ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1150

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1150

”ตกลง”

เซย์นส่งข้อความที่จริงจังแล้วไม่เยิ่นเย้อให้เกรย์สัน

เซย์น: [แองเจลีนดูแลและควบคุมแกรนด์ เอเซียต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ลองคิดหาทางออกเอาเองแล้วกัน]

เมื่อเกรย์สันได้เห็นข้อความ เขาก็รู้ได้ทันทีว่าต้องมีบางอย่างที่ผิดปกติรุนแรงเกี่ยวกับสุขภาพของแองเจลีน

เกรย์สันยืนอยู่ตรงหน้าต่างกระจกโค้งขณะที่มองพระอาทิตย์ขึ้นด้วยดวงตามืดครึ้มและสีหน้าเศร้าหมอง “พระเจ้าจะให้แกรนด์ เอเซียต้องมาถึงจุดจบคราวนี้แล้วจริง ๆ เหรอ? นี่คงไม่ใช่สิ่งทึ่คุณอยากเห็นใช่ไหมครับพ่อ? ตอนที่คุณก่อตั้งแกรนด์ เอเซียสมัยที่ยังเป็นวัยรุ่น คุณบอกว่าคุณจะมีค่าพอที่จะได้อยู่เคียงข้างเธอก็ต่อเมื่อคุณสามารถก่อร่างสร้างความมั่งคั่งและก้าวไปสู่จุดที่สูงสุดของสังคมนี้ได้ แกรนด์ เอเซียเป็นเหมือนสัญลักษณ์ของความรักระหว่างคุณและคุณเซเวียร์ เธอยังรักคุณอยู่นะ แล้วแกรนด์ เอเซียจะล้มไปแบบนี้ได้ยังไง?”

“บอกผมหน่อยครับพ่อ ว่าผมควรทำยังไง?”

หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว เกรย์สันก็เดินกลับมาที่ห้องประชุมใหญ่

ในอดีต เขาจะยืนอยู่ข้างกายเจย์หรือไม่ก็แองเจลีน ล้อมรอบด้วยทะเลของหมู่ดาวที่พร่างพราย เกรย์สันภูมิใจกับความสามารถของตนที่เขาสามารถจัดการทุกอย่างให้เป็นระเบียบเรียบร้อยได้

แต่วันนี้เกรย์สันรู้สึกได้เพียงแค่ความไร้พลังอำนาจ

“วันนี้ประธานซเวียร์ไม่สบายครับ การประชุมขอเลื่อนเป็นอีกห้าวันข้างหน้า” เกรย์สันเดินไปที่แท่นหน้าห้องประชุมแล้วแจ้งข่าวให้ทุกคนได้ทราบ จากนั้นเขาก็เมินแววตาสงสัยใคร่รู้ของบรรดาผู้ถือหุ้นแล้วเร่งจากไป

การปล่อยข่าวว่าประธานแกรนด์ เอเซียป่วยอาจจะส่งผลเหมือนดาบที่ทิ่มแทงแกรนด์ เอเซีย พวกคนที่ต้องการโจมตีก็จะยิ่งเข้ามาบงการและควบคุมแกรนด์ เอเซียอย่างหน้าด้าน ๆ หนักขึ้น

แต่เกรย์สันก็ฉลาดมากพอที่จะเลื่อนการประชุมผู้ถือหุ้นออกไปเป็นห้าวันข้างหน้า ซึ่งเหมือนเป็นการโยนระเบิดควันแก้สถานการณ์ไปก่อน เหมือนเป็นการบอกผู้ถือหุ้นว่าแม้ประธานเซเวียร์จะป่วย แต่เธอก็ไม่เป็นอะไรมาก

แต่ในอีกห้าวัน ทั้งสองฝ่ายต่างก็จะคอยจับตาดู

เกรย์สันจำต้องหาทางออกเพื่อช่วยเหลือแกรนด์ เอเซียให้ได้ภายในเวลาห้าวัน

ที่โรงพยาบาลแกรนด์ เอเซีย

หลังจากที่ตรวจร่างกายแบบทั่วไปให้แองเจลีนเรียบร้อย หมอก็ยืนยันว่าผลตรวจค่าหัวใจของเธอผิดปกติ

หมอพูดกับแองเจลีนอย่างเสียใจว่า “ประธานเซเวียร์ อาการแข็งเกร็งของคุณนั้นลามมาถึงร่างกายคุณแล้ว อาการป่วยเหมือนใกล้ตายที่คุณเป็นเมื่อคืนนั้นเป็นผลมาจากอาการแพนิค ในฐานะที่เป็นหมอของคุณ ผมขอเตือนให้คุณต้องใส่ใจกับการพักผ่อนและการคลายอารมณ์ของคุณให้มากกว่านี้ พยายามลดสิ่งกระตุ้นที่จะทำให้คุณอารมณ์ดิ่งได้ไป ไม่อย่างนั้นอาการที่เหมือนเจียนตายนั้นก็จะกลับมาเป็นอีก…”

แองเจลีนยกมือขึ้นอย่างอ่อนแรง เธอรู้สึกเหมือนต้องใช้แรงไปมากมายเพียงแค่การยกมือซึ่งเป็นท่าทางง่าย ๆ ไม่จำเป็นต้องพยายามใด ๆ

แองเจลีนถอนใจอย่างสิ้นหวัง

“ฉันมันไร้ค่าจริง ๆ”

ความจริงนั้นอย่างไรก็ปิดไว้ไม่อยู้ ไม่นานข่าวเรื่องการป่วยของแองเจลีนก็ลามไปทั่วเหมือนไฟป่า

ที่เบล เอนเตอร์ไพรส์ ในเมืองอิมพีเรียล

สตีเฟนรู้สึกยินดีมากเมื่อได้ยินข่าว

“ฮ่าฮ่า แองเจลีน เธอเป็นแฮกเกอร์มือหนึ่งแล้วยังไง? ถึงเธอเด็ดขาดแข็งกร้าวแล้วจะยังไง? สุดท้ายพระเจ้าก็เลือกยืนอยู่ข้างฉัน เมื่อเธอล้มตอนนั้นแกรนด์ เอเซียก็จะพังไม่ฟื้นตลอดไป”

เซร่าชำเลืองมองคุณนายอาเรสและพยายามอ้างความดีความชอบโดยกล่าวว่า “คุณพ่อคะ ต้องขอบคุณแผนของคุณแม่ที่ทำให้พวกเขาแตกหักกัน คุณแม่กล่อมจนเจย์ไปหักอกแองเจลีนได้สำเร็จแล้วก็ทำให้เธอล้มไม่เป็นท่า”

แนนซี่รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก “ถ้าไม่ใช่เพราะว่ามีซิดนีย์ช่วย เธอคิดว่านายท่านอาเรสจะเชื่อเธอง่ายขนาดนั้นเหรอ? ซิดนีย์เกลี้ยกล่อมให้เจย์เชื่อได้สำเร็จว่าเซ็ตตี้น้อยนั้นเป็นลูกของโรส ไม่ใช่ลูกแองเจลีน ฉันต้องบอกเลยว่ามันเป็นลูกไม้ที่ฉลาดและเหนือชั้นมาก”

สตีเฟนนั้นกำลังอารมณ์ดี เขากล่าวว่า “พวกเธอทุกคนต่างก็มีส่วนช่วย ถ้าเรื่องนี้สำเร็จ รับรองได้เลยว่าฉันจะตอบแทนพวกเธอคุ้มค่าแน่นอน”