ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 268

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 268

เธอแค่ไม่ต้องการที่จะย้าย

เจย์พูด “แต่แม่แซคคารี่ของฉันแก่เกินไปที่จะเดินขึ้นบันไดแล้ว”

โรสทำได้แค่ยอมจำนน

ดังนั้น หลังอาหารค่ำ โรสจึงขึ้นไปชั้นบนเพื่อย้ายข้าวของของเธอ

เจย์เรียกเด็กน่ารักทั้งสามคนว่า “ลูก ๆ เลือกห้องไหนก็ได้บนชั้นสองนะ แต่อย่าลืมอยู่ห่างจากคุณพ่อด้วย”

เจนสัน อาเรส สอดมือข้างหนึ่งไว้ในกระเป๋ากางเกงและพยักหน้าอย่างเย็นชา “ผมเข้าใจแล้วครับ”

ร็อบบี้น้อยรู้สึกสับสนเล็กน้อยและถามเจนสันว่า “เจนส์ ทำไมพ่อไม่ปล่อยให้เราอยู่ข้าง ๆ เขาล่ะ?”

เจนสันพูดโดยไม่หันกลับไปมองว่า “นั่นเป็นเพราะนายไม่ใช่แม่”

ร็อบบี้น้อยมีความเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งทันที “โอ้!”

เซ็ตตี้น้อยทำหน้าตาบูดบึ้งใส่เจย์ “ไม่มีใครอยากอยู่ข้าง ๆ คุณลุงหรอก!”

เมื่อโรสย้ายเครื่องใช้ในห้องน้ำของเธอลงมาจากชั้นสี่ เธอพบว่าห้องส่วนใหญ่บนชั้นสองถูกเด็กซนทั้งสามเข้าใช้งานจนเต็ม

เหลือแต่ห้องข้าง ๆ เจย์

ห้องทั้งสามห้องที่อยู่ห่างจากห้องคุณพ่อของพวกเขามากที่สุดถูกครอบครองโดยเจนสันซึ่งจะใช้เป็นห้องศึกษา ห้องนอน และห้องของเล่นของเขา

สำหรับร็อบบี้น้อย เขาอาศัยอยู่ในห้องสามห้องถัดจากเจนสัน เป็นห้องนอน ห้องเปียโนและห้องออกกำลังกาย

ในทางกลับกัน เซ็ตตี้น้อยต้องการเพียงสองห้องเท่านั้นคือห้องนอนและห้องสตูดิโอ

โรสไม่อยากอยู่ข้าง ๆ เจย์เธอจึงไปถามเจนสันลูกชายของเธอว่า “เจนส์ แม่ขอเปลี่ยนห้องกับลูกได้ไหม?”

เสียงของเจย์ฟังดูเหมือนปีศาจแทรกเขามาขณะที่เขาพูดว่า “โรส อย่ารังแกบีบคั้นเด็ก ๆ ”

ดังนั้น โรสจึงทำได้แค่เดินไปที่ห้องนอนของเจย์ในขณะที่ถือของเครื่องใช้ในห้องน้ำของเธอ

ในขณะที่เธอกำลังเดินผ่านเจย์ จู่ ๆ เขาก็ยื่นมือออกมา ดังนั้น โรสจึงมองเขาด้วยความประหลาดใจ “ท่านอาเรส ——”

เจย์คว้าอุปกรณ์เครื่องใช้ในห้องน้ำไว้ในมือแล้วเดินไปที่ห้องใหม่พร้อมกับของใช้ของเธอ

เมื่อโรสมายืนตรงที่ประตู เธอพูดอย่างขมขื่นว่า “ท่านอาเรส มันดูน่าเสียดายเกินไปที่จะไม่มีใครอาศัยอยู่ที่ชั้นสี่ ฉันควรอยู่ชั้นสี่แทนดีไหม?”

เจย์กล่าวว่า “ชั้นสี่จะใช้สำหรับเก็บสัตว์เลี้ยง ฉันจะไม่ห้ามเธอ ถ้าเธอยังต้องการไปอยู่ที่นั่นอีก”

“นายจะเลี้ยงสัตว์เลี้ยงประเภทไหน?” โรสถามสงสัย

ในบรรดาสัตว์เลี้ยงทั้งหมดเธอกลัวเต่ามากที่สุด

ตราบใดที่มันไม่ใช่เต่า เธอก็ไม่รังเกียจที่จะอยู่ร่วมกับสัตว์เลี้ยงอื่น ๆ

มันก็ยังดีกว่าอยู่ข้าง ๆ ท่านอาเรส

“เต่า!” มุมปากของเจย์ฉายแววยิ้มอย่างพอใจ

โรสกลืนน้ำลายและรีบก้าวหนึ่งก้าวเข้าไปในห้องใหม่ของเธอ

“จากสัตว์เลี้ยงทั้งหมดที่ต้องเลี้ยง ทำไมต้องเลี้ยงเต่า?” เธอพึมพำ

“เต่ามีชีวิตยืนยาว” เขากล่าว

เห็นได้ชัดว่าโรสตกใจมาก และเธอก็เริ่มหอบทันทีที่นั่งข้างเตียง

ตอนที่เธอยังเป็นเด็กเธอถูกเต่าบราซิลของเจย์กัด ตอนนั้น เต่าเอาแต่กัดมือเธอไม่ยอมปล่อย ด้วยเหตุนี้ มันจึงกลายเป็นฝันร้ายสำหรับเธอในอีกหลายปีต่อจากนั้น

อย่างไรก็ตาม เธอไม่เคยเห็นเขาเลี้ยงเต่ามาหลายปีแล้ว ทำไมจู่ ๆ เขาถึงกลับมาหาเลี้ยงสัตว์ชนิดเดิมอีกครั้ง?

“ท่านอาเรส งั้นฉันจะอยู่ที่นี่” โรสมองไปรอบ ๆ ห้องนอนที่ตกแต่งด้วยวอลล์เปเปอร์สีชมพู มันดูอบอุ่นและเหมือนฝันมาก

“ที่นี่ดีนะ”

“ส่วนไหนที่ดี?” เจย์ได้ยินคำชื่นชมจากใจจริงหลังจากวางอุปกรณ์อาบน้ำไว้ในห้องน้ำและออกมา

โรสรู้สึกว่าทุกอย่างดี สีสัน เตียงสไตล์จีนแบบใหม่รูปแบบเรียบง่าย และฉากกั้นภาพที่มองเห็นแสงจันทร์ในสระบัว ล้วนแล้วแต่เป็นสไตล์การตกแต่งแบบจีนยุคใหม่ที่เธอชื่นชอบ