ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 153

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 153

โรสวางเซ็ตตี้น้อยลงแล้วกล่าวกับเธอ “เดินด้วยกันกับพี่ ๆ ของลูกนะ”

หลังจากที่ร็อบบี้น้อย, เจนสัน, และเซ็ตตี้จับมือกันเดินไปด้านหน้า โรสก็จงใจเดินข้างเจย์ เธอมีบางอย่างอยากจะบอกกับเจย์ เธอหวังว่าเขาจะวางอคติที่มีต่อเซ็ตตี้ลงและหลีกเลี่ยงทุกอย่างที่จะทำร้ายจิตใจเด็กน้อย

อย่างไรก็ตาม เจย์มองเธออย่างระมัดระวัง ภาพแบบนี้ทำให้พวกเขาดูเหมือนครอบครัว

เจย์ อาเรส ไม่ชอบโรสและลูกของเธอจากก้นบึ้งของหัวใจ เขามั่นใจว่าเธอมาเพื่อเลียแข้งเลียขาของเขา และเพื่อทำให้พวกเขาดูเหมือนสนิทสนมกันมาก

“โรส ถ้าเธอพยายามจะเสแสร้งโดยการใช้ชื่อเสียงของฉัน ฉันขอแนะนำให้หยุดซะ คนที่อาศัยอยู่ในโฮไรซอน คอลเลอร์ เป็นเหมือนเพื่อนบ้านกัน มันใช้เวลาไม่นานในการรู้ความจริง… ที่เธอเป็นแค่คนใช้ของบ้านอาเรส”

โรสตะลึง

‘หมอนี่เดาความคิดฉันด้วยมุมมองสกปรกแบบนั้นเหรอ?’

โรสฝืนคำพูดที่เธอต้องการกล่าวกลับไป แล้วถอยหลังออกจากเจย์ทันที เธอรอให้เจย์เดินห่างออกไปก่อน แล้วเธอจึงค่อยเดินต่อด้วยความไม่พอใจ

ที่โรงเรียนอนุบาล ยามรักษาความปลอดภัยไม่ได้สร้างปัญหาให้เธอมากนัก บางทีเจย์อาจจะแจ้งพวกเขาก่อนแล้ว เธอจึงตามเจย์ทันที่ห้องธุรการในโรงเรียนอนุบาล

เมื่อพวกเขาก้าวเข้ามาในโรงเรียนอนุบาล เจย์ก็กลายเป็นดาวเด่นทันที คุณครูและเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนอนุบาลมองเจย์ด้วยความหลงไหล พวกเธอดูเขินอายและชื่นชอบอย่างชัดเจน

เจย์ดูจะชินชากับเรื่องแบบนี้แล้ว เขาดึงร็อบบี้น้อยและเจนสันไปด้วย โดยไม่สนใจอย่างอื่น เขาตรงดิ่งไปที่ห้องธุรการกับลูกชายเขา

ผู้อำนวยการของโรงเรียนนั้นนั่งรออยู่ที่ห้องธุรการก่อนแล้วเพื่อรอคอยการมาถึงของเจย์ เมื่อเขาเห็นเจย์ เขาก็รีบลุกขึ้นทักทายเจย์ด้วยรอยยิ้มอ่อนน้อมเหมือนเขาเป็นผู้รับใช้ต้อยต่ำที่ต้อนรับเจ้านายของตัวเอง

“ท่านอาเรส ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนอนุบาลของเราครับ”

เจย์พยักหน้าอย่างเย็นชา

“ท่านอาเรส ผมได้จัดการสมัครเรียนให้นายน้อยทั้งสองแล้วเรียบร้อย สำหรับค่าธรรมเนียม เราได้ลดราคาให้แล้วเช่นกัน”

เจย์ขมวดคิ้ว “ครูใหญ่แอสเพน ผมไม่ต้องการส่วนลดในค่าเล่าเรียนของเด็ก ๆ สมัยก่อนผมได้บริจาคเงินของผมเพื่อสองโรงเรียนอนุบาล ฮอไรซอน ผมทำเป็นการกุสล สองเรื่องนี้ไม่ควรนำมาปนกัน”

“เอ่อ…”

เจย์เดินไปที่เจ้าหน้าที่การเงินแล้ววางไดมอนต์การ์ดของเขาลง เสียงของเขานุ่มลึกเหมือนเชลโล ทำให้ทุกคนที่ฟังเสียงเขาจำได้ “เด็กสามคน ช่วยจัดการจ่ายค่าธรรมเนียมพวกเขาด้วย”

โรสพลันเดินออกมาแล้วปฏิเสธข้อเสนอของเจย์ “ท่านอาเรส ขอบคุณนะ แต่อย่างไรก็ตาม ฉันจะจ่ายค่าเรียนของเซ็ตตี้เอง!” โรสนำซิลเวอร์การ์ดของเธอออกมาแล้วส่งให้เจ้าหน้าที่การเงินด้วยสองมือ

เจย์ตกใจมาก

‘เธอไปเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าเรียน?’

การกระทำของโรสทำให้เขาพลันรู้สึกได้ว่าเขาเข้าใจเธอผิด

‘เธอไม่จำเป็นต้องยืมเงินของเรา นั่นแปลว่าเธอไม่ได้สอนให้เซ็ตตี้ทำดีกับเรา?’

‘ก่อนหน้านี้ที่เธอเดินเข้ามาใกล้เรา ไม่ใช่เพราะเธอต้องการใช้ชื่อเสียงของเราเป็นทางลัด? การกระทำนี้ของเธอก็เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนรู้ว่าเธอไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับเรา’

เมื่อเจย์รู้ความจริง เขาก็พบว่าหัวใจของเขาไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเลยสักนิด ตรงกันข้าม เขารู้สึกอธิบายไม่ถูกในหัวใจ

หลังจากจัดการค่าเล่าเรียน เจ้าหน้าที่ได้แจ้งให้โรสกับเจย์ทราบว่าเจนสันและร็อบบี้น้อยจะเข้าเรียนในชั้นเรียนอินเตอร์ ร็อคเก็ตคลาสระดับสูง ในขณะที่เซ็ตตี้น้อยจะเข้าเรียนในชั้นเรียนอินเตอร์ ร็อคเก็ตคลาสระดับกลางแทน

เมื่อโรสได้ยินการจัดการที่ไม่สมเหตุสมผล เธอก็ควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้วตะโกน “ไม่!”

เจย์จ้องเธออย่างไม่ชอบใจ เซ็ตตี้เข้าเรียนในชั้นเรียนอินเตอร์ ร็อคเก็ตคลาสระดับกลางได้ก็เพราะเขาช่วยพูดให้ลับหลัง เขาไม่คิดว่าโรสจะไม่พอใจต่อความตั้งใจของเขา

นิสัยที่ใช้ไม่ได้ของโรสทำให้เขาระเบิด “หุบปาก!”