ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1020
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1020
มันเป็นความผิดของเขาที่ไหนที่พวกปลาเน่าในบริษัทพากันก่อหวอดขึ้นมาเนี่ย?
เซย์นก้าวออกมาพร้อมรายงาน “ฝ่าบาท กระผมเจอเรื่องจุกจิกนิดหน่อย”
แองเจลีนโบกมือไล่ “งั้นก็ไม่ต้องบอก”
นี่เขาคิดว่าเธอมีเวลาเหลือเฟือมาจัดการปัญหาเล็กน้อยด้วยเหรอ?
เซย์นพูดอย่างร่าเริง “ได้เลย!”
เกรย์สันหันไปจ้องเซย์น “ทำไมคุณถึงเรียกว่ามันเป็นเรื่องจุกจิกล่ะ ทั้งที่มันเกี่ยวกับเขา?”
เซย์นยักไหล่ “ทำไมคุณต้องมาว่าผมล่ะ ก็ราชินีไม่อยากฟังนี่นา”
เมื่อตระหนักว่าเซย์นกำลังจะพูดถึงบางอย่างที่ไม่ปกติ แองเจลีนจึงบอก “ลองบอกมาสิ เซย์น”
เซย์นก้าวออกมาพร้อมก้มหัวต่ำ เขารายงานเสียงอ่อย ๆ “คนของเราได้ข่าวมาว่าผู้ชายคนนั้นกำลังมาหางานที่ศูนย์จัดหางาน”
แองเจลีนโมโหมากจนเธอคว้าแฟ้มเอกสารบนโต๊ะมาขว้างใส่เขา เธอฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด “นี่นายเรียกว่าเรื่องจุกจิกนิดหน่อยเหรอ? นี่มันสำคัญมากสำหรับแกรนด์ เอเซียเลยนะ”
เซย์นหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมาก่อนกล่าว “การไล่ตามหนุ่มหล่อเห็นได้ชัดว่า เป็นเรื่องส่วนตัว มันเป็นเรื่องสำคัญต่อแกรนด์ เอเซียตอนไหนกัน?
แองเจลีนพูดอย่างแข็งกร้าว “เขาเป็นแฮกเกอร์มือหนึ่งของโลก ถ้าเขาโดนบริษัทอื่นฉกตัวไป แกรนด์ เอเซีย ของเราเจอปัญหาหนักแน่”
ด้วยความโมโห เธอสั่งเขาด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดและดูสง่าว่า “ไปเอารถมาเซย์น เราจะไปที่ศูนย์จัดหางานกันเดี๋ยวนี้”
เซย์นเอ่ยอย่างหมดคำพูด “ถ้าอยากเจอเขาทุกวันเธอก็บอกมาตรง ๆ ก็ได้ จะต้องทำเป็นเรื่องใหญ่โตให้คนอื่นเขากลัวด้วยเหรอไง? ตอนนี้เขาก็ไม่ต่างกับขยะ บริษัทไหนจะจ้างแฮกเกอร์ไร้ประโยชน์กัน?”
แองเจลีนตอบ “ฉันคืนหนังสืออาณาจักรแฮกเกอร์ให้เขาไปเมื่อวาน ดูจากความสามารถในการรับรู้ของเขา ก็คงอีกไม่นานที่เขาจะกลายมาเป็นแฮกเกอร์มือฉมัง”
เซย์นอึ้งไปต่อไม่ถูก
เขาได้เห็นความสามารถในการเรียนเปียโนของเจย์มากับตา เมื่อเขาได้อ่านหนังสือทฤษฎีการแฮก เขาก็อาจจะกลายเป็นแฮกเกอร์มือต้น ๆ ของโลกได้ภายในไม่กี่วัน
เซย์นไม่กล้าประมาณ “โอเค”
ณ ศูนย์จัดหางานใหญ่ที่สุดในเมืองหลวงอิมพีเรียล
เจย์สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสีดำ เขาเอามือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋าอย่างสบาย ๆ เขาดูมีสีหน้าอ่อนเพลียเล็กน้อยขณะเดินไปรอบ ๆ
วันนี้ที่นี่ดูคึกคักมาก ยูมิ ไททัสจากเมืองนางแอ่น, แนนซี่ เบลล์ และจีน อาเรสจากเมืองหลวงอิมพีเรียลต่างก็นั่งอยู่ที่บริษัทรับสมัครคนของตัวเอง
พวกเขาแต่ละคนต่างก็มีอิทธิพลต่างกันออกไป
หลังจากที่แกรนด์ เอเซียควบรวมไททัส เอนเตอร์ไพรส์และเบลล์ เอนเตอร์ไพรส์อย่างเลือดเย็น ยูมิและแนนซี่ก็ปฏิเสธที่จะสวามิภักดิ์และทำงานให้กับแองเจลีน ดังนั้นพวกเขาจึงทิ้งบริษัทของตระกูลไปโดยหวังว่าจะกลับมาผงาดขึ้นได้อีกครั้ง
สำหรับเมืองหลวงอิมพีเรียลแล้ว อาเรส เอนเตอร์ไพรส์นั้นต่างออกไป
หลังจากได้รู้ว่าเมื่อก่อนตระกูลอาเรสทำกับเจย์อย่างไร แองเจลีนก็ไม่อยากจะควบรวมอาเรส เอนเตอร์ไพรส์ไว้ด้วย แม้ว่านายท่านอาเรสจะแสดงท่าทีว่าอยากคืนอาเรส เอนเตอร์ไพรส์ให้แกรนด์ เอเซียก็ตาม
จริง ๆ แล้วเธออยากส่งต่ออาเรส เอนเตอร์ไพรส์ให้จีน แต่เขาปฏิเสธที่จะรับช่วงต่อด้วยเกรงว่า ตัวเองจะไม่สามารถรับมือองค์กรใหญ่ขนาดนี้ได้
ในที่สุดแล้วแองเจลีนก็ทำข้อตกลงกับตระกูลอาเรส และแบ่งบริษัทขนาดย่อยให้จีนได้ฝึกบริหาร
ทั้งสามคนได้มีบริษัทของตัวเอง แม้ว่าจะไม่มีชื่อเสียงอย่างที่เคยเป็น แต่ก็ยังถือว่าทำได้ดีมากกว่าธุรกิจรายย่อยอื่น ๆ คนมีความสามารถมากมายต่างก็รุมล้อมจะได้สมัครเข้าทำงานกับพวกเขา
วันนี้แนนซี่ และจีนไม่อยู่ แต่ฝ่ายบุคคลของบริษัทก็มาทำหน้าที่คัดเลือกคนเข้าทำงาน
ส่วนไททัสจากเมืองนางแอ่นนั้น ยูมิจะเข้ามาดูแลการรับสมัครในวันนี้เอง
ผู้สมัครหลายคนต่างเดินชักแถวไปที่ไททัส เอนเตอร์ไพรส์เพราะพวกเขาจะได้พบและพูดคุยกับประธานโดยตรง
