ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1134

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1134

”เธอโดนแม่หลอกแล้ว ยัยโง่”

เจนสันมองวิทนีย์อย่างกระอักกระอ่วนก่อนจะหาทางหนีไป

วิทนีย์มองแผ่นหลังของเจนสันที่กำลังเดินจากไปด้วยรอยยิ้มสดใส แต่รอยยิ้มบนหน้าเธอก็เปลี่ยนเป็นแข็งค้างอย่างช้า ๆ

จากนั้นเธอก็เดินคอตกกลับบ้าน พ่อของเธอนั่งอยู่ที่เก้าอี้ในห้องนั่งเล่น ดาคมกริบดุจอินทรีของเขามองลูกสาวออกปรุโปร่ง “มานี่”

วิทนีย์หยิบแส้ขึ้นมาจากพื้นแล้วเดืนเข้ามาหา เธอส่งแส้ให้พ่อก่อนพูดเสียงหม่นเศร้า “หนูทำผิดกฎของตระกูลค่ะพ่อ หนูควรได้รับการลงโทษ”

ครูคอร์นีเลียยโมโหมาก เขาหยิบแส้มาชี้หน้าของวิทนีย์อย่างฉุนเฉียวพร้อมตะคอกอย่างมีโทสะ “แกเพิ่งเอาสมบัติที่มีค่าทึ่สุดของสถาบันเยาวชนแห่งตำนานไปให้เจนสัน แกคิดบ้างไหมว่าจะมีคนมากแค่ไหนที่มาคุกคามสถาบันเยาวชนแห่งตำนานหากว่าข้อมูลในหนังสือนี้หลุดรอดออกไป? ถึงตอนนั้นเราจะเอาอะไรมาป้องกันตัวเอง?”

วิทนีย์บอก “ไม่ต้องพูดแล้วค่ะพ่อ ลงโทษหนูเถอะ”

ครูคอร์นีเลียสว่า “โบยร้อยครั้ง แกคิดว่าถึงตอนนั้นแกจะยังมีชีวิตรอดอยู่เหรอ?”

วิทนีย์ตอบ “ถ้าหนูตาย ก็ถือว่านั่นเป็นชะตาของหนูเอง”

ครูคอร์นีเลียสยืนขึ้น ดวงตาฉายแววเจ็บปวด จากนั้นเขาก็เหวี่ยงแส้เข้าใส่ร่างบอบบางของวิทนีย์

เมื่อโบยจนครบร้อยครั้ง วิทนีย์ก็หมดสติไปแล้ว

ที่เบล เอนเตอร์ไพร์ส เมืองอิมพีเรียล

เช้าตรู่วันนั้น แสตนลีย์ดูร้อนใจขณะที่พาฌอนและแนนซี่เข้าไปที่บ้านสตีเฟน

“สตีเฟน มีข่าวร้าย มีแฮกเกอร์เจาะเข้าระบบของเบล เอนเตอร์ไพร์สพร้อมทิ้งไวรัสร้ายแรงเอาไว้ ตอนนี้เราเข้าเว็บไซต์ไม่ได้ด้วยซ้ำ ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ข้อมูลสำคัญของเบล เอนเตอร์ไพร์สที่เก็บไว้ในเครือข่ายภายในรั่วไหลหรือยัง แล้วบัญชีธนาคารของเบล เอนเตอร์ไพร์สก็ไม่รู้ว่ายังปลอดภัยดีไหม เราควรทำยังไงดี?” แสดนลีย์รายงานอย่างร้อนรน

ส่วนสตีเฟนยังคงนิ่งสงบและรักษาท่าทีไว้ได้ “ดูนายสิ แสตนลีย์ ทำไม่นายต้องมาร้อนรนกับเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ด้วย? ก็มีแค่แฮกเกอร์เข้ามาป่วนระบบเรา ทำไมต้องไปกลัว? เบล เอนเตอร์ไพร์สจ้างแฮกเกอร์มือทองมาแล้ว เป็นคนที่แม้แต่ระบบรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ของแกรนด์ เอเซียก็ยังสู้ไม่ได้เลย จะกลุ้มไปทำไม?”

จากนั้นเขาก็หันหน้าไปส่งสัญญาณให้ผู้ช่วยส่วนดัวด้วยสายตา “ไปเชิญแฮกเกอร์มือทองนั่นเข้ามา”

แฮกเกอร์คนที่เข้ามาเป็นชายสูงวัยท่าทางกระฉับกระเฉง สีหน้ามีแววเจ้าเล่ห์

เมื่อเห็นว่าเป็นคนมีอายุ แสตนลีย์และคนที่เหลือก็คิดว่าเขาต้องเป็นคนที่มีประสบการณ์โชกโชนดังนั้นจึงแอบถอนใจเบา ๆ อย่างโล่งอก

“คุณบุ๊ค ช่วยเราแก้ไขระบบให้ได้เร็วที่สุดด้วย แล้วตอนที่คุณแก้ก็ช่วยแสดงให้น้องชายผมเห็นทีว่า ทักษะการแฮ็กของคุณนั้นมันเยี่ยมยอดแค่ไหน” สตีเฟนกล่าว

แฮกเกอร์เดินเข้าไปที่คอมพิวเตอร์ด้วยท่าทางมั่นใจแล้วนั่งลง

เขาเปิดคอมพิวเตอร์แล้วพิมพ์ที่อยู่ของเบล เอนเตอร์ไพร์ส เข้าไปค้นหาในกูเกิ้ล แต่เมื่อเขากดเอนเทอร์หน้าจอก็ดับลงทันที

เขาเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมาใหม่อีกครั้ง แต่คราวนี้คอมพิวเตอร์ไม่ตอบสนองใด ๆ

สีหน้าของแฮกเกอร์ตึงเครียดทันที

ตอนนั้นเองเขารู้สึกว่าหมดปัญญาขึ้นมา

“คุณรับมือกับแฮกเกอร์คนนี้ได้ไหมคุณบุ๊ค?” ตอนนี้สตีเฟนตระหนักแล้วว่าแฮกเกอร์คนนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้หมู ๆ เลย

คุณบุ๊คมีสีหน้าหนักใจ “หมอนี่เป็นแฮกเกอร์ที่ร้ายกาจมาก เขาปล่อยไวรัสใส่เว็บไซต์ของเราซึ่งเป็นไวรัสตัวร้ายแรงที่ทำให้เราไม่สามารถเข้าไปทำงานผ่านเว็บไซต์ได้”

สุดท้ายเขาก็พูดอย่างสิ้นหวัง “ผมคิดว่าผมคงต้องใช้เวลาสักพักเพื่อจัดการไวรัสตัวนี้”

เซร่าที่นั่งเงียบมาตลอดก็วิเคราะห์สถานการณ์แล้วถามขึ้นมา “ตอนนี้นายท่านอาเรสความจำก็ยังไม่กลับมา แถมแองเจลีนก็ป่วย แล้วแฮกเกอร์ที่สามารถเจาะระบบของเบล เอนเตอร์ไพรส์ได้นี่คือใครกัน?”