่งของก็อบลินผมขาว ทริสตันเห็นร่างมนุษย์สองสามร่างอยู่ใกล้อุปกรณ์เหล่านั้น เขาจำชายที่ถูกนำตัวมาก่อนหน้าเขาได้ ร่างไร้วิญญาณถูกทิ้งให้อยู่บนพื้นเฉกเช่นขยะ

ก็อบลินผมขาวหันหน้ามองไปยังกรงเหล็กของทริสตัน และพูดอย่างใจเย็น

“ ถึงเวลาแล้ว มาดูกันว่าเจ้าคือสิ่งที่ข้ากำลังมองหาหรือมั้ย? ”

ทันใดนั้นออร์คกตนหนึ่งพุ่งตรงมายังกรงของทริสตัน และเปิดออกในทันที เดสมอนด์ ถูกผลักออก ทริสตันเผชิญหน้ากับก็อบลินผมขาว เขาเห็นว่าก็อบลินกำลังยืนอยู่บนวัตถุกลไกที่ลอยได้มันเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้เขา และกดไหล่ที่แตกของทริสตันด้วยไม้เท้าของมัน

อร๊ากกกกกก!!!

ทริสตันร้องด้วยความเจ็บปวดในทันที เขารีบขยับร่างกายเพื่อพยายามทำให้ไม้เท้าที่มีอัญมณีสีแดงหลุดออกจากไหล่ของเขา

“ อา… เผ่าพันธุ์มนุษย์ พวกมันมีร่างกายบอบบางเช่นนี้ ” ก็อบลินกล่าว และกดไม้เท้าให้หนักขึ้น

ทริสตันร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

“ พระเจ้าช่างโหดร้ายเหลือเกินที่มอบสมองอันยอดเยี่ยมให้แก่พวกที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้ ” ก็อบลินพูดและนำไม้เท้าของมันแตะที่หน้าผากของทริสตัน

ครู่ต่อมามีแสงจ้าปรากฏขึ้นจากอัญมณีสีแดงบนไม้เท้าของก็อบลิน ทริสตันรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาถูกไฟฟ้าช็อต

ก็อบลินรู้สึกดีใจมาก

“ ฮ่าฮ่าฮ่า!! เข้ากันได้ 88% .. ความเข้ากันได้สูงสุดในรอบหลายสัปดาห์!! “

ก็อบลินใช้ไม้เท้ายกศีรษะของทริสตันขึ้นสายตาของมันจ้องไปยังทริสตัน “ ข้าชอบเจ้ามาก! หวังว่าเจ้าจะเป็นคนนั้น..! “

พูดจบก็อบลินค่อยๆขยับตัวมันเข้าไปใกล้เดสมอนด์ “ วันนี้ข้ารู้สึกโชคดีจริงๆ.. “

มันพูดพร้อมนำไม้เท้าขึ้นแตะหน้าผากของเดสมอนด์

“ เข้ากันได้ 82%.. ไม่เลว ไม่เลวเลย!! เจ้าทั้งคู่มีโอกาสที่จะเป็นแชมป์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด “

สิ่งที่ดูจะเป็นข่าวดีสำหรับก็อบลิน ทำให้มันไม่ทันได้ระมัดระวังตัว ในระหว่างที่มันกำลังมองไปอีกฝั่ง เดสมอนด์พุ่งจู่โจมมันในทันที แสงสีดำขนาดเล็กปรากฏขึ้นต่อหน้าเดสมอนด์ เขาดึงบางสิ่งที่เป็นโลหะออกมา

‘ ดาบ ‘

ก็อบลินหลบถอยหลังอย่างรวดเร็ว

“ คาถามิติอวกาศ! จอมเวทธาตุมืด! ” มันตะโกนออกมา

เดสมอนด์เหวี่ยงดาบไปที่พวกมันอย่างดุเดือด

เขาร่ายคาถา [Dark Blade] ทันใดนั้นดาบของเขาปรากฎอยู่ตรงหน้าก็อบลิน มันชนเข้ากับกำแพง มองเห็นประกายไฟรอบๆเขา ทริสตันมองเห็นบาเรียซึ่งมีรูปร่างเหมือนทรงกลมรอบๆ ก็อบลินกำลังขัดขวางการโจมตีของเดสมอนด์ เดสมอนด์เด้งกลับมาสองสามก้าวทันที

“ เวรเอ้ย! โล่บาเรีย! “ เดสมอนด์ถูกสาปในทันที

ทริสตันมองสิ่งตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา การต่อสู้ด้วยเวทมนต์ที่เขาเคยเห็นในภาพยนตร์หรือหนังสือแฟนตาซีได้ปรากฎอยู่ตรงหน้าเขาแล้วในตอนนี้

“ จับเขา! ” ก็อบลินตะโกน

ทันใดนั้น เดสมอนด์ก็ร่ายคาถาขึ้นอีกครั้ง

[คาถาแห่งความมืด – ไอน้ำแห่งความมืด]

พื้นที่รอบๆ เดสมอนด์กลายเป็นสีดำ ควันหนาทึบกระจายไปทั่วอย่างรวดเร็ว ราวกับว่ามีใครสาดหมึกแวนตาแบลคไปทั่ว ทริสตันรู้สึกสูญเสียความสามารถในการมองเห็นในทันที ทริสันรู้สึกว่ามีคนเอาของบางอย่างมาไว้ในมือของเขา “ ถือนี่ไว้! “ เดสมอนด์กระซิบกับเขา

ออร์กหลายสิบตัวพยายามตามหาเดสมอนด์ซึ่งซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งในหมอกสีดำ กลุ่มควันเริ่มค่อยๆหายไป พวกออร์กมองเห็นได้ชัดเจนอีกครั้ง ทริสตันเห็นเดสมอนด์ยืนอยู่ด้านหลังก็อบลินผมขาว 2 เมตร

[คาถาแห่งความมืด – สสารมืด]

ทรงกลมแห่งความมืดก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วบนมือของเดสมอนด์

ทริสตันรู้สึกตกใจ เขาเห็นทรงกลมที่หมุนอยู่ “ กินนี่ซะ! “ เดสมอนด์ตะโกนขณะที่เขาขว้างทรงกลมสีดำไปทางก็อบลินที่ลอยอยู่ ทรงกลมสีดำพุ่งเข้าหาสิ่งมีชีวิตสีเขียวผมสีขาวอย่างรวดเร็ว เมื่อลูกบอลกระทบโล่ของก็อบลิน การระเบิดกิดขึ้นในทันที เกราะบาเรียพังลงทันที แรงระเบิดทำให้มันกระแทกไปยังพื้นต่อหน้าทริสตัน

“ ทริสตัน! นี่คือโอกาสของเจ้า! ” เดสมอนด์ตะโกน

ทริสตันเห็นเดสมอนด์ถูกล้อมรอบด้วยออร์กหลายตัว เขากำลังต่อสู้การโจมตีของออร์กด้วยทักษะดาบของเขา และในขณะนั้นข้างหน้าทริสตันก๊อบลินผมขาวกำลังพยายามลุกขึ้นอีกครั้ง

“ เจ้ามนุษย์โสโครก! “ ก๊อบลินตะโกนด้วยน้ำเสียงโกรธ เพื่อสั่งพวกออกร์ก

ทริสตันรวบรวม และเพียงครู่หนึ่งดาบของเขาก็อยู่ตรงหน้าอกของก็อบลินแล้ว

“ หยุด!! ห้ามใครขยับ! ” ทริสตันตะโกน

พวกออร์กมองมายังทริสตันที่กำลังจับก็อบลินเป็นตัวประกัน นั่นทำให้พวกมันชะงัก และหยุดนิ่งลงในทันที