ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1136
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1136
เจย์มองใบหน้าสีแดงระเรื่อของภรรยาแล้วรู้สึกหงุดหงิดใจเล็กน้อย
นี่เขาไปคว้าเอาแม่ผีเสื้อแสนสวยปากเก่งนี่มาจากไหนกันนะ? ผีเสื้อที่ไม่ใช่แค่อารมณ์ร้อนแต่ยังชอบกลั่นแกล้งคนอื่นอีกด้วย
เจย์รู้สึกด้อยกว่าขึ้นมาเสียอย่างนั้น แล้วก็ถามเธออย่างกระอักกระอ่วน “ทำไมตอนนั้นคุณถึงชอบผมล่ะ?”
แองเจลีนยิ้มพร้อมตอบว่า “ตั้งแต่เด็กมาแล้ว ฉันก็ไม่เคยชอบใครมาก่อนเลย พอคุณมาชอบ ฉันก็เลยคิดว่า จะคว้าคุณไว้ให้แน่นแล้วไม่ปล่อยให้หลุดมือเลย”
เจย์ “…”
เขามองแองเจลีนอย่างระแวงสงสัย ผู้หญิงคนนี้จะไม่เคยมีคนมาตามจีบได้อย่างไร ในเมื่อใบหน้าของเธอนี้นั้นสามารถทำให้ผู้ชายก่อคดีต่อสู้แย่งชิงกันได้เลย?
เจย์พูดอย่างปากไม่ตรงกับใจ “คุณอาจจะดูสวยก็จริง แต่นิสัยคุณก็แข็งกระด้าง ก็ไม่แปลกที่จะไม่มีคนมาตามจีบเท่าไร แต่ก็ไม่ต้องกังวลไป ไหน ๆ คุณก็แต่งงานกับผมแล้ว ผมรับรองว่าจะดูแลคุณอย่างดี”
…
แองเจลีนรู้ดีว่านิสัยของเธอไม่เป็นที่นิยมในหมู่ผู้ชาย แต่เมื่อคำพูดเหล่านี้หลุดออกมาจากปากของเจย์ เธอก็รู้สึกเหมือนตัวเองด้อยค่าลง เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแค่ผีเสื้อพันธุ์พื้น ๆ ที่หาได้ดาษดื่น
ทันใดนั้นเธอขุ่นเคืองขึ้นมา “ใครบอกว่าฉันไม่มีคนตามจีบกันคะ? ตอนที่ฮิโรชิ ไททัสมาสารภาพรักกับฉัน เขาก็บอกว่า พอเปลี่ยนจากผ้าอ้อมมาใส่กางเกงเขาก็หลงรักฉันแล้ว”
เจย์เจอความขึ้เล่นเจ้าเล่ห์ของเธอเล่นงานจนงง
“คุณไม่คิดว่าฮอร์โมนเพศของเขามันจะมาเร็วก่อนวัยไปหน่อยเหรอ?”
แองเจลีนหัวเราะแห้ง ๆ
จู่ ๆ เจย์ก็ผุดลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าไปในครัว
“คุณจะทำอะไรคะ?” แองเจลีนถาม
“ผมจะลับมีด” เจย์พูดลอดไรฟัน
“ถ้าไอ้เจ้าไททัสนั่นเสนอหน้ามา ผมจะได้ตอนมันซะ”
แองเจลีนหัวเราะลั่นก่อนลากเจย์ออกมา
เธอหัวเราะคิกคักแล้วพูดว่า “เมื่อไหร่คุณจะแก้นิสัยขึ้หึงง่ายขนาดนี้สักทีคะเนี่ย? คุณคว้าฉันไว้อยู่หมัดตั้งแต่ฉันอายุ 10 ขวบ แล้วก็ไม่ยอมให้ผู้ที่ไหนมาเข้าใกล้ทั้งนั้น ไม่ต้องพูดถึงเด็กผู้ชายหรอกค่ะ ขนาดแมลงวันตัวผู้ยังเข้าใกล้ฉันไม่ได้เลย คุณไม่มีศัตรูหัวใจสักหน่อย ฉันก็แค่ล้อคุณเล่นเองนะ”
เจย์ “…”
เขามองแองเจลีนอย่างระแวงสงสัย มันยากสำหรับเขาที่จะเชื่อว่าตัวเองเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเจ้าก้อนน้อยนุ่มฟูนี่ตั้งแต่ตัวเขาเองเพิ่งแตกหนุ่ม
แองเจลีนพูดอย่างซาบซึ้ง “เรื่องโชคดีที่สุดที่เกิดกับฉันคือการได้เจอคุณนะคะเจย์บี้ คุณคือเหตุผลที่ฉันไม่เคยต้องเจอกับความเจ็บปวดเรื่องความรัก”
ในความคิดของเธอ ความเจ็บปวดทั้งหลายที่เขาก่อให้เธอนั้นไม่ใช่เรื่องที่ต้องกลัวเพราะว่าทุกสิ่งล้วนทำเพราะความรัก
เจย์ยิ้ม
กลายเป็นว่า เขาคือผู้ชายคนเดียวที่แองเจลีนเคยรัก! นี่เขาช่างโชคดีอะไรเช่นนี้?
เจย์ยกมือขึ้นประคองใบหน้างดงามของเธอ “ผมมั่นใจว่าผมก็ตัดสินใจได้ยอดเยี่ยมที่สุดแล้วที่คว้าคุณเอาไว้ตั้งแต่คุณ 10 ขวบ”
แปะ แปะ แปะ!
เซ็ตตี้น้อยที่ยืนอยู่บนบันไดปรบมือ
เซ็ตตี้บอกว่า “คุณแม่คะ คุณพ่อคะ ในที่สุดหนูก็รู้ว่าหนูได้นิสัยการออกเดตตั้งแต่ยังเด็กนี่มาจากใคร”
“ใครล่ะ?” แองเจลีนและเจย์ต่างหันไปมองเซ็ตตี้น้อยพร้อมกัน
