ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1025
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1025
เกรย์สันเปิดน้ำและสาดน้ำเย็นใส่หน้าตัวเอง เขามองกระจกพยายามจะปั้นหน้าให้ดีเพื่อกลบซ่อนความรุนแรงและโทสะที่แสดงออกบนใบหน้า
จากนั้นเขาก็ฝืนยิ้มให้กับกระจก แต่รอยยิ้มนั้นกลับดูน่าเกลียดยิ่งกว่าหน้าตอนร้องไห้เสียอีก
สุดท้าย เขาก็ล้มเลิกความตั้งใจที่จะฝืนปั้นหน้าขณะที่น้ำตาเขาก็ไหลออกมาเป็นสาย
เมื่อสามปีก่อน ฉากที่เจย์เผชิญหน้ากับอันตรายเพียงลำพังเพื่อช่วยพวกเขาไว้ฉายซ้ำในหัวเหมือนกับภาพยนตร์
เจย์คือทุกอย่างของพวกเขา
เพราะเขาเสียสละตัวเองเพื่อช่วยทุกคน
เกรย์สันเกือบร้องไห้โฮออกมา เขาเชิดหน้าขึ้น ดึงทิชชูที่อยู่ด้านข้างขึ้นมาและเช็ดน้ำตาที่เอ่อคลออย่างแรงก่อนที่จะขยำทิชชูที่เปียกโชกด้วยน้ำตาเป็นก้อนแล้วโยนทิ้งลงถังขยะ
เกรย์สันเกือบล้มเมื่อเขาเห็นซองถุงยางถูกทิ้งอยู่ในถังขยะ
นายท่านอาเรสกับผู้หญิงคนนั้น…
ถ้ามิสเซเวียร์รู้เข้า จะเสียใจสักแค่ไหนกันนะ?
โทสะของเกรย์สันมลายหายไปเพราะความช็อกของเขา
เมื่อตั้งสติได้เขาก็ออกมาจากห้องน้ำ ตาแดงก่ำของเขาทำให้เจย์สงสัย
“ผมคิดว่าคุณตกส้วมไปซะแล้ว” เจย์เยาะ
เกรย์สันฝืนยิ้ม
มาริลินยกจานผักสีเขียวหลายจานออกมาจากครัว เมื่อเกรย์สันเห็นพริกสีแดงนิดหน่อยวางแปะอยู่บนผัก ดวงตาเขาก็เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด
นี่เธอไม่รู้เหรอไงว่านายท่านอาเรสมีปัญหาเรื่องกระเพาะ?
“ถ้าคุณเกรย์สันไม่รังเกียจ อยู่ทานอาหารง่าย ๆ กับเราก่อนสิคะ”
เกรย์สันตกลงทันใด “แน่นอนครับ”
ขณะทานอาหาร เกรย์สันจะทานทุกจานที่เจย์ทาน
เขาอยากทานอาหารจากผักไร้คุณภาพพวกนี้ให้หมดก่อนมันจะทำร้ายกระเพาะของเจย์
เจย์เหลือบมองเกรย์สันอย่างไร้คำพูด ในที่สุดเขาก็กินแค่ขนมปังขาวในจานตัวเองอย่างหงุดหงิด
มาริลินดูอับอายเล็กน้อยและอธิบายว่า “ฉันขอโทษนะคะ คุณเกรย์สัน อาหารพวกนี้คงไม่ถูกปากคุณ ถ้าคุณมาเร็วกว่านี้สักสองสามวัน ฉันคงจะมีอาหารที่ดีกว่านี้เลี้ยงคุณ แต่ฉันโชคไม่ดีทำบัตรธนาคารหาย ก็เลย…”
ในที่สุดเกรย์สันก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
เขาหยิบกระเป๋าเงินออกมาทันใดก่อนหยิบเงินทั้งหมดออกมา ก่อนส่งให้มาริลิน “รับไปสิครับพี่สาว เอาไว้ใช้เวลาฉุกเฉิน”
แววตามาริลินเป็นประกายด้วยความยินดี เธอกำลังจะเอื้อมมือไปรับเงินเมื่อเจย์ดันมันคืนให้เกรย์สันก่อนพูดว่า “ไม่ล่ะครับ ผมจะขอเบิกเงินล่วงหน้าจากบริษัทพรุ่งนี้”
มาริลินจ้องเจย์อย่างไม่พอใจ
เกรย์สันเก็บเงินกลับไปเมื่อเขาเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
เกรย์สันเหลือบมองท่าทีผิดหวังของมาริลิน รอยยิ้มขมขื่นปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
ผู้หญิงกระหายเงินคนนี้ไม่เหมาะกับนายท่านอาเรสสักนิดเดียว
มีเพียงแค่ผู้หญิงสูงส่งเป็นผู้ดีทุกกระเบียดอย่างคุณเซเวียร์เท่านั้นที่เหมาะกับนายท่านอาเรส
อาหารมื้อนี้ช่างจืดชืดไร้รสชาติ
หลังทานอาหารเสร็จ เกรย์สันก็ลุกขึ้นแล้วมองเจย์ด้วยสายตาเคารพนับถือแฝงความกังวล
“เจอกันพรุ่งนี้ครับ”
“ครับ”