ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1088
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1088
เซร่าเกลียดแองเจลีนมาตั้งแต่สมัยยังเด็ก ดังนั้นเธอจึงไม่อยากจะติดหนี้บุญคุณอะไรของแองเจลีน เธอเด้งตัวลุกขึ้นจากโซฟาและเดินไปหายูมิพร้อมพูดอย่างกระตือรือร้น “ถ้าเป็นแบบนั้น เรื่องแต่งงานของฉันคงต้องรบกวนเธอแล้วยูมิ”
แอนน์จ้องเซร่าอย่างหัวเสียและพยายามอธิบายเหตุผล “แม่พยายามทั้งชีวิตเพื่อที่จะเข้าใจแองเจลีนพี่สาวลูก แม้ว่าเธอจะอารมณ์ร้อนและปากร้ายไปบ้าง แต่เธอก็ไม่ใช่คนเลวร้าย แถมเธอยังรู้จักใส่ใจครอบครัว เซร่าลูกก็อย่าไปโมโหพี่เขาเลยไม่งั้นวันหนึ่งจะเสียใจ”
แต่เซร่านั้นรับฟังแม่ของเธอไหม?
เมื่อยูมิเห็นว่าเซร่าทำตัวห่างเหินจากแองเจลีนแค่ไหน รอยยิ้มชั่วร้ายก็เต้นระยิบในดวงตาเธอ
“ฉันมีอะไรจะบอกเซร่า มากับฉันสิ”
เพื่อเก็บให้เรื่องนี้เป็นความลับ ยูมิก็พาเซร่าออกมาที่สวนก่อนกอดอกและมองเซร่าหัวจดเท้า
“เธอนี่สวยไม่เบานะ” เธอพูดอย่างเสแสร้ง
“ถ้ารูปร่างหน้าตาสวย ๆ แบบนี้ไม่เอาไปใช้ให้เกิดประโยชน์ก็เสียดายแย่”
เซร่าจ้องเธอ และพูดอย่างหมดความอดทน “เลิกพูดจาไร้สาระเถอะน่า เข้าเรื่องสักที”
ดวงตาของยูมิฉายแววยิ้มร้าย ทันใดนั้นเธอก็เอนตัวเข้าหาเซร่าแล้วกระซิบเบา ๆ “เธอรู้ไหมว่าเขากลับมาแล้ว?”
เซร่าดูมึนงงและไม่มีทีท่าใด “เธอหมายถึงนายท่านคนก่อนเหรอ? ถ้าเขากลับมาแล้วมันทำไมกัน?”
ยูมิพูด “ฉันแน่ใจว่าเธอไม่รู้ว่าเขาความจำเสื่อมสินะ?”
เซร่าเบิกตาโต…
ยูมิพูดต่อ “พี่สาวเธอเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ เลยไม่มีใครในเมืองอิมพีเรียลนี้กล้าเข้าไปบอกเจย์ หล่อนรักษาเขาไว้เหมือนสมบัติล้ำค่าสักอย่าง แต่ที่หล่อนไม่รู้ก็คือยิ่งเราให้ค่าสิ่งใดมากเท่าไร สิ่งนั้นก็ยิ่งเปราะบางและสูญสลายได้ง่ายเท่านั้น”
“เธอหมายความว่ายังไง?”
“ฉันได้ยินมาว่า เธอก็เคยชอบเขามานานแล้วเหมือนกันกับแองเจลีน เธอจะไม่ลองคว้าโอกาสนี้ดูหน่อยเหรอ? เมื่อก่อนเธอไม่ฉวยไว้แล้วปล่อยให้แองเจลีนได้ตัวเขาไปก่อน ตอนนี้เธอมีโอกาสได้แข่งกับแองเจลีนอีกครั้ง บางทีรอบนี้พระเจ้าอาจจะเห็นใจเข้าข้างเธอ ใครจะรู้ว่าหนนี้เธออาจจะได้เป็นคนคว้าเขามาแต่งงานด้วยก็ได้นะ?”
เซร่าซวนเซเล็กน้อย ความไม่ยินยอมและความผิดหวังเสียใจต่าง ๆ ที่เก็บกักไว้ในใจเริ่มที่จะปั่นป่วนและพร้อมจะลงมืออีกครั้ง
“ตอนนี้หล่อนเป็นประธานของแกรนด์ เอเซีย ฉันจะไปแข่งกับหล่อนได้ยังไง?”
ยูมิพูดพร้อมยิ้ม “เพราะว่าหล่อนเป็นประธานของแกรนด์เอเซียน่ะสิ ตอนนี้หล่อนเลยมีจุดอ่อนถึงตาย”
“เธอไม่รู้หรือไงว่านายท่านเป็นผู้ชายแบบไหน? เธอคิดว่าเขาจะชอบผู้หญิงที่เก่งกว่าเขางั้นเหรอ? ไม่หรอก เขาน่ะชอบแค่ผู้หญิงที่อ่อนแอบอบบางเท่านั้น สาวน้อยข้างบ้านที่ตามก้นเขาทั้งวันและเห็นเขาเหมือนเป็นโลกทั้งใบ”
เมื่อเห็นสายตางงงวยของเซร่า ยูมิก็พูดต่อ “แค่ทำเหมือนที่แองเจลีนเคยทำตอนตามจีบเขาเมื่อก่อนนี้”
ทันใดเซร่าก็เข้าใจกระจ่าง “จะเป็นไปได้เหรอ?”
ยูมิตอบ “ถ้าหล่อนทำได้ ทำไมเธอจะทำบ้างไม่ได้ล่ะ?”
เซร่ากำมือแน่น ดวงตาฉายแววมุ่งมั่น
ตอนนั้นเอง ความเก็บกดโดดเดี่ยวหลายปีของเธอที่ทนทุกข์ก็ราวกับมลายไป
เธอเริ่มที่จะวาดภาพสวยหรูในหัว ถ้าเธอเอาชนะแองเจลีนได้ ทุกอย่างที่เป็นของหล่อนทุกวันนี้ ทั้งชื่อเสียงและเงินทองก็จะตกมาเป็นของเธอ
เธอจะคืนความเจ็บปวดที่แองเจลีนเคยมอบให้กลับไปสิบเท่า
เมื่อเธอมองเห็นภาพแองเจลีนร้องขอความเมตตาจากเธอด้วยความทรมาน เซร่าก็รู้สึกว่าชีวิตตัวเองไม่ทนทุกข์อีกต่อไป
“เธอจะช่วยฉันไหม?” เธอกัดฟันถามเสียงเหี้ยม
ยูมิส่ายหน้า “ฉันช่วยเธอไม่ได้ แต่มีคนอื่นจะช่วย”
“ใครกัน?”
“คุณนายอาเรส”
ไอเดียแวบเข้าหัวเซร่า
“ความคิดดี”
