ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1033

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1033

กลายเป็นว่าชายคนรักที่ไม่เอาไหนของเธอเพียงแค่มีปัญหากับการทำงานที่สกปรกและการใช้แรงงานเท่านั้น แต่เขากลับเป็นชายแสนสมบูรณ์แบบที่เล่นเปียโนได้ ใช้คอมพิวเตอร์เป็น และที่สำคัญ เขายังหาเงินได้มากมายอีกด้วย

มาริลินรู้สึกเหมือนตนเองถูกรางวัลใหญ่ ทุกอย่างดูดีเกินจริง เหมือนดั่งว่า เธอคือซินเดอเรลลาที่ได้กลายเป็นเจ้าหญิง

ทั้งหมดนี้ก็เพราะมาริลินตัดสินใจไปอย่างเด็ดขาด ว่าเธอจะต้องเกาะชายที่ทำเงินได้คนนี้เอาไว้ให้แน่นไม่ว่าจะอย่างไร เพราะมีเพียงเขาเท่านั้นที่จะทำให้เธอมีความสุขไปชั่วชีวิต

ส่วนชายขี้คุกอีกคนนั้น… เขามีอะไรมาเทียบเบ็นได้บ้างล่ะ? เธอคงเป็นคนโง่ถ้ากลับไปหาผู้ชายคนนั้น

มาริลินรู้สึกโล่งใจเมื่อคิดว่า เคนจะไม่มีทางหาเธอพบอีกในเมื่อตอนนี้เธอย้ายออกมาจากบ้านเก่าแล้ว

มาริลินแสดงออกอย่างกระตือรือร้นต่อหน้าใบหน้าเย็นชาเป็นน้ำแข็งของเจย์ “มีห้องนอนตั้งสี่ห้องเลยนะคะ ที่รัก เราก็นอนในห้องนอนใหญ่กันแล้วให้ไทเกอร์นอนห้องเด็กที่ติดกัน เราก็จะมีห้องเหลืออีกสองห้อง คุณอยากจะใช้ทำอะไรคะ?”

เจย์หยุดคิดครู่หนึ่ง “ห้องหนึ่งผมจะทำเป็นห้องหนังสือ”

มาริลินพยักหน้า “ค่ะ”

ดวงตาเธอส่องประกายชื่มชมเขา

“ส่วนอีกห้องผมจะไปนอน”

เธอรู้สึกราวมีก้อนหินหล่นทับ มาริลินรู้สึกแทบยืนไม่อยู่

เจย์กำลังเดินไปที่ห้องนอนของเขาแล้ว แต่มาริลินวิ่งมากอดเขาไว้แน่นจากด้านหลังโดยไม่บอกกล่าว

“แต่ที่รักคะ ฉันไม่อยากนอนแยกห้องกันแล้ว”

เจย์ดึงมือเธอออกและพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า “มาริลิน ผมบอกคุณแล้วไง อย่ามาบังคับให้ผมทำอะไรที่ผมไม่ชอบ ถ้าคุณยังคิดเพ้อฝันอะไรไปเองแบบนี้อีก เราคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการหย่า”

มาริลินถอยหลังเมื่อได้ยินคำว่า ‘หย่า’ พร้อมจ้องเขาด้วยน้ำตาเอ่อคลอ “แต่เราเป็นสามีภรรยากันนะคะที่รัก!”

ดวงตาเจย์ฉายแววอับจนใจ “ผมขอโทษ”

“ทำไมคะ? ไหนคุณบอกว่าจะพยายามเพื่อยอมรับฉันให้ได้ไม่ใช่เหรอ?” มาริลินร้องไห้โฮ “คุณเริ่มรังเกียจฉันแล้วใช่ไหมตอนนี้?”

เจย์เงียบไม่ตอบ

ความรู้สึกของเขาที่มีต่อมาริลินชัดเจนมาตลอด เขามีแค่ความรู้สึกขอบคุณซาบซึ้งให้เธอเท่านั้น

ตอนที่มาริลินเอาผักเหี่ยวเกือบเน่ามาเสิร์ฟให้เกรย์สัน ตอนนั้นเขาก็รู้สึกดูถูกเธอจากก้นบึ้งของหัวใจ

“ผมเหนื่อยแล้ว” เจย์ตัดบท

จากนั้นเขาก็หยิบเสื้อผ้าแล้วเข้าห้องน้ำไป

เวลาเดียวกันนั้น ที่ระเบียงวิลล่าตรงกันข้ามก็มีกล้องส่องทางไกลตั้งอยู่ตรงข้ามห้องนอน

แองเจลีนแอบส่องเข้ามาในห้องได้นานแล้ว เมื่อเธอเห็นมาริลินกอดเจย์จากด้านหลังและเห็นเจย์เดินถือเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไป เส้นเลือดเธอก็แทบปะทุ

เธอเดาว่าจากนี้เจย์กับมาริลินจะมีฉากเร่าร้อนต่อกัน

ตอนนี้ความคิดเธอปั่นป่วนไม่เหลือดี

เมื่อเซ็ตตี้น้อยเห็นว่าแม่มีท่าทีผิดหวังและหมดสภาพแค่ไหน เธอก็เสนอความคิด

“คุณแม่คะ ทำไมเราไม่ไปเยี่ยมคุณพ่อกันล่ะคะ?”

แองเจลีนอึ้งไป จากนั้นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ผุดขึ้น

“ความคิดดีมากจ้ะ”

แองเจลีนจัดผลไม้บนจานมาใส่ตะกร้าเป็นของขวัญอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เขียนโน๊ตแสดงความยินดีที่เขาได้ย้ายมาบ้านใหม่

เธอรีบลบเครื่องสำอางออกและแต่งหน้าใหม่เบาบาง หลังจากใส่เดรสสีขาวและมวยผมขึ้น เธอก็ดูสวยราวเทพธิดา

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแองเจลีนและเซ็ตตี้น้อยก็ออกจากบ้าน

เมื่อเจย์ออกมาจากห้องน้ำ มาริลินยังไม่ยอมจากไปไหน

เธอใส่ชุดนอนที่เบาบาง และมองเขาด้วยสายตายั่วยวนเชิญชวน

“ที่รักคะ ถ้าคุณไม่อยากพยายาม ให้ฉันเป็นฝ่ายเริ่มเองก็ได้”

เธอเดินเข้าหาเขาอย่างร่าเริง

มือเรียวของเธอวางบนแผ่นอกเขา ก่อนที่ละเอื้อมมาที่กระดุมเม็ดบน

ทันใดนั้นเอง กริ่งหน้าประตูก็ดังขึ้น