ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1155
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1155
จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวเขา “เจย์บี้ คุณต้องจับมือฉันไว้แน่น ๆ นะ อย่าปล่อยล่ะ”
“ฉันจะทำงานให้หนักแล้วหาเงินมาให้ภรรยาตัวน้อยของฉัน”
เจย์ปวดหัวขึ้นมาจนเขาต้องเอามือกุมหัวแล้วทรุดลงนั่งกับพื้น
เด็กหญิงค่อย ๆ เอาสร้อยเส้นนั้นยัดใส่มือเขาแล้วบอกว่า “พี่ชาย ฉันเอาสร้อยเส้นนี้ให้คุณก็แล้วกัน หวังว่ามันจะนำโชคดีมาให้คุณนะ”
“ขอบคุณ” เจย์พูดอย่างเจ็บปวดทรมาน
เขาดึงทึ้งผมของตัวเอง หัวเขาปวดมากจนเหมือนมันจะระเบิด
มีผู้คนมากหน้าหลายตาวูบไหวรอบตัว เสียงต่าง ๆ มากมายดังก้องในหูเขาไม่หยุด
“แผ่นกันรอยหน้าจอ แผ่นกันรอยหน้าจอ แผ่นกันรอยโทรศัพท์”
“คุณผู้หญิง อยากได้แผ่นกันรอยไหม?”
“ท่านประธาน คุณนี่เก่งเรื่องติดแผ่นกันรอยมากเลยนะ” เสียงร่าเริงดังขึ้น
เจย์รู้สึกตกใจจนพูดไม่ออก ทำไมถึงมีเสียงแปลก ๆ พวกนี้ดังก้องในหัวเขากันนะ?
ท่านประธานแบบไหนกันที่ทำตัวต่ำต้อยจนต้องมานั่งติดแผ่นกันรอยเนี่ย?
บทสนทนาต่อมาที่ดังก้องในหัวทำให้เขาหมดสภาพ
“โรส ลอยล์ กลับบ้านมากับฉัน”
“ฉันมีเงื่อนไขของฉัน”
“ว่ามา”
“ในอนาคต คุณห้ามรังแกฉันอีก คุณห้ามโกหกฉัน แล้วก็ห้ามทำหน้าเย็นชาแบบนั้นด้วย ในสายตาของคุณ ฉันต้องเป็นคนที่สวยที่สุด แล้วพอคุณคิดถึงฉันก็ต้องยิ้ม…”
“ก็ได้”
ทันใดนั้นเจย์ก็ตระหนักว่าทั้งหมดเป็นความทรงจำที่อยู่ในหัวของเขา เรื่องที่เคยเกิดขึ้นมาในชีวิตของเขา
โรส ลอยล์เหรอ?
เป็นโรส ลอยล์จริง ๆ เหรอ?
ผู้หญิงที่เขาพากลับมาบ้านคือโรสไม่ใช่แองเจลีน
เป็นแบบนั้นไปได้อย่างไรกัน?
เจย์พยายามลุกขึ้นยืน สร้อยคอเครื่องรางหล่นลงบนพื้นและเขาก็เก็บมันขึ้นมา แววตาฉายรอยยิ้มขอบคุณ
เขาอยากจะมองหาความทรงจำพวกนั้นที่เขาเสียไปแล้วหาตัวตนเขาคืนมา
เปปเปอร์รัซซี่เป็นศูนย์กลางของข่าวและเรื่องซุบซิบสุดฮ็อตของเมืองอิมพีเรียล ที่นี่เป็นแหล่งรวมของบรรดานักข่าวปาปารัซซี่ที่มีประสบการณ์จำนวนมาก พวกเขามีข้อมูลของพวกชนชั้นสูงในเมืองแล้วข้อมูลที่มีก็ครบถ้วนและถูกต้อง
เจย์ไปที่เปปเปอร์รัซซี่พร้อมคำถามมากมายในหัว
เมื่อเขาก้าวเข้าไปในสำนักงาน ทุกคนที่นั่นต่างก็อ้าปากค้าง
สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาก็คือพวกบรรดาพนักงานต่างก็พากันซุบซิบไม่หยุด
“นั่นมันผู้ก่อตั้งแกรนด์ เอเซีย นายท่านอาเรสนี่” มีบางคนกล่าวออกมา
“ทำไมเขาถึงมาที่นี่ได้? เมื่อก่อนเขาไม่เคยสนใจที่นี่เลยนะ”
“เขาความจำเสื่อมไง”
เจย์รู้ทันทีว่าเขามาถูกที่แล้ว
“ผมอยากจะพบหัวหน้าของคุณ” เจย์พูดอย่างสบาย ๆ
“นายท่านอาเรส เชิญทางนี้เลยค่ะ” พนักงานต้อนรับกล่าวขณะที่เธอเดินนำเจย์ไปที่ห้องทำงานของหัวหน้า
