ราชินีพลิกสวรรค์ - ตอนที่ 124 เสี่ยวหมีเจี้ยจื่อผู้หลอกลวง
ภายใต้คำสอนของเสิ่นฉง ได้เพิ่มความเข้าใจของตัวเองเข้าไปด้วย
บางทีเจียงหลีอาจยังไม่เข้าใจทุกสิ่งในตอนนี้ แต่เมื่อนางเข้าถึงในวันหนึ่งวันใด สิ่งเหล่านี้ก็จะชั ดเจนขึ้นทันที และเข้าใจทุกสิ่งเร็วขึ้นกว่าคนอื่นๆ
การฝึกฝนยังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง
ศิษย์พี่รูปงามทั้งสามของเจียงหลีทั้งดีและเอ็นดูนาง ซึ่งเป็นเรื่องจริงทั้งหมด แต่สำหรับการฝึกฝนท ที่ดุเดือด ก็คือเรื่องจริงเช่นเดียวกัน!
นางไม่ได้ตั้งใจจะถ่อมตัว ไม่ออกจากตำหนักเย่า แต่การฝึกฝนของทุกวันกินเวลาทั้งวัน และทั้งสามต่างหมุ นเวียนในการเคี่ยวเข็ญนางอย่างหนัก จะมีเรี่ยวแรงออกนอกตำหนักเย่าได้อย่างไร
โดยเฉพาะทุกครั้งที่ซือจุนเดินผ่านมา และเผยรอยยิ้มที่น่าพึงพอใจ ทำให้นางยิ่งรู้สึกหดหู่
“ข้าเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว!”
ในที่สุด เจียงหลีที่กลับไปยังตำหนักของตน นอนกองบนเตียงจนแทบจะขยับตัวไม่ได้
ในตอนเช้า เรียนศาสตร์ลับกับเสิ่นฉง ตอนบ่ายฝึกฝนทักษะการต่อสู้กับซีไหล พอตกเย็นฝึกฝนพลังจิตกับค คุนอู๋ เวลาที่เหลือต้องดูดซับพลังวิญญาณ…
เจียงหลีรู้สึกจริงๆ ว่าเมื่อนำทั้งสองภพมารวมกัน ยังไม่เคยฝึกฝนจริงจังเช่นนี้มาก่อน
หลังจากจิตวิญญาณกลับคืนมา หลังจากเหนื่อยหอบ เจียงหลีก็นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง
เจ้าเปี๊ยกที่เก็บไว้ในห้องในช่วงเวลานี้ ใช้กรงเล็บเนื้อเล็กๆ ค่อยๆ เดินไปหาเจียงหลีและหยุดอยู่ ข้างกายนาง
“หลิวหลี…!” เมื่อมองเห็นเจ้าเปี๊ยกขนปุยผู้น่ารัก เจียงหลีตะโกนอย่างน้อยใจ เหยียดแขนออกไป และก กอดเจ้าตัวเล็กไว้ในอ้อมแขน “หลายวันมานี่ข้าเหนื่อยมาก!”
นางอ้อนเจ้าเปี๊ยกอย่างเป็นธรรมชาติ และไม่รู้สึกว่าการทำเช่นนั้นจะส่งผลเสียต่อความน่าเกรงขามของจักร รพรรดินี
“…” จักรพรรดิองค์หนึ่งที่อยู่ในอ้อมแขนของนาง หัวใจค่อนข้างเต้นแรงขณะที่ได้สูดกลิ่นหอมจากร่างกา ายของนาง
เจียงหลีกอดเจ้าเปี๊ยก และสัมผัสกับขนอันอ่อนนุ่ม แล้วหลับตาลงอย่างมีความสุข “ศิษย์พี่ทั้งสามต่าง งตั้งใจสอนข้าอย่างสุดกำลัง แม้ว่าพวกเขาเก็บซ่อนความรู้สึกได้เป็นอย่างดี แต่ข้าก็รับรู้ได้ถึงคว วามกังวลใจจากสีหน้าและท่าทางของพวกเขา หลิวหลีว่าพวกเขาเป็นห่วงหรือกังวลเรื่องอะไรหรือ จะเกี่ยวข้อ องกับงานปาฐกถาเจ้าครองนครหรือไม่”
แน่นอนว่าเจ้าเปี๊ยกนิ่งเงียบไม่พูดเช่นเดิม ทำได้เพียงตอบในใจว่า ศิษย์พี่ทั้งสามกดระดับการฝึกฝนไ ไว้ที่อาณาเขตหลิงหวังนานเกินไป และไม่สามารถกดมันไว้ได้จนถึงวันที่เสร็จสิ้นงานปาฐกถาเจ้าครองนคร รดังนั้นจึงทำได้เพียงฝากความหวังไว้กับเจ้า
ทันใดนั้น เจ้าเปี๊ยกรู้สึกว่าการหายใจของเจียงหลีค่อยๆ คงที่
เมื่อมองต่ำลงก็พบว่านางหลับตาและหลับใหลไปตั้งแต่เมื่อใดไม่รู้
ปรากฏแสงแห่งความรักและความเอ็นดูในดวงตาสีเขียวครามของเจ้าเปี๊ยก มันค่อยๆ ขยับเข้าใกล้อย่างเงียบๆ ๆ และใช้ปลายจมูกสีชมพูลูบแก้มของเจียงหลีเบาๆ แล้วขดตัวเป็นก้อนในอ้อมแขนของนางพร้อมกับนอนหลับฝั นเป็นเพื่อนนาง
หลังจากนั้น ในความฝัน กลับไม่พบกับลู่เจี้ยเหมือนเช่นเคย
เจียงหลีในเวลานี้ กลับปรากฏเสี่ยวหมีเจี้ยจื่อแทน
“…” เจียงหลีเมื่อรู้ว่าตนปรากฏตัวอยู่ที่แห่งหนใด ก็รู้สึกพูดไม่ออกทันที
ณ เวลานี้ ปรากฏตัวอักษรสีทองหนึ่งแถวลอยอยู่เหนือศีรษะของนาง ค่อยๆ รดน้ำต้นไม้ทีละต้น
ปากของเจียงหลีกระตุกอย่างรุนแรง และบ่นพึมพำโดยไม่สนอะไรทั้งสิ้น “ที่พาข้าเข้ามาในนี้ เพราะต้อ องการรดน้ำต้นไม้อย่างนั้นหรือ”
ตัดพ้อก็ส่วนตัดพ้อ เจียงหลียังคงเดินไปที่ข้างบ่อพิษนั่น ตักน้ำและรดน้ำต้นไม้อย่างจริงจัง
หลังจากดูแลต้นไม้ เจียงหลีโยนขันในมือทิ้งและพูดกับเสี่ยวหมีเจี้ยจื่อ “นี่ ให้ของดีๆ กลับคืนมา าหน่อยสิ”
เสี่ยวหมีเจี้ยจื่อนิ่งเงียบในตอนแรก หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ก็ปรากฏตัวอักษรสีทอง…
‘การเลือกรางวัล หลังจากทำภารกิจสำเร็จจะได้รับรางวัลตามภารกิจนั้นๆ หากล้มเหลว ต้องยอมรับบทลงโทษ’
“…”
หลังจากที่ตัวอักษรสีทองจางหายไป ก็ไม่มีคำแนะนำอื่นใดปรากฏขึ้นอีกเลย
เจียงหลีรออยู่ชั่วครู่และตะโกนว่า “บทลงโทษคืออะไร ทำไมไม่พูดให้ชัดเจน! ”
น่าเสียดายที่เสี่ยวหมีเจี้ยจื่อไม่มีการตอบสนองอื่นใด แต่กลับปรากฏภาพของรางวัลมากมายลอยอยู่รอบๆ เ เจียงหลี รอให้นางเลือก
เจียงหลีตกตะลึงกับของรางวัลมากมายนั่น
ความโกรธเคืองค่อยๆ ปรากฏขึ้นในดวงตาของนาง และกัดฟันพูดว่า “เยี่ยมมาก! เสี่ยวหมีเจี้ยจื่อ! เจ้าซ่อ อนรางวัลดีๆ ไว้มากมาย โดยไม่ยอมบอกข้า! ของรางวัลก่อนหน้านี้เอามาหลอกข้าเล่นใช่ไหม!”
ในบรรดาของรางวัลมากมาย เจียงหลีถูกใจอยู่ชิ้นหนึ่ง
‘ผลเนี่ยนกั่วรวมเนี่ยนเซิ่งสามเม็ด มีสรรพคุณเพิ่มพลังจิตให้แข็งแกร่งและช่วยทลายอาณาเขต โดยไม่มีผ ผลข้างเคียง!’
ดวงตาของเจียงหลีลุกเป็นไฟ
พลังจิตฝึกฝนยากลำบากนัก และนางเองเรียนรู้หลายศาสตร์มาก ทำให้ความก้าวหน้าในการฝึกฝนพลังจิตนั้นยิ่ งช้าลง ซึ่งตอนนี้ก็เพิ่งจะเข้าสู่เนี่ยนจงเท่านั้น
หากได้กินผลเนี่ยนกั่วทั้งสามเม็ดนี้ นางคงสามารถไต่ระดับจากขั้นแรกขึ้นเป็นเนี่ยนจงชั้นสองหรือ อขั้นสามเป็นแน่
“ศิษย์พี่สามเคยกล่าวว่าเรียนรู้ศาสตร์ลับประเภทที่สอง จะต้องบรรลุเนี่ยนจงขั้นสองให้ได้ก่อนเป็นเง งื่อนไขพื้นฐาน” เจียงหลียิ้ม
ด้วยรางวัลเป็นผลเนี่ยนกั่วทั้งสามเม็ดนี้ นางน่าจะมีคุณสมบัติพอในการเรียนรู้ศาสตร์ลับได้แล้ว
“เจ้าแล้วกัน!” หลังจากตัดสินใจ เจียงหลีเอื้อมมือออกไปพลิกป้ายนั้นทันที
ขณะที่นางเลือกอยู่นั้น รางวัลที่เหลือก็ได้หายไป เหลือเพียงผลเนี่ยนเซิ่งเท่านั้น ซึ่งตอนนี้ฉากตร รงหน้าได้เปลี่ยนไปในทันที และปรากฏรายละเอียดของภารกิจ
หลังจากอ่านเนื้อหาของภารกิจอย่างรอบคอบแล้ว เจียงหลีอดไม่ได้ที่จะด่าทอ “มารดาเจ้าสิ…”
‘ในสนามการฝึกฝนของเสี่ยวหมีเจี้ยจื่อ หากภายในสามชั่วยามสามารถทะลุผ่านอาณาเขตเล็กๆ และได้รับชัยช ชนะ จะได้รับรางวัลนี้เป็นการตอบแทน’
นางอยากได้ผลเนี่ยนกั่ว เพราะหวังจะอาศัยผลเนี่ยนกั่วพัฒนาการฝึกฝนพลังจิตของตน
แต่กลับคาดไม่ถึงว่าเนื้อหาของการทดสอบครั้งนี้คือเพิ่มระดับของพลังจิต!
“หากทำไม่สำเร็จล่ะ” เจียงหลีผู้คุ้นเคยกับนิสัยของเสี่ยวหมีเจี้ยจื่อถามขึ้นด้วยความกังวล อย่างไรก ก็ตาม เสี่ยวหมีเจี้ยจื่อไม่ได้ให้คำตอบในเวลานี้
เจียงหลีสูดหายใจเข้าลึกๆ ปลอบใจตัวเอง “ตนเป็นคนเลือกเส้นทางเดินเอง ต่อให้ต้องคุกเข่าจนเลือดไหล ล ก็ต้องทำให้สำเร็จ! ”
ขณะที่ถอนหายใจ เจียงหลีเดินขึ้นไปยังแท่นของการฝึกฝนเนี่ยนซือ นั่งขัดสมาธิและเริ่มฝึกฝนพลังจิต
การสะสมพลังจิตคือการทำให้พลังจิตสงบลง ซึ่งไม่เหมือนกับพลังวิญญาณที่สามารถสะสมอย่างต่อเนื่องโดยการ รดูดซับหินวิญญาณและทรัพยากรการฝึกฝนอื่นๆ
สามชั่วยามผ่านไป…
เมื่อนึกถึงเวลาที่กำหนด เจียงหลีก็อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งเสี่ยวหมีเจี้ยจื่ออีกครั้งในใจ
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ
หนึ่งชั่วยามผ่านไป การฝึกฝนพลังจิตของเจียงหลีเพิ่มขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ยังเหลือหนทางอีกยาวไกลที่จ จะทะลวงผ่านอาณาเขตเล็กๆ ได้
เห็นได้ชัดว่าเจียงหลีไม่สามารถทำสำเร็จภายในสามชั่วยาม
แต่เมื่อรู้เช่นนี้ นางยังคงฝึกฝนต่อไป
ณ เวลานี้ การฝึกฝนของนางดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับภารกิจนี้แล้ว และเป็นเพียงการฝึกฝนทั่วไปเท่านั้น น
สองชั่วยามผ่านไปอย่างเงียบๆ
หลังจากผ่านไปสามชั่วยาม เจียงหลีค่อยๆ ถอยออกจากการฝึกฝนและลืมตาขึ้น ดวงตามีแสงของความผิดหวังส่อง ผ่าน แม้ว่าจะทราบผลล่วงหน้า และรู้ว่าจะทำภารกิจนี้ไม่สำเร็จ แต่หลังจากผลออกมาแล้ว นางก็รู้สึก เสียใจอยู่บ้าง
ผลเนี่ยนกั่วเอ๋ย!
และแล้วก็ปรากฏแถวตัวอักษรสีทองขึ้นกลางอากาศตรงหน้านาง…
‘ภารกิจล้มเหลว ของรางวัลถูกริบคืนและต้องได้รับบทลงโทษ’
YOU MAY ALSO LIKE
