ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1208
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1208
น้ำตาเซร่าไหลพราก
เธอนั้นผิดมาตั้งแต่แรก
นับแต่วินาทีที่เจย์เลือกแองเจลีน เขาก็กล่อมเกลาเธอให้เป็นคนที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขา
แองเจลีนอ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ
เป็นอิสระแต่ก็ไม่ดื้อรั้นหัวแข็ง
เธอเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเจย์
เมื่อเจย์แข็งแรงและแกร่งกล้า เธอก็สามารถอ่อนลงให้เขาและสนใจแค่เรื่องแต่งเนื้อแต่งตัว
เมื่อเจย์ตกต่ำถึงขีดสุด เธอก็สามารถปกป้องเกียรติของเขาเอาไว้ได้แม้ว่าเธอจะป่วยอยู่ก็ตาม
หรือจะบอกอีกอย่างได้ว่าความปรารถนาที่จะเข้าไปอยู่ในใจเขาเป็นความผิดมหันต์ที่เซร่าก่อ
เจนสันมองคุณนายอาเรสราวกับว่าเขากำลังมองหมาจรจัดอยู่
คุณนายอาเรสทิ้งศักดิ์ศรีไปและขอร้องเขาว่า “เจนส์ ย่าขอร้องหลานให้ช่วยน้าเซร่าหน่อยเถอะนะ พาเธอไปเข้ารักษาในโรงพยาบาลแกรนด์ เอเซีย เธอยังอายุน้อยอยู่ไม่ควรต้องขาพิการ ได้ไหม?”
น้ำเสียงของเจนสันเย็นชาและเชือดเฉือนขณะที่เอ่ยถาม “คุณห่วงขาของเธอมาก แต่ทำไมคุณถึงไม่ห่วงสุขภาพคุณแม่ผมเลยสักนิดล่ะ?”
คุณนายอาเรสท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกผิด
หล่อนพึมพำ “ย่าผิดไปแล้ว”
คุณนายอาเรสคิดว่าพวกเด็ก ๆ น่าจะยังใจอ่อน หล่อนเลยขอร้องเขาต่อ “เจนส์ ในฐานะย่าของหลาน ช่วยย่าครั้งนี้ได้ไหม? ช่วยย่าเถอะนะ?”
ใบหน้าของเจนสันไม่แสดงอารมณ์ใด “หยิบเอาความเป็นญาติมาอ้างเหรอ? คุณไม่คู่ควรหรอก”
“เจนส์ ย่ารู้ว่าย่าทำผิดไปแล้ว”
โจเซฟินอดไม่ได้ที่จะร้องออกมาด้วยดวงตาแดงก่ำ “เจนส์ ช่วยพวกเขาเถอะ เห็นแก่เกียรติของฉัน”
เจนสันจ้องอาของเขาอย่างเย็นชา “เกียรติของอาไม่มีค่าอะไรสำหรับผม”
โจเซฟิน “…”
เจนสันกัดฟันกรอดขณะที่เขาพูดกับคุณนายอาเรส “สำหรับคนที่อ้างความเป็นเครือญาติไปทำเรื่องเลว ๆ พวกเขาไม่มีค่าอะไรที่จะนับญาติด้วยแล้วก็ไม่ควรได้รับอะไรดี ๆ เพราะความเป็นญาติด้วย ไสหัวไปให้พ้น เลิกทำให้ตัวเองขายหน้าต่อหน้าชาวบ้านได้แล้ว”
บรรดาผู้ใหญ่ต่างก็ไม่อยากเชื่อว่าเจนสันที่เป็นเด็กจะสามารถพูดจาเย็นชาเชือดเฉือนได้ขนาดนี้
เมื่อเขาพูดจบ เจนสันก็ดึงเซ็ตตี้น้อยไปด้วยและเดินจากไป
โจเซฟินมองคุณนายอาเรสด้วยดวงตาแดงก่ำพร้อมสะอื้น “ฉันไม่เคยคิดเลยว่าคุณจะใช้พี่ใหญ่มาทำร้ายพี่สาว คุณก็รู้ว่าเรื่องนี้จะทำให้พี่เกลียดคุณ แต่คุณก็ดื้อดึงเกินไป ฉันคิดว่าคุณตัดใจไม่สนเขาแล้วตั้งแต่ตอนนั้นไม่ใช่เหรอ?”
“พอมาตอนนี้คุณกลับมาขอร้องให้เขาอภัย คุณทำแบบนี้มันโง่เง่าจริง ๆ พี่ชายเป็นคนที่เที่ยงธรรมที่สุดในโลกมาตลอด ตอนนี้คุณทำลายความสัมพันธ์ฉันท์ครอบครัวที่มีค่าระหว่างคุณทั้งสองไปแล้ว พี่ใหญ่่ต้องเอาคืนแน่นอน ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่พี่สาว วันนี้เขาต้องทำให้คุณอับอายขายหน้าต่อหน้าผู้คนแน่”
โจเซฟินหยิบกระเป๋าเงินออกมาแล้วดึงบัตรออกมา เธอส่งไปให้คุณนายอาเรสพร้อมบอกว่า “นี่คือเงินค่าชดเชยจากฉัน แต่ว่าคุณจะอยู่ที่เมืองอิมพีเรียลนี้ต่อไปไม่ได้ เพราะว่าจากนี้ที่นี่จะเป็นโลกของเจนสัน เขาเกลียดคุณมากที่ทำร้ายพ่อแม่ของเขา ไม่นานเขาจะต้องคิดหาวิธีบดขยี้มดปลวกแบบพวกคุณแน่”
คุณนายอาเรสรับบัตรมาด้วยมือสั่นเทา หล่อนจับจูงเซร่าและจากไป
ขณะที่โจเซฟินมองคุณนายอาเรสจากไป เธอก็ปล่อยโฮออกมา
“ทำไมคุณถึงไม่เห็นค่าของครอบครัวที่ดี? แต่คุณกลับฉีกทึ้งทำลายเราแบบนี้ ทำไมกัน?”
เซย์นปลอบเธอว่า “นั่นเป็นทางเลือกของหล่อนเอง ปล่อยหล่อนไปเถอะ”
เมื่อเจนสัน โจเซฟินและคนที่เหลือมาถึงสวนไร้กังวล เจย์ก็อยู่ในห้องครัวแล้ว เขากำลังยุ่งวุ่นวายขณะที่แองเจลีนั่งบนรถเข็นอย่างสีหน้าจริงจัง
“เจนส์ ลูกจัดการกับพวกหมาจรจัดนั่นยังไง?” แองเจลีนถาม
เจนสันหยุดชั่วขณะก่อนบอกว่า “พวกมันดูเหมือนจะก่อปัญหา ผมเลยไล่พวกมันไป”
