ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 234
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 234
“ถ้าฉันกลั่นแกล้งเธอ เธอยอมรับได้ไหมถ้าฉันจะพูดขอโทษ?” เจย์ถามด้วยเสียงต่ำ
เจย์พอใจที่เห็นสีหน้าผู้หญิงงี่เง่าใจอ่อนขนาดนี้
“… นายเป็นคนที่เข้ามาในห้องของฉันเมื่อคืนนี้ ท่านอาเรส” เธอรู้สึกหงุดหงิดอย่างไม่น่าเชื่อ
“เธอบอกว่าฉันมาที่ห้องของเธอเพื่อรังแกเธองั้นเหรอ?” รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าเศร้าโศกของเจย์
“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น ท่านอาเรส” เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายตัวเองอย่างไร
เขาลุกขึ้นนั่งบนเตียง เขาขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นว่าเขายังสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวอยู่
โรสรู้สึกได้ถึงออร่าที่น่ากลัวที่เล็ดลอดออกมาจากชายคนนั้น เขาแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวในตอนเช้า
“เป็นอะไรไป ท่านอาเรส?” โรสถามอย่างไม่สบายใจ
“เธอควรจะเปลี่ยนทุกอย่างบนเตียงนี้ก่อนคืนนี้” เขาพูดอย่างหยุดชะงัก
ดวงตาของโรสสบลงบนผ้าปูที่นอนสีขาว ชุดเครื่องนอนนุ่ม สบาย ทำจากผ้าฝ้ายแท้ มันยังเป็นสีธรรมดาที่เขาชอบ ทำไมเขาถึงไม่พอใจกับมัน?
“ทำไมต้องเปลี่ยน?” เธอรู้สึกว่ามันค่อนข้างลำบาก
“เวลานอนบนนั้นมันไม่สบาย” เขาเงยหน้าขึ้นมองเธออย่างโกรธ ๆ
“นี่คือที่คลาวดี้ ดรีม ไม่ใช่ที่โฮไรซอน คอลเลอร์ นะ ท่านอาเรส” เธอเตือนเขา
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาไม่จำเป็นต้องมาอยู่ที่นี่ตลอด
ดวงตาของเจย์กำลังจะพ่นไฟขณะที่เขามองเข้าไปในดวงตาของเธอ “ฉันรู้” เขาฟังดูโกรธ
โรสรู้สึกสับสน ถ้าเขารู้ว่าเขาไม่ได้อยู่บ้าน แล้วทำไมเขาถึงสั่งเธอล่ะ?
“นายไม่จำเป็นต้องนอนที่นี่ถ้านายไม่ชอบ” เธอกัดฟันและเก็บความรู้สึกส่วนลึกของเธอที่มีต่อเขาตอนนี้ไว้
“ร็อบบี้อยู่ที่นี่ ฉันจะมากับลูกชายของฉันบ่อยเท่าที่ฉันต้องการ” เขาพูดอย่างไร้ยางอาย
โรสพูดไม่ออกสำหรับการตอบกลับเรื่องนี้
“แล้วคุณต้องการผ้าปูที่นอน แบบไหนล่ะ?” โรสถามอย่างหงุดหงิด
‘ผู้ชายคนนี้พยายามจับผิดฉันหรือเปล่า? เงินเดือนอันน้อยนิดของฉันไม่สามารถรักษามาตรฐานการครองชีพระดับสูงของเขาได้ นั่นก็คือเงินของฉันคงไม่สามารถซื้อของแพง ๆ ที่เขาต้องการได้หรอก
“อะไรก็ได้” โชคดีที่เขามีความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ไม่อ้อนวอนขอของแพง ๆ
โรสเม้มริมฝีปากแล้วถอนหายใจ “ได้เลย ฉันจะไปห้างสรรพสินค้าแล้วไปซื้อผ้าปูมาใหม่”
เจย์คิดสักพักและเรียกร้อง “เปลี่ยนโครงเตียงด้วยล่ะ”
‘เกิดอะไรขึ้นกับเขา?’
อารมณ์ของโรสวูบวาบทันที มือของเธออยู่บนสะโพกของเธอและหน้าอกของเธอก็เต้นแรงด้วยความโกรธ
“มีอะไรเหรอ?” เจย์มองเธออย่างไร้เดียงสา
“เธอมีเงินไม่พอใช่ไหม? ฉันให้เงินเธอได้”
เขากำลังผลักดันเงินของเขาให้กับเธอ
อารมณ์ของโรสหายไปทันทีเมื่อเธอเห็นใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเขา ‘เอาล่ะ ฉันจะเปลี่ยนโครงเตียงด้วย เป็นเพราะนายหล่อมากเท่านั้น’ เธอพูดด้วยความประชด
เธอหันกลับมาและเดินออกไปข้างนอก “เธอโทรหาโรงเรียนอนุบาลและอยากได้การยืนยันว่าเด็ก ๆ ปลอดภัย แล้วฉันจะไปห้างสรรพสินค้าเดี๋ยวนี้!”
เจย์จ้องมองไปที่ร่างของเธอเล็กน้อย “เดินกลับมาก่อน”
โรสหันกลับมา “เกิดอะไรขึ้น?”
“เธอจัดการซื้อของด้วยตัวเองทั้งหมดได้ไหม?”
วิญญาณอิสระของโรสลุกเป็นไฟ เธอคิดว่าเขากำลังดูถูกเธอ “มันเปลี่ยนแค่เตียงเดียว ใช่ไหม? ฉันยังสามารถเปลี่ยนทุกอย่างในห้องนี้ได้ด้วยตัวเองทั้งหมดอยู่แล้ว”
เจย์มองไปรอบ ๆ ห้อง มันดูเล็กแต่อบอุ่น
เขารู้สึกมีความสุขเป็นพิเศษเมื่อได้รับการเตือนว่าเขาใช้เวลาทั้งคืนกับโรสบนเตียงเดียวกัน
“ถ้าเธอมีความสามารถขนาดนั้น งั้นจะปรับปรุงบ้านทั้งหลังเลยดีไหมล่ะ?”
