ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 302
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 302
บอดี้การ์ดยืนอยู่ด้านหนึ่งติดต่อกันเพื่อปกป้องความปลอดภัยของท่านปู่อาเรส
เขาใช้ไม้ค้ำยันของเขาเดินไปอย่างรวดเร็วมุ่งตรงไปยังห้องพักฟื้นที่เซ็ตตี้น้อยพักอยู่
พร้อมทั้งลูกชายและลูกสะใภ้ทุกคนติดตามเขามาด้วย
เจย์ขมวดคิ้ว เมื่อจู่ ๆ ประตูของห้องก็เปิดออก เขากลัวว่าเซ็ตตี้น้อยจะตื่นจากความสับสนวุ่นวาย เจย์จึงปิดหูของเซ็ตตี้ด้วยมือของเขา
การกระทำนี้ทำให้ปู่ของเขากลายเป็นหินเช่นเดียวกับลุงและป้าทุกคนเมื่อพวกเขาเห็นมัน
ในความประทับใจของพวกเขา คือเจย์ที่เป็นภูเขาน้ำแข็งเดินได้และนี้ยังมีน้ำใจต่อทุกคน
“นายกำลังทำอะไรอยู่เจย์?” แม่ของเจย์เดินมาหาเขาพอดี
เจย์ลุกขึ้นยืนจ้องมองอย่างเฉียบคมประณามห้องที่เต็มไปด้วยผู้คน “ออกไปก่อนครับ เซ็ตตี้น้อยต้องการพักผ่อน”
ทุกคนในห้องมองสบตากัน พวกเขาได้ยินผิดหรือเปล่า?
“นายไปไกลเกินไปแล้ว เจย์ นายเต็มใจที่จะไล่พวกเราผู้อาวุโสของนายไปเพื่อเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับอาเรสหรือ?” จอห์นอุทานดัง ๆ
เซ็ตตี้น้อยค่อย ๆ เปิดดวงตาที่เหมือนตุ๊กตาของเธอและเห็นว่าห้องนั้นเต็มไปด้วยผู้คน เธอลุกขึ้นนั่งพร้อมกับทักทายทุกคนอย่างสุภาพ “สวัสดีคะ คุณปู่และคุณย่า”
เจย์จ้องมองจอห์นอย่างโกรธเกรี้ยว “คุณปลุกเธอ”
จอห์นรู้สึกหนาวสั่นตามกระดูกสันหลังทันทีเมื่อเห็นสีหน้าของเขา “อย่าจ้องฉันแบบนั้น เจย์ มันราวกับว่าฉันเป็นศัตรูที่แท้จริงของนาย … ”
เจย์เดินเข้าไปหาท่านปู่อาเรส เสียงของเขาอ่อนโยนขึ้นขณะที่เขาพูด “คุณปู่ครับ ไปรอผมที่ห้องวีไอพี ผมจะตามไปทันที”
สายตาที่ดุดันของท่านปู่อาเรสกวาดไปทั่วใบหน้าของเซ็ตตี้น้อย แล้วเขาก็ถอนหายใจหนัก ๆ ด้วยความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดกับคำพูดที่ไร้เหตุผลของเจย์กับเรื่องเซ็ตตี้น้อย
ถึงกระนั้น เขาก็ปกป้องศักดิ์ศรีของเจย์และหันเดินออกจากที่นั่น
“คุณลุงคะ พวกเขาเป็นใครกัน?”
เจย์ลูบหัวเล็ก ๆ ของเซ็ตตี้น้อย “ผู้อาวุโสของตระกูลอาเรสครับ”
“ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาไม่ชอบหนู”
เจย์ “…”
‘คิดแบบนั้นได้ยังไงกัน?’
เซ็ตตี้น้อยมองไปที่เจย์ ดวงตาของเธอดูมืดมนเล็กน้อย “คุณเกลียดหนู ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าพวกเขาก็เกลียดหนูเช่นกัน หลังจากนั้น ความเกลียดชังก็ฝังรากลึก”
เจย์ “…”
“ลุงรักหนูนะ เซ็ตตี้”
เซ็ตตี้น้อย “…” ‘ทำไมมันถึงรู้สึกไม่จริง?’
“ลุงจะออกไปสักพัก หนูกลัวที่จะอยู่คนเดียวหรือเปล่า?”
เซ็ตตี้น้อยส่ายหัว “ไม่กลัวค่ะ”
“เก่งมากเด็กน้อย”
ภายในห้องวีไอพี
การแสดงออกของท่านปู่อาเรสมืดมนเกินไปและคนอื่น ๆ ก็หยุดหายใจกันหมด
ท่านปู่ไว้วางใจเจย์ในทุกทาง แต่อย่างไรก็ตาม วันนี้ เจย์ได้ทำสิ่งที่ทำให้ปู่ของเขาโกรธมาก นับเป็นครั้งแรกที่ปู่และหลานชายขัดแย้งกัน เนื่องจากพวกเขาทั้งดื้อรั้นและหัวดื้อ พระเจ้าจึงรู้ว่าการต่อสู้แบบไหนกำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า
เมื่อเจย์เดินเข้าไปในห้องวีไอพี แม่ของเขาจงใจเดินมาตรงหน้าเขาขณะที่เธอกระซิบเตือนว่า “ปู่ของนายกำลังโกรธ อย่าดื้อกับเขาล่ะ”
สีหน้าเย็นชาของเจย์ไม่แสดงอาการรยอมอ่อนข้อเลย
