ราชินีพลิกสวรรค์ - ตอนที่ 52 น้ำพุโบราณ
“ฆ่า!!!”
พลังควบคุมจิตอันแน่วแน่ได้แผดเผาจากก้นบึ้งหัวใจ
เจียงหลีรู้สึกได้ว่าตนเองตอนนี้ ถูกควบคุมด้วยพลังควบคุมจิตนั่น พลังของนางในตอนนี้มิใช่พลังของนาง แต่เป็นพลังแห่งการควบคุมจิต
โครม!
พลังที่น่ากลัวและแข็งแกร่งออกมาจากดาบของเจียงหลี ก่อร่างเป็นดาบขนาดใหญ่และฟาดฟันกับสายฟ้าที่ตกลงมาจากฟากฟ้าอย่างรุนแรง
พลังทั้งสองปะทะกัน ทำให้พายุที่ก่อขึ้นฉีกท้องฟ้าและแผ่นดินอยู่
วิ๊ง! ดาบในมือของเจียงหลีได้ส่งเสียงดาบออกมา แสงเจิดจ้าพุ่งจากตัวดาบและเปล่งแสงนับพันเงาออกมาในพริบตา
สายฟ้าฟาดลงมาอีกนับไม่ถ้วนบนท้องฟ้า
เสียงสายฟ้าคำรามราวกับว่าจะทำให้ดาบนั้นพินาศไปเสีย ไม่นานนัก แสงจากดาบยิ่งเจิดจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่ายิ่งสู้ยิ่งแกร่งปานนั้น ต้องสู้กับฟ้า สู้กับแผ่นดิน และสู้กับตัวเอง!
ยิ่งกดดันมากเพียงใด ก็ยิ่งกล้าหาญมากเท่านั้น!
เสียงพายุดังอื้ออึง ท้องฟ้ามืดลงทันตา เจียงหลีรับรู้ได้ถึงแรงกดดันที่น่ากลัวในใจของนาง นางในตอนนี้ได้รวมเป็นหนึ่งกับดาบเล่มนี้แล้ว และสามารถรู้สึกได้ถึงควบคุมจิตที่ไม่ยอมแพ้จากดาบเล่มนี้ได้อย่างชัดเจน
นางทราบดีว่าสิ่งที่อยู่ในมือนางนั้นไม่ใช่ดาบ แต่เป็นการรวมกันของพลังควบคุมจิตที่ไม่ยอมศิโรราบต่างหากเล่า
หากเป็นเช่นนี้ นางจะรับรู้ถึงความไม่ยอมแพ้ด้วยตัวเองสักครั้งหนึ่งหรือไม่
ทันใดนั้นเอง นางก็รู้สึกว่าตัวเองได้หลอมเป็นหนึ่งเดียวกับดาบแล้ว นางยืนตระหง่านอยู่ระหว่างฟ้าดิน แต่ฟ้าดินคิดจะบดขยี้นางและต้องการให้นางยอมแพ้ซะ
ยอมแพ้รึ!
ไม่! เหตุใดข้าถึงต้องยอมแพ้กัน!
ในใจของเจียงหลีเต็มไปด้วยความแรงกล้า นางเงยหน้าขึ้นอย่างลำบากและมองไปที่ท้องฟ้าที่จะถล่มลงมาที่นาง ท้องฟ้าอันมืดครึ้มดูเหมือนจะมีพลังทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัว
ตู้มมมม!
ท้องฟ้ากลายเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ พุ่งเข้าหาเจียงหลีด้วยพลังทำลายล้างที่รุนแรง
ท้องฟ้าคำราม!
แผ่นดินสั่นสะเทือน!
ผืนดินอันกว้างใหญ่ กลายเป็นรอยฝ่ามือขนาดใหญ่ที่เหมือนกับท้องฟ้า ต้องการที่จะบดขยี้นางและบังคับให้นางยอมแพ้ไป
ข้าผู้เป็นจักรพรรดินีเฝ้ามองโลกใบนี้ เหตุใดข้าถึงต้องยอมแพ้ต่อฟ้าดินกันเล่า หากฟ้าต้องการทำลายข้า ข้าก็จะต่อต้านฟ้า! หากผืนดินต้องการฝังตัวข้า ข้าก็จะกลบแผ่นดิน!
แสงดาบที่ถูกฟ้าดินบดขยี้ไว้นั้น เปล่งเสียงดาบออกมาอย่างไม่ยอมแพ้ เสียงหวีดหวิวและเฉียบแหลมดังก้องกังวานไปทั่วฟ้าดิน
ตัวดาบราวกับมีพลัง ก้าวไปข้างหน้าโดยไม่เกรงกลัวพลังแห่งสวรรค์และปฐพีเลยสักนิด
“ฆ่ามัน!”
เจียงหลีก้าวออกไปหนึ่งก้าวและดาบก็คำรามออกมา ความเงางามที่ไร้ที่สิ้นสุดรวมกันกลายเป็นลำแสงนับล้านแสงทิ่มแทงไปทุกทิศทาง
ฟ้าดินดูเหมือนจะเริ่มสั่นสะเทือนขึ้นมา ราวกับว่าพิโรธและยังมีความน่ากลัวอีกด้วย
แสงจากดาบปะทะเข้ากับฟ้าดิน พื้นที่นั้นมีแสงสง่าปล่อยออกมา เสียงจากดาบดังจนหูหนวก และดาบที่ไร้ที่สิ้นสุดก็ผ่าลงกลางฟ้าดิน ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างให้แตกเป็นเสี่ยงๆ
ไม่ยอมแพ้และไม่ถอย! ถึงแม้จะต้องตาย ก็ต้องพุ่งไปข้างหน้า!
ทุกอย่างหายสาบสูญ ท้องฟ้าและผืนดินหายไป แรงกดดันที่มีก็หายไปด้วยเช่นกัน ดาบแห่งพลังควบคุมจิตเล่มนั้น ก็ค่อยๆ หดเล็กลงและเข้าไปในกลางระหว่างคิ้วของเจียงหลี
ในพลังวิญญาณของนาง พลังควบคุมจิตที่ไม่ยอมแพ้สะท้อนเข้ากับดาบเล็กๆ และตั้งแต่นั้นมาในส่วนลึกของพลังวิญญาณของนางก็ได้ประทับเครื่องหมายแห่งความไม่ยอมแพ้ไว้
เมื่อลืมตาขึ้นมา แสงสง่างามที่อยู่น้าเจียงหลีก็ได้หายสาบสูญไปแล้ว นางในตอนนี้ได้ปรากฏอยู่บนถนนโบราณเส้นหนึ่ง
บนถนนเก่าแก่นั้นมีร่องรอยมากมาย กองหินที่ทับซ้อนกันก็ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้าง เป็นร่องรอยที่นานมาก เจียงหลียืนอยู่ที่นี่ รู้สึกแปลกเล็กน้อย
“นี่เป็นที่ใดกันอีก” ในสายตาของเจียงหลีเกิดความงุนงงขึ้นเล็กน้อย
ในขณะนี้ หากนางมีกระจกบานหนึ่ง และมองไปที่ดวงตาของตัวเองอย่างใกล้ชิด ก็จะเห็นว่ามีดาบเล็กๆ ส่องแสงความไม่ยอมแพ้อยู่ในดวงตาลึกๆ ของนาง
เจียงหลีสังเกตอย่างละเอียดไปครู่หนึ่ง เห็นว่าด้านหลังไม่มีทางถอยกลับแล้ว จึงเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ
ดูแล้ว มีเพียงเดินต่อไปด้านหน้าถึงจะรู้ว่าคืออะไรแล้วสิ เจียงหลีคิดในใจและก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว
ก้าวแรก ไม่มีอะไร
ก้าวที่สอง เจียงหลีผ่อนคลายกว่ามาก
ก้าวที่สาม…ก้าวที่หก…
ก้าวที่เจ็ด!
ตึกตัก!
เมื่อก้าวมาถึงก้าวที่เจ็ด เจียงหลีก็รู้สึกถึงการเต้นของเส้นเลือดของตัวเอง ความรู้สึกนั้นราวกับว่าเส้นเลือดของนางจะพุ่งออกมาจากตัวนางเองก็มิปาน
ไม่ถอย! ไม่ยอมแพ้! เจียงหลีรวบรวมสติ สายตาแน่วแน่และก้าวออกไปเป็นก้าวที่แปด
ตึกตัก! ตึกตัก!
ความรู้สึกเส้นเลือดเต้นอย่างรุนแรงกลับมาอีกครั้ง และยังเต้นแรงกว่าเดิมอีกด้วย
เจียงหลีกัดฟันและก้าวต่อไปอีกไม่กี่ก้าว
ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!
เส้นเลือดในร่างกายของนางกำลังเต้น เจียงหลีรับรู้ถึงความรู้สึกที่เลือดกำลังพลุกพล่าน
นางยังคงก้าวต่อไป หัวใจของนางสั่นสะท้านราวกับว่าหัวใจกำลังจะถูกคายออกจากปากของนาง
ถนนเส้นนี้แปลกยิ่งนัก! แต่…ในเมื่ออยู่ในกำแพงแตกหักนี้แล้ว แน่นอนว่าต้องเป็นสิ่งทดสอบแน่ ข้าไม่มีเหตุผลต้องถอยกลับ เดินหน้าต่อไป!
เจียงหลีหายใจเข้าลึกๆ ไปเฮือกหนึ่ง แล้วก้าวต่อไป
วิ๊ง!
ข้างหลังของนาง แสงสีทองส่องประกายแวววับ เนตรญาณทั้งสี่เปิดออก พลังแห่งวิญญาณยุทธ์ทั้งหมดรวมอยู่ในร่างของนางเพื่อบรรเทาแรงกดดันที่นางแบกรับไว้ในขณะนี้
ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!
เจียงหลีรู้สึกถึงหัวใจตัวเองกำลังเต้นเร็ว หายใจยากลำบาก ทั้งตัวร้อนเหมือนถูกแผดเผา การเต้นของเส้นเลือดก็ยิ่งน่ากลัวขึ้น
ในขณะนี้ สีผิวของนางได้กลายเป็นสีม่วงดำแล้วและเส้นเลือดก็ปรากฏอย่างชัดเจน
อย่างไรก็ตาม เท้าของเจียงหลีก็ยังคงหนักแน่น และมีกลิ่นอายของความไม่ยอมแพ้อยู่ในตัวนาง ดาบแห่งความไม่ยอมแพ้ที่อยู่ในดวงตาของนางก็กะพริบอยู่เรื่อยๆ
เดินหน้าต่อไปอีก บนผิวหนังของเจียงหลีมีเลือดหยดเล็กๆ ไหลซึมออกมา ทำให้ตัวนางกลายเป็นร่างคนนองเลือด แต่ทว่า ฝีเท้าของนางก็ยังคงไม่หยุด สายตายังคงมองไปด้านหน้าและเดินหน้าต่อไป
ทันใดนั้นเอง นางรู้สึกว่าเลือดทั่วร่างกายของนางเริ่มคำราม และหัวใจก็เต้นอย่างบ้าคลั่ง
อ๊าก! เจียงหลีตะโกนเสียงดัง เบ่งเส้นเลือดจนแตกและวิ่งไปข้างหน้าอย่างสุดกำลัง
ในที่สุด นางก็เดินออกจากถนนโบราณเส้นนี้ได้ ชีพจรและเส้นเลือดของนางก็กลับมาเป็นปกติ
กึก!
เสียงๆ หนึ่งดังขึ้น เจียงหลีได้เลื่อนขั้นจากหลิงจงระดับสี่ไปเป็นหลิงจงระดับห้า
หลิงจงของซีฮวงมีมากมาย แต่การเลื่อนขั้นแต่ละขั้นนั้นกลับยากเย็นเหลือเกิน แต่เจียงหลีเพิ่งมาถึงซีฮวงได้ไม่ถึงครึ่งปี ก็ทะลวงผ่านไปสองระดับติดกันแล้ว หากพรสวรรค์เช่นนี้ถูกแพร่กระจายออกมา มันย่อมจะทำให้เกิดการแก่งแย่งชิงดีจากพวกกลุ่มอำนาจใหญ่ๆ แน่นอน
เลื่อนขั้นแล้วรึ เจียงหลีเผยรอยยิ้มออกบนใบหน้า
นางในตอนนี้ กระเซอะกระเซิงไปหมดทั่วร่างกายแต่ก็ยังมีอารมณ์ที่ดีมาก
เมื่อพักไปครู่หนึ่ง เจียงหลีก็เดินหน้าต่อ จุดสิ้นสุดของถนนโบราณเส้นนี้มีน้ำพุอันเงียบสงบ น้ำพุนั่นมืดมน แต่กลับส่งกลิ่นหอมแปลกๆ ออกมา
เจียงหลีมองความกระเซอะกระเซิงบนตัว และมองไปยังน้ำพุนั่น ความรู้สึกอยากจะแช่ตัวลงในน้ำพุปรากฏขึ้นมาในหัว
เมื่อเจียงหลีตื่นขึ้นมา นางก็แช่ทั้งตัวของนางเองอยู่ในน้ำพุแล้ว เหลือเพียงหัวที่อยู่ผิวน้ำ
ซี๊ด!
หนาวจัง!
ความรู้สึกแรกที่แช่ลงไปในน้ำของเจียงหลีก็คือ…หนาว!
ความหนาวเย็นเช่นนั้น มันยิ่งกว่าน้ำแข็ง ราวกับว่าจะหนาวเข้าไปในร่างกายตามผ่านผิวหนัง และยิ่งกว่าความหนาวเย็นจากผลของยันต์ธาราทมิฬ
จากนั้นไม่นาน ในช่วงที่เจียงหลีกำลังครุ่นคิดถึงบทบาทของน้ำพุนั้น ก็มีพลังอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งออกมาจากน้ำพุ และก่อตัวกลายเป็นพายุหมุนขนาดใหญ่ห่อหุ้มนางไว้
นี่มันอะไรกัน! เจียงหลีตกใจ