ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 162
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 162
เสียงของเธอดูเฉยฉาเมื่อเธอกล่าวออกมา แต่คำพูดของเธอนั้นลอดผ่านฟันที่กัดแน่น ไม่มีใครสังเกตความน่าสยดสยองในสายตาของเธอเลย
เธอเกลียดโรส ลอยล์ ถ้าไม่ใช่เพราะโรส เธอคงยังคบอยู่กับเจย์
เธอต้องการให้โรสกลายเป็นเป้าหมายที่ทุกคนเกลียดและอิจฉา เธอต้องการเห็นว่าโรสจะอับอายยังไงเมื่อผู้หญิงคลั่งรักมากมายตามตัวเธอ
“โรส ลอยล์? ใครกันน่ะ?”
หญิงสาวหงุดหงิดกันในทันทีเมื่อมีคู่แข่งปรากฏตัวขึ้นมากะทันหัน
หัวข้อพูดคุยกลายเป็ยโรส ลอยล์ ไปแล้ว
แนนซี่ดีใจมากที่ได้เปิดเผยตัวตนของผู้หญิงที่ถูกปิดบังไว้กับพวกเธอ “เธอเป็นภรรยาเก่าของท่านอาเรส! เธอเป็นลูกสาวของตระกูลลอยล์ แต่มีข่าวลือว่าเธอถูกเลี้ยงขึ้นมาในหมู่บ้านบนภูเขาและกลับไปที่ตระกูลลอยล์ในสมัยที่เธอเรียนมัธยมปลาย ไม่แปลกหรอกที่พวกคุณจะไม่เคยได้ยินชื่อเธอมาก่อน”
ผู้หญิงบางคนแสดงท่าทางดูถูกออกมา “โอ้ โตในหมู่บ้านบนภูเขา? นั่นจะทำให้เธอเป็นคนป่าเถื่อนไร้การศึกษาแน่! ทำไมท่านอาเรสถึงไปตกหลุมรักผู้หญิงแบบนั้น?”
เธอกล่าวต่อ “ไม่ใช่เพียงโรส ลอยล์ จะมาจากหมู่บ้านบนภูเขา แต่เธอยังเป็นลูกนอกสมรส ตระกูลลอยล์กำลังจะล้มละลาย การตกอับของผู้หญิงบ้านนอกนั่นกำลังมาถึงแล้ว มาดูว่าเธอจะทำอะไรเป็นอย่างแรก!”
“ฮ่าฮ่า!”
เหล่าหญิงสาวหัวเราะชอบใจ พวกเธอไม่คิดว่าโรสจะเป็นภัยอะไรกับพวกเธอในอนาคต
โจเซฟินมองกลุ่มหญิงสาวอย่างไม่ชอบใจ เธอไม่อยากได้ยินคนพวกนี้พูดไม่ดีกับโรส “พี่ชายฉันมาแล้ว” เธอกล่าว เสียงของเธอเข้าใจยากเหมือนผีสาง
เหล่าหญิงสาวหยุดพูดทันที พวกเธอวิ่งไปที่หน้าทางเข้า
โจเซฟินมองดูพวกเธอวิ่งออกไป จากนั้นก็ส่ายหัวแล้วถอนหายใจ “โรสอาจเป็นคนบ้านนอก แต่เธอดีกว่าผู้หญิงวัตถุนิยมแบบพวกเธอเป็นร้อยเท่า”
ในขณะเดียวกัน รถ Rolls Royce ของเจย์ก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าทางเข้าหลักของแกรนด์ เอเซีย คลับ คนรับใช้ได้เปิดประตูแล้วทำความเคารพเขาด้วยการโค้งคำนับ
เจย์สวมแจ็คเก็ตสีแดงที่สดใสในวันนั้น เขาดัดผมเล็กน้อย รูปร่างของเขาไร้ที่ติ ผิวเรียบเนียนของเขาสร้างเสน่ห์และความความอ่อนโยนในอีกระดับต่อภาพลักษณ์ของเขา
ไม่นาน เขาก็กลายเป็นจุดสนใจ
โจเซฟินเดินข้ามไปหาเขาพร้อมมือไขว้หลัง ดวงตาของเธอมีม่านน้ำจาง ๆ เมื่อเธอเห็นชุดของพี่ชาย
เธอรู้จักพี่ชายเธอเป็นอย่างดี เขารักการแต่งตัวในชุดดำและสีทึบทั้งหลาย เขาจะไม่สวมชุดแดง หากมันไม่ใช่สีมงคลสำหรับงานแบบนี้
โจเซฟินเดินไปหาพี่ชายของเธอแล้วกอดไปเต็มรัก “นายหล่อมากในชุดแดงนะพี่ชาย”
เจย์ส่งบัตรเดบิตให้เธอ “สุขสันต์วันเกิด”
โจเซฟินรับของขวัญอย่างดีใจ “เงินในนี้มันพอให้ฉันซื้อคฤหาสน์ในโฮไรซอน คอลเลอร์ รึเปล่าน่ะ? ฉันอยากเป็นเพื่อนบ้านนายตลอดไปเลย”
เจย์พยักหน้า “เงินในนั้นมากพอจะเติมเต็มความต้องการของเธอ”
โจเซฟินมองไปรอบ ๆ แต่ก็ต้องเศร้าใจเพราะมองไม่เห็นโรส “พี่สะใภ้ไม่มาด้วย?”
เจย์จำได้ว่าเขาทะเลาะกับโรสก่อนหน้านี้ ท่าทางของเขามืดมนลง “ฉันไม่คิดว่าเธอมาได้”
เจย์รู้สึกผิดเล็กน้อยเมื่อเห็นความหดหู่ในดวงตาของน้องสาว เขารู้ว่าโจเซฟินนั้นต้องการให้โรสมางานวันเกิดของเธอมาก แต่เขาดันไปทะเลาะโรสในช่วงสุดท้าย เขารู้ว่าด้วยนิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้นของเธอ เธอจะไม่มา
โจเซฟินถอนหายใจ เธอผิดหวัง
โชคยังดี เด็กน้องทั้งสามในRolls Royce ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น เธอเปิดประตูรถแล้วอ้าแขนเพื่อกอดพวกเขา
เจนสันวิ่งหนีออกจากรถเพื่อหลบวงแขนของเธอ แล้วส่งของขวัญในมือเขาให้พร้อมกรอกตา “อยู่ให้ห่างจากฉัน มนุษย์ผู้หญิง”
ร็อบบี้น้อยกอดโจเซฟินเต็มรัก “สุขสันต์วันเกิดครับ น้าโจเซฟิน!” เขาส่งของขวัญในขณะที่กอดน้าโจเซฟินของเขาไปด้วย
เซ็ตตี้หอมแก้มของน้าเธอแล้วกล่าวอย่างน่ารัก “หนูขอให้คุณน้าสวยขึ้นทุกปีนะคะ น้าโจเซฟิน”
