ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1209
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1209
เจย์หยิบของหวานออกมาและได้ยินสิ่งที่เจนสันพูด เขาจึงกล่าวชม “ดีมาก”
แองเจลีนอดถอนใจไม่ได้
เจนสันและเจย์ต่างก็มองหน้ากัน หมาป่าเจ้าเล่ห์ทั้งตัวน้อยตัวใหญ่ต่างก็ไม่คาดคิดว่าแองเจลีนนจะฉลาดขนาดนี้ เธอสามารถเดาได้ว่าพวกเขาหมายความว่าอะไร
เจนสันพยักหน้า “ครับ”
เจย์เอาของหวานใส่มือแองเจลีน ประคบประหงมเธอราวกับว่าเธอเป็นสิ่งล้ำค่าที่สุดในโลก “ที่รัก นี่ไงพิซซ่าผลไม้ที่เธออยากทาน ทำไมไม่ลองทานดูล่ะ? ฉันใส่กลีบกุหลาบ ส้ม แล้วก็มะระด้วย ไหน ๆ เธอก็ฉลาดขนาดนี้ ฉันว่าเธอคงจะเดาได้ว่าแนวคิดที่ฉันเอามาทำพิซซ่านี้ได้ เธอบอกได้ไหมว่าคืออะไร?”
แองเจลีนดันจานออกไปพ้นต้วและบอกว่า “เจย์บี้ วันนี้คุณพูดเก่งจังนะ!”
เจย์หลบไปยืนด้านข้างอย่างหม่นเศร้าขณะที่ยกนิ้วโป้งให้ลูกชายเป็นเหมือนสัญลักษณ์ว่าเขามอบหน้าที่หลอกล่อแองเจลีนให้เป็นของเจนสันแล้ว
เจนสันเดินเข้าไปหาแม่และจับมือเธอขึ้นมาอย่างเชื่อฟังราวกับลูกเสือเชื่อง ๆ
“คุณแม่ครับ”
“พวกเขาว่ายังไงบ้าง?” แองเจลีนถาม
เจนสันเหลือบมองเจย์อย่างกังวลและบอกว่า “ขาของเซร่าหัก ผมเดาว่าพวกเขาคงไม่ได้รักษาอย่างทันท่วงที พวกเขาก็เลยอยากเสี่ยงดวงมาที่โรงพยาบาลแกรนด์ เอเซีย พวกเขาขอร้องอ้อนวอนผมเพราะว่าอยากเข้าไปรักษาฟรี”
“แล้วทำไมเซร่าถึงขาหักได้?” แองเจลีนถามอย่างสงสัย
เจย์รีบสารภาพ “แองเจลีน ฉันผิดเอง”
เจย์อยากจะทำลายเซร่าไม่ให้เหลือซากแต่เพราะว่าเขาห่วงเรื่องความรู้สึกของแองเจลีน เขานั้นไม่ได้โกรธและการตัดสินใจที่ทำลงไปเช่นนั้นก็ผิดไปจากปกติมากจนกระทั่งเขาเองก็รู้สึกผิด
“ที่รัก ตอนนั้นฉันปวดหัวก็เลยคิดอะไรไม่ถี่ถ้วน เพราะงั้นอย่าโมโหเลยนะ ถ้าเธอคิดว่าเจย์บี้ทำเรื่องไม่ดี ฉันจะหาหมอมาให้เซร่าเองดีไหม? ตราบใดก็ตามที่เธอไม่โมโห ฉันจะทำทุกอย่างที่เธอบอกเลย”
แองเจลีน “…”
ผูัชายคนนี้รู้ตัวดีขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน?
ในใจของแองเจลีนรู้ดีว่าเจย์บี้เป็นคนที่เจ็บปวดมากที่สุดเมื่อเธอป่วย เขาคงฆ่าทุกคนที่ทำให้เธอต้องเจ็บปวดทรมาน
ถ้าเธอไม่หาช่องทางให้เขาได้ปลดปล่อย สักวันเขาอาจจะระเบิดออกมาก็ได้
เธอรู้แล้วว่าควรทำอย่างไร
แองเจลีนบอกว่า “เธอเจ้าเล่ห์จะตาย การที่ทำให้เธอขาหัก ก็ต้องให้เธอทุกข์ทรมานสักหน่อย จะได้ทำให้เธอตาสว่างขึ้นมาซะบ้าง ฉันหวังว่าเธอจะเปลี่ยนกลายเป็นคนใหม่ จะได้มีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นกับเธอ”
เจย์ถอนใจอย่างโล่งอก
แองเจลีนถาม “แล้วเรื่องเบล เอนเตอร์ไพรส์ล่ะ?”
เจนสันตอบ “พวกเขายักย้ายหุ้นของแกรนด์ เอเซียออกไปและผมก็มีหลักฐานเรื่องนั้น เพราะว่าจำนวนเงินนั้นมหาศาล ผมเลยเดาว่าพี่น้องทั้งสองคนนั้น สตีเฟนและแสตนลีย์ เบล น่าจะติดคุกไปตลอดชีวิต”
แองเจลีนมีสีหน้าสงสารเห็นใต “หลังจากที่ฉันซื้อกิจการบริษัทอื่นมา ฉันก็แบ่งอำนาจดูแลเยอะมากให้พวกเขาเพราะว่าฉันก็นับถืออำนาจในการดูแลและตำแหน่งของพวกเขา แต่พวกเขาก็ยังโลภมากอยากได้อำนาจจนฉันแปลกใจ”
เจนสันตอบ “คุณแม่ครับ พวกเขาก็เหมือนตะขาบ ดิ้นไปมาไม่หยุดถึงแม้ว่าจะตายไปแล้ว แต่พวกเขามัวแต่ลังเลก็เลยพาให้ต้องไปเจอจุดจบ”
แองเจลีนพยักหน้า “ลูกทำดีแล้ว เจนสัน”
แต่เมื่อเธอคิดว่าเซร่าผู้เป็นน้องสาวและตอนนี้ก็ร่วงหล่นจากฟ้าลงมากลายเป็นคนไร้บ้าน แองเจลีนก็อดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ
“น่าเสียดายที่เซร่าทำตัวเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลอาเรสและเบล อีกอย่างเธอก็อาศัยพ่อของเธอไม่ได้แล้ว ตอนนี้เธอคงต้องมีชีวิตอย่างแร้นแค้น”
เมื่อแองเจลีนถอนหายใจเพราะเซร่า เจนสันและเจย์ต่างก็ไม่กล้าอ้าปากพูดแย้งเธอสักคำ
แองเจลีนพูดต่อ “นี่ทั้งสองคนกลัวว่าฉันจะแยกแยะไม่ได้เหรอว่าอะไรผิดอะไรถูก แล้วไปช่วยเหลือคนไม่ดีแทนเหรอ?”
เจย์ตอบเสียงอ่อน “แล้วไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ?”
