ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 105

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 105

รอยอันแทบไม่เชื่อสิ่งที่เขาเพิ่งเห็น เขาไม่ดคยคิดว่าโรสจะสามารถเปลี่ยนไปเป็นคนละคนขนาดนี้ ในอดีต เธอจะทำแค่ร้องไห้เงียบ ๆ ไม่ว่าพวกเขาจะรังแกเธอยังไง

อย่างไรก็ตาม วันนี้เธอไม่เพียงไม่แสดงความเคารพ แต่เธอยังกล้าทุบตีแม่เลี้ยงของเธออีกด้วย

“โรส ลอยล์ นี่แกจะต่อต้านเหรอ?!” รอยอันหยิบเอกสารปึกหนึ่งขึ้นจากโต๊ะ หวังจะปามันใส่โรส

โรสไม่ได้ขยับแม้แต่น้อย ดวงตากระหายเลือดของเธอจกจ้องไปที่รอยอัน “ถ้าคุณกล้าแตะต้องแม้แต่ปลายนิ้วของฉันในวันนี้ ฉันจะประกาศเรื่องนี้ออกไป แล้วตัดความสัมพันธ์ทุกอย่างกับตระกูลลอยล์ ฉันจะนั่งดูแกรนด์เอเซีย เข้าเทคโอเวอร์ ลอยล์ เอ็นเตอร์ไพรส์ ฉันจะรอดูว่าพวกคุณจะเปลี่ยนจากคนร่ำรวยงี่เง่ากลายเป็นขอทานยังไง ฉันจะได้เห็นพวกคุณทั้งหมดใช้ชีวิตต่ำต้อยเหมือนที่ฉันใช้มาตลอด…”

เอกสารในมือของรอยอันร่วงลง เขาเคยชินกับชีวิตร่ำรวยและได้รับความเคารพจากคนหมู่มาก เขายอมตายดีกว่ายอมกลับไปใช้ชีวิตยากจน

“โรส ฉันเป็นพ่อแกนะ นี่แกจะยืนดู ลอยล์ เอ็นเตอร์ไพรส์ ที่ฉันเพียรทำงานสร้างมาถูกทำลายไปแบบนี้เหรอ?”

ริมฝีปากของโรสเผยอยิ้มขึ้น ในเมื่อตระกูลลอยล์อยากลากเธอจมโคลน เธอก็จะใช้ป้ายหลุมศพของลอยล์ เอ็นเตอร์ไพรส์ เป็นบันไดให้เธอก้าวข้าม

“ฉันช่วยคุณได้ แต่ภายใต้ข้อแม้เดียว” โรสกล่าว

“ข้อแม้อะไร?”

โรสตวัดสายตาเย็นยะเยือกไปที่แม่เลี้ยงของเธอ เธอไม่มีทางให้อภัยกับสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้ทำต่อโรส ลอยล์คนเดิมแน่

“อย่างแรกเลย ให้เธอมาขอขมาฉันแล้วสารภาพความผิดที่ทำไป”

“เป็นไปไม่ได้ โรส ลอยล์ แกคิดว่าแกเป็นใคร?” แม่เลี้ยงของเธอตะโกน

“คุกเข่า” รอยอันสั่งภรรยาของเขา

แม่เลี้ยงของโรสมองสามีของเธอที่มักจะฟังเธอเสมอย่างไม่เชื่อ เธอตะโกนเสียงดัง “ฉันไม่มีทางยอมคุกเข่าให้นังแพศยานี่หรอก!” แทบจะในทันที เธอก็ดึงแขนของรอยอันแล้วขอร้อง “สามี คุณไม่เห็นเหรอว่าใครทำให้ตระกูลลอยล์ต้องตกต่ำ?”

รอยอันมองที่โรสด้วยความโกรธ

โรสเข้าใจความต้องการของรอยอัน เขาคงอยากจะรัดคอเธอให้ตายด้วยซ้ำ แต่เขาต้องการความช่วยเหลือของเธอ

โรสกล่าว “คุณจะคิดว่าฉันเป็นต้นเหตุก็ได้ แต่อย่าได้ลืมว่า การจะนำกระดิ่งออกจากเสือได้ ต้องใช้คนที่สวมกระดิ่งให้มันเท่านั้น คุณต้องการฉันเพื่อช่วย ลอยล์ เอ็นเตอร์ไพรส์”

โรสรู้ดีว่าเธอต้องจ่ายยาให้ตระกูลลอยล์ที่ไร้หัวใจพวกนี้ได้เรียนรู้

แม่เลี้ยงสาปส่งโรส “โรส ลอยล์ แกมันแพศยา! ทำไมแกถึงได้หน้าด้านแบบนี้?”

โรสแสยะยิ้มแล้วสวนคำถามกลับไป “คุณ แทนที่แม่ของฉัน แล้วนอนบนเตียงที่เป็นของแม่ฉัน คุณใช้เงินที่ควรเป็นของแม่ฉัน คุณโยนความยากลำบากให้แม่ฉันแทนที่จะยื่นมือช่วยเธอในตอนที่เธอล้มป่วย ไม่ใช่คุณหรอกเหรอ ที่หน้าด้านหน้าทนน่ะ?”

แม่เลี้ยงของเธอแทบคลั่ง

รอยอันนั้นนอกใจคู่แต่งงานแรกของเขา แล้วทำให้ลูกสาวตามกฏหมายกลายเป็นนอกกฏหมายแทน นั่นเป็นข่าวฉาวโฉ่ที่โด่งดังของตระกูลลอยล์เลย

โรสมองที่รอยอัน รอการตอบสนองของเขา

รอยอันปิดตาที่ไม่ยินยอมของเขาแล้วตะโกนใส่แม่เลี้ยงของโรส “ทำไมเธอถึงยังไม่คุกเข่า?”

แม่เลี้ยงตกใจมากในขณะที่เธอจ้องรอยอัน “คุณทำแบบนี้กับฉันเพื่อลูกนอกสมรสงั้นเหรอ?”

รอยอันตะโกน “คุกเข่าซะ”

แม่เลี้ยงกัดฟันแน่น เธอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ แต่สายตากระหายเลือดของเธอจดจ้องที่โรสเหมือนมีดสั้นอันแหลมคม