ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 1479
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1479
แคลร์ไม่ได้สงสัยในคำพูดของชาร์ลีเลยแม้แต่น้อย
เธอรู้สึกประทับใจที่ชาร์ลีค่อย ๆ รู้จักบุคคลสำคัญและมีอำนาจจำนวนมากในโอรัส ฮิลล์ อันเนื่องมาจากฝีมือในการดูฮวงจุ้ยของเขา
พูดตามตรงก็คือ ชาร์ลีได้ช่วยครอบครัวเอาไว้ได้มากก็เพราะฝีมือในการดูฮวงจุ้ยของเขานี่แหละ
ไม่เช่นนั้นครอบครัวของพวกเขาก็ไม่มีทางจะได้อยู่ในวิลล่าชั้นดีและมีชีวิตที่หรูหราและสุขสบายอย่างนี้หรอก
ก่อนหน้านี้แคลร์กังวลว่าชาร์ลีจะเจอกับปัญหาเขาสักวัน ถ้าเขายังหลอกคนอื่นโดยใช้การดูฮวงจุ้ยบังหน้า
แต่เมื่อเวลาผ่านไปแคลร์ก็ค้นพบว่าไม่มีคนใหญ่โตหรือมีอำนาจคนไหนที่ชาร์ลีเคยดูฮวงจุ้ยให้วกกลับมาเอาเรื่องเอาราวกับเขาเลย
นี่พิสูจน์ให้เห็นว่า ความสามารถในการดูฮวงจุ้ยของชาร์ลีน่าจะเป็นเรื่องจริง ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องกังวลให้มากเกินไปอีกแล้ว
ดังนั้นแคลร์จึงเตือนเขาด้วยน้ำเสียงนุ่ม ๆ ว่า “อีสต์คลิฟฟ์ไม่เหมือนโอรัส ฮิลล์นะคะ ในอีสต์คลิฟฟ์นั้นมีผู้มีพรสวรรค์ที่ทรงพลังและปกปิดตัวตนอยู่มากมาย เมื่อคุณไปที่อีสต์คลิฟฟ์คุณก็ไม่ควรทำอะไรตามใจตัวเองเหมือนอยู่ในโอลรัส ฮิลล์ อย่าไปมีเรื่องขัดแย้งหรือเผชิญหน้ากับใครเข้าล่ะ คุณควรรีบทำงานให้เสร็จแล้วรีบกลับมาทันทีที่เสร็จงานจะดีกว่า”
ชาร์ลีรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ได้ครับคุณภรรยา ผมเข้าใจแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ผมจะไม่ไปมีเรื่องขัดแย้งหรือไปเผชิญหน้ากับใคร ผมจะรีบกลับมาทันทีหลังจากดูฮวงจุ้ยเสร็จแล้ว”
แคลร์พยักหน้าก่อนจะพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นก็โอเคค่ะ คุณควรใส่ใจกับสิ่งรอบตัวให้มากขึ้นและระมัดระวังตัวให้มากขึ้นด้วยนะคะ”
ชาร์ลีนึกถึงความจริงที่ว่าเขาจะต้องเดินทางไปญี่ปุ่นทันทีที่เขากลับมาจากอีสต์คลิฟฟ์ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามเขาต้องเป็นเจ้าของบริษัทโคบายาชิ ฟาร์มาให้ได้ เพื่อที่เขาจะสามารถเพิ่มผลผลิตและเร่งการผลิตยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาได้
นอกจากนี้เมื่อเขามีกำลังการผลิตที่เพียงพอในตอนนั้นแล้ว เขาก็เตรียมจะเปิดตัวยาเม็ดบำรุงตับออกสู่ตลาดด้วย
เขาจึงตัดสินใจบอกแคลร์เกี่ยวกับเรื่องนี้ล่วงหน้าในขณะที่เขาพูดขึ้นว่า “แล้วอีกอย่างหนึ่งนะแคลร์ ผมอาจต้องเดินทางไปญี่ปุ่นหลังกลับมาจากอีสต์คลิฟฟ์แล้ว”
“จะไปญี่ปุ่นเหรอ?” สมาชิกทั้งสามคนในครอบครัวของแคลร์ต่างประหลาดใจกันมาก
แคลร์โพล่งออกมาทันทีว่า “อะไรนะ? อย่าบอกว่ามีคนญี่ปุ่นเชิญคุณไปดูฮวงจุ้ยให้ที่นั่นด้วย!”
ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า “คุณจำเลียมที่อยู่บริษัทวีเวอร์ เภสัชกรรมได้ไหม?”
แคลร์พยักหน้าก่อนจะพูดว่า “จำได้ค่ะ คุณก็ช่วยดูฮวงจุ้ยให้เขาด้วยนี่ใช่ไหม?”
“ใช่ครับ” ชาร์ลีตอบ “เขาตั้งใจจะใช้ยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาในการซื้อบริษัทยาของญี่ปุ่น เขาก็เลยอยากให้ผมไปญี่ปุ่นด้วยเพื่อช่วยดูฮวงจุ้ยของบริษัทว่าตรงกับฮวงจุ้ยสำนักงานใหญ่ของเขาหรือเปล่า”
แคลร์ถามอย่างสงสัยว่า “คุณต้องใส่ใจในรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของการดูฮวงจุ้ยขนาดนี้เลยเหรอคะ?”
ชาร์ลีตอบว่า “ภรรยาที่รัก คุณไม่รู้หรอกว่าฮวงจุ้ยน่ะเป็นแนวคิดที่พิเศษและละเอียดลออมาก ถ้าสำนักงานใหญ่ของเขามีธาตุไฟอยู่ในฮวงจุ้ย และถ้าบริษัทญี่ปุ่นมีธาตุโลหะอยู่ในฮวงจุ้ย ไฟก็สามารถกำราบโลหะได้ และทุกสิ่งทุกอย่างจะดำเนินไปได้อย่างราบรื่นหลังเข้าซื้อกิจการเรียบร้อยแล้ว”
“แต่ถ้าบริษัทญี่ปุ่นมีธาตุน้ำอยู่ในฮวงจุ้ย น้ำก็จะกำราบไฟได้ หลังจากเข้าซื้อกิจการเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็อาจไม่สามารถผลักดันให้ก้าวหน้าขึ้นไปอีกระดับได้ ซึ่งแม้แต่สำนักงานใหญ่ของเขาก็อาจจะได้รับผลกระทบจากเรื่องนี้ได้เช่นกัน ถ้าเป็นอย่างนั้นก็มีแนวโน้มสูงที่ทั้งบริษัทของเขาจะตกต่ำลง เลียมเลยขอให้ผมไปช่วยดูฮวงจุ้ยของบริษัทญี่ปุ่น ถ้ามีความขัดแย้งกันในเรื่องฮวงจุ้ย ผมก็สามารถช่วยเขาแก้ไขเรื่องฮวงจุ้ยในญี่ปุ่นได้อย่างเหมาะสม”
จาค็อบรู้สึกทึ่งกับคำอธิบายของชาร์ลีมาก เขาจึงพูดอย่างตื่นเต้นว่า “โอ้โห! ลูกเขยที่แสนดีของพ่อช่วยเล่าให้ฟังต่ออีกหน่อยเถอะ ตอนนี้พ่อเริ่มอยากฟังขึ้นมาแล้ว เล่าเรื่องนี้ให้พ่อฟังอีกหน่อยนะ พ่อจะได้เอาไปอวดกับคนอื่น ๆ ในอนาคตได้!”
ในเวลานี้นี่เองที่เอเลนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็รู้สึกพออกพอใจเช่นกัน แล้วถามขึ้นมาว่า “ลูกเขยที่แสนดีของแม่ ถ้าฝ่ายนั้นเต็มใจที่จะให้เงินแปดล้านดอลลาร์เพื่อให้เดินทางไปอีสคลิฟฟ์ แล้วถ้าอย่างนั้นลูกจะไม่ได้เงินถึงสิบล้านดอลลาร์ในการเดินทางไปญี่ปุ่นหรอกเหรอ?”
ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยในขณะที่ตอบว่า “ก็ประมาณนั้นแหละครับ”
“โอ้พระเจ้า!” เอเลนตบมือไม่หยุดอย่างมีความสุขในขณะที่พูดว่า “โอ้… ลูกเขยที่แสนดีของแม่! อัตราความเร็วในการทำเงินของลูกนั้นช่างไม่ต่างอะไรกับเครื่องพิมพ์ธนบัตรเลยนะ! ทำไมลูกไม่เริ่มดูฮวงจุ้ยให้คนอื่น ๆ ซะตั้งแต่เนิ่น ๆ กันนะ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นครอบครัวของเราก็คงไม่ถูกใครหลายคนดูถูกเหยียดหยามในช่วงสองสามปีที่ผ่านมาหรอกใช่ไหม?”
จาค็อบตอบอย่างเคร่งขรึมว่า “ลูกรู้อะไรไหม? สิ่งดี ๆ ในชีวิตนั้นก็ควรค่ากับการรอคอยนะ!”
เอเลนโกรธมากในเวลานี้ “จาค็อบ! วันนี้แกหงุดหงิดอะไรมาหรือไง? ทำไมถึงต้องมากระแนะกระแหนและโจมตีฉันไม่ว่าฉันจะพูดอะไรด้วย? แกจงใจจะยั่วยุฉันเพราะอยากจะเห็นว่าฉันจะทำอะไรได้บ้างใช่ไหม?”
จาค็อบอดที่จะรู้สึกผิดเล็กน้อยไม่ได้ เขามองหาโอกาสที่จะได้เล่นงานเอเลนมานานแล้ว แต่เขารู้ดีว่าเขาไม่มีทางเอาชนะเอเลนได้เวลาที่เธอหมดความอดทนขึ้นมาจริง ๆ
