ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 226
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 226
“อืม” เขาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
โทรศัพท์ของโรสก็ดังขึ้นทันที โรสเห็นชื่อของฌอนในโทรศัพท์ก็สะดุ้งไปชั่วขณะ
เธอจำได้ว่าแฮ็กเกอร์ที่บุกรุกเข้าไปในเครือข่ายของ เอมิเนนท์ ออเนอร์ นั้นมีรหัสไอพีที่มาจาก บริษัท เบล
โรสพยายามใจเย็นให้มากที่สุดและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เสียงของเธอเยือกเย็นและมั่นคงราวกับธารน้ำพุ
“คุณเบล!”
“เราไม่ใช่คนแปลกหน้าอีกต่อไป โรส ทำไมฟังดูเธอเรียกผมเป็นทางการจัง? แค่เรียกผมว่าฌอนก็ได้” เสียงที่มีชีวิตชีวาของฌอนดังขึ้นทางโทรศัพท์
“ค่ะ ฌอน” โรสพูด
“ผมได้ยินมาว่าท่านประธานอาวุโสอยู่ที่โฮไรซอน คอลเลอร์ เขากำลังทำให้คุณเดือดร้อนหรือเปล่า?” ฌอนถามอย่างกังวล
“เขาไม่ได้ทำให้เดือดร้อน” โรสตอบอย่างใจเย็น “แต่เขาเพียงบอกว่ามันไม่เหมาะที่ฉันจะอยู่ที่นั่น”
ฌอนรู้สึกตื่นเต้นทันที “คุณวางแผนที่จะย้ายออกหรือไม่? ไม่ต้องกังวลนะ โรส ผมเป็นเจ้าของทรัพย์สินมากมาย ผมสามารถให้คุณอาศัยอยู่ที่ไหนสักแห่งได้ฟรี ๆ ”
เจย์ได้ยินเสียงตื่นเต้นของฌอนทางโทรศัพท์ ซึ่งทำให้เขาโกรธมาก
โรสมีความคิดที่แตกต่างออกไป ‘ฉันสงสัยว่าฉันจะสามารถรู้ความลับเบื้องหลังการโจมตีเอมิเนนท์ ออเนอร์จาก บริษัท เบล เป็นไปได้หรือไม่ถ้าฉันเข้าใกล้ฌอนมากขึ้น?’
“ได้สิ” โรสตกลงทันที
เจย์มองไปที่โรสอย่างไม่เชื่อ เท่าที่เขารู้ ความคิดของโรสไม่เคยยอมให้เธอรับการช่วยเหลือใด ๆ จากเจย์ ดังนั้นทำไมเธอถึงเห็นด้วยกับข้อเสนอของฌอนอย่างรวดเร็ว?
“หากเรียบร้อยแล้ว ผมจะมารับคุณเดี๋ยวนี้” ฌอนพูดอย่างมีความสุขและวางสาย
โรสวางโทรศัพท์ลงรอยยิ้มบนใบหน้าก็หายไป
เธอหันกลับมาและเห็นเจย์จ้องมองเธอ ถ้ารูปลักษณ์ภายนอกสามารถฆ่าเธอได้ล่ะก็ โรสจะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงด้วยสายตาในตอนนี้ ใคร ๆ ก็ต้องรู้สึกแย่กับการจ้องมองนั้น
“ทำไมคุณถึงยอมรับข้อเสนอของฌอน เบล?” เจย์พูดอย่างเย็นชา
โรสไม่รู้จะอธิบายให้เขาฟังยังไง “ไม่ใช่ธุระอะไรของนาย” เธอพูดอย่างรวดเร็ว
มันโชคร้ายสำหรับเธออยู่แล้วที่เธอไม่สามารถเอาชนะความรักของเจย์ได้
หากมีสิ่งใดที่ทำให้เธอดำเนินต่อไปได้ ก็คือการปกป้องการเป็นอยู่ของครอบครัวเซเวียร์
“อย่าบอกนะว่าหลงรักฌอน เบล?” เจย์พูดอย่างชั่วร้าย
โรสจ้องมองด้วยความขุ่นเคือง เธอไม่เคยตกหลุมรักใครสักคนที่นำความเสียหายมาสู่ครอบครัวเซเวียร์
“เขาเป็นคนหล่อ เรียนเก่ง และครอบครัวของเขาก็ร่ำรวย เขาเป็นที่นิยมในหมู่สาว ๆ และฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงทั่วไปเท่านั้น” โรสพูดอย่างเมินเฉย
เจย์กำหมัดแน่น ใบหน้าของเขาซีดเซียวเมื่อเขามองไปที่โรส
“เขาไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าเพลย์บอยทั่ว ๆ ไป ผมแปลกใจที่เขาสนใจคุณนานกว่าสามนาที”
เขาตระหนักดีว่าเขาไม่ค่อยถนัดเรื่องการดูถูกคู่แข่งทางความรักของเขา
น้ำตาเอ่อคลอในดวงตาของโรส “นายเชื่อในความรักแบบเฉพาะคนที่มีรักเดียว และทุ่มเทหรือไม่?” เธอกล่าวอย่างขมขื่น
เจย์ยังคงจ้องมองเธอ ทันใดนั้นสายตาที่มุ่งมั่นและท้าทายของเธอทำให้เขาเจ็บปวด
เขาพยักหน้าอย่างน่ากลัว “ผมเชื่อสิ่งนั้น”
โรสตกใจมาก “นายเคยเจอความรักแบบนั้นบ้างไหม ท่านอาเรส? คนที่จะรักนายไปจนลมหายใจสุดท้าย?”
การจ้องมองของเจย์เปลี่ยนไปอย่างลึกซึ้ง
‘เธอกำลังพูดถึงตัวเธอเองอย่างนั้นเหรอ?’ เจย์คิดในใจ
เขาพยักหน้าอย่างจริงจัง
โรสถอนหายใจ “นายโชคดีมาก ๆ”
‘แต่ฉันไม่โชคดีเหมือนนายหรอก’
“ในท้ายที่สุดเธอก็จะได้พบกับความรักแบบนั้น!” เขากล่าวอย่างมั่นใจ
ความขมขื่นปรากฏขึ้นในสายตาของโรส “ไม่ใช่ทุกคนที่จะโชคดีเหมือนนาย คนที่ถูกทรยศด้วยความรักจะได้เรียนรู้วิธีที่จะไม่เชื่อใจในความรัก”
เจย์หลับตาลงซ่อนความเศร้าโศกในสายตาของเขา
มันเป็นความผิดของเขาทั้งหมด เขาทรยศต่อความรักของเธอและทำร้ายเธออย่างสุดซึ้ง
