ราชินีพลิกสวรรค์ - ตอนที่ 153 บ้ากันไปหมดแล้ว!
ตู้มมม!
ไหวปี้โดนเจียงหลีโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัว นางกระเด็นลอยไปในอากาศ
“เจ้าทำอะไร!”
ศิษย์สาวทั้งสามของวังเวิ่นฉิงตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน แล้วจะลงมือกับเจียงหลีโดยสัญชาตญาณ
แต่ทว่าในขณะเดียวกัน ลูกศิษย์ของวังเทียนอู่กงคนหนึ่งที่เดิมทีสลบอยู่ ทันใดนั้นกลับโพล่งออกมา แล้วโจมตีไปยังตำแหน่งที่ไหวปี้ยืนอยู่เมื่อครู่นี้
ทั้งหมดนี้เกือบจะเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน
ถ้าเจียงหลีไม่ชิงลงมือก่อน ตอนนี้ไหวปี้คงจะถูกโจมตีจนบาดเจ็บสาหัสไปแล้ว
เหตุการณ์ไม่คาดคิดที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนตกใจกันหมด
“เจ้าบ้าไปแล้ว!” กงเสวี่ยฮวารีบกระโดดออกไปขัดขวางลูกศิษย์ของวังเทียนอู่กงที่กำลังจะโจมตีต่อ
ไหวปี้ที่ถูกเจียงหลีโจมตี ตอนนี้ลงมาอยู่บนพื้นอย่างว่องไว ท่าทางไม่ได้บาดเจ็บเลยสักนิด
“เทพธิดา ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม” ลูกศิษย์วังเวิ่นฉิงทั้งสามคนรีบเข้าไปล้อมไหวปี้
ไหวปี้ส่ายหน้า แล้วมองเจียงหลีด้วยสีหน้าคลุมเครือ
ฝ่ามือของเจียงหลีเมื่อครู่นี้ดูเหมือนจะรุนแรงมาก แต่ความเป็นจริงแล้วกำลังฝ่ามือแค่ทำให้ไหวปี้ถอยไป ดังนั้นไหวปี้ไม่ได้บาดเจ็บอะไร
“ควบคุมพวกเขาให้ได้ก่อน!” เจียงหลีออกคำสั่ง
แต่ทว่าหลังสิ้นเสียง หันเหยากวงลุกจากพื้นแล้วพุ่งไปยังเจียงหลีด้วยสีหน้าดุร้าย “รีบหนีไปปป!” เขาตะโกนด้วยเสียงแหบแห้ง
สายตาของเขามีความดิ้นรน บ่งบอกเจียงหลีว่าเขาในตอนนี้ควบคุมตัวเองไม่ได้
แต่ว่าหลังจากช่วงเวลานั้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง
พลังอันน่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นรอบๆ ตัวของหันเหยากวง เนตรญาณของเขาทั้งหมดเปิดออก ร่างมายาของเหล่าวิญญาณยุทธ์ลอยออกมาอยู่ด้านหลังของเขา
“อาหลี!” เหตุการณ์ไม่คาดคิดที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้เจียงเฮ่าตะโกนสุดเสียง
และในตอนนี้ บนพื้นเหลือลูกศิษย์ของวังเทียนอู่กงอยู่สามคน พวกเขาต่างพากันกระโดดพุ่งไปหาคนอื่นๆ ในสองคนนั้นก็คือเจียงเฮ่าและไป๋หลี่เฟิ่ง ยังมีอีกคนที่เลือกพระมหาอินฮูเป็นคู่ต่อสู้
“อิสระไร้ขอบเขต พวกเขาสูญเสียตัวตนไปแล้ว” ในตอนที่พระมหาอินฮูหลบ ก็รีบตะโกนขึ้นมา
ในตอนที่หันเหยากกวงพุ่งเข้ามาโจมตี เจียงหลีก็รีบหลบเช่นกัน ทันใดนั้นเกราะเสวียนกังก็ปรากฏขึ้นบนตัวนาง กลายเป็นเกราะที่สวยงามและแข็งแรง สง่างามห้าวหาญราวกับจักรพรรดิแห่งใต้หล้า
การต่อสู้เริ่มขึ้น!
อีกด้านหนึ่ง คนของป้อมปราการเฟยอวิ๋นและคนของสำนักหลีหุนจงได้ต่อสู้กัน เหตุการณ์วุ่นวายเช่นเดียวกัน
และทางนี้ก็มีสู้กันอยู่สี่คู่
คนที่เหลือก็แบ่งยืนเป็นสามฝั่ง มองกันและกันด้วยความระมัดระวัง ไม่มีใครรู้ว่าใครจะเป็นคนต่อไป
…
“ทำไม…ทำไมข้าถึงแพ้ให้กับเจ้า! ตั้งแต่เด็กจนโตข้าไม่เคยแพ้มาก่อน แต่ได้มาเจอเจ้า เจ้าบดขยี้ข้าครั้งแล้งครั้งเล่า! ข้าไม่ยอม! ไม่ยอม!” หันเหยากวงตาแดงทั้งสองข้าง สีหน้าป่าเถื่อนและน่าสะพรึงกลัว
กิเลส!
เจียงหลีขมวดคิ้วเล็กน้อย นางรู้ว่ากิเลสนั้นส่งผลกระทบต่อหันเหยากวงเป็นอย่างมาก ในใจของเขาเกิดความลุ่มหลงขึ้น
จิตวิญญาณการต่อสู้ที่รุนแรงลุกท่วมร่างกายของหันเหยากวง เหมือนว่าอยากจะสู้กับเจียงหลีให้ตายกันไปข้าง เพื่อเป็นการพิสูจน์ตัวเอง
ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ เป็นธรรมดาที่เจียงหลีจะไม่สามารถฆ่าเขาได้ ทำได้เพียงหลบเลี่ยงต่อไป
ยังมีอีกสามคนที่เป็นฝ่ายถูกโจมตีเหมือนกับนาง
ในเมื่อรู้ว่าเพื่อนถูกกิเลสเข้าครอบงำ ก็เป็นธรรมดาที่จะไม่สามารถลงมือได้ ทำได้เพียงรับมือด้วยการเป็นฝ่ายถูกกระทำ หวังว่าจะปลุกจิตใต้สำนึกของพวกเขาเองได้
ดังนั้น ต่อให้เจียงเฮ่าเป็นหลิงหวัง ตอนนี้ก็ต่อสู้จนรู้สึกอึดอัดมาก
ปังงง!
พลังที่หันเหยากวงปล่อยออกมาพุ่งไปยังเจียงหลีที่อยู่ด้านบน
เจียงหลีเงยหน้าและโบกมือ หัตถ์เทพเด็ดดาราก็ปรากฏขึ้นทันที มือที่ใหญ่มหึมาขาวบริสุทธิ์ดุจหยก ไม่มีจุดด่างพร้อยเลยสักนิด ลงมาจากบนฟ้าจับไปที่พลังนั้น
ศิษย์พี่รองเคยพูดไว้ว่าทักษะการต่อสู้เดิมไม่ได้มีการแบ่งว่าแข็งแกร่งหรืออ่อนแอ แค่แบ่งประเภท เพียงแต่ผู้คนมีความเข้าใจพวกมันยังไม่ลึกซึ้งพอ ขอเพียงเข้าใจได้ลึกซึ้งมากพอ ถึงแม้จะเป็นทักษะการต่อสู้ระดับล่าง ก็สามารถแสดงพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวออกมาได้ ในตอนที่เจียงหลีลงมือ แววตาเปล่งประกาย คำพูดตอนที่ซีไหลเคยพูดชี้แนะดังขึ้นในหัวของนาง
ฝ่ามือยื่นออกไปข้างหน้า พลังนั้นเหมือนถูกทำลายลงกลายเป็นแสงสีทองสว่างวาบ
ตู้มมมม!
มือที่ขาวบริสุทธิ์ไร้ที่ติมุ่งไปจับที่พลังนั้นไว้แน่น
พลังนั้นพุ่งเข้ากลางฝ่ามือ เจียงหลีรู้สึกเจ็บปวด แต่ยังคงจับพลังนั้นไว้แน่น ปล่อยพลังวิญญาณของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง
ตู้มมม!
พลังนั้นถูกฝ่ามือหยกกำไว้แน่นจนเกิดรอยร้าว
อ้ากกก! หันเหยากวงตะโกนเสียงดัง
พลังนั้นสลายไปในฝ่ามือหยกทันที กลายเป็นผุยผงร่วงลงมา เหมือนว่าหันเหยากวงได้รับการโจมตีที่รุนแรง ทำให้ร่างกายถอยหลังไปอย่างแรง
และบนฝ่ามือหยกของเจียงหลีก็ปรากฏรอยร้าวเล็กๆ แสงทองรำไรอ่อนแสงลง
ร่างของเจียงหลีหายแวบไปหาหันเหยากวง
ทางนั้น หันเหยากวงได้ล้มลงไปกับพื้นแล้ว เสื้อตรงหน้าอกขาด เสื้อคลุมตำหนักเย่ว์ตัวนั้นถือเป็นของดี ช่วยลดแรงโจมตีลงไปได้มาก ภายใต้การโจมตีแบบนี้ นึกไม่ถึงว่าจะไม่เสียหายเลยสักนิด
แววตาของเจียงหลีเปล่งประกาย พูดในใจว่า คิดไม่ถึงเลยว่าชุดของลูกศิษย์ฮวงเสินจะล้ำค่าเช่นนี้
เจียงหลีลอยอยู่บนท้องฟ้า ชุดที่สวมใส่เปล่งประกายงดงาม นางมองหันเหยากวงที่อยู่บนพื้นราวกับจักรพรรดิผู้สูงส่ง
แสงสีแดงในตาของหันเหยากวงยังคงอยู่ เขาลุกขึ้นมาแล้วโจมตีใส่เจียงหลีอีกครั้ง ครั้งนี้วิญญาณยุทธ์ด้านหลังของเขาเข้ามาคำรามใส่เจียงหลีพร้อมกัน
ลมพัดแรง หันเหยากวงพุ่งขึ้นไปบนฟ้าหาเจียงหลี จิตวิญญาณการต่อสู้บนร่างกายยังคงรุนแรงอยู่
ด้านหลังเจียงหลี ร่างมายาของเสวียนกังกุยใหญ่ขึ้นทันที ปกคลุมเจียงหลีไว้ การโจมตีเหล่านั้นพุ่งเข้าที่เสวียนกังกุยอย่างต่อเนื่องแล้วก็สลายไป
และวานรกลืนเวหากลับค่อยๆ ยืนขึ้นจากด้านหลังของนาง มือทั้งสองข้างกำแน่นราวกับภูเขาตระหง่าน แล้วโจมตีไปยังวิญญาณยุทธของหันเหยากวง
“ระดับหนึ่ง! ระดับหนึ่ง! ไม่คิดเลยว่าจะเป็นวิญญาณยุทธ์ระดับหนึ่งทั้งหมด!” ไหวปี้ดูการต่อสู้จากที่ไกลๆ หลังจากที่เห็นวิญญาณยุทธ์ของเจียงหลีก็ตะลึงจนเผยสีหน้าตกใจออกมา
วิญญาณยุทธ์ของหันเหยากวงก็ถือว่าไม่เลว ระดับหนึ่งหนึ่งตัว ระดับสองสองตัว ระดับสามหนึ่งตัว แต่ว่าถ้าเทียบกับเจียงหลีแล้ว ก็ยังคงสู้ไม่ได้
วานรกลืนเวหาบ้าคลั่งแล้วจริงๆ ทำลายวิญญาณยุทธ์ของหันเหยากวงลงในหมัดเดียว
คนอื่นๆ ที่อยู่บนพื้นต่างพากันมองไปยังการต่อสู้ในแต่ละที่ แต่ว่าหนึ่งในการต่อสู้ที่ดึงดูดผู้คนที่สุดนั่นก็คือการต่อสู้ระหว่างเจียงหลีและหันเหยากวง
ที่นี่มีแสงสว่างแวววาว
เจียงหลียืนเอามือไขว่หลังอยู่บนท้องฟ้า รอบตัวมีร่างมายาที่ใหญ่มหึมาของเสวียนกังกุยปกคลุมอยู่ ส่วนวิญญาณยุทธ์วานรกลืนเวหาก็ยืนปกป้องอยู่ข้างหลังนางราวกับปีศาจโบราณอย่างไรอย่างนั้น
“ทำไมพลังป้องกันของนางถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้!” ไหวปี้ตะลึง นางเคยเห็นการต่อสู้ของเจียงหลีมาก่อน ความแข็งแกร่งแบบนั้นบ่งบอกถึงทิศทางของพลังของนาง แต่ว่าหลังจากที่พลังป้องกันที่แข็งแกร่งขนาดนี้ปรากฎขึ้น กลับทำให้ไหวปี้สับสน หรือว่านางมีพลังทั้งประเภทโจมตีและประเภทป้องกัน
การคาดเดานี้ ทำให้ไหวปี้เกิดตะลึงในใจ ต้องมีทักษะพรสวรรค์ที่แข็งแกร่งขนาดไหน ถึงสามารถฝึกฝนพลังทั้งสองประเภทได้ถึงจุดสูงสุด
“พอได้แล้ว” เจียงหลีพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ฝ่ามือพุ่งไปยังหันเหยากวง และใช้พลังหัตถ์เทพเด็ดดาราโจมตีไปที่หน้าอกของหันเหยากวงอีกครั้ง
พลังฝ่ามือทำให้หันเหยากวงกระเด็นลอยไปอีกครั้ง ร่างของเขาเหมือนกับกระสุนก็ถูกยิงออกไปยังที่ไกลๆ