ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1243
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1243
ใบหน้าเย็นชาของเจนสันเปลี่ยนเป็นดูไม่ได้ เขาเดินเข้าไปหาคุณทวดและถามว่า “คุณทวดหมายความว่าผมน่าเบื่อเหรอครับ?”
คุณทวดหัวเราะลั่นและเรียบเรียงคำพูดใหม่ บอกว่า “หลานเป็นเด็กผู้ชาย พูดน้อยหน่อยก็ไม่เป็นอะไรหรอก”
โจเซฟินดึงเซย์นเข้ามาหาคุณท่านอาเรสและบอกว่า “คุณปู่คะ นี่หลานเขยค่ะ”
คุณท่านอาเรสมองเซย์นและถอนใจ “หลังจากผ่านเรื่องทั้งดีทั้งร้ายมามากมาย คู่รักอย่างพวกเธอก็ลงเอยกันจนได้สินะ”
ตอนนั้นแองเจลีนก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นและเดินเข้าไปหาคุณท่านอาเรส เจย์รีบเข้าไปพยุงเธอและเตือนเธออย่างใส่ใจว่า “ระวังนะ”
“สบายดีไหมคะคุณปู่?” แองเจลีนถาม
เมื่อคุณท่านอาเรสเห็นว่าแองเจลีนดูบอบบางอ่อนแอมากแค่ไหนเมื่อเทียบกับความแข็งแกร่งของเธอเมื่อก่อน ดวงตาเขาก็เต็มไปด้วยน้ำตา “ปู่สบายดีแองเจลีน เธอต่างหากที่ต้องดูแลตัวเองให้ดี”
“เธอเป็นวีรสตรีผู้ยิ่งใหญ่ของตระกูลอาเรส เธอมอบหลานที่น่ารักรู้ความให้เราสามคน และถึงกับรักษาแกรนด์ เอซียไว้ให้เจย์ ผู้หญิงบอบบางอย่างเธอที่จริงแล้วแข็งแกร่งกว่าพวกผู้ชายหลายคนด้วยซ้ำ”
“ฉันชื่นชมและซาบซึ้งใจเธอ ขอบใจนะที่ทำให้ตระกูลอาเรสมากมายเหลือเกิน”
แองเจลีนรู้สึกกระดากเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำชื่นชมและบอกอย่างเขินอายว่า “ทั้งหมดเป็นหน้าที่ของหนูค่ะ”
เจย์มองแองเจลีนอย่างลึกซึ้ง ตอนนั้นเขารู้สึกว่าตัวเองเป็นชายผู้โชคดีที่สุดในโลกเพราะว่าได้พบกับแองเจลีน
หลังจากทักทายคุณท่านอาเรสแล้ว เจย์ก็ขอให้เจนสันกับเซ็ตตี้น้อยพาแม่ของพวกเขาออกไปข้างนอกก่อน
โจเซฟินรู้ว่าเจย์ต้องการคำแนะนำจากคุณท่านอาเรส ดังนั้นเธอจึงจูงมือเซย์นออกไปข้างนอก
เซย์นประหม่าจนมือเขาชุ่มเหงื่อ
โจเซฟินแหย่เขา “นายประหม่าเรื่องอะไรกันเนี่ย?”
เซย์นพูดตะกุกตะกัก “ฉันกลัวว่าคุณท่านอาเรสจะไม่พอใจเพราะว่าฉันลักพาตัวหลานสาวท่านไปน่ะสิ”
โจเซฟินบอก “นายไม่รู้เหรอว่าคุณปู่ชอบนายน่ะ?”
เซย์นเปลี่ยนเป็นเชิดทันใด “แน่นอน จะหาหลานเขยที่ทั้งหล่อ ทั้งรวยแบบฉันนี่หาไม่ง่ายเลยนะ”
โจเซฟินอึ้งจนพูดไม่ออก
ในห้องหนังสือ
เจย์พูดเข้าประเด็นทันที “ปู่ครับ เหตุผลที่ผมมาวันนี้ก็คือเพื่อที่จะให้ปู่บอกผมทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับองค์กรโลกาวินาศ”
คุณท่านอาเรสหรี่ตาเหยี่ยวของเขามอง “ทำไมอยู่ ๆ แกถึงมาถามเรื่องนี้ล่ะ?”
“ผมเจอเงื่อนงำที่เกี่ยวข้อง คนที่ลักพาตัวร็อบบี้น้อยไปเมื่อสามปีก่อนนั้นเกี่ยวข้องกับพวกโลกาวินาศ ดังนั้นผมก็เลยตัดสินใจว่าจะไปที่องค์กรโลกาวินาศ”
สีหน้าคลุมเครือและซับซ้อนปรากฏในแววตาของคุณท่านอาเรส เขาใช้เวลารวบรวมสติเป็นเวลานานก่อนที่จะพูดว่า “ปู่รู้ว่าทั้งหลานและแองเจลีนต่างก็ไม่มีทางตัดใจเรื่องของร็อบบี้น้อยแม้พวกหลานจะรู้ว่าการไปยุ่งกับพวกองค์กรนั้นจะเสี่ยงและอันตรายแค่ไหนก็ตาม”
หลังจากเงียบไปชั่วครู่ “เอาล่ะ ถึงยังไงปู่ก็ห้ามไม่ได้ ปู่จะช่วยพวกหลานแล้วกัน”
เจย์ตั้งใจฟังเรื่องที่คุณท่านอาเรสจะพูดต่อไป
สายตาของคุณท่านอาเรสทอดมองไปไกล ความคิดของเขาล่องลอยกลับไปถึงเวลาที่มีแต่อันตราย
“ว่ากันว่าสงครามโลกเกิดขึ้นในปีนั้น เพราะว่าทุกคนต่างก็ต่อสู้แย่งชิงรหัสอาวุธชีวภาพที่พัฒนาโดยนักวิทยาศาสตร์ที่ชื่อโบเย นายโบเยนี่ว่ากันว่า เขาสามารถใช้รหัสพันธุกรรมเพื่อทำให้ทั้งหมู่บ้านติดเชื้อไวรัสร้ายแรงได้ ซึ่งผลของมันทำให้คนติดเชื้อถึงตาย”
