ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1231
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1231
ในใจของเซย์นโจเซฟินนั้นเป็นสาวน้อยร่ำรวยที่แสนเย่อหยิ่งทะนงตน รวมกับที่พี่ชายของเธอนั้นเป็นนายท่านหนุ่มที่ร่ำรวย เธอจึงเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จักความเศร้าเสียใจหรือทุกข์ระทมแม้ว่าฟ้าจะถล่มดินจะทลายก็ตาม
เขาไม่รู้เลยว่าจะมีวันที่เธอดูถูกตัวเองแบบนี้
หัวใจเซย์นเจ็บปวดจนแทบบรรยายไม่ได้
กลายเป็นว่าที่จริงแล้วเธอนั้นเปราะบางมาก เธอคงเจ็บปวดแสนสาหัสจากสิ่งที่เขาทำกับเธอสมัยก่อน
เขากอดโจเซฟินแน่นและพูดพึมพำอย่างรักใคร่ “เราไม่ใช่เด็กกันแล้วนะโจเซฟิน อย่าทรมานตัวเองอีกเลย เราแต่งงานกันเถอะ”
โจเซฟินเงยดวงตาหงส์แวววาวฉ่ำน้ำตาของเธอขึ้นมา
ทันใดนั้นเธอก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อ…
เซย์นอึ้งไปเลย
“เธอจะทำอะไรน่ะโจเซฟิน? เรายังไม่ได้แต่งงานกันเลยนะ”
“เรื่องนั้นไม่จำเป็นหรอก!”
เพื่อที่จะเข้าหาเซย์นโจเซฟินฟันฝ่าอุปสรรคขวากหนามมามากมาย ฝ่าทะเลทรายแห้งแล้ง บาดเจ็บ และเสียน้ำตา พิธีการต่าง ๆ นั้นไม่มีความหมายอะไร สิ่งที่สำคัญก็คือ พวกเขาสามารถอยู่ด้วยกันได้แล้ว
“แต่ฉันยังไม่ได้ขอแต่งงานอย่างเป็นทางการเลยนะ…” เซย์นอดคิดไม่ได้ว่าสถานการณ์ตอนนี้คงไม่เหมาะ
“นั่นก็ไม่จำเป็น”
เซย์นอึ้งพูดไม่ออก “นี่เธอหื่นขนาดไหนกันเนี่ย?”
“ฉันหิวกระหายมาเกินสิบปีแล้วนะ นายคิดว่ายังไงล่ะ?”
“โอเค งั้นคืนนี้ฉันจะดับความกระหายให้เธอแล้วกัน” เซย์นพูด แสร้งทำท่าเหมือนตกเป็นเหยื่อทั้งที่ตัวเองเป็นฝ่ายได้เปรียบ
จากนั้นเขาก็อุ้มโจเซฟินขึ้นและเดินมุ่งหน้าไปที่เตียงใหญ่
ห้องที่อยู่ถัดไป เจย์นั้นไม่ใช่คนที่สามารถนั่งเฉย ๆ ไม่ทำอะไรเลยได้ พอมีเวลาว่างเช่นนั้นเขาก็ขอยืมแล็ปท็อปของเจนสันมาและเริ่มที่จะกู้ข้อมูลของปีศาจ
ตอนที่เจย์ยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกา ก็เป็นเวลาตีสามแล้ว หลังจากที่แน่ใจแล้วว่าผู้หญิงของเขาลืมเขาไปเสียสิ้นหลังจากที่มีพี่เชอร์ลีย์ เจย์ก็ถอนใจ
จากนั้นเขาก็ปิดแล็ปท็อปและเดินไปที่ห้องนอนของพี่เชอร์ลีย์ แล้วแนบหูเพื่อฟัง แต่เสียงกระซิบกระซาบนั้นเงียบไปหมดแล้ว
เธอคงจะเผลอหลับไปขณะที่คุยกันอยู่ เมื่อเจย์เดินกลับมาที่ห้องตัวเอง จู่ ๆ ประตูห้องของเซย์นก็เปิดออก เซย์นใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวหลวม ๆ พร้อมถือเสื้อนอกเอาไว้ เขามองซ้ายมองขวาอย่างมีพิรุธ
เมื่อเขาเห็นเจย์ เซย์นก็ตกใจกลัวมากจนตัวสั่นอย่างรุนแรง
เจย์เอามือล้วงกระเป๋ากางเกงและจ้องเซย์นอย่างเย็นชา ก่อนถามเขาด้วยเสียงจริงจัง “นายนอนกับน้องสาวฉันมาเหรอ?”
เซย์นกลัวมากจนเริ่มพูดติดอ่าง “ปะ-เปล่านี่ ผมไม่ได้นอน”
“แล้วทำไมนายต้องเอามือจับหลังไว้ด้วย?”
เซย์นยืดหลังตรงทันทีด้วยความรู้สึกผิดในใจ
“ผมปวดหลังนิดหน่อย” เขาหาข้อแก้ตัวหนักแน่น
เจย์พูดจาเสียดสีแหย่เขา
เซย์นรู้สึกโดนยั่วยุและไม่พอใจมาก “ใครบอกว่าผมเอวไม่ดีกัน? คืนละสองรอบนะ! ยังไม่พออีกเหรอ?”
เสียงเย็นชาทิ่มแทงของเจย์ดังขึ้น “แสดงว่านายนอนกับน้องสาวฉันมาจริง ๆ สินะ?”
ดวงตาเซย์นเบิกกว้างอย่างตกใจ ถึงอย่างไรเวลาอยู่ต่อหน้าเจย์เขาก็ยังใสซื่อเป็นไก่อ่อนเหมือนเดิม
แค่ไม่กี่ประโยคเจย์ก็จัดการเขาเสียอยู่หมัด แล้วทำให้เขาบอกทุกเรื่องที่เขาทำกับโจเซฟินออกมา
เซย์นตบปากตัวเองเป็นการลงโทษ
“นายอาจจะต้องเสียเงินเวลาที่ไปคลับ แต่นายต้องจ่ายมากกว่านั้นที่นอนกับผู้หญิงมีค่ามีราคาอย่างน้องสาวฉัน 9.99 ล้านนะ ถ้านายว่างก็มาสู่ขอที่บ้านด้วย” เจย์พูดด้วยสีหน้าจริงจัง
เซย์นงมโง่ไปเลย
เขาไม่มีปัญหากับเรื่องของการสู่ขอและสินสอด แต่เขารู้สึกไม่ยินยอมหลังจากที่โดนเจย์หลอก
เซย์นบอก “ไม่มีทาง ผมไม่เคยขออะไรจากคุณเลยตอนที่คุณตามจีบน้องสาวผมไม่ใช่เหรอ?”
เจย์พูดด้วยท่าทางไม่สะทกสะท้าน “ตอนที่ฉันตามจีบน้องนายสมัยนั้น ฉันจ่ายค่ากินอยู่ ค่าเล่าเรียน แล้วก็ค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ให้เธอ ฉันเลี้ยงภรรยาฉันมากับมือ นายยังกล้าจะมาขอของจากฉันได้ยังไง?”
เซย์นเถียงไม่ออก
