ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 273
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 273
โรสเดินไปนั่งข้างเจย์ อย่างกลัวจนคิดอะไรไไม่ออก
จู่ ๆ แนนซี่ก็ลุกขึ้นและโค้งขยับตัวไปเพื่อให้โรสนั่ง “คุณโรส ฉันขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรื่องล่าสุด ฉันหวังว่าเธอจะให้อภัยความประมาทและความหุนหันพลันแล่นของฉันได้”
โรสมองแนนซี่ด้วยความตกใจ จิตใจของเธอไม่สามารถเข้าใจได้
แนนซี่ เบล ผู้สูงศักดิ์และยิ่งใหญ่กำลังขอโทษเธองั้นเหรอ?
โรสมองไปทางเจย์ เป็นไปได้ไหมว่าเขาใช้อำนาจของแกรนด์ เอเซีย กดดันบริษัท เบล และบังคับให้ผู้หญิงคนนี้ขอโทษเธอ?
ใบหน้าของโรสพลันเปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีด้วยความละอายใจแบบบอกไม่ถูก
เธอไม่ต้องการพึ่งพาผู้ชายเพื่อกอบกู้ศักดิ์ศรีของเธอ
ศักดิ์ศรีและสถานะของเธอจำเป็นต้องได้รับจากพรสวรรค์ของตัวเธอเองก่อนแล้วมันจะดูน่าชื่นชมได้ดีกว่า
“คุณเบล เรื่องที่แล้วมาปล่อยให้มันผ่านไปเถอะ!” โรสกล่าว
แนนซี่ “ … ”
เธอให้อภัยหล่อนง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?
เธอแอบดีใจอยู่ในใจ อืมม! ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะรู้แนวทางของเธอ และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมเธอถึงไม่ทำให้มันเป็นเรื่องยุ่งยาก ถ้าเธอกล้าที่จะทำให้หล่อนอับอายในวันนี้ เธอก็จะไม่สามารถเจอเรื่องง่าย ๆ ได้สำหรับเธอในอนาคตเช่นกัน
สายตาของฌอนพุ่งเข้าหาเจย์ สัญชาตญาณของเขาบอกเขาว่านอกจากแนนซี่จะขอโทษอย่างจริงใจแล้ว เธอจะไม่สามารถเดินต่อไปได้อีกแล้วเช่นกัน
“คุกเข่าลง!”
ดูเหมือนว่าเจย์จะไม่ปล่อยแนนซี่ไปง่าย ๆ
อย่างไรก็ตาม วิธีที่เขาพูดเป็นประโยคบังคับที่ทำให้แนนซี่และโรสสับสน
ใครกันที่เขาอยากให้คุกเข่า?
โรสลุกขึ้นยืน
เจย์มองเธอไปด้านข้าง “คุณกำลังทำอะไร?”
โรสสะดุ้ง คนที่เขาอยากจะให้คุกเข่าไม่ใช่เธอเหรอ?
เธอนั่งลงช้า ๆ
นั่นแนนซี่กำลังทำอะไร เธอตัวสั่นแล้วก็คุกเข่า
เจย์ยกมือขึ้นแล้วตบแนนซี่ดังก้องไปทั่วห้อง
ทันใดนั้น รอยนิ้วมือสีแดงสดห้านิ้วก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแนนซี่ขณะที่เลือดไหลออกมาด้วย
“เพียงเพราะการรังแก โรส ลอยล์ เป็นเรื่องง่าย ๆ แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะกลั่นแกล้งฉันได้ง่าย ๆ เหมือนโรสหรอกนะ”
เจย์ลุกขึ้นยืนและยกขาของเขา
เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เลวร้าย โรสจึงกระโดดขึ้นและคว้าตัวเจย์ไว้
“ท่านอาเรส ทำไมเราไม่ปล่อยเธอไปล่ะ?”
ถ้าเขาเตะเธอ แนนซี่อาจเสียชีวิตได้เลย
ในท้ายที่สุด แนนซี่ก็เป็นเพียงผู้หญิงอีกคนที่ถูกขังความเจ็บปวดโดยความรัก เธออาจจะน่ากลัว แต่เธอก็ไม่สมควรตาย!
แนนซี่ประคองใบหน้าที่แสบร้อนของเธอ น้ำตาไหลของเธอเริ่มอาบแก้มราวกับไข่มุกที่แตกออกมา
การตบของเจย์ทำให้เธอเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่า หลังจากนี้ความรักของเธอที่มีต่อเจย์เป็นเพียงรักข้างเดียว เจย์ไม่ได้รักหรือเป็นอะไรกับเธอเลย มันมีเพียงความโหดเหี้ยมและไร้ความปราณีต่อเธอเท่านั้น
เจย์จ้องไปที่รอยแผลเป็นบนหน้าผากของโรส “หลีกไป”
อย่างไรก็ตาม โรสเกาะตัวของเขาเหมือนปลาหมึกขณะที่เธอขอร้อง “ท่านอาเรส ปล่อยเธอไป!”
“หล่อนทำให้เธอสูญเสียความสามารถในการมีลูก เธอรู้ใช่ไหม?” หัวใจของเจย์เจ็บปวดขณะที่เขาพูด
โรสพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ไม่เป็นไร ฉันมีลูกสามคนแล้ว การคลอดลูกเป็นเรื่องที่เจ็บปวดมาก ฉันไม่อยากมีอีกแล้ว”
เจย์มองผู้หญิงของเขาที่กอดเขาไว้แน่น ปกติเธอจะอยู่ห่าง ๆ เขา เพราะเธอกลัวเขา ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะนั่งลงข้าง ๆ เขา แต่เธอก็ขยับตัวเข้าใกล้ด้านข้างเขาให้มากที่สุด
ถึงกระนั้น ในขณะนี้ เธอก็ยังคงติดตาเขาอยู่จากการที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำร้ายเธอ
เมื่อตระหนักถึงความใกล้ชิดระหว่างพวกเขา โรสจึงปล่อยมือจากเจย์อย่างรวดเร็ว
“ออกไปซะ!” เจย์ตะโกนด้วยความโกรธ
แนนซี่ลุกขึ้นยืนและหนีไปด้วยความอับอายขายหน้า
ฌอนวิ่งตามเธอไป
“ทำไมเธอถึงให้อภัยหล่อนง่ายขนาดนี้?” เจย์ถาม
โรสพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า ๆ ว่า “เธอเป็นแค่คนน่าสงสารอีกคน”
“แนนซี่ เบล ที่หยิ่งทะนงและหยิ่งผยองดูน่าสงสารในสายตาของเธอเนี่ยนะ? เจย์ถามอย่างสับสน
